Boem

De geestelijke klapband is inherent
De ziekte van dit tijdsmoment
Maatschappelijk overbelast
De geest van lucht is beducht
Om te willen ontsnappen aan druk
Omarmend het grenzeloos geluk
Even geen spanningsboog te zijn

Stapover

Ik zie in de nabije verte de grens van dit jaar.
Het is een datum die ik niet ga verzette,
want uit de pas gaan geeft dan veel gevaar.
Wat dan zou belette niet op tijd te komen
bij het uitlopen van de voorjaarsbomen, en
het nieuwe bloementapijt.
Nee het is niet anders te doen
ik neem straks gewoon weer afscheid,
afscheid zonder zoen van het jaar tweeduizend tien
en begroet ik nuchter gelovend zo te zien.
mij zelf
in het Nieuwjaar tweeduizend elf.

Overgewicht

knibbel knabbel krak
Het was de tak die brak
Niet door de harde wind
De schommel van een kind
Niet door de knagende bever
Of een of andere bonte kever
Maar door het overgewicht
Van het zwevend vederlicht
Niet van een raaf of albino leeuw
Maar van vlokken heel veel vlokken
Sneeuw

Holy night

De zon was die koude winterdag maar net boven de horizon uitgeklommen, alles was ijzig wit en brrr koud. "Ik heb het wel gezien, veel te koud voor mijn warme lijf," was zijn korte antwoord op de vraag van het winterkoninkje waarom hij niet wat langer bleef. Niet lang daarna was het al haast weer aardedonker alleen een bleekachtig maantje scheen over het koude witte sneeuwlandschap, nergens was er een levend wezen te bekennen. Maar wat je niet ziet dat is er natuurlijk wel, ergens ver weg onder de koude sneeuw diep in de warme aarde, als je goed weet te luisteren dan wordt het zeker leuk. Luister maar eens. "Wat gaan we van het jaar doen met kerstfeest,?"fluisterde spitsmuis Pieper tegen zijn vriendin Egelien egel. "Maak me nou niet wakker, je weet toch dat ik in de winter altijd heel veel slaap nodig heb". "Ja dat weet ik wel,en jij noemt dat winterslaap, maar toch", sputterde spitsmuis Pieper, "toch vind ik dat je best even een paar uur wakker kunt blijven want ik ben van plan een kerstboom hier onder in ons hol neer te gaan zetten." Een kerstboom hier onder in de grond! jippie, Egelien was plotseling helemaal klaar wakker. "Ja, dat gaan we doen! wat een leuke spitsmuis ben jij toch!" riep ze een beetje verliefd en uitgelaten. Ik kan het jullie eigenlijk nu wel verklappen dat Pieper de spitsmuis per ongeluk in het winterslaap hol van egeltje Egelien terecht was gekomen, hij had zogezegd de verkeerde ondergrondse afslag genomen, vandaar. Ze vonden elkaar al direct leuk en aardig en misschien stiekem ook wel een beetje lief, maar ja dat zeg je niet zomaar, of? nou ja ik weet het niet. Ze bleven bij elkaar ook toen Egelien heel veel slaap kreeg en Pieper zich een beetje begon te vervelen met het snurkende egeltje. Maar nu was het zomaar ineens anders, want een kerstboom onder de grond dat had toch zeker niemand. Iets willen is een ding, maar iets dan ook proberen te doen, dat is een ander ding. "Hoe pakken we dit aan, want een kerstboom is wel groot en staat ook nog eens stevig vast in de grond," terwijl Pieper dit tussen zijn snorharen door fluisterde krapte Egelien achter haar stekelige oortjes. Tja hoe zouden ze... "ik weet het!" riep Pieper in eens, "ik heb heel veel ooms tantes broertjes en zusjes neefjes, nou ja heel veel familie." Zo gezegd zo gepiept, de volgende dag was het een drukte van belang in het winterslaap hol van Egelien, wel twintig spitmuisjes allemaal familie van Pieper, zaten aan de egeltjes chocomel en bosbessentaart, want voor visite moet je goed zorgen vond Egelien. "Het hol moet groter anders past de kerstboom er niet in,"piepte de oudste en de meest verstandigste spitsmuis. En ook nu weer zogezegd zo gegraven, wel veertig paar muizenpootjes maakte in een pootomdraai van het benauwde slaaphol een flinke kamer met mooie wanden van boomwortels. Ondertussen had Egelien met Pieper in een van de ondergrondse gangen de wortelkluit van een dennenboompje ontdekt. "Deze graven we net zolang uit zodat hij onder de grond in de gang terecht komt!"riepen ze allebei te gelijk. Na heel veel gezwoeg getrek en gesjor was het dennenboompje, hè hè, ondergrond en sneeuw verdwenen. Toen het boompje eindelijk in het winterslaaphol van Egelien stond waren alle muisjes bekaf en konden ze geen piep meer piepen. Hoe het verder is gegaan? De schimmels wilden met hun witte draden voor een keer wel voor engelenhaar spelen en slaperige vuurvliegjes en glimwormpjes zorgden voor een twinkelende pracht. Ergens uit een verlaten konijnenhol hoorde ik die avond elfjes zingen met af en toe een piepje en knorretje er tussen door. En wacht even, als je door het bos gaat wandelen, zo lekker door de sneeuw, let dan wel op, want ergens kan er een verborgen kuil onder de sneeuw zitten.

Witte raaf

Nu is het gezien de tijd
De tijd voor witte raven
Onder ons altijd gespot
Maar het koude witte sneeuwkleed
Laat ze onzichtbaar verdwijnen
Ben je een echte witte raaf
Zo'n niet te missen exclusieve
Zo'n aparte vreemde vreemdeling
Gebruik eindelijk een onzichtbare vogel te zijn
En weet wat nu is te zien
Want in die witte winterse pracht
Vallen de zwarte mannen in het vizier
Gezien wordt nu hun vertier dat van weinig waarde is

En meer niet

Hoe was het ook alweer, we gooien even geen bommen en staken voor een paar dagen meer van dat lawaaierige gedoe. Even, heel even voor de goede vrede geen uitzettingen van die, o zo zielige, asielzoekers; maar... bedenk! zodra het kerst gebeuren achter de rug is, dan hoppa move met die hap. De continue herhalingen van de vredesboodschap ten spijt, zijn de veranderingen in gedrag en het empathisch aanvoelen van onze mede aardbewoners slechts sporadische en symptomatische verschijningen. Toch is er een onuitroeibaar weten dat niet aan geloof maar aan bestaande zekerheid wordt ontleend; dat weten heet simpel gewoon liefde tussen 2 3 4 5 en nog duizend keer meer in veelvoud gegeneerde positieve krachten. Als dan in de donkere tijd waar het verlangen, de terug keer van het licht, te kunnen beleven, niet wordt verdrongen door onze onverzadigbare zinloosheid van overdaad en vraat. Je in je zelf meer liefde kunt vinden dan in een ander, geeft het dan gewoon aan die ander, dat is het en meer niet.

Spanningsboog

Door gebrek aan echte beleving, door een over geïnformeerde samenleving, door de nulstand in de personality klik, zoek men met een spanningzoeker naar een gevoteerde kick. Overbevissing in een vijver kleiner dan je hersenpan maak je geestelijk leeg en je vrijheid raakt in de ban. De stille seconden tussen spanning en min kunnen heelbaar werken en geven een nieuw begin.

Amenleving

En dan, als iedereen vals alarm geeft, als je rennend in de omgekeerde richting je zelf tegen komt. Wat is dan echt? is dat wat je denkt echt? is het niet vermaalt tot een hersenloze gehaktbal die door een overtijdpil niet tot leven komt? De samenleving is een amenleving, een altijd maar ja zeggen tegen het ongewone, het niet inspirerende, het hersendood makende. Maar als je nog tot vier wilt tellen, in woorden gevat, ik hou van je, de opdracht je niet verward, dan geef ik jou mijn creditcard met een godsvermogen aan eigenheid in liefde en rust. Doe al je lampen uit, laat het donker je onzichtbaar omarmen, merk dat dan een enkel kaarslicht je ziel zal verwarmen.

Bijzonder mooi

Als de Sint is weg gereden lijkt ieder kind met speelgoed en snoep wel tevreden. Maar het verdwijnen van dat gevoel laat niet lang op zich wachten met het zicht op die stille heilige nachten. Want de, je hebt nog niet genoeg honger, is weer terug gekomen en laat de kinderen weer volop hebberig dromen. Niet van engelen herders in een armoedige stal met vredes kind. Zeg, dat klinkt een beetje soft, wie dat nog verzint. Nee, heel veel pakjes gebracht door een tjingel bellende Santa Claus overgoten met een commerciële coca cola saus. Durf het eens wagen om aan je kinderen te vragen gewoon fijn tevreden te zijn zonder al die cadeaus, want zonder die te geven geef je dan iets vreselijks moois.

Meer dan licht

Evenwicht in licht geeft mooier zicht, overdadige kerstverlichting heeft die balans niet. De angst niet op te vallen, als sober te zijn te worden aangemerkt, juist in de nacht waar het kind van de wereldvrede wordt verwacht, geeft de drang tot overschaduwen, het overbelichten van iets heiligs wat zelf licht wil zijn. De simpele kaars is allang niet meer simpel, zijn lontje is gedoofd, zijn vuur geroofd door onze angst dat hij te eenvoudig te kwetsbaar zou zijn. Even is het stil, ik maak dat het kaarsje weer brandt. Flakkerend door de wind gestreeld, zie ik een gezicht als mijn evenbeeld waarin ogen liefde stralen en vele, ja vele malen, is dit meer dan een simpel licht.

Omdat

Omdat een mens niet echt kan lopen heeft hij voertuigen gemaakt. Omdat een mens niet echt kan zwemmen heeft hij boten gebouwd. Omdat een mens niet echt kan vliegen heeft hij vliegtuigen ontworpen. Omdat een mens niet echt in zichzelf gelooft heeft hij God bedacht en dat is iets wat geen dier verzint.

Het loopt

Weten is niet meer gevangen, vrijheid is in en buiten mijn hoofd,
geen spookachtig verlangen geen nare gedachten die machten.
Grenzen bestaan, maar alleen nog als natuurlijke barrière,
verborgen in het vertrouwd landschap van wisselend denken.
Daar is geen bètablokker voor nodig nog verdovend distillaat,
de grens is toelaatbaar overbodig, want het loopt zoals het gaat.

Kat en hond

Een hond heeft een baas of bazin
Een kat is zelf de baas of bazin.
Een hond moet gehoorzamen en luisteren
Een kat manipuleert is eigenzinnig doof
Voor een hond moet je zorgen
Voor een kat ga je zorgen

Prettig gestoord

Van te voren gezien
Van achteraf bekeken
Van dichtbij gehoord
De suporterskreten
Het gaat om nullen of tienen
Daar tussen wordt altijd gescoord
En is het lachen of een beetje grienen
Want een beetje clubfanaat is prettig gestoord

Even

Tijdelijk zijn de kinderen die onbezorgd vlinderen in de zuidenwind, maar hun wederkerend geduld maakt basalt tot grind, het zand in meer dan gemeten tijd naar stof. En dan als die eeuwige tijdelijkheid zich bij voortduren herhaalt, de ring die is gestaald geen einde heeft. Geef dan bescherming in liefde en genegenheid aan dat wat is en maar heel even eeuwig leeft.

Replay

Het is te zot van woorden dat alleen de slotakkoorden nog in mijn hoofd zijn blijven hangen. Was er geen begin van deze almaar vervelender wordende gezangen. Even dacht ik, is mijn geheugenkaart naar de malle miezen, het zou zomaar kunnen door de verkeerd knop te kiezen. Maar nee het was de replay toets in mijn hoofd, die was blijven hangen en herhaalde telkens weer de laatst bezochte muzikale gangen. Het is zo als het gaat met een deuntje of wijsje in je kop in het morgenuur sta je ermee op. Tot aan de avond zingt het in mijn hoofd,"Daar wordt aan de deur geklopt," maar is er nog iemand die er in gelooft?

Oho jojo!

In de winter, is het hier niet als in het Spaanse land van Sinter. Daar eten ze paella, tortilla Española met zarzuele en Oho jojo! een heerlijke polloal ajilo. Nee, Nederland is het land van erwtensoep boerenkool zonder of met, en als de winter even doorzet is er op de ijsbaanvlonder koek met zopie van ome Piet en tante Jopie. Overwinteren in het verre Spanje waar je misschien van de warme zon geniet, dat moet je vergelijken met de zoete koek en hete zopie van tante Jopie en ome Piet.

Niet wezenloos

Ik besta net zolang als de aarde, misschien wel lichtjaren meer en als ik daar wel eens aan twijfel slaat mijn hart steenhard keer op keer op keer. Even lacht en huilt waar de eeuwigheid zich verschuilt in het hemelse heelal, de onbegrijpende de wetende alles ontketende niet wezenloze ongehoorde oerknal. Ik weet geen middel anders dan in mijn gevoel, dit te scheppen te laten leven met als enig niet wezenloos doel. De Kunst!

Mijn lage land

Als de dag in weinig uren de dag verlaat, de lage wolken in staat geworden zijn als mist en regen. Als in die duivelse zegen het land zich nauwelijks nog van de rivieren scheidt. Wat zal mij dan nog binden aan dit natte troosteloze zompen land, niets toch? noch kwelder, nog zee en strand. Maar dan als de wind zich heeft laten jennen belaagd door de weerwolvenjager verdreven uit zijn depressief gareel, Ja dan , dan scheuren de grauwe luchten open getekend in een hels hemels jachttafereel. Weg is die lauwe grauwe somberheid gevlucht met de stormige wind, en ik, ik keer terug op mijn schreden, daar waar het zompen geluk mij bindt: Mijn lage land.

