Wednesday, December 29, 2010

Boem

De geestelijke klapband is inherent
De ziekte van dit tijdsmoment
Maatschappelijk overbelast
De geest van lucht is beducht
Om te willen ontsnappen aan druk
Omarmend het grenzeloos geluk
Even geen spanningsboog te zijn

Monday, December 27, 2010

Stapover

Ik zie in de nabije verte de grens van dit jaar.
Het is een datum die ik niet ga verzette,
want uit de pas gaan geeft dan veel gevaar.
Wat dan zou belette niet op tijd te komen
bij het uitlopen van de voorjaarsbomen, en
het nieuwe bloementapijt.
Nee het is niet anders te doen
ik neem straks gewoon weer afscheid,
afscheid zonder zoen van het jaar tweeduizend tien
en begroet ik nuchter gelovend zo te zien.
mij zelf
in het Nieuwjaar tweeduizend elf.

Sunday, December 26, 2010

Overgewicht

knibbel knabbel krak
Het was de tak die brak
Niet door de harde wind
De schommel van een kind
Niet door de knagende bever
Of een of andere bonte kever
Maar door het overgewicht
Van het zwevend vederlicht
Niet van een raaf of albino leeuw
Maar van vlokken heel veel vlokken
Sneeuw

Tuesday, December 21, 2010

Holy night

De zon was die koude winterdag maar net boven de horizon uitgeklommen, alles was ijzig wit en brrr koud. "Ik heb het wel gezien, veel te koud voor mijn warme lijf," was zijn korte antwoord op de vraag van het winterkoninkje waarom hij niet wat langer bleef. Niet lang daarna was het al haast weer aardedonker alleen een bleekachtig maantje scheen over het koude witte sneeuwlandschap, nergens was er een levend wezen te bekennen. Maar wat je niet ziet dat is er natuurlijk wel, ergens ver weg onder de koude sneeuw diep in de warme aarde, als je goed weet te luisteren dan wordt het zeker leuk. Luister maar eens. "Wat gaan we van het jaar doen met kerstfeest,?"fluisterde spitsmuis Pieper tegen zijn vriendin Egelien egel. "Maak me nou niet wakker, je weet toch dat ik in de winter altijd heel veel slaap nodig heb". "Ja dat weet ik wel,en jij noemt dat winterslaap, maar toch", sputterde spitsmuis Pieper, "toch vind ik dat je best even een paar uur wakker kunt blijven want ik ben van plan een kerstboom hier onder in ons hol neer te gaan zetten." Een kerstboom hier onder in de grond! jippie, Egelien was plotseling helemaal klaar wakker. "Ja, dat gaan we doen! wat een leuke spitsmuis ben jij toch!" riep ze een beetje verliefd en uitgelaten. Ik kan het jullie eigenlijk nu wel verklappen dat Pieper de spitsmuis per ongeluk in het winterslaap hol van egeltje Egelien terecht was gekomen, hij had zogezegd de verkeerde ondergrondse afslag genomen, vandaar. Ze vonden elkaar al direct leuk en aardig en misschien stiekem ook wel een beetje lief, maar ja dat zeg je niet zomaar, of? nou ja ik weet het niet. Ze bleven bij elkaar ook toen Egelien heel veel slaap kreeg en Pieper zich een beetje begon te vervelen met het snurkende egeltje. Maar nu was het zomaar ineens anders, want een kerstboom onder de grond dat had toch zeker niemand. Iets willen is een ding, maar iets dan ook proberen te doen, dat is een ander ding. "Hoe pakken we dit aan, want een kerstboom is wel groot en staat ook nog eens stevig vast in de grond," terwijl Pieper dit tussen zijn snorharen door fluisterde krapte Egelien achter haar stekelige oortjes. Tja hoe zouden ze... "ik weet het!" riep Pieper in eens, "ik heb heel veel ooms tantes broertjes en zusjes neefjes, nou ja heel veel familie." Zo gezegd zo gepiept, de volgende dag was het een drukte van belang in het winterslaap hol van Egelien, wel twintig spitmuisjes allemaal familie van Pieper, zaten aan de egeltjes chocomel en bosbessentaart, want voor visite moet je goed zorgen vond Egelien. "Het hol moet groter anders past de kerstboom er niet in,"piepte de oudste en de meest verstandigste spitsmuis. En ook nu weer zogezegd zo gegraven, wel veertig paar muizenpootjes maakte in een pootomdraai van het benauwde slaaphol een flinke kamer met mooie wanden van boomwortels. Ondertussen had Egelien met Pieper in een van de ondergrondse gangen de wortelkluit van een dennenboompje ontdekt. "Deze graven we net zolang uit zodat hij onder de grond in de gang terecht komt!"riepen ze allebei te gelijk. Na heel veel gezwoeg getrek en gesjor was het dennenboompje, hè hè, ondergrond en sneeuw verdwenen. Toen het boompje eindelijk in het winterslaaphol van Egelien stond waren alle muisjes bekaf en konden ze geen piep meer piepen. Hoe het verder is gegaan? De schimmels wilden met hun witte draden voor een keer wel voor engelenhaar spelen en slaperige vuurvliegjes en glimwormpjes zorgden voor een twinkelende pracht. Ergens uit een verlaten konijnenhol hoorde ik die avond elfjes zingen met af en toe een piepje en knorretje er tussen door. En wacht even, als je door het bos gaat wandelen, zo lekker door de sneeuw, let dan wel op, want ergens kan er een verborgen kuil onder de sneeuw zitten.

