tag:blogger.com,1999:blog-44117186455455424902024-03-17T15:44:25.916-07:00MEEUWIS OPMEERNiet alledaags, maar wel van deze tijd, dit lezen maakt vragen los die wellicht om antwoord vragen in de wijsheid van het moment.Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.comBlogger2280125tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-84455134579937247862024-03-17T15:43:00.000-07:002024-03-17T15:43:53.667-07:00Hiernamaals<p>Ik heb de weg terug even in mijn spiegelbeeld zien verschijnen. Verdwijnend om nooit meer te zijn wie ik was verkleinend. Het dorre hooi wordt nooit meer het groene lentegras. Het koren heeft de tijd nodig om te blijven in haar wederkerigheid. En ik denk niet te zullen vergaan om dat ik eet van dat steeds weer opnieuw ontkiemende graan. Zo is mijn hoop niet iets triviaals maar een hoop die voort leeft in het alledaagse hiernamaals. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-30775915580191760662024-03-10T14:03:00.000-07:002024-03-11T03:02:34.518-07:00Helen<p> Net als je denkt dat je de laatste trein hebt gemist verschijnt er een postkoets aan de horizon. Je reis wordt een terugreis door je geheugen te laten reizen naar de jongheid van de tijd. De veronderstelling dat alles altijd vooruit moet gaan is soms frustrerend als je daarin even niet in mee gaat. Verlies van een geliefde is meer dan het kwijtraken van een mens. Het is ook het verliezen van zijn of haar leefwereld met gewoontes en on- gewoontes, met zijn verloren zijn. Niet in afzondering ligt het helen nog in overdadige aandacht. Het helen zit in je zelf opgesloten. Geef je zelf de vrijheid met een terugreis zonder het heden los te laten. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-82474561185257101192024-03-09T12:33:00.000-08:002024-03-09T12:33:18.928-08:00Vreemde vogel<p> Ondersteboven er bovenop komen, het boomklevertje is een ware acrobaat. Ook al ben je als struisvogel vleugellam geboren, flink de vaart er in houden is wel je specialiteit. En de gierzwaluw hoeft echt niet naar Beter bed om comfortabel te kunnen slapen, zij of hij slaapt op vijf kilometer hoogte door de thermiek in vogelvlucht gedragen. Welke vogel is niet uniek in gedrag en uiterlijk. Dan is er alleen nog die vreemde vogel, die vogel zonder vleugels nog eigen drijfvermogen en het opstijgen zonder technische hulp zit ook niet in deze vogel. De naam van deze arrogante eigenwijze gewelddadige vreemde vogel is ´mens´, maar dan zonder hoofdletter en snavel. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-45919905411400894652024-03-07T13:13:00.000-08:002024-03-08T13:46:43.593-08:00Wind<p> Even stond de wind stil om zich daarna ongezien om te draaien, de wolken botste en tolde in het rond. De verandering van windrichting is veel meer dan luchtverplaatsing. Het is een onberekenbare emotionele natuurkracht die elk vermoeden van opzet buitenspel zet simpel en alleen door zijn eigen wervelwind te spelen. Wind is het grootste en meest onzichtbare muziekinstrument, van bombastisch stormgeloei tot haast onhoorbare windstilte. Dat je van de wind niet zou kunnen leven, daarvan bewijst de molenaar, in welke hoedanigheid dan ook, het tegendeel. Dus wel of geen wind, voor de wind tegenwind, of wind die niet mee zit, het is en blijft oppassen geblazen. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-45588235152336665982024-03-05T12:58:00.000-08:002024-03-05T12:58:18.554-08:00Een beetje fleur<p> "Het is maar net wat je wil", zei de paddenstoel tegen de spitsmuis. "Of je neemt een hap uit mijn lijf en sterft een gif dood, of je laat me met rust en gaat eikeltjes zoeken". De spitsmuis was zeker niet op zijn achterhoofd gevallen en koos voor zijn leven en het leven te laten leven. Niet veel later zat hij met z'n rug tegen de paddenstoel aan een pas gevonden eikeltje op te peuzelen. " Het is heel goed van je paddenstoel dat je mij waarschuwde voor het giftige lijf van je ik had het echt niet in de gaten gehad, je ziet er zo aanlokkelijk uit met dat rood en die witte stippen, echt om van te smullen, maar nee dus." "Weet je wat het is,"sprak de paddenstoel. "Ik leef voornamelijk ondergronds en als ik dan een keertje er even tussen uit wil dan zet ik mijn mooiste hoedje op dat geeft de natuur een beetje fleur, begrijp je? De spitsmuis gaf het volmondig toe. "Ja dat is zo een beetje fleur, een beetje fleur dat is het." De zon scheen die dag nog laat tussen de kale bomen door terwijl de spitsmuis met zijn rug tegen de paddenstoel aan in een diepe slaap was gevallen. "Een beetje fleur,"prevelde hij. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-80083948933763438922024-02-16T14:10:00.000-08:002024-02-16T14:10:48.120-08:00Niet zien<p> Hoe gemeen moet je kunnen zijn om je eigen broedervolk te vermoorden. Hoe verdwaald moet je zelf zijn om dat volk in een oorlog te laten verdwalen. Wat is er met je geest gebeurd waardoor hij een barbaars beest in jou heeft gecreëerd. Liefdeloos meedogenloos handelen in de veronderstelling dat je het eeuwige ongestraft mag tarten. De tijd komt dat ook jou tijd is geweest en de rekeningen worden vereffend met terugwerkende kracht. Hoe blind kun je zijn om dat niet te zien. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-68463462896529513342024-02-14T13:45:00.000-08:002024-02-14T13:45:17.315-08:00Gebroken glas<p> Ondanks het gebroken glas bleef de liefde heel</p><p>Dat de scherven het geluk brachten was ons deel</p><p>Liefde die door de maag gaat klinkt misschien heel wijs</p><p>Maar de eindafrekening heeft soms een torenhoge prijs</p><p>Dus blijf gewoon lachen ondanks het gebroken glas</p><p>Omdat de liefde ongebroken is en zal blijven zoals hij was<br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-27841355380088305442024-02-11T13:57:00.000-08:002024-02-11T13:57:47.589-08:00Ongerept<p> Wat is ongereptheid als zelfs het onkruidje tussen de stoeptegels niet mag bestaan. De ongerepte natuur is geen ver van mijn bed verhaal, het is de alledaagse realiteit van onze menselijke bemoeizucht met alles wat leeft. Deze ijskoude controle bakkerij van het heden bakt valse toekomstbroodjes waar we ongemerkt van eten. Wees moedig en creëer voor jezelf een stukje ongereptheid. Hoe en waar en in welke vorm dan ook is in weze niet van belang. Laat jouw tijd zijn eigen tijd lopen, laat jouw licht zijn eigen licht schijnen, manipuleer ze niet, dwing ze niet anders te zijn maar laat ze ongerept in hun wezen en in hun zijn. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-71374604058840630002024-02-04T13:38:00.000-08:002024-02-04T13:38:33.830-08:00Teamgeest<p> De inkopper wordt ondanks zijn harde hoofd door de stopper van zijn glorie beroofd. Pas als het hele spel is gespeeld worden de doelpunten verdeeld. Links of rechtsbenig fel of razendsnel super lenig het is niet aan de punten te zien want de winner wint nooit zonder een goed spelend team. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-41888109594586089262024-01-29T14:27:00.000-08:002024-01-29T14:27:52.629-08:00Nagelbijten<p>Hij stond op een hoopvolle kier maar de ijzige onderhandelingswind sloeg hem met een dreun zo hard dicht dat de sleutel er uit sprong. Onwillige sleutelbewaarders hebben geen drang naar het vinden van de oplossing. Het grote vingerwijzenspel heeft zulke proportionele vormen aangenomen dat niemand de durft heeft hem neer te sabelen. Doe even normaal zal opnieuw uitgevonden moeten worden. Tot die tijd is het kijken naar het nationale nagelbijten kampioenschap zodat de hoop niet in bange dagen verdwijnt. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-51307031141869443322024-01-28T12:36:00.000-08:002024-01-28T12:36:47.105-08:00Gewetensnood<p>Dan is er ineens veel ongerustheid over de toekomst van de planeet aarde. Het is die ongerustheid die vragen stelt en antwoord vraagt aan de oude wijze man. <br /></p><p>Onze industriële eetcultuur kent nauwelijks verwantschap met de natuur. Het is de grondslag die met een ongecensureerde ongeremdheid de aarde laat verhongeren. Het claimen van het huis waar je te gast bent en het vervolgens uit te wonen te verwoesten, daar komt vroeg of laat een regen of droogte verhaal op. Het hebben van ogen en oren, in welke vorm of uiting dan ook, is niet alleen aan mensen gegeven. En dan nog even dit: kijk naar het ongeziene, luister naar het onhoorbare, voel en proef de eeuwige drang tot bestaan in welke vorm dan ook en eet zonder gewetensnood het hemelse mana het aardse brood. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-263463938606027942024-01-24T13:53:00.000-08:002024-01-24T13:53:58.175-08:00Goedgelovig<p>Na het onthoornen blijken de horens van de koe niet van goud maar van blik te zijn. Ook de kip die gouden eieren zou leggen kan haar beloftes niet waarmaken omdat ze een biseksueel hoentje is. Gouden bergen nog de postcodeloterijtruc en al wat dies meer zij, het is gewoon heel veel beloven maar zeer weinig geven zodat het goedgelovig volk in vrede blijft leven. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-55989247730543343872024-01-13T13:38:00.000-08:002024-01-13T13:38:43.049-08:00Licht<p> Met te pas en te onpas uit de pas lopen is het onmogelijk je juiste cadans te vinden. Onze chromatische bewegingen zijn gevoeliger voor verstoringen dan het niet bedachte plotselinge. Laat je eens overvallen door je eigen denkbeeldige gekke plan en doe er iets mee. Waarom niet achteruit van binnen naar buiten stappen. Gewoon je eigen belletje trekken naast de pot flossen boterhammen zonder boter hammen melk uit een eierdopje slurpen zomaar een dag niet naar huis of werk gaan. En als kers onder de taart: lach als het huilen dichterbij is gekomen dan je had verwacht en bedenk iedere ochtend is het te pas of te onpas gewoon weer licht. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-67364197904952807132024-01-09T03:27:00.000-08:002024-01-09T03:27:39.725-08:00Omdraaien<p> Meer is het niet dan even omdraaien. Omdraaien van wat tegendraads in je spreken en luisteren is. Je gedachten losdraaien van het beklemmende negatieve denken en luisteren. De zelfde woorden in andere toonaarden spreken of zingen maakt de positieve energie vrij die in de tonen gevangen zit. Meer is het niet dan even omdraaien. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-15894360693450430232024-01-06T14:09:00.000-08:002024-01-06T14:09:12.594-08:00Vriendschap<p> Een heel bijzondere verschijning was hij wel. Hoe zo? nou hij was zo lang en smal als de vlaggenmast van een schip en er was geen grammetje vet aan zijn lijf te vinden. Vroeger werd zo'n iemand geheid een bonenstaak of lange slungel genoemd maar het is geen vroeger meer en trouwens niemand weet vandaag de dag nog wat een bonenstaak is behalve enkele moestuiniers van de stokoude stempel. Piek Pangaarden is ook geen gewone naam maar de lange Piek moest het er mee doen want vader en moeder Pangaarden piekerde er niet over om hun torenhoge knul anders te noemen dan Piek. Het waren niet de alledaagse dingen waar Piek tegen aan liep, het op tijd bukken zat in Piek z'en genen, nee <span>hij liep vooral tegen veel onbegrip aan en het zich daar aan stoten deed hem veel pijn. Maar op een zekere dag was deze ogenschijnlijke normale dag zomaar een geluksdag geworden. Het was de dag dat Piek een echte vriend tegen kwam. Niet meer dan een dikke stoeptegel hoog en haast net zo breed, zuiver en puur het tegenover gesteld van Piek. Het kwam eigenlijk zo. Piek was zoals altijd gewend zijn lange lijf te krommen om dat de gewone mensenwereld nou eenmaal niet voor ongewone is gemaakt in welke hoedanigheid dan ook. Het was zo'n dag dat Piek een beetje met zijn hoofd in de wolken liep te piekeren over of hij wel ooit een leuke kameraad zou vinden. Door al dat gepieker lette hij even niet goed op en stootte zijn hoofd tegen een hoog hangende boomtak. Met een flinke smak lag hij met zijn ellenlange lijf te creperen van de pijn. "Heb je veel au," fluisterde een