UIT EEN EI

Waar komen zij vandaan? die sluwe vliegende slenteraars. Ik zag ze zomaar opeens in mijn achtertuin daarna hopsa weg in het struikgewas aan de overkant van de berm. Parmantig wandelend in hun wit-zwart verenpak zoekend naar eetbare spulletjes in het hoge gras, om dan zomaar opeens met veel lawaai op te vliegen als stuntvliegtuigjes met in hun cockpit dronken piloten. Het zijn de eksters die al jarenlang in het zelfde takkenbossen nest wonen, daar boven in die hoge es. Hij en zij, ik zie geen verschil, want ze zijn altijd met z'en tweeën, zijn echte kibbelaars, ze kwebbelen wat af, over alles en nog wat, maar wat? ik weet het nog steeds niet, want erg veel contact met mijn boom wonende buren is er niet, daar zijn ze te afstandelijk voor. De vraag, waar komen ze vandaan? daar weet ik inmiddels wel het antwoord op: UIT EEN EI!

Klinklare

Klinkklareklinker mijn moeder is een linke hinker mijn vader een bollig korrenvat en mijn zus een kleine reuze kat. Klinklareklinker mijn linke hinker moeder is de knoflookkazen hoeder en ons vader ja helaas die lust geen knoflookkaas daar raakt hij van gevat door mijn zus als reuze kattekat. Dus ping pang pong doe nou eens die lage sprong van de enge hoge toren dan gaat er nooit een klinklareklinkerhinker in jou verloren.

Ik hou van je

Ikjijzijnwij
Wijzijnjijik
En bij even blik
Ben jij mijn even ik
Ikjijzijnwij

Compensatie

Zwerven in de wind als doelloos blad
De moederborst naakt en nat
Achter gelaten in de graten
Van haar stramme winterkleren
Ze zal nooit meer naar haar keren
Dan alleen in de compenserende hoop
Van de eeuwig dringende kringloop

Alle zielen

Alle zielen van onder de zerken
wonend in de hemelhoog
Alle zielen in as vervlogen
met een droevig afscheidsbetoog
Al die zielen zijn niet vergeten
als ze blijven in je hoofd
Want hun sterven is dan gestorven
als je in hun dood gelooft

Doosje van Pandora

Onder in een kast ligt een doosje. Geen gewoon alledaags doosje, nee het is een niet gewoon niet alledaags doosje met op het dekseltje een roosje. Groen rozig en een beetje pimpelpaars aan de rand en neem je het even in je hand dan verkleurd het plotseling in helder hemelsblauw, ja de rand is zelfs mooier dan de veren van een pronkende pauw met vele kleine glitterknopen. Wil je weten waar je dit mooie doosje kunt kopen? Nergens, het bestaat alleen in je eigen fantasie, doe het maar eens open, wat je dan allemaal hoort en zie. De mooiste muziek van lang geluk zonder droeve tranen, de prachtigste kleuren in hemelbomen in regenbooglanen. Ik verklap je nog een klein geheim, want je wilt zeker weten waar die kast zou kunnen staan? ssst, luistert er niemand mee? hij staat onder die groene lindelaan. Zomaar in z'en eentje op het zachte groene mos in de schaduw van het sprookjesbos. Fantasie is werkelijk hier tot leven gekomen met het doosje in die kast onder de groene hemelbomen.

Verrek

Van A tot Z is het alfabet het gereedschap van de schrijver, daarmee richt hij niet zonder ijver of talent zich tot de boekenwereld van de geletterde consument. De weg tussen die a en z kent niet één maar vele wegen, zelfs zijn er enkele als bestaand in aanleg ongevraagd verkregen. En als dan die laatste letter uiteindelijk zijn einde heeft uitgedrukt, roept iedereen plotseling verrukt,
"Verrek, hij kon toch schrijven!"

10 gemeten

De gang van de slakkengang lijkt een spoor van slijmige eeuwigheid,want hij heeft de tijd, daar zijn vaart nooit met Speedy Gonzales wordt vergeleken. Maar al duurt zijn reis misschien wel vele weken, het is zijn gestage geduldigheid met blaadjes eten, die welhaast terwijl de wereld raast, hier uitgevreten wordt gemeten.

Over drijven

De kurken waar ik nu op drijf
Hebben niet veelmeer om hun lijf
Nadat zij met de droes en wijn
Uit de flessenhalzen vertrokken zijn
Deden zij mij een genietbaar bod
Hen te gaan gebruiken als kurkenvlot
Nu drijf ik stuurloos op de oceaan
Op vele kurken zonder de flessen er aan
Waar ik vele jaren op was verzot.

Het zou zomaar kunnen

Zonder een moment na te denken had ze het geroepen, dat hij een ontzettende hufter een super eikel was en dat hij beter uit z'en doppen moest kijken, ze voegde er nog aan toe dat hij terstond autopech zou krijgen met zijn monster op vier wielen. Ze stond trillend van woede bij de voetgangersoversteekplaats haar jas droog te maken met een zakdoekje en een sjaal. De automobilist die met zijn geblindeerde SUV met een rotgang door een plas was gereden, had het oude grijze dametje, dat net van plan was over te steken, als het ware met een kleine tsunami van vuil straatwater overspoeld. Het leek er echt op of zij een bezwering had uit gesproken, want een tiental meters verderop sloeg de motor van de zwarte SUV af en wat de bestuurder ook probeerde om hem te starten, het ding bleef zo dood als een pier half op het kruispunt staan. Nu was het de beurt aan de overige weggebruikers om hem met een waar claxon concert te pushen te vertrekken met zijn 'aso bak'. "Zo meneertje nu kan ik u eens even persoonlijk spreken," het was het oude dametje, ze had het portier van de auto van haar belager open getrokken en begon de bestuurder ongenadig uit te foeteren. "Als je wilt dat hij weer start moet je eerst je verontschuldigingen aan mij aanbieden, anders wordt het wegslepen door de garage meneertje,"riep ze venijnig lachend. Vanaf een afstand was niet helemaal te verstaan welke conversatie er vervolgens volgde, maar even later stak de dame in kwestie twee handen onder de inmiddels geopende motorkap en riep naar de bestuurder dat hij kon starten. Ja hoor, je gelooft het niet, er zat weer leven in het ding. Het is dus een aanrader om je als automobilist normaal te gedragen tegen over voetgangers en speciaal geen grijze oude dames te provoceren. Verzonnen? het zou zomaar kunnen, maar toch.

Nieuwe liefde

Ik was de zomer
Totdat
Jouw lente mij liet gaan
Ik werd de winter
De herfst was ontdaan
Nog even
Dit liefdesgedicht reist
Gelukkig
Met de sterren mee
Dan,
Als alle leven lijkt bevroren
Zelfs de warme zoute zee
Ben ik voor jou
Mijn in geliefde
Wat mij dan ook nog griefde
De nieuwe groene lente fee

Paal en perk

Grensoverschrijdend gedrag heeft meerdere kanten. Wie en wat bepalen waar die grens ligt? is dat een natuurlijke grens of een bedachte in wetten en regels, een dictaat. Opvoeden van kinderen is lerend en een langetermijndoel met een al heel vroeg startpunt, de zwangerschap. Het kopieergedrag, zowel positief als negatief, is van alle tijden en geeft aan welk (on)mens er uit kan ontstaan. Veel kinderen zijn alleenstaanden, als het ware wezen ondanks dat ze een vader en moeder hebben. Mijn moeder had altijd als lijfspreuk als het weer eens over lastig op te voeden kinderen ging: "Een goed kind regeert zich zelf, een slecht kind niemendal". Ik vroeg mij dan altijd af wanneer begint dat goede of slechte kind te ontstaan, is het een erfelijkheidskwestie, of toch aangeleerd, gekopieerd? Als b.v kwaadaardigheid een overerfbare eigenschap is, wat ik overigens betwijfel, is dan de tegenkracht hier een grens aan te stellen, een grens zonder slagbomen van geweld maar liefde en genegenheid. Ik bepleit de grens van je eigen vierkante meter op te heffen zonder hem te overschrijden en wees een wees met de wezen om ze te begrijpen.

Linkse hobbys

Wat is kunst en cultuur anders dan een gesubsidieerde boterham veelal zonder boter en beleg. Het is het terrein van linkse hobbyisten, de babyboomers. Specifiek en vooral is dat links zijn het nieuwste populaire scheldwoord van de niet-weters de bange volgers van, ja wat eigenlijk? Het grote geld of nog geen geld? dat is toch geen ideologie maar menselijke hebzucht en zeker niet gebaseerd op agologie. Die 'linkse' wereld zou zeker zonder kunst en cultuur kunnen, het is dan wel een wereld zonder de fijngevoeligheid van iets dat niets lijkt te zijn. Plaats dit issue nooit in een politiek spectrum daarmee is de minzame hardheid het rechtsprekende zwaard van de verdeling geworden., het gespleten kind achterlatend als slachtoffer van de 'wijze' Damocles.

Boem!

Wekker wakker worden
Worden wakker wekker
Grote blaffer trekker
Trekker blaffer moorden
Maakt gehoorgestoorden
Boem!

...Als mens

Vertel eens een verhaal dat niemand denkt te geloven, over dwaze dingen die gebeuren hier vlakbij en ver hier boven. Vertel het gewoon alsof het de waarheid is met alle gelovige toeters en bellen en gaat hun zielenrust maar eens met heel veel angsten kwellen. Bouw als een van de heilige laatsten, kerken moskeeën tempels en andere bedenkelijke offer-plaatsen. Laat iedereen geloven dat hierin huist een bovenaardse geest om te loven. Maak heel slim van hun schijnheiligheid goud en macht en bedenk daarna deemoedig dat je het allemaal zelf hebt bedacht....als mens die denkt God te zijn.

Kibbel knabbel

Knibbel knabbel kluisje wie vreet er aan je huisje
Niet de regen niet de wind zijn je woning welgezind
Maar hun striemen en vlagen zijn goed te verdragen
Het is de stiekeme streek van menig tophypotheek
Waar het marmerwerk in de bank van wordt betaald
En menig woningbezitter nog jaren lang van baalt
Knibbel en knabbel hun bonussen maar eens op
Want de banken financiering bleek een hele grote flop

Passie voor het leven

Ze had voet bij stuk gehouden het kleine ding, ik bedoel het zelfverzekerde pientere maar droevige meisje van een jaar of zeven. Ze zat met haar blonde lokken en mooie jurk naast de chauffeuse van de zilvergrijze lijkwagen, want ten slotte was het haar aller allerliefste oma die in een met bloemen versierde kist achter in de wagen lag. "Die laat ik echt niet alleen naar dat enge stomme crematorium gaan!"had ze met veel tranen die over haar wangen biggelde geschreeuwd. Haar vader en moeder waren er onwennig en verlegen van geworden, want wat ze ook deden, ze konden haar niet tot bedaren krijgen. Totdat de chauffeuse van de wagen haar even apart mee nam naar de hoek van de straat om met haar te praten. Met veel snikken en een lachje door haar dikke tranen heen kwam ze terug hinkelen, mocht ze gelukkig toch zo dicht mogelijk bij haar allerliefste oma blijven. "Niet omdat het zo hoort maar omdat het ook zo kan", zei de chauffeuse met een knipoog tegen de ouders van het verdrietige wicht. Kinderverdriet zien wij grote mensen dikwijls als klein verdriet dat snel weer over gaat, maar niets is minder waar. Neem het serieus dat geeft mooie kinderen met gevoel en passie voor het leven.

En nog langer

Het was zes uur vroeg, ik was net als de maandag met een houtenkop wakker geworden van een heftig weekend. De eerste file meldingen schetterde al als een soort pesterij uit de autoradio: A12 14 km door een gekantelde vrachtauto beladen met kippen. Aan de ander kant een kijkersfile haast net zo lang, want nieuwsgierig blijven we al kost dat; boem! mijn voorganger had net zijn hoofd iets te lang naar links gedraaid terwijl de voor hem rijdende auto net even te snel stopte. "Wat een gezeik over een zo minuscuul klein bumperkrasje, ik regel het wel met de verzekering", mauwde de bumperklever uit zijn full hybride vehikel. De kippen in de gekantelde vrachtwagen waren er veel slechter aan toe, hun tochtige draadkooien lagen her en der verspreid en sommige liepen als een kip zonder kop luid kakelend tussen de langzaam rijdende en stilstaande auto's door. De reis naar hun executie liep uren vertraging op zonder ook maar één compenserende maatregel, als een slokje extra water of een korreltje voer. Ik hoorde onder mijn auto een klagelijk stemmetje van zo'n aanstaande supermarkt kip. Als het moet kan ik heel snel zijn vooral als het om dierenleed gaat, hup in de boodschappentas die zich leeg op de achterbank lag te vervelen. Het was als of de kip begreep wat er aan de hand was, het beestje hield zijn snavel en begon zijn verfomfaaide veren netjes te maken. De zegen van een gsm is dat je even kunt bellen om aan je klant te vertellen dat het deze dag niet gaat lukken, 'ja hij had het ook op de radio gehoord, jammer dan maar een andere dag'. "Wat moeten wij in hemelsnaam met een levende kip?"vroeg mijn partner verbaasd, want wat ze met een dooie moest dat wist ze wel. Zij , de vrije kip, loopt nu gewoon in onze achtertuin, tot dat, ja, tot dat ze misschien haar laatste ei heeft gelegd en nog langer.

