Sunday, November 27, 2011

Niemand lijkt mij

"Ik bak pannenkoeken voor onder mijn schoenen als jij de mensen in het dorp wilt geloven!"riep hij lachend. Iedereen in de buurt sprak er over dat hij een beetje gek was, maar zo gek? In zijn tot werkplaats omgevormde tuinhuis was hij bezig het smidsvuur met een echte trapbalg gloeiend heet op te jagen om te smeden. "Ja ik bak pannenkoeken van dik en zwaar staal, dat bedoel ik natuurlijk, ik trek me niks aan van wat de mensen in het dorp over mij vertellen, ze weten niks en ze doen ook niets wat spannend zou kunnen zijn." Hij keek mij grimassend aan met zijn zwart bezweet voorhoofd, z'en ijzerenhand had de mijne omklemd als de kaken van een enorme krokodil. "Kees heet ik, Kees van Kees met de K van kerel, ja dat is mijn echte naam, klinkt misschien gek maar zo is het gewoon." Even dacht ik, waarom gek? kom nou, eerder goedaardig en beresterk, dat was hij, een echt oermens. Natuurlijk is het niet alledaags te noemen wat hij deed in zijn, "vulkanische werkplaats,"zoals hij zijn tuinhuis noemde. En met niet alledaags, bedoel ik eigenlijk wat hij daar aan het maken, aan het smeden was. "Weet u, ik heb hier de oplossing verzonnen en gemaakt voor die stomme zogenaamde credit crisis." Hij liet mij een paar ronde plakkaten van glimmend staal zo groot als een etensboord zien. €1000000 stond er in geponst. "Geloof mij niemand zal met deze munt gaan woekeren of slepen, daar is hij veel te zwaar voor, hij is echt waardevast door zijn gewicht." Oké , misschien een beetje gek toch? Alhoewel het zou een oplossing kunnen zijn, want wie denkt er nog aan schuld als het geld zo zwaar is dat het blijft waar het is.
Niemand, lijkt mij.

No comments: