Wednesday, January 30, 2013

Attentie waarde

De attentie waarde van het object dat op natuurlijke hoogte is geplaatst, veroorzaakt geen significante afleidingsmodules.
Het permanente karakter van deze innoverende aandachtswaarde heeft zeer voordelige componenten in de financiële sfeer voor zowel de beheerder als de aandachtstrekker.
Wat men eigenlijk bedoeld te zeggen is, dat reclameborden op verkeersrotondes op kijkhoogte van de gemiddelde doelgroep,de  automobilist, geplaatst dienen te worden. Dat het uitbesteden van het onderhoud van die rotonde daarmee gefinancierd kan worden. Dit is een verdekte vorm van privatisering in optima forma. Mag ik even dubbel vangen, wegenbelasting en reclame inkomsten zonder eigen verantwoordelijkheid voor het onderhoud van die rotondes.
Wellicht iets te kort door de bocht, maar dat krijg je met al die rotondes.          

Tuesday, January 29, 2013

Woeste dans

Dan is de wind gaan liggen
het oor is dicht gespoeld
in de stilte na de storm
m'en kop doorwoeld 
verdwenen gedachten
de wind is gaan liggen
hij loert op een nieuwe kans
om met striemende krachten
de zee te vragen voor een woeste dans

Monday, January 28, 2013

Betrekkelijk

Als sprookjes bestaan is het gedaan met hun sprookjesbestaan en is hun werkelijkheid in die beperktheid niet te geloven.

Sunday, January 27, 2013

Woordeloos

Zinloos geweld, waarom er tegen? Geweld is toch altijd zinloos als het zo bedoeld is. Meer dan ooit zijn mensen touwen splitsende mierenneukers geworden. Het elkaar nazeggen is als een infuus. Onmerkbaar worden we vergiftig met het vals sprekend spraakwater van een ander.
En dan nog even dit: Zelf een standpunt, een mening hebben, het maakt dat je je staande houdt in de dorre woestijn van het sociale media gedoe. Wees gerust je eigen cactus, stekelig niet bang. Geen angst voor media droogte, verzengende Twitter zon nog de koude YouTube nacht. Het zijn de vrije vogels en bijen die niet zinloos met je zoete bloemen vrijen in een woordeloze overdracht.   

Monday, January 21, 2013

Bijzonder kind

Zij springt in een keer in zeven sloten te gelijk, Keulen en Aken bouwt ze op één dag. Terwijl zij het hete hangijzer met haar handen breekt klinkt haar lieve schaterlach. Ieder jaar viert zij haar verjaardag op Pasen en Pinksteren tegelijk. Iedereen weet dat zij een bijzonder kind is dat onzichtbaar woont in het weergodenrijk. Dat ze niet gewoon geboren kon zijn, dat begrijpt iedereen, maar dat ze is geschapen is uit duizend uren warme zonneschijn en een kille hunebed steen en dat de verduisterde maan haar vader is en heldere Venus haar moe, het zou allemaal waar kunnen zijn, maar ik zou weten niet hoe. 

Thursday, January 17, 2013

De som

Een gebeten hond is altijd gebeten door een hond of hij een goed mens of een kwaaie rakker is.
Dus troost je met die vrij pleitende gedachte, want als de kraaien en gieren klaar zitten om je nog meer toe te te takelen, zal je je rug fier moeten rechten zonder te vechten.
Een wijs en verstandig mens bewapend zich niet met een zwaard nog geweer, zijn verweer is ook niet het bloed in de keer van de andere wang. Je zelf toestaan vernedering als loutering te zien maakt de slapende kettinghonden wakker.
Het wapen tegen een wapen is geen van die een.
Het is bovenal het 0 getal van geweld wat zich vermenigvuldigen zal met liefde als enige oplosbare uitkomst. 

