Tuesday, November 29, 2011

Gas terug

Hij zat zwijgend voor zich uit te staren, niet dat hij kon praten, dat zou mij gek hebben geleken. Niels Holgersson zou dit zeker ontkennen. Maar toch dierlijke entiteiten die geluid kunnen produceren zouden dat in deze situatie ook moeten doen, volgens mij althans. Het staren leek op een bevroren, een stil moment van protest. "Denk maar niet dat ze gek zijn hoor ook al zijn ze gans, het zijn zeker geen domme ganzen." Boven het vliegtuig-lawaai uit had ik hem niet horen aan komen, een jonge knul in een elektrische rolstoel. Rolstoelers zijn, vooral jonge, haast altijd scherpzinnig en bijdehand, zeker niet zielig in ieder geval. "Ik denk dat hij naar het 8 uur Journaal heeft gekeken, dattie daarom zo stil is, wat een klerelijer toch is die staatssecretaris Atsma. Ganzen vergassen wil die de halve zool!" De stille gans was inmiddels weer tot leven gekomen en vloog luid gakkend weg. "Je bent aardig kwaad hè?" was de eerste vraag die in mij op kwam. "Kijk meneer, er is hier sprake van menselijk arrogant gedrag. Ganzen vliegen al zolang er ganzen zijn, misschien wel honderdduizenden jaren. Mensen vliegen niet, ze kunnen het niet, dat moeten ze kunstmatig net als ik met lopen doen, prima uitgedacht, maar laat de echte vliegers die er verstand van hebben dan met rust, vergassen verschrikkelijk!" Hij maakte een wegwerpgebaar. Bijna geruisloos tufte hij verder. Nog even bleef ik in gedachten verzonken staan.Vergassen? Ik vroeg me af, waar en wanneer had ik dat nog meer gehoord? nee kom op zeg, daar ga ik niet aan denken. Zo'n vliegende V formatie van ganzen, toch wel heel mooi hè!

Monday, November 28, 2011

Uit de brand

Er is een manier van schelden die iets positiefs in zich draagt. Deze manier kan heel persoonlijk bedoeld zijn, echter zonder nare gevolgen. Het is een manier van schelden die wij eigenlijk allemaal eens wat meer zouden moeten toe passen. "Schelden doet geen zeer maar slaan veel meer" is een opzeg versje uit de oude doos, maar in de door mij gesuggereerde versie, nog waar ook. Dit schelden maakt vrij, verlos je van een heleboel sores. Maar, let op! er kan een adder onder het gras zitten die de afmeting kan hebben van een brandweerslang, als dit positieve schelden gebeurt onder bepaalde voorwaarden. Zijn deze voorwaarden er, dan is het goed om de kleine lettertjes te lezen. Als die niets verbergen, ik zou zeggen waarom dan zo klein? maar goed, geen adder, nog iets wat daar op lijkt, onder het gras zit. Doe het, schoon menseke, doe het met heel u hart, accepteer dit schelden zonder smart, doe het met u volle verstand, voel u door dit kwijtschelden uit de brand.

Sunday, November 27, 2011

Niemand lijkt mij

"Ik bak pannenkoeken voor onder mijn schoenen als jij de mensen in het dorp wilt geloven!"riep hij lachend. Iedereen in de buurt sprak er over dat hij een beetje gek was, maar zo gek? In zijn tot werkplaats omgevormde tuinhuis was hij bezig het smidsvuur met een echte trapbalg gloeiend heet op te jagen om te smeden. "Ja ik bak pannenkoeken van dik en zwaar staal, dat bedoel ik natuurlijk, ik trek me niks aan van wat de mensen in het dorp over mij vertellen, ze weten niks en ze doen ook niets wat spannend zou kunnen zijn." Hij keek mij grimassend aan met zijn zwart bezweet voorhoofd, z'en ijzerenhand had de mijne omklemd als de kaken van een enorme krokodil. "Kees heet ik, Kees van Kees met de K van kerel, ja dat is mijn echte naam, klinkt misschien gek maar zo is het gewoon." Even dacht ik, waarom gek? kom nou, eerder goedaardig en beresterk, dat was hij, een echt oermens. Natuurlijk is het niet alledaags te noemen wat hij deed in zijn, "vulkanische werkplaats,"zoals hij zijn tuinhuis noemde. En met niet alledaags, bedoel ik eigenlijk wat hij daar aan het maken, aan het smeden was. "Weet u, ik heb hier de oplossing verzonnen en gemaakt voor die stomme zogenaamde credit crisis." Hij liet mij een paar ronde plakkaten van glimmend staal zo groot als een etensboord zien. €1000000 stond er in geponst. "Geloof mij niemand zal met deze munt gaan woekeren of slepen, daar is hij veel te zwaar voor, hij is echt waardevast door zijn gewicht." Oké , misschien een beetje gek toch? Alhoewel het zou een oplossing kunnen zijn, want wie denkt er nog aan schuld als het geld zo zwaar is dat het blijft waar het is.
Niemand, lijkt mij.