Doe er wat aan

Het was vandaag door het lage miezemotterige wolkendek al vroeg aan het donkeren. Doodstil was het op straat, hier en daar miauwde een verdwaalde krolse kat en de wind speelde verveeld met het zwerfvuil. Ik was op weg naar mijn stamkroeg om mijn chagrijn van die klote dag door een stevige borrel proberen te vergeten."Meneer wilt u een straatkrant", vroeg de verkoopster met een vriendelijke geaccentueerde stem. Ik koop eigenlijk nooit een straatkrant, niet om die paar euro's, ik vind dat er gewoon geen echt nieuws in staat, te minste dat wat ik onder nieuws versta. Maar deze keer was het anders, ik was sacherijnig met een doel en met dat doel bedoel ik, het nieuwe kabinet met gedoogsteun van..... bah en nog eens bah! Het gekke was dat ik door die straatkrant verkoopster ineens, als een soort, ik heb het licht gezien! werd getroffen. Wat nou voor geouwe... en nog wat, je weet wel. "Geef mij al je kranten die je nog over hebt, hoeveel zijn het er, 20? oké dat is dan 40 eurie's."Ik pakte een briefje van 50 en stopte het in haar jaszak. "De rest is voor je moeder, en je mag ze straks gerust nog een keer verkopen want wat moet ik met zo'n boel kranten?" "We gaan eerst eens een bak sterke pleur drinken om de overwinning te vieren van het gezonde verstand." Toen ze haar capuchon naar beneden deed schrok ik van haar gezicht, ze zat onder de littekens van oude brandwonden. In mijn stamkroeg vertelde ze mij haar in en in trieste verhaal van oorlog en verdriet, de pijn en te moeten vluchten zonder familie, het weten van misschien weer ongewenst te zijn. Ik had die avond echt geen borrel meer nodig om mijn chagrijnige bui te laten verdwijnen. Vluchteling zijn en dan ook nog bang moeten zijn voor een regering die jou niet wilt gedogen, "over mijn lijk en dat van mijn betovergrootvader!" riep ik strijdvaardig door het mager gevulde café. Met de gedachte dat er tenminste zeker één Nederlander was die misselijk werd van het woord kansarme vluchtelingen, beloofde ik haar iedere dag op z'en minst 2 straatkranten te kopen, een voor mij en een voor de buren. Het woord uitzetten moest ze uit haar hoofd zetten want ik zou dat niet gedogen. Een oude tante van mij zei altijd als mijn oom weer eens liep te foeteren dat alles en verkeerd fout was,"bij dat alles hoor jij ook Janus, dus doe er wat aan."

Proactief

En dan, als alles is zo als het is. Wie heeft dan de moed de tijd en het geduld om zoals het is niet te laten zijn? Inactiviteit is het kind van passiviteit en non-actief het maakt geen vrucht, laat staan toekomst. En dan, als dat zo is? dan heb ik de moed de tijd en het geduld om zoals het is niet te laten zijn, niet voor even en niet eeuwig.

Het draait om...

De kans dat je gelukkig wordt moet geen kans zijn, daarmee besteed je het geluk uit aan een kansspel. Gelukkig worden is als de zee, je gaat mee in zijn kracht, zonder zee te zijn. Gelukkig worden is als de wind, je zweeft mee zonder wind te zijn. Gelukkig worden is als de zon je straalt als hem, zonder zon te zijn. Niet de gevraagde maar de gegeven mogelijkheden zijn de route naar geluk. En als niet uit te sluiten component is liefde de spil daar van.

Vanaf

Drie van de vier is één van de drie is twee en twee is vier van de vier is nul. Dit analoge bank gelul maakt het verhaal als een wc-rol zo lang. Het gaat er om wie veegt er nou eindelijk eens zijn bank financierende reet er mee af.

Krokodilemma

In een land hier ver vandaan net over de verre verste horizon, zaten twee krokodilletjes te huilen in een oude houten regenton. Ze huilde dikke, hele dikke krokodilletjes tranen om dat ze ruzie hadden met hun buren, die grijpgrage varanen. Na veel gebekvecht waren de krokodilletjes heel stil en stilletjes met hun staartjes tussen hun beentjes afgedropen en in de oude houten regenton gekropen. Daar huilden ze drie volle manen hele dikke, ja super dikke krokodilletjes tranen. Totdat de olifant en tijger hadden besloten dat er vrede zou komen tussen de krokodilletjes en die varanen malloten. De olifant trompetterde en de tijger brulde terwijl de dierenrechten rechtszaal zich met dieren vulde. Met de uitspraak van koning leeuw als opperrechter kregen de varanen tien dagen straf als schuldige bekkenvechter. Nu huilde de krokodilletjes geen krokodilletjes tranen van verdriet, maar zongen zij met elkaar het echte vrije krokodilletjes tranen lied.

Utopie

Gooi nooit de deur dicht die niet meer open gaat
Je blijft alleen in de vlucht naar een utopie
De stemmen die zeggen ga gerust dit is jouw verlaat
Zijn van een ander brein en niet je evenknie
Vindt in je zelf de kracht om niet die deur te vinden
Want wat er achter blijft zijn je zielsbeminden

Castanea

Castanea sativa: O tamme majestueuze grootheid van het eetbare bos. Het zijn u kinderen die zachtjes neerploffen op groene herfstdeken van het mos. Als op dode egels gelijkend zo met z'en drieën in hun opengesprongen stekelig lijf. Hun pracht en smaak is buiten kijf als ze als bruine bos juwelen gepoft of gesmoord de gastronoom in ons weten te strelen.

Onbalans

Zoals de zee niet kan ontkomen aan de macht van de maan, zo zal het leven zijn. De krachten zijn er je weet er van, het is aan jouw ze te herkennen in hun verhaal. Niet de vloed nog het tegendeel in zijn gebaar, het denken dat ze te temmen zijn is het grootste gevaar. Evenwicht heeft een zekere intolerantie nodig die te vinden is in zijn onbalans. Tussen ja en nee is jammer genoeg de wereld van het geloven ontstaan, met een beloofd uitzicht op de schijnwerkelijkheid van een tweede wereld.

Stil

Als de najaarswind verteld zijn de vogels stil,
ze luisteren naar zijn woest verhaal.
Als de najaarswind verteld,
z'en vlagen met kabaal
de vogels dragen door zijn wil,
weet dan, even geen gefluit,
ze zijn stil.
In de herfst als het grote fluisteren
van het vallend blad is als lege ballonnen.
De webben spinnend zijn gesponnen,
zijn de vogels stil.
stil totdat het voorjaar weer is begonnen.

Elementair

Rudimentair is het hebben van een zelfbeeld over anderen, deze ontwikkeling is basaal bij ieder mens aanwezig. Elementair is het hebben van een zelfbeeld gericht op inbeelding van en door een ander, deze zelf ontplooiende denkwereld maakt liefde kunst en muziek. Het niet meer toelaten van deze elementaire grootheid maakt van ons mensen rudimentaire wezens.

De botte

Meedogenloos slijpt niet de bijl
Meedogenloos weet van hakken
Mededogen is het slijpen van de bijl
Mededogen is het hem niet gebruiken

Frikanbal

Waar ik helemaal echt geen bal van snap
Dat hij, al is hij nog zo klein hij kogelrond moet zijn
En niet een beetje platter of langwerpig voor de grap
Het voetballen wordt dan weer een heel leuk spel
Zonder dure spelers die te veel zijn verwend
Als de bal lijkt op een kaassoufflé of frikandel
Die je scoort bij ome Joop zijn frieten tent

Geen dans

Ik geloof in valsheid verpakt in een mooi sluitend akkoord. Het lachen is onwerkelijk vreemd en lijkt ook na lang beraad op hoogverraad. Om de macht te willen verkrijgen is het verkopen van je ziel slechts een begin van afbetalen van het gedogen. Want al lijkt het dat je niet wordt bedrogen, je danst toch niet met de duivel als je vrind, dat doe je niet als je de god van iedereen bemind.

Luizenbaan

Een optimist uit het Groningse Warme Huizen
Fokte kamelen zo groot als flinke luizen
Hij verkocht ze aan een drijver van kamelen
Die gebruike ze voor vakantiereizen naar zandkastelen
Dus zie je op het strand een mini kamelen karavaan
Denk dan welaan, aan die optimist uit Warme Huizen
Die zit er nu warmpjes bij door zijn kamelenluizen

Zo lek als

Een zeef of vergiet hebben dat vasthoudende niet
In tegenstelling is het gedrag van een pan of schaal
Zeer vasthoudend net als hun grote neef, de bokaal
Vergieten en zeven willen evenwel ook met inhoud leven
Want al passeert er veel door hun fijne gaas of ronde gaten
Wat er achter blijft is meer dan de gepasseerde distillaten
Een top kok zonder een echte goede zeef en een prima vergiet
Verdient bij mij zeker te weten zijn Michelin sterren niet

De ballen

Een stoere superman die van zijn voetstuk was gevallen, had na zijn harde val super blauwe ballen. Hij riep nog stoer voor dat hij een snoekduik nam, dat hij alles onder controle had als een echte super duikende supervlam. Maar waar hij zich met zijn stoerheid sterk in had vergist, was dat een klein ventje van angst op de duikplank had gepist. Op het gladde duiktoestel maakte hij de gekste capriolen waarna hij met zijn stoere lijf keihard lande in een kar vol gladiolen. Wat is van deze wijze les te leren? dat door stoerheid met wat onverwachtse nattigheid je je ballen lelijk kunt bezeren.

Geen profijt

Een haveloos gevoel laat zich spinnen want zonder winnen is verlies het laatste doel. Alsof het leven alleen belangrijk lijkt wanneer de plus zonder minnen wordt bereikt. Wat is dat toch dat denken van alleen maar en altijd succes, het leven heeft ook soms verliezen als wijze levensles. Een schatrijke man die nog nooit iets verloren had, vroeg aan het einde van zijn succes vol bestaan, is dit nou alles?is er niet meer dan alleen een magere afscheidstraan? Maar door de wachter van de hemelpoort werd zijn klacht niet serieus gehoord. Hij sprak tot hem met doodse kille stem "hier verliest u al het stoffelijke wat u nog bezit, zelfs u mond wordt tandeloos zonder dat dure gouden kunstgebit." "Bereidt u voor op een onpersoonlijke vorm van eeuwigheid zonder het verkrijgen van uw eigen zaligheid."

Zonder keren

Geweten gewas gewis niet gemanipuleerd
Geweten gewas door de evolutie volleerd
Dat manipuleren een weg is zonder keren
Terug naar het oer bedoelen van de soort
Het geweten gewas weet zonder te manipuleren
Het sluitend slot akkoord

Als je wilt

Je kunt het zelf bedenken en als dat niet lukt verzin dan maar iets zonder moeilijke gedachten. Zorg in ieder geval dat het iets leuks, iets spannends is, een gedachte waar je vrolijk en blij van wordt. Je denkhoofd moet eigenlijk een fantasie hoofd worden, gewoon en ongewoon mengen door elkaar met een mixer. Als je aan de zee denkt, wat is die dan? gladjes, helemaal zonder rimpels, of een met een stevige deining met surfplank golven die altijd maar denken dat de kust te bestormen is. Bedenk eens dat je een super klein visje of een kanjer van een walvis bent, of misschien wil je wel een zeeschelp zijn, het is jou bedachte keus. Je leven is het water, de zee of soms de rivier dat is jouw spannende kletsnatte wereld. Maar als je aan de bossen denkt, heb je dat wel eens gedaan?nee? nou doe maar eens gewoon en wees eens een boom, zo'n enorme hoge woudreus, of wil je liever een paddenstoel zijn, lekker laag bij de grond. Het maakt eigenlijk niet uit, je leven leef je dan van uit de aarde, dat geeft je misschien wel rust, houvast en ontspanning. Ook nu weer is bedenken en fantaseren de kracht waar je heerlijk mee kunt spelen, het is het spelen wat de wind met een herfstblad doet. Ik zou zeggen, je kunt het zelf bedenken als je wilt.

Het haasje

Het haas en het konijn hebben allebei flinke oren, maar wie van de twee kan het beste horen. Is het de haas die staande op zijn achterbenen elke geluidstrilling weet waar te nemen. Maar het kan net zo goed, al is hij nogal klein, het alerte duinkonijntje zijn, want zijn oortjes zitten een stukje dichter bij de grond en daar door hoort hij veel sneller het hijgen van een jagershond. Ik weet wel dat zowel het haas en het konijn er als een haas van doorgaan voor de knal van het jachtgeweer of karabijn. O hadden de jachtgeweren maar het effect van een boemerang niet de hazen en konijnen maar de jagers werden voor het knallen bang.

Vandaar

Nadat de boom zijn blad heeft afgedankt, zet hij zijn co2 opname fabriek op nul. De natuur heeft zijn wetten en regels die miljoenen jaren evolutionele aanpassingen hebben ondergaan. Snelheid is een relatief begrip in dit tijdsbeeld waar mensen geen enkel besef van hebben. Wij denken te traag om deze universele processen te kunnen volgen, maar we doen alsof wij ze hebben uitgevonden. Even is de aarde in de war, dat is de seconde tijd op de schaal van zijn bestaan dat er mensen waren. De kans dat de mens zichzelf onmogelijk maakt als aard bewoner is identiek aan zijn manier van omgaan met het leven op deze door het universum gekoesterde zeldzame planeet. Het verstand van een boom zit met zijn wortels verankert in de aarde, dat is zijn geheim van overleven. Het verstand van mensen mist die wortels, vandaar.

Hemelse waarde

Van uit het heelal
Vanaf de sterren
Een planeet zo mooi
Zo alleen in zeldzaamheid
Van uit het heelal
Niet op aarde
Zien zijn bewoners
Zijn hemelse waarde

Geen zwijgplicht

Over alles is wat te zeggen, zelfs als het nietszeggend is. Over alles is te zwijgen, ja zelfs gewis als er niets te verzwijgen valt. Het verhaal dat dat vergalt, geloof mij, is verborgen in het stilzwijgende concept, dit is waar, daarin wordt zelden over de waarheid gerept. Even lijkt de leugen als de waarheid in een akkoord, maar over alles is wat te zeggen, zelfs over het foute woord, doe dat dan met niet te zwijgen als hij dreigt te worden vermoord, hij het vrije woord.