Wednesday, January 16, 2013

Antilaanse sneeuwpop

"Mamma bestaat er zwarte of bruine sneeuw?" vroeg het kleine dik ingepakte Antilliaans meisje. Ze kwebbelde aan een stuk door. Dat de juffrouw op school verteld had, dat, toen het héél héél lang geleden zo heel erg veel sneeuwde, dat toen alle mensen levende sneeuwpoppen waren geworden. "Het is echt waar hoor mam, want onze juf weet dat allemaal omdat ze uit Eskimoland komt." Haar vrolijke stemmetje twitterde maar door.Toen werd ze even stil trok haar wantjes uit en keek minutenlang naar haar handjes. "Maar mam waren er toen geen zwarte of bruine mensen? want sneeuw is wit, ik snap het niet." Ze was bezig met haar oudere zusje in de voortuin van hun huis een sneeuwpop te maken. "Jij bent een wijsneus die alles wil weten, nou ik zeg je hoe het komt, bij opie en omie op Aruba sneeuwt het nooit, als het wel zo was, begrijp je, zou daar bruine of zwarte sneeuw vallen, maar weet je, dat gaat niet om dat hij al tot regen gesmolten is, door de zon, die sneeuw meisie". "Ik weet het! riep haar oudere zusje, we maken zijn hoofd bruin  met chocomel, joepie!" Ze rende naar binnen en kwam even later triomfantelijk met en groot pak chocomel naar buiten. Met veel gegiechel goot ze de chocomel over het hoofd van de sneeuwpop. 'Je moet hem lekker in wrijven dan wordt hij net als ons, en dan je handen aflikken, chocoijs chocoijs!"schreeuwde de kleinste, in het rond springend van plezier. Een stuk tak als neus, zonnebril en een rasta pruik. "Het is echt oom Piko", riep hun moeder. 'Ja mam laten we een foto voor op facebook maken, te gek joo, onze  ome sneeuw Piko!"         

Friday, January 11, 2013

Kleurdieven

Liegen is geen bedriegen, althans dat vinden de autofabrikanten en een groot deel hun verkopers. Pagina's grote advertenties met de bekende verbruikscijfers en emissie balkjes, wie kent ze niet. Hoe groener de balk hoe beter voor de portemonnee en milieu en daar is niets mis mee, zou ik denken, dus geef mij maar de extra groene. Maar groen beloven is hier het zelfde als groen geloven, de waarheid is echter anders gekleurd. Als die nieuwe auto eenmaal in het dagelijkse verkeer moet functioneren blijkt de brandstofmeter een snellere daler te zijn dan een schansspringer en de co2 uitstoot stijgt als gevolg daarvan als een skilift naar de top. Eigenlijk zouden de verkopers van nieuwe auto's waarheid stropdassen moeten dragen, groen is goed en richting geel iets minder, oranje en rood veel minder dan goed.
Om het bedriegen ook hier geen kans te geven, je weet het maar nooit, is de achterkant van die stropdas watervast geprint in de echte kleur, meestal rood dus. Wil je dus een echte, een groene A label auto, is het een kwestie van even een stropdasje draaien en je weet meteen wie er de staatskas graaien. Als ik mijn belastingformulier verkeerd in vul, komt er direct een leger van belasting inspecteurs in actie, ontduiking is een misdrijf, en dat zal je weten ook. Voor de grootschalige verkeerde invulling door de autobranche, komt geen inspecteur zijn bed uit
Ach ja hij heeft natuurlijk ook een groene bijtelling.
Uit wiens hand men eet, wiens woord men preekt.                

Thursday, January 10, 2013

Rechte bananen

Jullie zijn de baas van de grote multinationale voedselcompagnies.
Jullie macht is oneindig groot.
Jullie bepalen wat  en hoe er geproduceerd gaat worden, van graan, rijst en aardappelen, van soja tot diverse peulvruchten, van fruit tot groenten, jullie weten dat allemaal te bepalen. Die oneindige macht hebben jullie zelf bedacht door het genetisch manipuleren van zaden en DNA van cellen. Nog even en jullie en je soortgenoten hebben de natuur volkomen onder controle.

Is dat het? het leven zelf kunnen maken, zelf ontwerpen goed of fout.
Kom op zeg, denk eens even na.
Vandaag is er weer een autobom ontploft ergens in Pakistan, 60 doden en 300 gewonden.
Hoe groot is jullie macht eigenlijk? grote bazen.
Met al dat  geknutsel en gemanipuleer zijn jullie niet eens in staat een onontplofbare  bom te maken. Ja, plofkippen viervoetige melkfabrieken  kweekvlees en vis,  pitloze druiven, rechte bananen en vierkante tomaten, dat zijn jullie wonderen om de schepping te bedonderen.      