Thursday, November 24, 2011

Mondje dicht

Dan nog even dit: als je besluit er mee te beginnen, doe dat dan niet nu, want het begin is nog maar net met zijn einde bezig. Niets is zo vervelend, als het begin van het einde af te roffelen. Wees eens meer consequent in het inconsequente dat maakt veel meer duidelijk dan met een halogeenlamp een powerpunt presentatie te geven. Zweet is zelden de juiste indicator van gefocuste inspanning, het laat mij in ieder geval ijskoud, zo niet, ijsberen koud. Dus neem geen overhaaste beslissingen als gaat om dood of dooier. Ik zou dan zeker kiezen voor die dooier want daar komt misschien nog wel leven uit.

PS. Dit was een afgeluisterd achterafkamertjes gesprek, bij mijn psychiater, dus, wel mondje dicht!

Wednesday, November 23, 2011

Niet in beeld

Even maakt het niet uit of je midden op de weg gaat zitten, het licht staat nog op rood , maar ik zou het niet doen. Maak nooit gebruik van het wankele moment waar het leven je de dood mee in lokt. Het muntje op zijn kant staat zelden garant voor een langdurig evenwicht, ook niet als het van goud is. De maan heeft een ding gemeen met de goede raadgever van de bank, zijn ijskoude donkere kant krijg je nooit in beeld, maar is er wel.

Tuesday, November 22, 2011

Niet weerd

Taal is soms een onmogelijk slecht lopende fiets waar ook nog eens de banden van lek zijn. Traag trappend en onbegrepen fietst de gebruiker door het letterland. Om hier eens een lichtpuntje, een ledlampje, in te ontsteken heb ik een woord metamorfose ontwikkeld. De betekenis blijft het zelfde terwijl het woord zich in volwaardigheid heeft omgeschoold.
Ik neem twee woorden als start, maar wie weet als deze verandering aanslaat volgen er nog meer dan die enkele twee. Het woord Klein gaat in deze veranderen in Kriel en de vervoegingen daar van, zoals: kriel, krieler, krielst krielste, verkrielen, verkrield, Een paar voorbeelden als beginnende krielligheid: Een piep kriele man vrijt met een nog piep krielere vrouw(wat een kriel gefriemel trouwens)maar oké we gaan verder. Kriele zaken zijn dikwijls veel minder kriel dan ze lijken. Ik schep een heel kriel beetje op, het krielste foutje zit soms in een nano kriel schroefje, of zo je wilt, een nano kriel boutje. Dit zijn typische voorbeelden van een dubbele verkrielingen. Hoe kriel het ook is het kan altijd nog veel krieler. Als je even oefent heb je het met een kriel beetje moeite snel in je kriele koppie zitten.
Het andere woord wat ik wil veranderen is het woord, je raadt het waarschijnlijk al, Groot. Deze minkukel onder de omvangswoorden gaat veranderen in Bonk. Vervoegingen kunnen zijn: Bonk, bonker, bonkerder, bonkst, verbonken, bonkheden, bonkheidswaanzin, het verbonken van de mogelijkheden maken de angst om te verliezen krieler. Zo bonk als zij is in denken zo kriel is hij in zijn gedachteloosheid. Als de verbonking wordt verkrield is alles met elkaar in evenwicht gebleven.
Tot slot nog eentje voor op het bonke prikbord:
Wie het Kriele niet eert is het Bonke niet weerd.

Monday, November 21, 2011

Te zijn

De optelsom is snel gemaakt, want er is niet meer dan 1+1=2. Vermenigvuldigen geeft veel meer dan het stapeleffect. Het gevaar schuilt in de 0 en komma, hun plaats in het spel is bepalend voor een oplopende of een dalende tendens. Onthou goed, dat de berg nooit hoger is dan de diepte van het dal en dat het gelijkheidsbeginsel hier alleen door een natuurramp kan ontstaan. Toen de Schepper van alle dingen alle dingen geschapen had, dacht hij deze krachtsinspanning te moeten voltooien met de kroon der schepping, de mens? Had de Schepper van alle dingen zich toen achter de oren gekrabd, was deze kroon wellicht in de onvoltooid verleden tijd gebleven en dat scheelt heel wat kaarsjes branden voor het hel en hemel denken. En het vermenigvuldigen? de hoofdschakelaar blijkt duidelijk onklaar, te zijn!