donkerbruin stemmetje in zijn oor. "Je ligt boven op me bolle buik en dat kriebelt behoorlijk." "Wie ben jij eigenlijk dat je zo vlak bij mijn oor kunt praten en giechelen dat ben ik helemaal niet gewend", kreunde Piek. "Ik ben Bennie Tegeldik en woon hier vlak om de hoek in een tiny hous, als je zo blijft liggen zie je het vanuit je ooghoeken." Om een goed gesprek te kunnen voeren leek het Piek handiger niet op te gaan staan. Eindelijk was er nu iemand waar hij direct oog en oor contact mee had. Ja en zo is het gekomen dat ze de aller beste maatjes zijn geworden om dat hun tegenstellingen overeenstemde met elkaars gevoel voor een mooie vriendschap. </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span> <br /></p><p><br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-86167795308379971292024-01-04T13:05:00.000-08:002024-01-04T13:05:39.651-08:00Het mana van hoop<p>Lied van hoop <br /></p><p>Als je de hoop op vrede niet opgeeft <br /></p><p>Je denkt dat oorlog er niet bij hoort</p><p>Zoals een slang niet in een wieg </p><p>Weet dan dat oorlog nooit geboren wordt </p><p>Als de slang de wieg niet vindt</p><p> </p><p>Begraaf je hoop niet bij de doden</p><p>Breng hem naar die wieg</p><p>Zorg dat je stem het wiegelied zingt</p><p>Voer de vredesduiven met het mana van je hoop</p><p>Droog je tranen met dat geloof <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-53565124344643719252024-01-01T13:58:00.000-08:002024-01-02T07:29:48.461-08:00Lichtpuntjes<p>De gids had het hem nog zo met zekerheid verteld dat er boven op de heuvel de allermooiste lichtpuntjes waren te zien. Dus...<br /></p><p>Na een lange wandeling waren ze eindelijk op de top van de heuvel aangekomen. Daar stonden ze met ze drieën, vader moeder en hun bikkelkind, klein maar dapper als stapper. "Ik zie nergens die beloofde mooie lichtpuntjes!" riep de vader naar zijn mede wandelaars. Ook nadat hij in de reuzen eik, die boven op de heuvel stond ,was geklommen, riep hij nogmaals dat hij in de verste verte geen enkele lichtpuntjes zag. Ineens riep een heldere kinderstem, "Pap je kijkt te ver, hier beneden zijn die mooiste lichtpuntjes. Wij zijn jouw allermooiste Lichtpuntjes!" <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-51724337856268647262023-12-21T14:14:00.000-08:002023-12-21T14:14:42.402-08:00Verkoeid<p> Soms denk ik dat we als consument door de reguliere melkveehouderij op het verkeerde been gezet worden. Volgens de lovende teksten op de pakken van diverse melkproducten is alles van weidemelk gemaakt. Nergens wordt er verteld dat soja een groot deel uitmaakt van het voer dat het melkvee eet. Het is eigenlijk een soort paard achter de wagen spannen verhaal. Want van soja is gewoon direct (soja)melk te maken zonder tussenkomst van koeien of geiten. De enige manier om deze omgekeerde gang van melk produceren te stoppen, is het stoppen van het gebruik van soja als veevoer. Terug naar vroeger is niet nodig omdat de biologische manier van melkvee houden ook van deze tijd is. Een toekomstbestendige manier van echte melk produceren was er en is er nog steeds. Dus consument laat je niet voor de gek houden met al die mooie reclame praatjes over natuur en weidemelk, het is in principe Verkoeide sojamelk, niet meer en niet minder dan dat. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-86023286368381123132023-12-19T14:03:00.000-08:002023-12-21T14:16:23.757-08:00Grenzen<p>Heel even zal het er op lijken dat het verstand het mensenbrein is ontgroeid. Want zonder niet doorbloede intelligentie is de moderne mens niet meer in staat te zijn zoals hij altijd was: onafhankelijk in doen en laten. Heel even zal het lijken dat niemand dat ook echt door heeft. Door heeft dat het roer van het maatschappelijke schip niet meer door een levende roerganger wordt beroerd maar een robot. Heel even, totdat alles omvalt en zinkt omdat er ergens een piepklein breukje in het reusachtige schip is ontstaan. Ontstaan omdat het in aanvaring is gekomen met het ongeloof in zich zelf en de toekomst. Het eigen gevoel en kunstmatige intelligentie is dan meer dan nodig om te kunnen begrijpen waar de grenzen liggen. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-59999121791305099552023-12-11T14:41:00.000-08:002023-12-20T04:14:29.288-08:00Nabij<p> Hij is mij nabij terwijl ik niemand nabij ben. Het is een rekenschap met voldongen feiten, waarheden die zichzelf tegenspreken. Onschuldig gedachteloos zijn is mij zelfs in de slaap niet gegund. En als het wakker worden roept in de haan van het hof van Gethsemane, is de waarheid in het schaars lichtende ochtendrood op de vlucht geslagen. Zal er dan toch nog hoop zijn? Ik denk van wel als de liefde meer is dan het geboren woord. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-21269665761449579872023-12-10T13:30:00.000-08:002023-12-10T13:30:36.198-08:00Wonder<p>kerstliefje <br /></p><p>Zing een lied zonder akkoorden <br /></p><p>Een lied in nieuwe woorden</p><p>Vertel een verhaal in nieuwe woorden </p><p>Een verhaal in nieuwe akkoorden </p><p>Iedereen luistert die het hoort </p><p>Het is mooier dan werd verwoord.</p><p>Wees even niet jezelf </p><p>laat een mooier ander in jou zijn </p><p>Zo gaan de mensen anders naar je kijken </p><p>Om het wonder te zien van een kind zo klein. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-14973079376138713452023-12-07T13:37:00.000-08:002023-12-07T13:37:46.436-08:00Het oneindige<p>En dan opeens explodeert de virtuele wereld in duizenden stukjes onwerkelijkheid. Wat is wat en wie is wie? Hersens breken zich in het niet begrijpen, ogen zien de onechtheid van de werkelijkheid met verbazing verdwijnen. Wat overblijft... Is wat is en wat moet zijn wat het niet meer is. Het is de werkelijkheid van moment tot moment tot in het oneindige. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-34870079302586290512023-12-04T14:15:00.000-08:002023-12-04T14:15:21.619-08:00Hoop<p>De buitenspeler was ondanks zijn buitenspel staan niet uit het speelveld te slaan. Alle vechtfluiters ten spijt kon hij ongebonden naar de verkleedkamer om zijn strijdtune te verwisselen voor een opzienbarend en verblindend stropdassen pak in de regenboogkleuren. En ergens in het kille lage land hoorde men op de eerste maandag van de maand, door het sirenegeloei heen, de dappere tonen van de Internationale. Ondanks de winter werd het zomaar een vervroegde lente. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-6541319239166817632023-12-03T13:45:00.000-08:002023-12-03T13:45:14.541-08:00Vals idee<blockquote><blockquote><p>De door politici gedwangvoederde bevolking slikt kokhalzend de synoniemenhemel van de nieuwe werkelijkheid. Het ontstoken licht, is nauwelijks ontvlamd, verdwenen in de aardse duisternis van uitsluiting en ontkenning, ontkenning van het bestaansrecht. Er is geen tijd en ruimte meer voor een nieuwe bezinning, want die is er niet zolang de valse ideeën, dat alles spoedig beter zal worden, niet verdwijnen. <br /></p></blockquote></blockquote>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4411718645545542490.post-47159496727212990372023-12-01T14:50:00.000-08:002023-12-02T14:31:00.766-08:00De Bramenprins<p>In een door mij zelfbedacht land leefde iets langer dan even geleden een prins. Hij was niet een gewone prins. O zeker niet, hij was een bijzondere, ja zelfs een heel bijzondere prins. Hij was de enige echte Bramenprins van het door mij helemaal zelfbedachte land. Een Bramenprins, wat is dat nou weer voor een prins? hoor ik zo hier en daar denken en fluisteren, daar heeft toch nooit niemand ooit van gehoord? Dat is waar, niemand behalve ikzelf dan. Nu is het niet zo bijzonder moeilijk om iets te bedenken of gewoon te fantaseren, iets wat in werkelijkheid niet bestaat of kan bestaan. Ik zou zeggen probeer het ook maar eens te doen. Het is best spannend hoor want je hebt zomaar iemand in je hoofd zitten of lopen die je nog nooit eerder hebt gezien of gehoord. <br /></p><p>Maar