Gezwam

Het is weer najaar, ze zijn er weer, de ijsbergen van het land, het zijn de paddenstoelen en de zwammen, alleen hun verschijning wordt slechts zelden zo gezien. Het ondergrondse of in hout levende leven van miljarden schimmeldraden is wereldwijd en overal in de meest bizarre omgevingen en omstandigheden te vinden. De schimmels zijn de ,gelukkig niet, ontbrekende schakel tussen dood en leven. Zij zijn als enige instaat om alle grotendeels plantaardige en soms dierlijke stoffen af te breken in weer oplos opneembare elementen. Zonder de schimmels die wij het best kennen als paddenstoelen en zwammen is het leven eindig dus dood.

Geluk

Geluk is soms haast onmerkbaar en niet te zien, het is het ongeziene rode licht dat je liet stoppen,het groene voorbij in het eindeloze shoppen naar de geluksfactor top tien. Dan, dan is daar het gewenste succes als een als een warme douch op je neer gestroomd, het leven is nu geworden zoals je hebt gedroomd, beter.

3X

Na ruzie op prikbord gelezen:
Spijt van dom schelden
Spijt van stom kloterig doen
In de koelkast staat een borrel
En van mij 3x een dikke zoen xxx!

Geen pijn

Zonder zand is de Sahara geen woestijn
Zonder water is de zee een oeverloos ravijn
Zonder licht is er geen ondergang van de dageraad
Zonder jouw is er niemand die nog tegen mij praat
Aan zonder zon zee zand en woestijn heb ik geen pijn
Als jij gewoon, al was het maar even, bij mij wilt zijn

Afstandbediening

Er stond een flinke rij zaterdag klanten in de bakkerswinkel. Naast ongedurige gehaaste moeders en boodschappendienst hebbende vaders nog een hele mengelmoes van broodnodigers. Telkens verschoof het digitale nummertjespaneel een cijfer als er weer een klant aan de beurt was. Ik stond in een hoek van de warme bakker te wachten op mijn kameraad want we zouden vandaag met de trein naar Maastricht gaan om een festival te bezoeken. Onderweg wat te eten kopen is duur en dikwijls niet te pruimen, even wat krentenbollen en harde broodjes daar ging het om. Maar juist dat even werd een apart verhaal zoals later zou blijken. De rij wachtende werd plotseling zeer onrustig, want iedere keer verscheen er een totaal vreemd nummer op het display van het volgende klant systeem. Wat de bakker en zijn winkelbedienden ook probeerde het werd een steeds grotere chaos. Tot overmaat van ramp begon de lichtkrant die voor de aanbiedingen van die dag reclame moest maken, allerlei spot goedkope en zeer dure aanbiedingen te tonen. Want zeg nou zelf, een grote slagroomtaart voor 1 of 2 eurocent en een simpel pistoletje voor een dikke 19 euro, dat kan toch niet serieus zijn bedoelt. De tijden van manieren en beleefdheid,van, "gaat u maar voor ik wacht wel even," leken eeuwen geleden. Wat een onderling gedoe en gefoeter ontstond er tussen de klanten, iedereen vond dat hij of zij aan de beurt was om bestellingen te doen."Ik zet het apparaat gewoon uit en laat het aan jullie beleefdheid over om het onderling te regelen,"riep de bakker met een harde stem om boven de herrie uit te komen. Beschaving is geen dikke korst maar een dun velletje, maar het kon wel zoals al spoedig bleek. Toen wij samen even later de bakkerswinkel verlieten zag ik twee krullige koppies, een witte en een zwarte, net even boven de etalageruit uit komen, een van de twee had een soort afstandsbediening van een radio of tv in zijn hand. Ik weet zeker, nou ja oké, geen voor oordelen, maar ze hadden wel heel erg veel lol met dat knopjes ding.

Zelfmoord

Nooit was er iemand op gekomen
Dat de wereld vooral bestaat
Uit het geestelijk distillaat
Van heel veel mensen klonen
Ons gedrag is vrijwel identiek
Geen enkele twijfel is aan het woord
Religie nog zogenaamde hogere ethiek
Verbergt het dier dat zichzelf vermoord.

kiekeboe

Onder de tafel genoot mijn tafelgenoot van het uitzicht naar mijn mooie benen en ik die gewend was aan de sirenen roep uit zijn gestoten hoofd heeft hem toen plechtig beloofd nooit meer mijn bril te laten vallen.

Media spook

Even voor vandaag een nog onbeantwoorde vraag: weten jij of jullie dan ook waar hij woont, het spook, het spook van de media? Ik zocht hem bij Ikea de Bijenkorf Blokker Hema en nog veel meer zaken en om niet buiten mezelf te geraken zelfs in een kleine bruine kroeg. Maar waar ik ook vroeg, niemand was hem, om je te helpen uit je bange dromen, in levende lijve ergens tegen gekomen. Leven wij soms in een land van blinde en gehoorgestoorde?het media spook is toch niet iets van een geheime orde. Een dominee ergens in een dorpje in Amerika waar nog nooit iemand van had gehoord heeft het media spook zonder moeite op gespoord. Het is zijn transferium geworden van een godsdienstig waanidee, het media spook is dan gedwee in het verspreiden van onbelangrijk en vergiftig nieuws. Even zonder flauwekul zet alle knoppen gewoon op nul, de stroom er af, koop geen krant met een vette schreeuwende kop en let op! het spook steekt zijn kop in zijn eigen strop.

Chocomix

"Doe maar even net of ik er niet ben", zei ze met een schorre stem. Het was een grijzig schrieltjes uitziend vrouwmens dat bij mij aan de bar schoof, "Een chocomel met een vieuxtje", ze knipte met haar knokkelige vingers naar de kastelein. Ze was waarschijnlijk, zo te zien, een vaste klant van de kastelein, want in een handomdraai schonk hij de vieux en de chocomel in een handige handbeweging in het zelfde glas,"proost oma op de eeuwige liefde," riep hij terwijl hij het glas voor haar neer zette. Terwijl ze een slok van de choco mixer nam draaide ze zich naar mij toe, "ik heb toch niks van je aan, je zit zo stom naar mij te kijken,'schoorde in mijn oor. Zo aan haar outfit te zien leek haar opmerking echt overdreven, natuurlijk had ik niets van haar aan, en stom kijken?nee echt niet. Ze zag aan mijn ietwat onhandige glimlach dat ik mij nogal ongemakkelijk voelde door haar direct to the point opmerking. Een vrouw die wel mijn overgrootmoeder zou kunnen zijn die chocomel met vieux drinkt om de liefde te vieren? ik begreep er niks van; tot dat de deur van het café met een ruk open ging. Midden in de deuropening stond een stokoude zeer levendige man met zijn armen in de lucht te zwaaien, en in een voor mij totaal vreemde taal riep hij naar mijn bar dame ophemelende en vurige woorden. "Dat is echte passionele liefde fluisterde de kastelein in mijn oren, terwijl het overjarige stel handenvrijend plaatsnam aan een van de tafeltjes in het café. "Ik ben een grote fan van hun, zij laten zien dat er voor liefde geen leeftijd grens is, fluisterde hij verder. Zijn verhaal klonk zo origineel en hoopgevend. Hij, de deur opengooier, was haar minnaar afkomstig van een of ander Verweggistan land en had een klein buurtwinkeltje in die Verweggistan producten. Zij, zij woonde in een keurig particulier verzorgingsflat en was van adellijke afkomst, althans dat had de kastelein van goed ingelichte bronnen gehoord. Tweemaal in de week komen ze hier als twee jonge tortelduifjes, zij drinkt haar choco mix en hij wijn met bier gemixt. "Weet u meneer zulke mensen laten zien dat je alles kunt mixen taal leeftijd drank als er maar liefde in het spel is."Doe mij toch maar eens een chocomel met vieux, proost!"

Status quo

Evenwicht naar ratio kan onbalans herstellen. Ritme heeft een tijdgrens. Geloof is ongeloof in de werkelijkheid. Vertrouwen maakt de leugen. Overmacht is onderschatte macht. Blazend zuigen het puberaal gedrag van een slang. Werd is verleden tijd van wat is. Braakballen laten de maag niet vergallen. Britten denken dat de wereld een eiland is. Schotten gaan daar in nog verder de wereld is Schotland zonder de Britten. Is de klomp van hout is de waarde niet van goud. Even na even stopt het leven even want de eeuwigheid is niet altijd. Alle stroop is niet zoet. De noodzaak van noodzaak bepaald de noodzaak. Simpel geeft geen draagvlak maar een oplossing. Muisstil wordt door de kat gehoord. Niet gezien wordt door de valk gespot. Als het karrenspoor de weg wijst ben je ver van huis. Blind vertrouwen maakt het graven van valkuilen mogelijk.Als zand niet meer dan zand is water niet meer dan dat waar komt dan jouw verbeelding vandaan. Door gebrek aan intelligente intelligentie is er geen vrede. Een status quo is een niet bestaand geloven in een oplossing.

Bespiegeling

Als alle gekken normaal gingen doen, wie zou er dan nog werken voor een baas. Als alle normale gek gingen doen waren er bazen te kort. Als jij bent wie je bent en ik ook dan wordt het enorm saai in de stad. Als een hand geven niet meer is dan een gebrek aan onfatsoen dan is het niet fatsoenlijk hem aan te pakken. De meeste vogels vliegen anders zijn het loopvogels.De meeste jongens lopen zelf anders zijn het loopjongens. Hoe hoger de hak hoe lager de blik. Een vlaamsegaai met een franse slag het kan niet Belgischer. Bureaucratie voedt zich zelf met regels. Als de hoogte van intelligentie wordt bepaald door gebrek aan domheid is het diepte punt bereikt. De langzaamste slak is altijd sneller dan een stilstaand racemonster. Knip de vleugels van een vuurvliegje en je hebt een lopend vuurtje. Echte jongens zijn geen ballenjongens laat ze zelf hun balletjes pakken. De waslijn bespaart meer energie dan de wasdroger kan drogen. Een bespiegeling heeft altijd iets kroms.

Het lek

Een zeef is na ontwerp nooit waterproef ook al lijkt het verhaal volkomen waterdicht, hij lekt.

Tel tot 3

Als de saaiheid al je dagen vult, als je helemaal bent uitgeluld alleen het zwijgen in suizende oren is horen, kom dan gewoon bij mij. Want weet je ik ga je vertellen dat je zelf de sprong moet wagen, de sprong niet in het diepe water, niet van dak of wat hogers, dat is allemaal bullshit. Nee gewoon niet te ingewikkeld, de sprong na je eigen oorsprong.Ik bedoel naar de tijd dat je gewoon tevreden was met een simpel shagje een biertje en niet meer dan gewoon brood met een bonk kaas. Ga nou eens niet achter die bleke computer schermen zitten, donder je tv, je gettoblaster en al die andere kloterige herrie makers, oeps het raam uit en als dat niet gaat omdat het te gevaarlijk is voor de onderdoor lopers, knip dan gewoon de stekkers er af, klaar basta weg er mee.De hoofdschakelaar is trouwens ook een goedkoop eventueel terug te draaien alternatief. Maar in ieder geval, maak je eigen muziek speel desnoods op je houtenpoot of vals op een basgitaar, maar doe in ieder geval gewoon stom, achterlijk raar. Saaiheid is een bekruipende sluipende ziekte die meer is dan alleen het saaie woord, het maakt het leven zo vervelend, zo afgestompt, ga daar daar nou eens niet mee akkoord. Die les begint nooit bij leren, dat is te simpel gedacht, deze les begint bij het keren het keren van je saaie gedrag, in vrij zijn in je zelf, in het niet zijn van een ander, tenslotte tel tot 3 en verander.

Welbesteed

Koeien grazen als melk makende dwazen het weiland kaal. Domme varkens staan in stallen zonder ballen knorrend zich als speklappen te vervetten. En verderop niet in de wei maar in een gigantische legbatterij zitten tienduizenden kippen te kakelen als kippen zonder kop. Alle Eendjes zitten in kooien als gevangen prooien zij zwommen nooit in water. Trotse kalkoenen met fel rode blazoenen wachten gorgelend op hun eind als filet en frikandel. Volgepropte ganzen zijn na hun dood als gulle gever de leverancier van foie gras met hun over vette lever. Alles wat leeft, vier poten twee vleugels staart en vinnen heeft, het staat als beest de kroon der schepping ten dienste voor het grote vraatzuchtige feest, dat hierdoor, zo je het nog niet weet, een goed en welbesteed leven heet.

Blaastest

Als een raket vloog de wesp in de bloedhete auto heen en weer, ik had het raam al open gedaan maar het horendol geworden beest begreep de wenk van move niet en bleef maar brommend tegen de voorruit bonken. Het rijden met een zwaarbewapende Apache wesp in mijn cockpit maakte dat ik als de wiedeweerga een mogelijkheid om te parkeren zocht. Met openstaande portieren was de keus door de wesp gelukkig snel gemaakt, hij zijn vrijheid en ik mijn blijheid terug. De angst om gestoken te worden door zo'n betrekkelijk klein maar venijnig insect heeft al veel verkeersongelukken veroorzaakt. Toen ik thuis kwam zag ik dat het achter in de tuin onder de grote pruimenboom een zoemende orgie van wespen was, die zich lazarus dronken aan de gistende half rotte pruimen die in grote hoeveelheden op de grond lagen. Nu begreep ik het, de wesp in mijn auto was gewoon stomdronken gaan rijden, maar ja, een blaastest voor wespen, het lijkt mij levensgevaarlijk om die uit te voeren.