Sunday, November 20, 2011

Mist

Mist mist zien, dichtbij is als ver weg. De kromming heeft rechtuit gekozen en maakt snelheid steeds weer de gekoppelde vergissing met arrogant gedrag, de stilte met een klap doorbroken, de klokken luiden in duizend bleke spoken hun afscheidslied.

Friday, November 18, 2011

Hoog en laag

Je wilt hebben wat je niet kunt krijgen
Niet zonder het eerst te geven
Het is het schip dat de wal verlaat
De wal zal blijven wat hij is, toeverlaat
Het kan zijn dat niemand beweegt
De wereld statisch is geworden
Doodtij gaat in vaste tijd gemeten voorbij,
Dat is zo en blijft zo
Wat ik ook bij hoog en laag beweer.

Thursday, November 17, 2011

Blind paard

Als een blind paard volg ik het uitgesleten spoor
Zon en maan zijn geen wijzers
De wind is in hun schaduw gaan liggen
De storm huist in een verder land
Aan het strand sterft de branding zijn dood
Stil is nu anders dan geen vragen
Geen vragen maken de stilte stil
En ik wed buiten mijn wil
Op de leegte van het blinde paard.

Wednesday, November 16, 2011

Dilemma

Een geflitste snelheidsduivel verdedigde zijn overtreding efficiënt en snel. "Ik, O beste rechter, ik was op weg naar de hel. Ik moest, naar alle duivels mij vertelden, mij op tijd daar komen melden. Ik had namelijk in mijn lichamelijke bagage een veel te hoog alcohol promillage. Dus wat mij hier brenge Weledelgestrenge snapt U wel. Het was het duivels dilemma waar ik, voor mijn goed fatsoen, in een snelle flits aan moest voldoen!"

Sunday, November 13, 2011

Scheiding

"Het hakt er wel in zo'n scheiding, maar ja ik heb de beslissing genomen en het was nu het zo ver, ik ben er gewoon voor gegaan." Ze was naast mij komen zitten, een pittig jongvrouwmens, aan de tapkast van mijn stamkroeg. "Hoezo, er in hakken?"vroeg ik haar quasi nieuwsgierig. Want scheiden is tegenwoordig toch pace of cake, appeltje eitje, snel en zo simpel, een aardappel kan het. Andere leukerd gezien niet tellen tot tien maar gaan met die..., "nou ja niet ordinair worden," dacht ik mezelf corrigerend. Vrouwen , vooral aparte vrouwen, krijgen van mij al snel het voordeel van de twijfel, dus ik twijfelde in haar voordeel. "Wat wil je drinken?" is toch niet te opdringerig, of wel? Een tappie en nog eentje om het aan te leren en de keel te smeren, het is een favoriete barspreuk van mij. Een goed diepgaand gesprek begin je het beste met een goed glas bier, althans. Oké goed gesprek? Ze lachte ondeugend verlegen terwijl ze haast sensueel in de krimpende schuimkraag van haar pilsje hapte. "Nee joh gekke gozer, ik ga niet scheiden, ik heb geeneens een vriend, snap je? ik ben meer voor het zelfde als ik zelf ben, begrijp je?" Ze duwde mijn hand van haar schouder af en wees naar haar jongensachtige haar. "Kijk, zie je dat hier, die scheiding, heb ik vandaag laten knippen bij de Kniptiek. Mooi hé?"

Friday, November 11, 2011

Vrouwe Geertje

"Zilvervisje in de zee!" "riep je vrouwe Geertje Piggelmee ?" "Ja ik sta hier, ach en wee, aan het strand stil en verlaten en ik zou zo graag nog even met je willen praten." "Waar wil je het over hebben, toe zeg het snel want in het spel van de overvloedige zee gaat het spoedig ebben." Vrouwe Geertje Piggelmee riep brutaal naar het zilvervisje in de zee. "Het gaat over die vermaledijde euro die ik niet meer kan dulden omdat ik steeds weer een onverzadigbaar verlangen heb naar die oer Hollandse oude gulden!" De zee werd woest, het leek o wee, dat vrouwe Geertje Piggelmee werd bedolven onder wel twintigkoppige golven. En boven de woest brullende branding uit, klonk de boze stem van het zilvervisje schel en luid. "Vrouwe Geertje Piggelmee voor het laatst spreekt hier het boze zilvervisje in de zee, ga naar huis met flinke draf, en voor straf , ik zal je leren, ga je op houtenklompen en in vieze lompen, weg zijn al je mooie kleren! geen parelmoerenketting zal jou je hals nog moge siere. Ga snel en praat nooit meer over oude guldens, drachme's en de al lang verdwenen lire!"