nu ga ik even verder met de door mij zelfverzonnen Bramenprins. Want hoe of waar woont hij? in een gewoon huis of een kasteel, een paleis kan natuurlijk ook. Het zou ook zomaar in een sprookjesslot kunnen zijn. Nee niks van dit alles, mijn Bramenprins woont in een prachtige houten woonwagen. Maar let op! het is geen gewone woonwagen hoor. Nee het is een enorme hoge wagen met van die enorme grote houten spaakwielen. Je kent ze vast wel die wagens van de tekeningen en schilderijen uit de middeleeuwen. Om te kunnen reizen met zo'n grote en zware woonwagen heeft de prins hulp van zijn sterke vierbenige helpers. Een groot en supersterk wit paard een iets kleiner maar best wel beresterk bruin paard en tot slot niet te vergeten, Frits de slimme ezel. Zij trekken gedrieën de zware houten woonwagen. Eerst het witte paard daarna het bruine en helemaal voorop Frits de ezel. Frits is zo beetje de baas van het stel, althans dat denkt hij. Het is wel zo dat Frits overal de weg weet. Het feit dat Frits de weg weet is natuurlijk wel heel gemakkelijk want zo hoeft de Bramenprins alleen maar op de bok te zitten en lekker om zich heen te kijken.Weet je wat ook zo apart is aan die Bramenprins, hij kan de taal van de dieren verstaan. Je gelooft het niet? toch is het echt waar en niet alleen omdat ik het zelf verzonnen heb ik heb het ook in mijn gedachten gezien. Dus zou ik zeggen, probeer het zelf ook maar eens, ik weet zeker dat het je gaat lukken, want mij is het ook gelukt. Zo geef je je eigen fantasie de ruimte om mooie en spannende avonturen te beleven. </p><p>Maar ik ga nu weer terug naar de door mij verzonnen Bramenprins. Waar houdt hij zich mee bezig en waarom heet hij eigenlijk Bramenprins? Je moet weten dat er in het land waar de Bramenprins door heen reisde alles er erg schoon en pico bello uit zag. Nergens was ook maar een onkruidje of mosje te vinden, iedere boom en struik was van onder tot boven tot in de puntjes gesnoeid of in vorm geknip.Zelfs alle wegbermen en slootkanten waren zo glad als een pas geschoren schaap, zo erg zelfs dat er nergens geen een enkel, echt geen enkel, madeliefje of paardenbloem te zien was. Door al dat knippen en snoeien waren er ook nergens nog wilde bramen en andere struikgewassen met bloemen en besjes te zien. De hommels bijen libellen zweefvliegen en alle vlinders waren allemaal met de vogels naar andere streken vertrokken omdat ze geen honing besjes of bramen konden vinden. 'Wij vinden het echt heel triest en gek van woorden!' hadden de dieren en insecten die gebleven waren in koor tegen de Bramenprins geroepen. En zo als ik al had verteld kon de prins hun taal verstaan en begrijpen. </p><p>Op een avond was de Bramenprins met zijn dieren bij een kampvuurtje gezellig aan het kletsen en kauwen. Tussen twee happen hooi door had Frits de ezel- zoals gewoonlijk,-het hoogste woord. "We gaan met ze allen demonstreren bij het paleis van de koning!"balkte hij luidruchtig. Het witte en bruine paard schudde hun manen en brieste luidruchtig, waar ze mee aangaven dat ze het niet zo goed idee vonden. Want ja- wie luistert er nou naar wat wij als simpele trekdieren hinniken of balken, ze kunnen ons niet eens verstaan laat staan begrijpen'. En daarmee was gezegd wat er gezegd moest worden. Maar de Bramenprins liet het er niet bij zitten. "Ik heb een plan dat werkt zonder dat iemand het direct opmerkt, we gaan overal in het land nieuwe bramenplantjes wilde bessenstruikjes planten en ook zaaien we overal bloemen en kruiden in wegbermen en slootkanten."</p><p>Niemand in het land wist waar ineens al die bramen en bessenstruiken en al die prachtige bloemen vandaan kwamen. iedereen werd er blij en vrolijk van. En als je goed luistert hoor je nu overal gefluit van vogels en gezoem van bijen en hommels. En als je even door fantaseert versta je wat ze zoemen en fluiten, Net als de Bramenprins. <br /></p>Meeuwis A. Opmeerhttp://www.blogger.com/profile/08213252184299643654noreply@blogger.com0