Sunday, December 27, 2015

Het schimmenspel

Als je geloven in god
de twijfel niet heeft doorstaan.
Wat houd je tegen na die storm,
in eigen mystiek,
ondanks orkanen van kritiek
alleen voor jezelf te gaan.
De blinkende spiegel.
Hij is geen evenbeeld van je gelijk,
het is meer dan beter dat je ziet
wat er achter zijn verbeelding prijkt.
De waarheid bevindt zich nergens,
zelfs niet in het geveinsde midden.
Ook al zegt hij ongetwijfeld,
' geloof mij , echt, ik ben waar'.
En al zou je er om bidden,
dan nog is hij zeker niet daar.
Hij is bedacht ongrijpbaar,
ook niet in zijn spiegelbeeld,
onvindbaar met zijn schimmenspel,
wat hij wonderwel,
al eeuwen met ons speelt.     

Monday, December 21, 2015

Schakel

Als alle heiligen sterren zijn geroemd,
zelfs die nog nooit aan de hemel waren te zien
Wordt plots zijn verschijning genoemd,
Als het nieuwe vredeslicht wellicht misschien.
Die lieflijke naam ruist tussen sterren en maan,
daar waar juist de herder zijn schaapjes heeft laten gaan.
En in het licht van de vage ochtendschemering,
huilt plotseling een pasgeboren kind.
Zij is de warme schakel in de vredeskring 
Na de ijskoude oorlogswind..


Wednesday, December 16, 2015

Hoe kijk je

Het is maar net hoe je er naar kijkt.
Het gezichtsveld is allesbepalend om het bewegen van het leven te zien. De mol, zou ondanks het beperkte vermogen van zijn ogen, de intentie van  licht goed kunnen meten, daar is zijn vluchtgedrag op afgesteld.
De multifocale ogen van een reiger zijn de mol vreemd, het mollenoog zit als het ware in zijn neus. Ik zag een reiger minutenlang als een scherpschutter aan de waterkant staan kijken naar iets, wat hij wel en ik niet, zag. In een dodelijke flits had hij een visje te pakken. Het visje zag hem niet, de reiger hem wel.
Het is maar net hoe je er naar kijkt.
Het leven heeft voor sommige mensen te weinig zichtpunten, vooral als de dagen kort en de nachten lang zijn. Wat is het dan mooi als je elkaar wat lichtpuntjes kunt geven, door gewoon even te zeggen dat je nog van iemand houdt, een schouderklopje, even knuffelen of een knipoog.
Het is maar net hoe je naar elkaar kijkt.    

Monday, December 14, 2015

Profetieën

Dan zal er in een nederige stal een nieuw mens geboren worden.
Een nieuw mens zonder hebzucht, een mens met liefde en empathie voor alles wat er is. En iedereen zal voelen dat dit ook mogelijk is voor alle mensen. Deze schepping zal zijn bij de dieren en planten en alle andere levensvormen op aarde. Niemand zal het zijn van een ander willen schaden.   

Sunday, December 13, 2015

Gewaarschuwd

De aarde: Zij lijkt gered, gered van haar ondergang. Zo te horen is dat wel een vreugdedansje waard, ware het niet dat het niet gepast is bij het bed van een bijna stervende te dansen. Dus geen vlaggen trompetten of klokkengelui, nog vuurwerk en feestgedruis, maar gepaste stille schaamte over het, hoe en waarom het zo moest gaan.Uitersten zijn er niet om ze uit te proberen, uitersten zijn er om te zeggen: hier stopt het. Hier op deze aarde is de begrensde grens. De grens van dood en leven,van zover wij weten, in het ganse universum. De aarde lijkt gered van onze arrogante hebzucht en schaamteloosheid.
Maar we zijn gewaarschuwd.

Tuesday, December 8, 2015

Geen traan

Hoewel de krant van vandaag niet van gisteren is, is hij toch gemaakt in de waan van de dag. Hoe is het geluk van een krant te wegen in de tijd van super sneldrogende inkt? Is geschreven nieuws alleen nog voor de weetberichtmakers interessant? Wat is de krant dan nog? een foute letter min of meer? Het laatste nieuws is altijd te laat, het is daarom dat er geen vis is die er een traan om laat.  

Sunday, December 6, 2015

Afgeknoedeld

De weekdoorkomer.

Maandag, hij is bekend om zijn file leed, dus? Juist thuisblijven als je niet met de fiets naar je werk wil of kan en bedenk een lekke band, het kan zomaar zijn hè?

Dinsdag, ook dit is niet echt een halleluja dag, wel? nee dus. Neem je de auto of de trein? ga het eerste stuk op je gemak lopen dat geeft minder chagrijn.

Woensdag, jawel daar is die weer, de enige echte gehaktdag, voor twaalven de 1e helft, na enen de 2e helft van de week. Ik zou thuis werken dan kan je tussen de bedrijven door naar de slager gaan en over de juiste dagindeling nadenken, maar de keus is geheel aan jou, denk ik zo.

Donderdag, ja nu wordt het wel even bloedserieus er moet ten slotte wel gewerkt worden, anders zijn er geen centjes in de pocket. Dus gaan met die banaan, maar denk om de schil hè..

Vrijdag, dat is de echte deadline deadbeat dag. Ik raad je aan niet te vroeg te beginnen en op tijd  alle handdoeken in de ring te gooien, anders ben je niet goed voorbereidt voor het energie vretende weekend.

Zaterdag, bel op of stuur een WhatsApp naar je baas, dat je moet overwerken, dan ben je gelijk van het gezeik, van de kinderen naar de sportclub brengen, stofzuigen en boodschappen doen, af.

Zondag, relax man, want je bent helemaal afgeknoedeld, toch?

Friday, December 4, 2015

Vergeten

Even dan,
vergeten,
niet weten, 
de trein komt.
Zwerven,
stalen wielen 
landschap van ijzer en stenen
Madrid-Parijs-Roodeschool-Wenen.
Even dan,
vergeten,
niet weten.
Waar is de reis begonnen,
Madrid-Parijs-Roodeschool-Wenen?
Vergeten.   

Tuesday, December 1, 2015

Recht voor zijn raap

Het was al weken erg rumoerig in het dierenbos, want de gesprekken van de dag gingen haast alleen maar over de rechtszaak tegen de topcrimineel Willem Eendagsvlieg. In de tenlastelegging waren zijn hinderlijke en pijnlijke bloedzuigende activiteiten, door de officier van justitie, uitvoerig naar voren gebracht. Vele dieren in het bos waren opgeroepen om te getuigen tegen het verderfelijke gedrag van Willem Eendagsvlieg. Meester Gavali Gifkikker, de raadsman van de gedaagde topcrimineel, bagatelliseerde met veel bombarie alle beschuldigingen, en wees er op dat zijn cliënt, door de enorme stroom van negatieve berichtgeving in de media, al publiekelijk was geslachtofferd. "Ik eis daarom vrijspraak van het ten lasten gelegde en directe invrijheidstelling van mijn cliënt!" schreeuwde de furieuze Gavalie Gifkikker.       
Na al dat tumult was het plotseling muisstil in de rechtszaal toen rechter Mol uiteindelijk het vonnis uitsprak. "Meneer Eendagsvlieg ik veroordeel u tot levenslange gevangenhouding!"galmde het door de rechtszaal. Van de publieke tribune steeg een luid applaus en gejuich op. "Eindelijk, zijn we van die plaaggeest verlost!" riep een stokoude hagedis.Iedereen was het er over eens dat dit de juiste straf was die gesteld moest worden tegenover het hooligangedrag van Willem Eendagsvlieg.
Naast zijn gevangenisstraf moest Willem Eendagsvlieg ook nog eens, als gedragstherapeutische aanvulling, iedere week alle schoenen poetsen van zijn cipier Jacobus Duizendpoot.

Het is goed te weten dat het recht heeft gezegevierd en de bosbewoners eindelijk van hun plaaggeest zijn verlost.