Mini Mini

Een van de dwergen in het grote Reuzenland sliep in een lucifersdoosje als ledikant en hij gaf geen enkele moer om het telefoonspelletje ' Wie is sterk en stoer'. Zijn auto, een mini mini cooper cabrio met een vette stereo, had hij zelf in elkaar geflanst, van wat lege blikjes cola had hij het model er uit gestanst. Met reuze veel reuzen in het grote Reuzenland had hij een reuze sterke moederband.Ja zeker, want zijn moeder was ooit getrouwd met de kleine kleinzoon van koning Oer Reus uit het donkere reuzenwoud. En als hij met zijn mini mini cabrio door het oerwoud scheurde was er nooit een reuzen agent die hem voor dat scheuren bekeurde. Een keer was hij iets te ver gegaan, hij maakte van de koninklijke reuzen snor een superstrakke hemelbaan. Koning Oerreus kreeg spontaan van dat gekriebel in zijn reuzen snor een niesbui en een irritant jeukend hemel oor. Hij riep met zijn donderend reuzen geluid,' Nu is het uit, ga uit mijn snor anders stop ik je met je mini mini in de helse nor!' De dwerg heeft zijn mini mini cooper toen maar snel verkocht aan een handelaar voor een grote klapsigaar. Je raadt het al, die sigaar met dat grote klap gevaar heeft hij aan Koning Oerreus cadeau gedaan en daarna is de big bang, die reuze oerknal ontstaan.

Doorslag

'Let maar niet te veel op hem want hij is zwakbegaafd', dat zeiden ze van hem. Maar toen zijn oma zomaar dood ging was hij dagenlang verdrietig en huilde hij haast ontroostbaar zijn kussen nat. Het toerekenen van begaafdheid gaat langs de schaal van 'Ik ben hoogbegaafd'.Ja, misschien wel hoogbegaafd, maar dan wel met veel onbenul en geringschattende toetsers en bellen. Andermans ziel en zaligheid beoordelen is slechts te doen met de weegschaal waar de liefde en echt alleen de liefde de doorslag geeft.

Sans plu

De toren van de kerk van het Gelderse Kerkdriel is niet de zelfde als die van het Brabantse Alphen en Riel. Hij heeft een spitsere spits terwijl die van het Brabantse Alphen en Riel meer lijkt op een door een routeplanner verdwaalde hemelgids. Maar wat noch vreemder is aan die toren van de kerk in het Gelderse Kerkdriel, er staat een haan op, een van beresterk playmobil. Ja, met fel groene vleugels en vuurrode hanen oren, die elke ochtend bij het vroege ochtendgloren niet kraait met kukeleku maar roept "donderju donderju ik ben een echte weerhaan maar wel een zonder paraplu!"

Debet kind

Het kind van de rekening is zelden gewild
Het kind van de rekening is veelal verstild
Het kind van de rekening krijgt altijd de schuld
Het kind van de rekening wordt nergens geduld
Maar wie zijn vader en moeder van de rekening
Zij hebben zich verdekt verhuld in een verzekering
Met als resultaat een geboorte met begin van schuld

Braam

De tijd van het plukken der bramen valt altijd samen met het keren van de zon. Met zijn stekel alarm maar met een smaak die alleen bramen hebben, zo intens en warm. Jam saus geleien in de winter zullen ze mij zoet verleien met hun gepotte fleur van hun zomers odeur.

Dream ferry

Je dwangmatig dwingen om te zingen een lied dat alleen uit één toon bestaat waardoor het monotone geluid je leven beheersen gaat. Dat dwingende dwangmatige lied is te doorbreken door een bamboeriet te snijden als instrument waarna je de ongekende mogelijkheden van je ziel weer kent.Vlucht uit de wereld van muren hekken schuttingen eendachtige graslandjes heggen hagen en alsmaar domme vragen. Zet je zelf op de trein spring van de brug in een onderdoorvarende boot bestorm een zeppelin en vaar er mee naar de hemelquote. Blijf niet zitten waar je zit en verroer je wel door te klimmen in de hoogste boom, want het bereiken van de top wordt geen flop maar een uitgekomen mooie droom.

Don't remember

Een suïcidale hommel wilde zich verzuipen in de Brabantse Dommel. Hij vloog een paar maal vlak over het diep kolkend water heen, maar dook er niet in naar het eerst wel zo scheen. Hommel brommend riep hij in de hommel taal, 'wat ik doe is wel zo banaal, zonder badpak ben ik voor de Dommel een echte naturisten hommel,oké, misschien een beetje suïcidaal. Maar om dat in mijn poedelnakie te doen daarvoor heb ik veel te veel fatsoen.' De hommel vloog linea recta vliegensvlug weer naar zijn hommelnestje terug. Opgelucht riep hij als lange lest,' vergeet gewoon de rest van wat je hebt gehoord ik was wel naakt maar zonder eigen moord.

Oernalistiek

De kracht van een goede krant is dat er geen sport in staat geen buurtroddels geen ingezonden brieven geen horoscoop geen zelf bedachte en verzonnen leugens geen familie berichten geen dramatische dierenverhalen geen tendentieuze politieke columns, wel goede echt levende niet gefotokopieerde niet gespiekt geschreven en wel zelf controleerde beleefde journalistiek door echte achter het bureau vandaan komende krantenjournalisten. Dat is een echte krant maar, waar is hij nog te koop?

Zomerbom

Het is weer augurkentijd ze lonken zoet naar het zuur
Het is weer augurkentijd het plukken kost menig uur
Maar eenmaal zitten ze te pronken in de grote glazenpot
Echte zoetzure bommen met kruiden ik ben er op verzot
Worden de dagen korter koud en nat met minder licht
Dan maak ik mijn zurig zoet met kruiden open
En smul ik zoetzuur met een blij gezicht

Dramatologen

Een drama is pas een drama als het niet wordt gezien als een drama maar als, het is verschrikkelijk wat er is gebeurd maar ik of wij zijn niet verantwoordelijk.Het is verstoppertje spelen in de meest onbeschofte rudimentaire vorm, gewoon het stelselmatig blijven ontkennen van jouw, jullie verantwoordelijkheid.Maar let op: hun dood wordt de jouwe al was het maar in je gebrainwashte hoofd, dat is een ongeschreven wet. Zoals, jij en jullie allemaal die zich aan die gruwelijke ontkenningswoorden te buiten gaan, daar is maar een antwoord op, hou er mee op! Zeg gewoon, ik was er wel niet bij , maar ik voel me er wel bij betrokken en zeker verantwoordelijk al kost het misschien mijn kop maar ik loop er niet voor weg. Het zou wel het allerminste gebaar kunnen zijn wat wellicht nu niet begrepen wordt maar altijd veel meer is dan een ontkennend niets.

Niets

3x3=9
9x7=63
63-8=55
55x2=110
110-10=100
100x100=10000
10000x10000=100000000
100000000-100000000= het einde
Van het begin

van Boven

Dat kabouters bestaan is de vraag, dat ze er zijn is het antwoord. Je kunt er niet onderuit te geloven in de kabouter familie van Boven. Hij of eigenlijk zij, zij wonen in huizen die een zolder of vlierinkje hebben, want daar is het meestal rustig warm en droog. Nu niet meteen naar boven, naar de zolder rennen of de vlizotrappen naar beneden trekken, met de bedoeling ze te ontmoeten, nee dat werkt zo niet. De kabouters van de familie van Boven zijn echt mensenschuw en hebben helemaal een hekel aan katten en honden. Als je echt goede bedoelingen met hun hebt en natuurlijk ook een beetje nieuwsgierig bent, is er maar een middel om ze tevoorschijn te toveren en dat is: Zing het Bovenste kabouterliedje en schenk in een borrelglaasje wat vlierinkjeswijn. In een paar minuten staan ze voor je neus om mee te zingen en mee te drinken. Het probleem is alleen, het liedje, hoe leer je dat uit je hoofd te zingen, de vlierinkjeswijn is ook een probleem, die is namelijk nergens te koop, ze maken die wijn zelf ergens in een verloren hoekje achter de betimmering van de zolder. Ik ben zelf een nacht op de vliering gaan slapen, op een stretcher en weet je, ik heb ze gezien, dat weet ik haast wel zeker. Bij het licht van hele kleine kaarsjes dronken ze hun wijntje uit piepkleine glaasjes en ze zongen het Bovenste kabouter liedje zo mooi, dat ik er wakker van werd. Toen waren ze ineens spoorloos verdwenen, of toch niet helemaal spoorloos want het rook nog naar zoetige wijn en hier en daar lagen wat stompjes van gedoofde kaarsjes. Alleen, het is vervelend, ik kan geen melodietjes onthouden, dus neem ik de volgende keer misschien wel mijn voicerecorder mee. Tot dan blijft de vraag een vraag.

Gestoord

In een land hier heel dichtbij, woont bij mijn weten in de molshoop van een koeienwei, een zeer ondeugende kabouter, zijn naam is naar wat ik heb gehoord, geloof het niet, hij noemt zich kabouter Gestoord. Dat wonen in die molshoop maakt hem extra excentriek want hij speelt daar onder de grond nogal gestoorde undergroundmuziek. De wormen torren pissebedden duizendpoten en meer van dat aardse gekrioel hebben bij zijn molshoop gedemonstreerd maar kabouter Gestoord bleef onverveerd ijskoud undercool. Hij speelde de wormen met zijn rockgitaar uit de natte klei zodat hij ze lekker kon barbecueën met een goed glas bier er bij. Maar op een zekere dag, het was zo tegen het middaguur, stond er in de lucht een torenvalk te bidden met een hele scherpe tuur. In een bliksemflits bij heldere hemel greep hij kabouter Gestoord zijn rockgitaar bij de snaren vast, die snaren schreeuwde als een mager varken dat verstopt zat in de bezemkast. Nu zit hij zonder rockgitaar in de groene wei want die hangt hoog en droog boven in de wilgen en dat is niet dichtbij. Dus mensen een deuntje zingen met een gitaar is akkoord maar doe het niet zo vals als die ondergrondse kabouter want die is helemaal gestoord.

Stronk

In een sprookjesland hier heel ver vandaan leefde in een heel groot bos een heel bijzondere boskabouter, die boskabouter heette Stronk en niets meer dan gewoon simpel Stronk. Iedereen die wel eens een boswandeling maakte, of gewoon wat liep te scharrelen in het grote bos, struikelde nog al eens over die heel bijzondere kabouter Stronk. Dat kwam omdat hij de onhebbelijke gewoonte had om midden op de bospaden te gaan liggen slapen, het maakte voor hem helemaal niet uit of het nou midden op de dag of midden in de nacht was, hij sliep gewoon waar die ging liggen en dat was dus het liefst midden op de bospaden. De regelmatige bezoekers van het grote bos wisten wel zo'n beetje waar die eigenwijze kabouter Stronk lag te snurken, ze stapte dan gewoon heel voorzichtig over hem heen, want als ze tegen hem aanschopte of stootte greep hij hun voeten plotseling vast en gaf dan een vreselijke harde gil die door merg en been ging. Op een zekere dag, of eigenlijk een zekere nacht, was er een egel tijdens zijn nachtelijke strooptocht naar lekkere hapjes per ongeluk tegen kabouter Stronk gestoten, die had meteen naar een van de egelpoten gegrepen, maar zoals iedereen wel weet was deze actie niet zo verstandige actie. Kabouter Stronk kermde en schreeuwde erbarmelijk hard nadat hij behoorlijk was gestoken door de vlijmscherpe egel stekels. De egel had zich van angst en schrik helemaal opgerold als een echte stekelbol, maar toen hij zag dat het kabouter Stronk was ontrolde hij zijn lijf en begon vreselijk te lachen. Samen hebben ze de hele nacht aan elkaar verhaaltjes verteld, tot dat de zon op kwam. Ja, en dit verhaaltje is een begin van nog veel meer Kabouter verhaaltjes, als je ze leuk vindt vertel ik de volgende keer er nog een paar, zo niet dan gaat het zomaar over.

Bobben

Mijn grootste concurrent is een vent een vent die alleen virtueel bestaat. Hij beconcurreerd mij in alles vooral als over de liefde gaat. Laats kwam ik hem tegen in een virtueel café hij zat daar sjansen met een verdwaalde oerlelijke spiritueel. Ik heb toen besloten dat ik hem uit al mijn data schop want me zelf als concurrent beconcurreren is erger dan mee te rijden met een dronken Bob.

Tango

Dans met mij de tango, ja in vertraagde maat want dan duurt het langer voordat je mij verlaat. Ik heb het orkest om gekocht door muziek te spelen waar jij de liefde in zocht. En dan de zon, hij komt al op de nacht vlucht als een dief achter de horizon en in mijn oren klinkt nog honingzoet je zachte stem als zoete afscheidsgroet.

Niet gek

Ik weet niet wat ik weet
Ik eet niet wat ik eet
Ik doe niet wat ik doe
Ik boe niet wat ik boe
Ik vraag niet wat ik vraag
Ik waag niet wat ik waag
Ik vloek niet wat ik vloek
Ik zoek niet wat ik zoek
Ik zing niet wat ik zing
Ik ving niet wat in ving
Ik niet niet wat ik niet
Ik giet niet wat ik giet
Ik bouw niet wat ik ik bouw
Ik kauw niet wat ik kauw
Ik ben niet wat ik ben
Knetter gek

Dat vind ik

De aarde is niet groen en rond als de platvloersheid aan de horizon verschijnt. Hé halo hoe is het ouwe makker, nog wat spannendst beleefd de laatste tijd? Jawel heel veel, als ik je nou vertel dat mijn nieuwe leasebak veel groter en sneller is geworden en mijn vakanties, het zijn er nu minstens drie per jaar, ja die zijn echt vet veel duurder geworden, en o ja, waar jij nu naar toe gaat daar ben ik al tien keer geweest, echt helemaal te gek joh. Milieu? wat zeg je, of ik daar wel eens aan denk? kom op nou zeg dat is echt iets voor die saaie niet genieters voor de zure azijnpissers van de maatschappij. Nee gewoon gaan met die bakbanaan, zonder schaamte en fatsoen en als op op is, ga ik gewoon weer iets anders verzieken, want dat is toch wel het leukste wat er is, tenminste dat vind ik.