Thursday, November 10, 2011

Roze strikkie

Ja, ik wil niet roddelen hoor, dat vind ik zo achterbaks. Maar pas zag ik in de metro een man met een hondje op schoot. Je kent ze wel zo'n Maltezertje met een roze strikkie. Sorry hoor, ik moet je eerlijk zeggen ik vind geen gezicht, een grote kerel met een witharige lilliputtertje op schoot, en dan dat roze strikkie, geen porem, neem dan rood dat staat nog een beetje stoer, denk ik zo. Hé kom is, nee geen gegeit, even in je oor, het zal wel een homo zijn geweest, die vent, bedoel ik. Wat zeg je? ssst anders horen de andere het, je hebt hier zo trammelant. Intolerantie noemen ze dat, de huichelaars. Ik ben eerlijk, recht voor ze raap, ik zeg gewoon wat ik denk en als ze dat niet kunnen hebben, nou ja, jammer dan, daar kan ik niks aan doen.

Wednesday, November 9, 2011

Blikkoken

Pieter heb je even? ik moet even bellen met mijn vriendin. Hé hallo Evera , zeg zou je het leuk vinden om bij mij te komen eten. Wat zeg je? ja ik kook vanavond zelf, wat? iets heel lekkers meer zeg ik niet. O ja Efie, als je langs Gall&Gall komt neem even een paar flessen beaujolais mee, oké tot straks. Waar was ik ook alweer gebleven, O ja, je moet nu echt gaan hoor, Pieter, want ik moet nog koken en zo, ja ik weet het, het is prima zo, kus kus tot gauw. Die kerels, ik word dood ziek van hun geklaag over de thuis situatie, doei hij zoekt het maar uit die flapdrol, ik begin er niet meer aan. Hè hè, zo dat was het, die is weg. Ik ga koken, oké waar is de blikopener? Wat zijn die blikjes van Bonduelle toch handig, even nog wat Joma salades en een bakje cashewnoten van de Lidl er bij en klaar is het meisje. Ja, ik heb pas zo'n Bonduelle kookworkshop gedaan, nu weet ik pas echt wat koken is. De bel, daar zal je Evera hebben, even die blikjes in de afvalbak, dat gaat ze niks aan. Hé Vera kom binnen meid, ik heb me toch lekker gekookt joh, maar we trekken eerst even een flesje open.

Wednesday, November 2, 2011

Onzekerheid

Onzekerheid is niet meer dan je zekerheid toevertrouwen aan god. Ervaringen van het onzekere verleden geven geen recht op zekerheid in het heden laat staan in het hiernamaals . Toeval is geen ding dat bestaat, toeval is een niet bestaand aangepraat fenomeen omdat we gewoon niet alles weten zonder dat te weten. De aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheden kunnen nooit gebaseerd zijn op kloppende berekeningen, zij leven als koningen in een utopisch koninkrijk.

Tuesday, November 1, 2011

Gemier

Ach wat is 7 miljard. Goed, als het mensen zijn is het wellicht een reden tot enig nadenken, nadenken over, waar zit ergens de stopknop, of zoiets als een regulateur? Wat blijkt nou, veel intelligentie is er niet bij die vele miljarden mensen te ontdekken. In ieder geval geen 7x1000000000 x de X-factor. Mieren, jawel mieren, ze zijn er in heelveel veelvouden meer, zoveel meer mier zelfs dat ze bij een ruwe schatting nog steeds ontelbaar blijken te zijn.Van overbemiering is echter nooit sprake geweest, terwijl ze miljoenen jaren langer dan de mensen in de aarde wroeten. Als er een plaag is, want zo noemen we dat dan gemakshalve, of plaatselijke overlast door voedsel tekort of wat dan ook, dan regelen de mieren dit onderling, simpel en efficiënt, gewoon door geboorte beperking, dus even wat minder nieuwe miertjes, dus geen mierenneukers in nest of hoop. De titel van,'De erkende verhuizers,' is door de mieren zelf uitgevonden. 'Vol is vol' is nooit een probleem maar een nieuwe uitdaging door te verkassen naar een andere plek, niet mieren maar doen!