Wednesday, January 9, 2013

Fabriekfilet

Wie kan je meer vertrouwen, de kip of de boer. De kip is veel te dom om te kunnen vertrouwen, zij groeit naar wat ze eet. De boer is niet dom, maar denkt verkeerd om te denken dat hij te vertrouwen is, want dat is hij niet. Hij geeft zijn kip het voer waarvan hij weet wat het is, een farmaceutische mix. Als je dan toch aan het genetisch scheppen bent, maak het dan allemachtig megastallen groot, want hoe meer domme kippen er zijn, des groter is dan jou kilo quote. Laatst hoorde ik vertellen, een moeder aan haar kind, dat kipfilet uit de fabriek komt en weetje dat is nog eens niet gelogen ook.

         

Tuesday, January 8, 2013

Vrije geest?

En dan, wie denk je dat ik ben als wind door mijn  benige spaken waait, de trilling sonoor vlucht naar het heelal, een vreemde? een zonderling? weet je het al? En wie dan, zal ik zijn als de wind is gaan liggen en hij als een bezweet paard in de schaduw van een boom verdampt, ben ik zijn lijf? zijn geest in  een vluchtig verval? vertel mij, weet je het al? En als de regen komt, mijn stof vervoerd om de rivier te voeden, ben ik dan wat je denkt dat ik zal zijn, een verdwaalde dwazeling een gespeelde harlekijn. Nee, zo ik zou zijn om te kennen, niet jou raadsel, ingebed in het gebed met de eeuwige sterrenlucht.
Wie denk je dat ik ben? een meest niet te grijpen vrije geest?
een die altijd is en nergens voor vlucht?

Friday, January 4, 2013

Niet zonder hen

Het man zijn, niet meer zijn
Het vrouw zijn, ontvouw je zijn
Het mens zijn, begrens je zijn
Het god zijn gaat niet zonder hen

Thursday, January 3, 2013

Knal!

Ik ben het nieuwjaar in gedoken
niet in de kille zee of woeste rivier
Ik ben even gestopt met roken
maar niet lang zonder dat plezier
en dat zwemmen en vuurwerk
deden andere voor mij met stoer gebral
Ik ben nieuwjaar in gedoken
zonder rokende sigaar en  natte zwembroek
maar met een enorme champagne knal!    



Wednesday, January 2, 2013

Doodgelukkig

Als niemand de klok opwind, dan nog staat de tijd niet stil. Wat is het dan wat hem eeuwig maakt? ik weet geen antwoord. Zou ik denken het wel te weten, dan is twijfelen aan die waarheid het meest verstandige om te doen. Het volgende verhaal maakt dat hopelijk duidelijk.

Er stond eens een reiziger, die aan het einde van zijn leven was gekomen, aan de rivieroever. Hij wilde naar de overkant omdat hij zeker wist dat daar de tijd zijn eeuwige domicilie had. "Als ik daar naar toe ga zal mijn leven ook eeuwig kunnen zijn," sprak hij. Maar denkelijk had hij een vergissing gemaakt, want er was nergens een brug te vinden om hem naar de overkant te laten gaan.
Na vele uren turen langs de waterkant ontdekte de doodvermoeide reiziger geen brug maar een visserman die in een boot bezig was zijn visvangst aan de wal te brengen. Na een kort gesprek over zijn goede vangst van die dag, vroeg de reiziger of hij hem naar de overkant van de rivier wilde brengen, geld speelde in deze geen rol want hij wilde de visserman er rijkelijk voor betalen.
"Nee meneer, ik kan u, ook al zou ik het nog zo graag willen, niet naar de overkant brengen, want geloof mij, er is geen overkant voor u." De visserman sprak met veel wijsheid in zijn stem. De naar het eeuwige leven snakkende reiziger, geloofde hem niet en liet al zijn geld en creditcards aan de visserman zien, hij smeekte vervolgens om hem toch aan boord van zijn boot te nemen. Maar visserman schudde zijn hoofd. "Geef u geld en creditcards eerst aan de armen, als u daarna niet gelukkig bent geworden, kom dan terug en ik zal u naar de eeuwigheid varen, meer kan ik niet voor u doen als het gaat om uw angst, te sterven, weg te nemen." antwoordde de visserman.
Enkele dagen daarna trof de visserman de arme maar dolgelukkige reiziger zittend aan de rivieroever.
"Zullen we gaan?" vroeg de visserman zachtjes. De gelukkige reiziger schudde nee, waarna hij zijn ogen sloot en in de eeuwigheid verdween.