Friday, September 28, 2018

Te kunnen leven

Het wegbabbelen in een gebrabbeld streekdialect is een perfecte weerspiegeling van de ongeïnteresseerdheid ter plekke.
Die van de plaatselijke overheersers. Het niveau van deze afspiegeling is een verbleekte weerspiegeling van een geflopt theaterstuk.
Wat de mensen bezighoudt is niet dat waar men zich mee bezighoudt, het is geen installatiekunst van een scheefwonende scheerzeiler, maar het gewone dagelijkse gedoe om ondanks alle gecompliceerdheid gewoon simplistisch te kunnen leven.    

Friday, September 21, 2018

Eindstation

Dan komt de dag dat van alle stations die ik passeer er niet een is die mij inspireert om uit te stappen.  Omdat ik weet dat mijn reis niet oneindig zal zijn moet ik toch een besluit nemen. Boven de hemelse wind is er het stille onderwaterleven wat mijn zicht vertekend en de vogels zingen niet in de nacht. Ik wacht op het fluitsein van de machinist en blijf alleen achter op mijn eindstation.  

DNA

En zo zal het zijn,
dat mensen door het ophalen van hun schouders kramp hebben in hun nek, want ze missen het DNA dat empathie vertegenwoordigt. 

Thursday, September 13, 2018

Jodelen

In een café zat een oude dame, zij had een naam, een heel voorname.
Achter een bierglas zat een halve gare wazig voor zich uit te stare.
Met een biljartkeu tussen zijn weke knieën dacht hij olleke bolleke knol ik wil met haar welaan voor de lol naar de Alpen gaan om te skiën.
Zo is't zomaar stel op sprong gekomen dat zij in een alpenhut samen zijn gaan wonen. En de oude dame roept nu apetrots dat zij iedere dag biertjes drinken op een hoge rots en daar olleke bolleke knol dagelijks jodelen van de lol.      

Wednesday, September 12, 2018

De tijd

Blank van ziel en lijf zal de top niet meer zijn.
Alhoewel het kleur bekennen het wringen en knellen van deze schoen zal beleven is het de kijk over alles, die alles overkijkt en in zichzelf geen valse hoop en leugen is. Morgen zal de wereld anders zijn.
Dieptevrees is gaan huwelijken met hoogtevrees en aan de oppervlakte groeien zelfdenkende struiken en bomen die door zelfsturende auto's niet omver worden gereden.Over alles wordt gesproken maar niet over oorlog haat en nijd.Het einde van het begin is in zicht, het blijven van vrede gaat zich bewijzen door te blijven.
En wij draaien deze vredeszandloper om anders staat de tijd stil.  

En dan

En dan verbreekt de nacht haar eigen stilte
De binnenbranden zijn stilaan gedoofd
De voorste hanen bekokstoven hun gebraad
Daarnaast is het leven in leven gebleven
En moet ik het doen met de dingen die er  toedoen
Het zwijgen heb ik even opgegeven
En zucht nu een zucht van verbijstering.