Sunday, December 19, 2010

Witte raaf

Nu is het gezien de tijd
De tijd voor witte raven
Onder ons altijd gespot
Maar het koude witte sneeuwkleed
Laat ze onzichtbaar verdwijnen
Ben je een echte witte raaf
Zo'n niet te missen exclusieve
Zo'n aparte vreemde vreemdeling
Gebruik eindelijk een onzichtbare vogel te zijn
En weet wat nu is te zien
Want in die witte winterse pracht
Vallen de zwarte mannen in het vizier
Gezien wordt nu hun vertier dat van weinig waarde is

Saturday, December 18, 2010

En meer niet

Hoe was het ook alweer, we gooien even geen bommen en staken voor een paar dagen meer van dat lawaaierige gedoe. Even, heel even voor de goede vrede geen uitzettingen van die, o zo zielige, asielzoekers; maar... bedenk! zodra het kerst gebeuren achter de rug is, dan hoppa move met die hap. De continue herhalingen van de vredesboodschap ten spijt, zijn de veranderingen in gedrag en het empathisch aanvoelen van onze mede aardbewoners slechts sporadische en symptomatische verschijningen. Toch is er een onuitroeibaar weten dat niet aan geloof maar aan bestaande zekerheid wordt ontleend; dat weten heet simpel gewoon liefde tussen 2 3 4 5 en nog duizend keer meer in veelvoud gegeneerde positieve krachten. Als dan in de donkere tijd waar het verlangen, de terug keer van het licht, te kunnen beleven, niet wordt verdrongen door onze onverzadigbare zinloosheid van overdaad en vraat. Je in je zelf meer liefde kunt vinden dan in een ander, geeft het dan gewoon aan die ander, dat is het en meer niet.

Friday, December 10, 2010

Spanningsboog

Door gebrek aan echte beleving, door een over geïnformeerde samenleving, door de nulstand in de personality klik, zoek men met een spanningzoeker naar een gevoteerde kick. Overbevissing in een vijver kleiner dan je hersenpan maak je geestelijk leeg en je vrijheid raakt in de ban. De stille seconden tussen spanning en min kunnen heelbaar werken en geven een nieuw begin.

Wednesday, December 8, 2010

Amenleving

En dan, als iedereen vals alarm geeft, als je rennend in de omgekeerde richting je zelf tegen komt. Wat is dan echt? is dat wat je denkt echt? is het niet vermaalt tot een hersenloze gehaktbal die door een overtijdpil niet tot leven komt? De samenleving is een amenleving, een altijd maar ja zeggen tegen het ongewone, het niet inspirerende, het hersendood makende. Maar als je nog tot vier wilt tellen, in woorden gevat, ik hou van je, de opdracht je niet verward, dan geef ik jou mijn creditcard met een godsvermogen aan eigenheid in liefde en rust. Doe al je lampen uit, laat het donker je onzichtbaar omarmen, merk dat dan een enkel kaarslicht je ziel zal verwarmen.

Sunday, December 5, 2010

Bijzonder mooi

Als de Sint is weg gereden lijkt ieder kind met speelgoed en snoep wel tevreden. Maar het verdwijnen van dat gevoel laat niet lang op zich wachten met het zicht op die stille heilige nachten. Want de, je hebt nog niet genoeg honger, is weer terug gekomen en laat de kinderen weer volop hebberig dromen. Niet van engelen herders in een armoedige stal met vredes kind. Zeg, dat klinkt een beetje soft, wie dat nog verzint. Nee, heel veel pakjes gebracht door een tjingel bellende Santa Claus overgoten met een commerciële coca cola saus. Durf het eens wagen om aan je kinderen te vragen gewoon fijn tevreden te zijn zonder al die cadeaus, want zonder die te geven geef je dan iets vreselijks moois.

Thursday, December 2, 2010

Meer dan licht

Evenwicht in licht geeft mooier zicht, overdadige kerstverlichting heeft die balans niet. De angst niet op te vallen, als sober te zijn te worden aangemerkt, juist in de nacht waar het kind van de wereldvrede wordt verwacht, geeft de drang tot overschaduwen, het overbelichten van iets heiligs wat zelf licht wil zijn. De simpele kaars is allang niet meer simpel, zijn lontje is gedoofd, zijn vuur geroofd door onze angst dat hij te eenvoudig te kwetsbaar zou zijn. Even is het stil, ik maak dat het kaarsje weer brandt. Flakkerend door de wind gestreeld, zie ik een gezicht als mijn evenbeeld waarin ogen liefde stralen en vele, ja vele malen, is dit meer dan een simpel licht.

Wednesday, December 1, 2010

Omdat

Omdat een mens niet echt kan lopen heeft hij voertuigen gemaakt. Omdat een mens niet echt kan zwemmen heeft hij boten gebouwd. Omdat een mens niet echt kan vliegen heeft hij vliegtuigen ontworpen. Omdat een mens niet echt in zichzelf gelooft heeft hij God bedacht en dat is iets wat geen dier verzint.