Saturday, August 29, 2020

Ziele knijper

Ze stond aan de landkant van de zeedijk met een soort droogkomische humor en een tranige lach. "Zie je daar in de verte die vogel vliegen daar, nog iets verder, daar ligt mijn zelf getrokken grens, als ik er aan toe ben neem ik de stap." In het strijklicht van de vroege avond had ze een haast feeërieke glans over haar doorleefd gezicht. Een brutale meeuw schreeuwde hoog boven het golfkabaal uit en in een soort meanderende golfbeweging spoelde het omwoelde zeewier als een groene soep tegen het dijklichaam. "Ik weet wie ik ben, eenzaam maar nooit alleen met jou en zonder moderne fabuleuze familiecultuur, ik ben m'en eigen patriarch zonder het heilige kruis met goedgelovigen."
"Kom mevrouw we moeten nu echt gaan rijden, de afspraak met u zielenknijper is over een half uurtje." Ze knoopte haar sjaal los om haar grijze haar nog even door de zeewind te laten strelen. Terwijl ik de deur ophield stapte ze in de Rolls Royce."Cliëntelisme van de bovenste plank, dat gedoe met die psychiater, dat is het."    

Sunday, August 23, 2020

Wat kan het schelen

Wat kan het schelen
Een kast vol schoenen
Overvolle kledingrekken
Stapels shirts en shorts
Flatscreen als behang
Wat kan het schelen
Een kookeilandkeuken
Ingebouwde vaatwasser
Quooker loeiheet of bitterkoud
Wat kan het schelen
Alles kopen en kunnen hebben
Is toch goed, niet fout?

Wat kan het schelen
Aan verdrinkingsdood ontsnapt
Overvol vluchtelinge kamp
Stapels asielaanvragen
Verweerd tentdoek als behang
Wat kan het schelen
Een eilandkeuken zonder dak
Vaatwassende branding
Het is loeiheet of bitterkoud
Wat kan het schelen
Niets kopen niets kunnen hebben
Is toch goed, niet fout?        

Wednesday, August 19, 2020

Stil en verlaten

Aan het strand niet stil verlaten
Loop een meisje heel alleen
Omdat haar ouders alleen maar praten
Via het o zo interessante iPhone fenomeen  
Dan plots is daar de stille wrede zee
Omdat zij van aandacht was verlaten
Namen de golven haar naar de diepte mee

Aan het strand nu stil verlaten
Spoelt een verstild zieltje aan
En in de verre verte
Staan zij nog te praten
Omdat zij geen ogen hebben
Voor een verloren traan
 

Monday, August 10, 2020

Verkiezingen

Breder dan de breedste breedtegraad
Is het onbegrip voor deze eenpersoons versmalling
Engheid in deze vorm van denken is zonder perspectief
Verkiezingen gebaseerd op valse hoop en voor eigen macht
Het laat het volk vol wrok in woede koken
Terwijl hun vrijheid opgesloten in leugens verkwijnd   

Sunday, August 9, 2020

Dwaalgast

Een verdwaalde dwaalgast de zee onbekend

Niet wetend wat te doen in een onderstroom moment

Een weekendje weg is plotseling in de eeuwigheid beland

En de stille achterblijvers van de verdinkingsdood

Huilen verdwaald hun ogen rood 

Op het overvolle strand  

 

Thursday, August 6, 2020

Wie ben je

Zo is er al snel het verlies van wilskracht
Wilskracht om elke dag moed te verzamelen
Zonder in de moed der wanhoop te geraken
En je strijdbijl geen bijltjesdag te gunnen
Praat zo over anderen dat zij het aan kunnen horen
Soeverein zijn is een mooie lovenswaardige  eigenschap
Zeker als deze eigenschap weet wie jij bent

Tuesday, August 4, 2020

Vlucht naar achteren

De zwijgende meerderheid
Voelt zich knotsgek gebadineerd
En de poenmond gesnoerd
Terwijl het stroop om de mond smeren
Als nieuwe nationale sport
In hoogste geldboom klimt
Je heb nu nog maar 2 seizoenen
Om de schaatsen uit het vet te halen

Sunday, August 2, 2020

Je eigen vonk

Het kan zomaar stil en donker worden in en rond huis omdat er een landelijke stroomstoring is. Zoemen en brommen doet het dan nergens meer, alleen diepvriezers piepen onophoudelijk via hun batterijbestuurde alarmsystemen. Mobielbellen naar de storingsdienst van het elektriciteitsnet of de  alarmcentrale, dat doet iedereen, dus overbelaste lijnen. Het is geen verzinsel, het is echt haast beangstigend te zien hoe afhankelijk we zijn van het fenomeen dat elektriciteit heet. Terug naar de basis van je leven, terug naar je eigen waarneming via je ogen oren neus en mond. Zelfs je vingers en tenen worden ineens weer opnieuw ontdekte tastorganen. Wat is er mis met batterijloos opwindbaar speelgoed een horloge, klok of speeldoos. Denk eens na over hoe eenvoudig en simpel mechanisch wegen en meten is, hoe simpel luisteren en zelf zingen en muziek maken is, of hoe simpel liefhebben en liefkozen is, zelfs zo dat zonder elektriciteit er toch een vonk over springt. Dat gebeurd met energie van je zelf en door je zelf.
Alle elektriciteitscentrales ten spijt is het dan toch jammer dat het dan  opeens weer licht is en alles weer gaat brommen en zoemen en het mooie stille overgaat in de dagelijkse herrie die verdrijft wat misschien wat langer had moeten blijven.