Verschil

Op de vlakte blijven niet te ver omhoog
Niet al te gespannen doen als een boog
Bier geschonken uit een fles of vers getapt
Het smaak verschil wordt soms niet gesnapt
Proeven is een kunst die je moet kunnen verstaan
Evenals de broedse hen geen bevruchte eieren legt
Zonder het treeën van de rode haan

Zeepbel

Als jouw droom uit elkaar spat als een geprikte zeepbel
En plotseling vergaat in een nachtmerrie achtige helse hel
Het angstzweet de lakens als klamme nevel verkleurt
Is het wakker worden uit die droom geen slechte beurt
Toch gaf die droom onverklaarbare tekens in je hoofd
De uitleg is voor uitleg onvatbaar waar nog niemand in geloofd
Als je dan niet weet waar je naar vluchten en schuilen moet
Weet dan dat ik er altijd ben om je te geven een nieuw gemoed

Ballpoint

De bal is rond maar vierkant niet te stuiten als hij wordt geraakt door een doorgebroken rechtsbuiten. Het net de touwen het doel is ook voor de keeper met balgevoel onder de lat een vreselijk groot gat. Winnen is niet verliezen voor geen geld ook niet van je zelf soms als grootste tegenstander in het veld. En dat kunnen overwinnen laten geloven aan je tegenstander van het spel en let wel, het verschil zit in de mentale kracht om te willen winnen van de verliezer met een dikke 9-8.

Zonneklare

De klinkklare zonneklare is als 'ware deze zomer in optima forma verpakt. Reizend door het land met fiets of benenwagen in trein bepakt en bezakt. Die zonneklare zomer heeft als binnenkomer met het mooie weer de deuren wijd opengezet, ja dat geeft heel veel zonnewarmte met een spat spetterende strandvakantie pret.

Zomer kolder

Ik zag een rara avis die witter was dan de witste sneeuw, een koe die klaaglijk loeide met een slaap verwekkende geeuw en even leek het of dat de kiekendief het stelen was verleerd want hij betaalde netjes zijn diner bij het 'Gouden Peerd'. Ja de dagen zijn in de zomer het genieten waard vooral als de lucht na een onweersbui is opgeklaard, overal kwaken de kikkers en fluiten de vogels het hoogste lied en ik, ik geniet van mijn pilsje met een zakje friet. O zomer kon ik je maar vangen en bewaren als een warme schat, ik liet je pas vrij in de winter voor een zomers zonne bad.

BBQ-box

De BBQ-box, al het vlees kant en klaar gemarineerd gepaneerd compleet met knoflook en saté saus voor een prijs waar het dier als dode leverancier zich voor zou schamen. Het gaat niet om wel of niet, om ja of nee, het gaat om de gemakkelijke vraatzucht voor het heilige beelden altaar van de tv. De snelle hap het panklare diner, kom schiet eens op de wedstrijd begint, wie eet er mee? Wat hebben we door de commercie aangeleerd, dat er veel en snel wordt geconsumeerd want dat is goed voor de synergie van die zo geprezen economie.

Wat nou man

Het dagelijks leven lijkt soms niets van doen met het hebben van normen en fatsoen. We overschreeuwen liefst de leeuwen met een nog harder gebrul en wie daar wat van zegt is een ouwe zeur, een verschrikkelijke mega lul. We houden alles onder controle als het maar niet om ons zelf gaat, en wat nou man? wat zit je nou te ouwe hoeren dat ik veel te hard rijd door je straat! Je houdt je kinderen maar lekker binnen als je bang bent voor een beetje gevaar, want, weet je, ik ga gewoon mijn eigen gang al doe jij nog zo kloterig en raar.Een kopstoot, een klap voor je harses dat kan je krijgen, ik ben met jou helemaal uit geluld want mijn tolerantie heeft geen grenzen en geen geduld. Het is de spiegel met het beeld van ons dagelijkse gedrag waar we soms van schrikken in waan van het gewone leven, het gewone leven van alle dag.

Jouw dag

Is het niet het kerkklokken gelui, dan is het wel de kraai wedstrijd van buurt hanen, waardoor ik zondag de wekker niet hoeft te zetten. Die vroege vogels zijn niet alleen buiten maar gelukkig ook op de radio te beluisteren. Even anders wakkeren, bakkie koffie slurpen krantje pluizen, de rust is te lezen in de vergeten gang van het jagen naar andere dagen. Door mijzelf in niets doen bepaald is die z.g.n. vierentwintiguurseconomie tot nul, nul uur gedaald. Maak je zelf eens anders geef de andere de tijd om dat ook te doen, ga desnoods bidden mediteren zachtjes zingen of een uurtje belletje ringen met zij die je dierbaar zijn, deze dag is niet van god, het is jouw dag.

Roots day

Is er een drukkere dag dan de zaterdag te bedenken? Alle opgehoopte niet gedane boodschappen vragen om uit het schap geplukt te worden. De kinderen, ik bedoel de kids, die moeten naar de voetbal hockey tennis korfbal zwemmen en paardrijles. Iedereen leeft voor iedereen behalve voor die andere dichtbij. De kat loopt in de weg, de hond moet naar de weg en jij, jij moet snel weg naar de snelweg anders komen de kids te laat.Te laat: op het voetballen het hockeyen het tennissen het korfballen het zwemmen en de paardrijles lessen. Douchen snel ontbijten en het ochtendblad lezen in een gedeeld half uur. Gelukkig, om 6 uur komt de oppas, want zonder tijd om te koken is het beter uit eten te gaan, gelukkig wel alleen met z'en tweeën. Dan gaat de telefoon,"het is je moeder, ze vraagt of je dit weekend nog even langs komt., ze voelt zich zo alleen en verdrietig sinds pappa er niet meer is." Dan valt er een stille stilte en bevroren schaamte over het ren en race gedrag van ons gezin. "Jongens, heel even stil, jullie pakken zelf de fiets en jullie fietsen zelf naar de voetbal hockey korfbal tennis zwemmen en paardrijles, ik ga naar oma". Zaterdag, een dag om nooit je roots te vergeten anders raak je de weg kwijt.

Vrije dagen

De ramen open de deur op slot geen hond te bekennen
Oude lucht ontvlucht zonder de aftocht te remmen
Beneden staat je vrijheidsliefde trappelend te wachten
Het weekend komt er aan de mooie lange nachten
Doei tot maandag!

Donderdagen

In de nadagen van de week is het beslissen
Gaat de post nog op de post of ga je liever vissen
Draai niet te lang stationair dat is niet zo clair
Een eindspurt kan de overwinning nog bezorgen
Maar de eindstreep van deze werkweek, let op!
Is pas morgen.

De woensdag vlucht

Je ik bestaat door het zijn van anderen
Zij zijn de spiegel het klankbeeld het meanderen
De dag begint altijd met licht en zo zijn er schaduwen
Wijsheid is niet het weten over de vlucht van de zwaluwen
En zou het toch te weten zijn, hij vlucht in vliegen
Als een even onbewogen grootheid zo klein

Dinsdag actie

Vandaag is het handelen in optimisme
Het begraven van het pessimisme
Starten van je toekomstdroom
Door te ontwaken uit je ik ben niets icoon
Slagen door niet steeds te vragen
Maar een maxi gewoon doen actie

Belofte voor maandag

Zet nou eens een punt achter de komma,
Achter de komma van je twijfel
Het besluiteloos uitstel gedrag
Sluit het af met een dubbele:
Begin daarna in je zelf te geloven
Zonder er een punt van te maken

Aan de slag

Het volk heeft gesproken nu is het tijd ze het zwijgen op te leggen en te zeggen dat de aangesprokenen weten dat de hun toe bedeelde macht verantwoordelijkheid verwacht. Het bluffen en schreeuwen het dreigen met de leeuwen van de verkiezingsstrijd, het is voorbij het is het einde van verwijt en nijd, de stembus is gesloten.

Kwek kwak

Er zaten eens drie kikkertjes aan de rand van een boeren sloot, ze kwekte wat ze kwaakte wat, waarna er één besloot, zijn stem te sparen maar de andere twee kwaakte en kwekte heel gedwee er lustig op door zonder lachend te bedaren, tot hun opviel in gehoor dat er een stem minder werd gehoord, dus riepen ze met z'n tweeën, 'laten we komen tot een nieuw akkoord!' 'drie stemmen zijn er meer dan één en in het kikkerlandje word je dan zeker meer gehoord, in het algemeen'. Alles lukt, alles, maar niet door maar te zwijgen, dus komaan laat je stem niet verloren gaan om je kikker zin gedrild er door te krijgen.

Leutig

Het elfenbankje is niet voor gestolen winst, nog minder voor veel beleggen, het profijt beginsel en intrestaftrek is als minst bedoeld te zeggen. Dat zij alleen rond het middernachtelijk zomeruur een elfenfeest geeft van korte duur waar ieder die dat leutig vindt kan dansen in de avondwind als een vrolijk elfjeskind.

Paraplusol

"Dat heb ik nou weer, net als het zomers wordt komt er zo'n donderse onweersbui opzetten," mopperde de marktkoopman tegen mij. Hij had een handeltje in bikini's en badpakken op de kop weten te tikken. "Ja meneer rechtstreeks uit China , de nieuwste en de allerlaatste Parijse badmode.""Voor weinig geld, weinig om het lijf!"riep hij met zij harde standwerkers stem,"ja mensen top kwaliteit als weggevertje in deze dure tijden!" De eerst druppels vielen op het tentdoek van zijn kraam gevolgd door een felle bliksem met harde knal. Ik was onder zijn kraam gaan staan om niet nat te worden. "Je kunt beter paraplu's gaan verkopen!"riep ik hard om boven het donderend geraas uit te komen. "Die heb ik, alleen zijn het eigenlijk parasols," was zijn geüpdatet antwoord. Uit zijn bestelwagen sleurde hij een grote doos, met evenals zijn andere handel, made in China, "tegen de zon en voor de regen!" riep hij lachend, want de show must go on. Al snel stonden er een flink aantal aspirant kopers te graaien naar de 'paraplusol's, zo als hij ze noemde. "Zal ik er een leuke bikini of een hip badpakje bij doen, want het wordt vast en zeker een warme hete zomer mevrouwtje." Zijn vrolijke stem zorgde er voor dat veel vrouwelijke marktbezoekers wat giechelend lacherig bij zijn handel bleven staan.
"Wat heb je nou weer in je handen laten drukken,"vroeg mijn vrouw met die zelfde giechel, toen ik in de namiddag thuis kwam. "Een bikini, je denkt toch niet dat ik zo'n mini ding aantrek, daar ben ik toch veel te oud voor joh,"ze bloosde toen ze het mini stukje stof voor zich hield en dacht misschien wel aan haar jonge jaren "Ik kreeg er een paraplusol bij cadeau," sputterde ik enigszins verongelijkt tegen. Zij had nog nooit van zoiets gehoord,"een paraplusol? goed, als jij het zegt zal het wel waar zijn, maar volgens mij is het gewoon een parasol". Ik vertelde haar dat ik de bikini altijd mocht ruilen als hij niet paste. De andere week liep ik met een bikini in een plastic tasje te zoeken op de markt naar de verkoper van de bikini's, hij was er niet en ook niet de andere opvolgende weken. Het werd gelukkig wel een warme mooie zomer, en zowaar de bikini kreeg een goed gevulde inhoud, wel goed afgeschermd met een windscherm tegen de gluurders in de achtertuin. En ik? ik las tevreden mij krantje in de schaduw van de paraplusol en dacht met een beetje heimwee aan onze amoureuze strandvakanties in de jaren van weleer.

Contrabas

Hij kon niet spelen ook niet voor de kat z'en viool, geen enkel geluid kwam er uit zijn besnaarde idool, want niemand wist om't even waar de strijkstok was gebleven. Hij was komaan vreemd gegaan al ras met een contrabas. Ik las, de viool is een strijkinstrument evenals zijn grootte concurrent de dikke vette contrabas. Maar als de strijkstok ontrouw is aan zijn eigen gevoelige snaren, spint de kat bij het zien van de contrabas gewoon zijn eigen garen.

Tussen nu en later

Tussen nu en later
Van stilte en prater
Zit een wereld
Een wereld van wachten
Op het moment
Dan is de prater stil
Tijdverschil versmolten in één
Het deel dat je laat sterven
Sterven van geluk
Tussen nu en later

mijn zon

Het hazenpad gekozen met gezwinde spoed
Om te ontkomen aan het lieve kozen van gemoed
Evenmatig daarna geen tred meer dan te veel
Verborgen is de liefde in het statig landjuweel
De vogelverschrikker is een deurverklikker
Aan de vogels in hun op geschrokken vlucht
En ik kijk naar de lucht die blauw wordt in een zucht
Want jij bent mijn zon daar in.

Dierom

Maak van een mug geen olifant want daar is geen enkel raamhor tegen bestand. Is er een schaap over de dam let dan heel goed op de gijle ram. Kakel als voetballer niet als een koploze kip want voor je het weet legt de scheids de bal op de stip. Alle eendjes zwemmen in het water alleen die op de kant blijf zitten komt wat later. De ooievaar is een echte nesten bouwer maar is ook een prima baby sjouwer. Een mollige mol die geen kinderen wil slikt iedere avond voor slapen gaan de anti conceptie pil. Paarden die het klappen van de zweep kennen kan je beter niet met een strootje mennen. Alles goed vinden en believen is niet besteed aan eksters en kraaien zij zijn en blijven dieven. Vallen de mussen dood van het dak dan licht dat niet aan het weer maar aan het hellend gladde vlak. De speurneus van een hond is beter als die van een rechercheur die zit te hoog voor de lage geur. Witte zwanen zwarte zwanen huilen allebei gewone tranen.

Stiefdochter?

"Je leuke scherpe kantjes zijn er echt wel af, je bent nu bot geworden,"zij de vrouw pinnig tegen de man. Ze gingen samen naast elkaar en tegenover mij in de metro zitten. Kennelijk hadden zij voor het instappen al een stevige woordenwisseling gehad, want de man, een stevige kerel met veel tatoeages op zijn armen, keek mij zwijgend aan. Hij haalde zijn schouders op pakte zijn mobieltje uit zijn zak en begon quasi te sms'en."Laat me is effe mee kijken, want volgens mij zit je weer te contacten met die nieuwe scharrel van je", lachte ze schamper. "Mens sodemieter toch op, het is m'en eigenste dochter, hier kijk zelf maar." Een snelle blik op het schermpje ontzenuwde de beschuldiging van zijn geveinsde ontrouw. "Nee meneer het is een lieverdje hoor",ze keek mijn kant op, "hij doet nu net of dat die de heilige onschuld zelve is, maar laat maar schuiven hoor het is een echte stiekeme doerak," lachte ze. Ik ga mij zelf altijd een beetje ongemakkelijk voelen als ik in het openbaar betrokken word bij een man vrouw ruzie. "Mag ik eens wat vragen, zijn jullie getrouwd?"ik was er nu toch bij betrokken en dacht misschien het gesprek een andere richting te kunnen geven. Maar tevergeefs, dat getrouwd zijn had er helemaal niets mee te maken, was hun duo antwoord. 'Broer en zus en meer niet, dat waren ze van elkaar, en omdat hij altijd naar de vrouwtjes keek, terwijl hij netjes getrouw was', ben ik hem in de gaten gaan houden. En?" vroeg ik nieuwsgierig,"piest die buiten de pot?" "Nou meneer nog geen druppel hoor, ik zou sterven als het waar was," vertrouwde ze mij toe. De man gaf mij een vette knipoog en liet in een onopgemerkt ogenblik het schermpje van zijn mobieltje zien, "dat is", fluisterde hij, "het is niet mij broer". Ja dat had ik ook wel gezien, maar zijn dochter?

Stof tot denken

Zo rond een uur of 9 kwam op straat de waarheid de leugen tegen. Hij vroeg hem of hij kon worden gestoord omdat hij nog nooit van de leugen had gehoord. 'Ik weet van geen leugen, zeg mij heeft hij ook een naam? wellicht kan ik hem ergens ontmoeten, waar herken ik hem aan?' 'Ja goed', zei de leugen, 'ik ben de waarheid en dat is al genoeg waarom zou ik hier over liegen met de verkiezingen voor de boeg'. 'Er is maar één geloof zonder de leugen als legitimiteit en dat is alleen mijn eigen extremiteit, de enige echte zuivere waarheid, dat is het ultieme doel, met een leugentje voor best wil, dat is de strijd waar ik voor voel.' De dag die liep ten einde en midden op straat was een rode vlek te zien, 'die is van de waarheid', riepen de omstanders, 'hij kwam de leugen tegen, hier zo rond een uur of tien.' 'Zij vochten al leeuwen om hun eigen gelijk, de waarheid is gesneuveld als een gevelde reuzen eik.'
Nu de leugen als overwinnaar regeert, is het op je tellen passen als je zijn waarheid met leugens negeert.

Hap er niet in

Even na zessen begon het eetcafeetje, waar ik wel eens broodje wilde snaken, vol te stromen. Ik had mij met mijn broodje en een kom tomatensoep gepositioneerd bij het raam, zodat ik tijdens het eten de buitenboel een beetje kon observeren. Het tafeltje voor twee waar ik alleen aanzat werd al snel een tafeltje waar het in principe voor bedoeld was. Met een korte vleiende vraag en een goedkeurende blik van mijn kant had ik ineens een charmante tafelgenote tegen over mij zitten. Een aantal minuten was het haast eng stil tussen ons, maar met een,"mag ik u eens even wat ondeugends vragen?"was het gesprek plotseling op gang gekomen. "Ik zie dat u zo'n lekker broodje met tomatensoep heeft, zou u dat ook voor mij willen bestellen ik heb de hele middag geshopt en heb nu een vreselijke honger maar mijn geld geld is op," ze keek mij met haar mooie droevige ogen vragend aan. 'Dat heb ik weer', dacht ik enigszins opgelaten. Een diepe zucht klonk tegen over mij omdat waarschijnlijk het antwoord te lang op zich liet wachten. "Goed", zij ze, "u denkt dat ik een bedelaarster bent, o.k nu wel maar straks betaal ik u alles gewoon terug maar niet in euro's." Ik schudde dat dat niet nodig was en bestelde voor haar het zelfde cafémenu wat ik zelf had en rekende voor de zekerheid meteen af. Met volle monden praten is niet netjes maar we deden het wel want zo lekker was het broodje zalm met rucola, "u krijgt straks wat u waard bent,"klonk het broodje kauwend vervormd, uit haar gelipt stiftte mond. Toen ze dat zei verslikte ik mij haast in de tomatensoep en keek haar vragend verbaasd aan, wie was zij? dat ze mij zo snel ontwapenend kon beïnvloeden. Na onze smikkel pauze werd het nu toch tijd voor enige verduidelijking, zeg uitleg, dat vond ik tenminste. "Voor ik u gaat uitleggen waarom ik dit heb gedaan, vraag ik u," "zeg toch je of jij," flapte ik er zomaar uit. "Vraag ik jou,"vervolgde ze, "om eens even door het raam naar buiten te kijken." Ik had mij namelijk, omdat de late zon in m'en gezicht scheen, mij met de rug half naar het raam gekeerd. Wat zag ik buiten op de stoep voor het eetcafé? het leek op een filmploeg met camera's en dat soort spullen. "U, pardon jij, je bent gefilmd voor een nieuwe tv serie, de café-eigenaar weet er van hij zit ook in het complot, alles is al afgerekend en je krijgt het geld van hem terug", zei ze lachend toen ze een zoen op mijn bebaarde wang gaf. "Hoe gaat die serie heten?"vroeg ik nieuwsgierig. "Hap er niet in!" riep ze vrolijk vanuit de deuropening op weg naar haar wachtende crew.

Beurs criminelen

Twee van de drie zitten in het complot die ene die daar niet in zit is waarschijnlijk god. De eerste van de twee noemt zich numero one de andere noemt zich als het even kan het second live vermeerderd met vijf geeft dat dan ongezien het niet bestaande cijfer tien. Zo maak je geld van virtuele zaken, je speelt een beetje voor duivel door het goddelijke te laken. Iedereen denkt waar leven zij toch van want werken is het nooit geziene plan, dat wordt geregeerd door gestropdaste criminelen die handelen in lucht en het verplaatsen daarvan naar voor hen bestemde delen.

Voor de streep

Als je dan toch staat te wachten, wacht dan niet op mij
Dat heeft geen enkele zin want ik sta niet in de rij
De trein is vertrokken zonder de machinist
Die was nogal geschrokken van de dikke mist
En op de lijst van nooit aangekomen klachten
Waar iedereen op een antwoord zit te wachten
Kun je beter pienter zijn dan bij de hand en leep
Want de finish is nooit het einde als je keert voor de streep

Eksterlogie

Het was nog maar net licht geworden, de zondag ochtendschemer werd begroet door het koor van vroege vogels. Tussen al die binnen dringende ontwaak geluiden zat een bijzonder, een bijna onhoorbaar belletjes getingel. Ik begreep er gewoon niks van en dacht even dat die belletjes tingel in mijn nog slaapdronken hoofd zat, want die avond te voren was een fles rode wijn stevig tot aan zijn ziel aangesproken. Eigenlijk nog verder willen slapen en nieuwsgierig zijn zijn twee tegenstrijdigheden waar maar één oplossing voor is, opstaan en zoeken wat en waar het is, dat belletjes getingel. Slaapkamer gordijn schuiven en raam open doen, loerend er uithangen, waar komt dat stomme getingel vandaan? Opeens zag ik het, in de boom tegenover het slaapkamerraam zat op een tak een grote ekster. In zijn snavel had hij een mobieltje, ik hoor je denken, nee je bent echt nog lazarus, nee dat was en ben ik niet. Op een of andere manier probeerde iemand onophoudelijk naar dit mobieltje te bellen want om de paar minuten ging het ding met zijn irritante ringtone af. Het geveerde beest vond het kennelijk heel interessant en bleef het ding stevig in zijn zwarte snavel klemmen. Terwijl ik stom verbaasd naar hem stond te kijken in het al fellere ochtendlicht, kwam er een flinke stevige kraai naast de ekster op de boomtak zitten. Het was te raden, ruzie om een speeltje, waar heb ik dat meer gezien? het was er zomaar, vlak voor mijn slaapkamerraam, met als resultaat een naar beneden vallend rinkelend mobieltje. Nog nooit was ik zo snel in mijn onderbroek de trap afgerend om het ding tussen de struiken te pakken. "Hè hè, ben je daar eindelijk, waar zat je met je zatte kop,"was het begin gesprek toen ik hem oppakte. Een lang verhaal is kort te maken door nu te stoppen en dat doe ik dan ook, de ekster heeft nog lang in de struiken lopen scharrelen om zijn speeltje te vinden, en ik heb er een verhaal van gemaakt, echt waar? je kijk maar.

Linke soep

Een bank die zomaar opgaat in de mist zo snel dat niemand weet dat hij wordt gemist. Maar is en blijft wel een gevaar zo ongezien want in een mistbank zie je nog geen meter of tien. Een verdwenen bank is na zijn verdwijning niet aansprakelijk voor rampen en ongeluk, maar je rijdt wel in zijn blinde verschijning alles kapot en stuk.

De gevoelige snaar

Een Spaanse gitaar die het spelen al jaren was verleerd
Wilde dat toch weer snel leren want hij werd begeert
Een mooie jonge señorita met veel muzikaal talent
Streelde zijn gevoelige snaren maar wel vals gestemd
Het spannen van zijn snaren was een spannend spel
Daarna speelde zij een liefdes sonate van Emanuelle
Noch nooit kwam er uit zijn klankkast zo'n mooi geluid
In die gitaar muziek klonken zij als bruidegom en bruid

Digibeet

Ik ben geen mierenneuker roep ik spontaan
Want daar zit toch geen enkel genoegen aan
Ik leg ook niet op iedere slak een beetje zout
Want tandenstokers zijn toch geen kachelhout
Ik step niet met een autoped de wereld rond
Stop geen mandarijnen zaad in de noordpool grond
Heus het probleem waar ik geen oplossing voor weet
Is kleiner dan de computerkennis van een digibeet

Voorjaars liefde

Ik zag een koe zich spiegelen in de sloot
De dotter zijn bloem ontbloot
De voorjaarslucht trilt als een pas geboren veulen
En in de tuin bloeien de eerste peulen

Liberté

In de middeleeuwse kerken is de vloer geplaveid met vele zerken. Was je in die tijd van aanzien of met macht omgeven, mocht je eeuwig slapen in huis van god ook na een zondig leven. De armen of minderbedeelde, daar was geen plaats voor in deze kathedrale weelde, zij mochten rusten in de kille natte grond, aan de voeten van het heilig mastodont. Liberté, égalité, fraternité, maakte een einde aan dit doodse onderscheid door de titels te verwijderen waarmee de kerke vloer was geplaveid.

wijsbegeerte

De hoeveelheid van minder is voor de vinder van geluk
Want door hoeveel minder gaat zijn vondst niet stuk
De berg die met zijn top alleen zich in de wolken begeeft
Weet niets van wat er aan zijn groene voeten leeft
Weet van je zijn zonder alles van het zijn te weten
Innerlijk schoonheid heeft een even schoon geweten

Droogreden

Aan de waslijn drogen, gewoon buiten aan de molen balkon of een rek, welke wasgoedwassers doen dat nog? je ziet het nog maar zelden, of ben ik nou gek. De droogtrommel heeft zijn drogend gemak verspreidt en weinigen weten nog van wasknijpers, het buitenmilieu ten spijt. "Ouderwets gepraat,"zegt de gortdroge humorloze droogtrommel verkoper, met een slimme lach, want ach het milieu wordt juist bedorven door al dat wasgoed aan de lijn en je privéleven hangt daar te kijk, is dat soms leuk of fijn? Geroddel in de buurt over nog vuile onderbroeken te kleine slipjes of te grote bh's, is naar mijn vernemen, juist door deze droge zegen, zo goed als verdwenen. Binnen drogen in de trommel is voor de schone ziener veel cleaner ook voor het buitenleven , en geeft bescherming tegen onverwachtse hagelbuien en vuile regen.

Prietpraat

Als de poes een kater blijkt, de buurvrouw altijd over de buurman zeikt, de vliegtuigen bang zijn voor een IJslandse vulkaan, de tram niet langs sjeest maar verlaat zijn vaste baan, en een omweg neemt naar de dichtstbijzijnde kroeg, word ik van al die problemen plotseling wakker door een schot voor de ziekenboeg, als de kater toch een valse poes is en de groenteboer een groente miss, de vuilniswagen schoon wil blijven als een kakmadam, ja dan blijf ik lekker in mijn bedje liggen want er komt toch geen tram, want die is namelijk bij die dichtstbijzijnde kroeg gevlogen uit de rails , zodat de poes gewoon poes kan blijven zonder een kleintje pils.

X factor

De Factor met een x is er niet voor niks
Want de x staat voor meer dan normaal
Dus zorg dat je meer verdient dan Jan modaal
Heet je geen Jan maar Piet Wim Hans of Jean Pierre
Het maakt niet uit als de x factor jou kiest als miljonair

Varia focus

Zijn gezicht leek wel gezandstraald, zo rood was het dat een kroot er bleek bij leek. Was het kwaadheid of een andere opwinding wat deze vuurbol met twee ogen veroorzaakte, ik wist het niet, alhoewel. De zojuist beschreven man vloekte en tierde in een zwaar Brabants accent, "donderju verdaaije verdaaije wat is er mis met mien domme hoofd", raaskalde hij alsmaar voort. "20 minuutekes staat er in de gebruuksaanwijzing, 20 minuutekes en nieje veul langer,"klonk het nu klagelijk. Met een diepe zucht kwam hij naast mij zitten aan de tap en bestelde een blank pilske. De barman gaf mij een knipoog,"drinkde gij alleen Keeske?" vroeg hij ondeugend lachend. Het rode hoofd schudde van nee en met een breed armgebaar bestelde hij voor de rest van de tapkastzitters, het waren er drie, ook een blanke schuimer. Op een cafétafeltje stond de doos die Keeske had meegenomen om te laten zien dat hij niet loog. Na meer dan drie blanke pislkes te hebben genuttigd, werd zijn gezicht wat minder rood en werd de doos er bij gehaald, de doos waar een gezichtsbruiner in bleek te zitten. Een gebruiksaanwijzing was er snel uit gehaald, "kiek hier staot ut 20 minuuteskes," bromde hij verder in zijn onvervalst dialect. De barkeeper die achter de tap vandaan was gekomen, had zijn knijpbrilletje op het puntje van zijn neus geplant. "20 minuten zegde gij, 2 staat er, 2 zonder 0, gij zijt zo blind als een bijziende mol Keeske,"schaterde hij door de zaak. Inderdaad een tijd overschrijding die er niet om loog. Toen ik na nog wat praten en droge keel smeren weer eens huiswaarts toog, zag ik in de half geopende vuilcontainer een bekende doos, een geplette doos. Keeske? ja, die kwam ik een week later een stuk minder rood tegen en met een echte moderne bril op zijn neus. "Ja , ja! een met echte varia focus glazen!" riep hij trots, want een blinde bijziende mol worden genoemd, dat was hem al te dol geworden.

Madelief

Ieder voorjaar is het gras bedekt met mooie madelieven, die naar hun gerieven om en om zich keren naar de zon. Even weet ik mij geen raad als de grasmaaier tot maaien bereidt in de schuur nog te wachten staat. Een vraag houdt mij in de ban, waarom heb ik als grasmaaien niet kan, het biljartlaken syndroom waarbij ik madelieven zie als een woekerend gazon melanoom. Mijn besluit ligt vast als een verankert ponton, ik heb mijn madelief en maai dus niet het gazon.

2 minuten

Als niets meer ons nog heilig is
Zelfs de doden worden gedood
Als niets meer ons nog heilig is
De geesten vluchten uit bange nood
Dan is zwijgen geen stille optie meer
Als niets meer ons nog heilig is
Dan blijft ons als enig verweer
De doden levend blijven eren
In een stille ontroerde sfeer

Ik zie een ster

Ik zie een ster hij schittert van heel dichtbij en niet van ver
De afstand van mijn ogen tot aan zijn brute verschijning
Is slechts een halve meter zonder overdreven verkleining.
Dag en nacht blijft hij staan daar aan het glazen firmament
Tot een bijdehante schadehersteller hem herkent.
Na een bliksemactie van hard noesten en veel poetsen
Handelingen die chemisch zijn geformuleerd
Is de ster in het verre niets verdwenen
En het vrije zicht weer teruggekeerd.

Vergiet mij niet

De scheiding tussen lachen en verdriet is als het verschil tussen pan en vergiet. De pan is aan zijn stand verplicht zonder gaten en waterdicht. Maar het met gaten doorzeefde vergiet heeft die waterdichte opdracht niet. Soms is het goed gewoon een pan te zijn, met steel of alleen maar oren, want waar is het beter om iets helemaal gaar te smoren. Ben je niet zo'n vasthoudend en waterdicht figuur is voor jouw het vergiet het ideale middel voor niet bindend waterdoorlatend avontuur.

O Sophia

Weet je, ik ken een heel klein geheim
Dat geheim is nog kleiner dan een mini rijm
Het past maar net in de aller kleinste schoenendoos
Luister maar het is een nog niet ontwikkelde pianovirtuoos
Nu je het weet is het zijn geheime status stom verloren
En vertel ik je ook maar de roddel dat hij speelde met Sophia Loren

Ik hou van jou

Ik hou van jou met al je rimpels en mooie lijnen
Ik hou van van jou zoals je bent in het mijne
Ik hou van jou als een ander dat nu eens wist
Ik hou van jou als een disco danser van de twist

Maandag

Als de maandag is verschenen ,in het vroege zesde uur, het weekend is verdwenen als een langzaam dovend vuur. De trein tram metro bus of fiets, scooter motor auto veerpont vliegtuig of zoiets, het stappenplan naar werk, school zijn geworden, blijkt de vierentwintiguurs economie niet te bestaan ondanks de afgesproken akkoorden. Het bioritme, is even als de zon en maan, gebonden aan een vaste baan. De maandag is als afterparty day not my way en zelfs totaal hier voor ongeschikt omdat de weekendkater zijn wonden dan nog likt.

Doe maar

Meldpunt van liefde voor een verschopt medemens ergens gewoon op straat nabij de tolerantiegrens. Even is het bericht als schijnbaar onopgemerkt de nacht in gevlucht maar door aandacht overruled werd die liefde zomaar opgelucht, zo gevoeld. Die ene meetbare verfijning van gedrag en mededogen maakt de samenleving een klein beetje mooier in gewone mensenogen.

Berm liefde

Nog even en er groeit en bloeit in de bermen van ons platte waterland weer een groots multicultureel plantenvolk zonder dat het is geplant. Wie kent niet de Rolklaver door bijen zeer geliefd, de kleine Steenbreek die de grote stenen doorklieft. Ach ja, de Papaver Akoniet Boterbloem Herderstasje verdwaalde Haver, een Roomse-Kervel in de flauwe bocht die door onkuise vlinders honing likkend wordt bezocht. Zeker niet te vergeten de kleine Vergeet-Mij-Niet, de o zo Brave-Hendrik versiert door het schalkse Schildersverdriet. Kijk hier, het Blauw Schapengras Ereprijs Viooltjes en Madelief, ook zij zorgen met de Hondsroos en Korenbloem voor een kleurig bloemmotief. Ik weet dat ik er veel vergeet, want honderden soorten leven al eeuwen met elkaar volkomen geïntegreerd, het is hun niet afgedwongen of geleerd maar komt omdat de bermen met veel natuurlijke liefde worden beheerd.

Leve de zeppelin

We voeren met een zucht al boven in de lucht we zaten zo gezellig in een schuitje niemand kon ons zien we hadden pret voor tien, leve de zeppelin. Een oud kinderliedje met de waarheid van een gemiste kans, want het varen in de lucht geeft geen problemen met vulkanisch as en stof. De lucht is nu leeg van de vliegtuigen maar vol van het altijd overstemde geluid van vogels wind en mensen. Opeens hebben we in de gaten dat we eigenlijk niet kunnen vliegen zoals de vogels, niet kunnen zwemmen zoals de vissen en onze manier van verplaatsen heel subjectief en tegelijkertijd massaal is in het gebruikte middel. Wereldburgerschap is ontstaan na de mogelijkheid van vliegen voor iedereen. Maar nu is het even stil in de lucht de wolken hebben geen concurrentie van condens strepen. Ik hoor kinderen zingen, 'we varen met een zucht al boven in de lucht, we zitten zo gezellig in een schuitje niemand kan ons zien we hebben pret voor tien, leve de zeppelin!

Platvinkie

Hij zat tegenover mij in de metro, een ietwat droevige man in een mooi zwart pak. Uit zijn tas haalde hij een blikje cola, maakte het sissen open dronk er een paar slokken uit, zette het vervolgens op de platte achterkant van zijn laptop tas.Uit zijn binnenzak toverde hij een platvinkie met whisky te voorschijn en vulde het blikje cola tot dat het haast overliep met whisky. Hij zag dat ik hem zag en keek mij licht grijnzend en een beetje droevig aan. "Ik ben geen alcoholist hoor die stiekem probeert te zuipen", fluisterde hij naar me. De metro remde plotseling sterk af, ik had het blikje het een snelle greep gered van de rendier botsproef, mijn handen kleefde van de whisky-cola. 'Je mag gerust een slokkie nemen hoor, ik heb nog genoeg". Ik hou niet van cola en ook niet van whisky en dus ook niet gemixt. "Ik heb vanmiddag mijn kameraad begraven hier op het joodse kerkhof, heus geloof me ik drink anders nooit, maar," hij huilde zachtjes een lange stroom tranen biggelde over zijn trendy stoppelbaard. "Hier pak aan,"ik gaf hem een paar tissues om zijn gezicht droog te maken. "Meneer u bent een heer,"hij veegde zijn gezicht droog nam nog een paar slokken en gooide het lege blikje in de afvalbak. Wat is waar? even later verdween hij op het perron na mij gedag gezegd te hebben. "Heb je gedronken?"vroeg mijn vrouw snuivend," gadverdamme je stinkt naar de drank."Ik voelde wat zwaars in de zak van mijn vlies-jack zitten, nee toch, het zal niet waar zijn, het platvinkie!

Weduwnaar

Ik wist dat je zou komen, maar niet vandaag
Dat je lang zou blijven was nog maar de vraag
Maar gelukkig daar was je, eerder dan verwacht
Je bleef lekker eten, zelfs bij mij slapen vannacht
Goed, mijn lijf is stijf en stram na jouw plotselinge vertrek
Laat je mooie gezicht even zien want anders word ik gek
Ik verlangde zo dat je gewoon nog even langs zou komen
Gelukkig je bent geweest in mijn geest en mijn dromen

Stoeptegel

De wetenschap dat alles toch goed zou komen vervulde haar met een milde pijnlijke glimlach. Vallen is niet altijd te voorkomen maar dan nog geen botten breken, dat was toch wel een wonder op haar leeftijd. De ambulance was al, met loeiend getetter blauw gezwaai en rokende banden , gearriveerd." Gaat het mevrouwtje? weet u u naam nog en waar u woont? wat is u telefoonnummer en postcode?"Knettergek werd ze van al die domme vragen, en de, volgens haar, overdreven hulpvaardigheid. "Ik ben alleen maar gestruikeld over een stomme losse stoeptegel, sodemieter toch op ik heb jullie toch niet geroepen!"riep ze geagiteerd met haar hoge schelle stem, "en op die brancard ga ik echt niet liggen hoor, ga maar naar Afghanistan daar zijn echte gewonden met echt bloed! Er was een steeds harder aanzwellend klapperend geluid in de lucht, een traumahelikopter zocht een geschikte plek om te kunnen landen. Veel nieuwsgierig kijkerspubliek verdrong zich om haar heen om maar niets van dit 'vreselijke drama te moeten missen. Terwijl het ambulance personeel zich naar de traumaheli begaf, stond de vrouw snel op, griste haar tas van de gereedstaande brancard en verdween vervolgens strompelend tussen het toegestroomde publiek. " Hier, lees dat nou eens wat er in de krant staat," zij ze tegen haar vriendin: 'Zwaar gewonde vrouw neemt de benen terwijl de trauma helikopter en ambulance haar wilde helpen.' "Zwaar gewond en dan ook nog de benen nemen, geloof jij dat?kom, schenk nog maar eens een lekker sherry'tje in, en proost op je gezondheid, au! mijn arm doet wel wat moeilijk de laatste tijd, maar dat zal wel in de leeftijd zitten."

Niet mijn vinger

Het is niet mijn vinger die de trekker overhaalt, want denken en doen heb ik uitbesteed aan een microfonist. Het is een soort computergame, de afstand is groot genoeg om niet het kermen te horen. Het dood maken van een ziel en leven koppel ik niet aan de werkelijkheid, het is een kwestie van uitschakelen, zo ben ik door mijn superieuren geïndoctrineerd, niet denken, dat wordt voor je gedaan. En thuis, ja daar voer ik straks mijn duiven en mijn vissen anders gaan ze dood. Last van mijn geweten? ik heb gelukkig een knop in mijn kop, die knop heb ik geleerd, kan je zelf omzetten naar de stand 0, makkelijk toch? Hé, Papa jij vliegt toch ook in zo'n stoere helikopter met een vet takkkkker kanon, ik zag het gisteren op de tv, maar dat is natuurlijk niet helemaal echt, toch? Het is niet mijn vinger, het is niet mijn geweten, maar de tijd van afreken is wel voor jou gereserveerd.

Sluuwpraat

Even leekt het er op dat de vos zijn streken zou verleren
Maar voor het Pasen werd zat hij weer te debatteren
En sluw als hij was in het ontwijken van lastige vragen
Spande hij veel andermans paarden voor zijn eigen wagen
Het is het sluwe vossenspel dat altijd zorgt voor de religie rel
En Reinhard spint dan zijn garen door zijn onschuld te verklaren
Zonder kippenvel.

Rum cola

Een bed van bloemen, een kussen met zachte vering
Een veel granenbrood voor een goede spijsvertering
Een glas cola met een scheutje rum en klontje ijs
Dat is voor mij het leven, het leven in het paradijs

Als...

Als Jezus was blijven leven, zich wat soepeler had op gesteld, wat hadden wij dan met zijn niet gestorven kruisdood te maken gehad? niets toch? Geen wederopstanding uit de dood als vervanging van het heidense feest met paasvuren ter ere van de sensuele liefde en vruchtbaarheid, de terugkeer van het licht na de donkere winter. De godin Astoreth, die van de liefde en vruchtbaarheid, werd toen ingeruild voor een barbaarse Romeinse terechtstelling op de berg Golgotha. Ja als hij gewoon zijn verstand had gebruikt, dan hadden we geen Witte donderdag, geen Goede vrijdag, geen As woensdag, geen Hemelvaartsdag en geen Pinksterweekend te vieren. Dus het klinkt het misschien een beetje wrang in de geest, maar de een zijn dood is de ander zijn (brood) feest.