Tuesday, May 26, 2015

De Schoenzool dwergen

Er was eens een heel vreemd volkje, dat, na ik gehoord heb, leefde als piep kleine minuscule  wezentjes op een kurken eilandje dat rond dobberde tussen Hierland en Daarland. Dat volkje werd het Schoenzool dwergvolk genoemd. Deze Schoenzool dwergen waren zo klein dat ze onder een schoenzool door konden lopen. Op het kurken eilandje groeide alleen maar  gelukspalmpjes en sterrenstof plantjes.
Soms spoelde het eilandje op het strand van Hierland of Daarland aan. Als dat in de nacht gebeurde was het direct een enorme drukte.
Alle volwassen Schoenzool dwergen rende dan als de wiedeweerga het strand op om zoveel mogelijk allerhande spulletjes te verzamelen om het leven op het kurken eilandje leuker en blijer te maken. De bewoners van Hierland of Daarland miste dan de volgende ochtend allerlei zaken, zoals worteltjes of  kerstomaatjes uit de tuin, of weggehaalde koek en broodkruimels in huis. Maar niemand vond dat erg, want iedereen dacht dat de Schoenzool dwergen als dank geluk en blijdschap achter lieten. Het was zelfs zo dat in de hele kuststreek overal kleine voedselbankjes stonden, heelveel piepkleine soort legohuisjes met allerlei lekkere snackjes en leuke en handige dingetjes.
Het is wel jammer, dat nog niet zo lang geleden, in een stormachtige nacht, het hele kurken eilandje zomaar is omgekieperd en dat alle Schoenzool dwergen op het strand zijn aangespoeld. Gelukkig maar, dat ze niet konden verdrinken omdat ze veel te licht waren om te zinken. Het kurken eilandje is nu weg, het bestaat niet meer.
Maar de Schoenzool dwergen dan? Ik denk dat ze in de duinen wonen, ergens ondergronds in een konijnenhol of zo. Want de bewoners van Hierland en Daarland zetten nog iedere maand hun legoachtige voedselbankjes buiten, gewoon op het strand. De andere dag zijn ze altijd leeg en de mensen worden daar dan heel gelukkig en blij van.         

Monday, May 25, 2015

Krijsend leeuwtje

"Hij ging naast mij zitten aan de bar van mijn vaste zitplaats in de kroeg. Ik herkende hem niet zo direct, alhoewel z'n typische kop wel ergens in mijn geheugen daagde."Geef mij een 'krijsend leeuwtje' en doe die meneer naast me wat ie wil hebben." Kraakte  zijn schorre stem.
"Op de eeuwigheid meneer, proost!" Ik stootte mijn gekregen borreltje tegen zijn krijsend leeuwtje. "Wat drinkt u eigenlijk,?" vroeg ik quasi informatief. "U," zei hij, "ik ben geen u maar een gewone jij, toch?"
Hij keek vragend naar de kroegbaas. "Dat is Cees, Cees met een C dat klink voornamer, zegt ie altijd." De kroegbaas lachte. "Tomatensap met twee ouwe klare en een scheppie bruine suiker, dat drink ik haast iedere dag, een stuk of wat, het hangt er vanaf wat voor humeur ik heb." "Huilen is voor jouw te laat,"zongen Corrie en de Rekels uit de stereo. Cees keek mij met zijn vochtige ogen een beetje treurig aan.
"De eeuwigheid is hier bij die zerkenakker om de hoek, daar is ze naar toe meneer en weet u dan mot ik er altijd van janken als ik dit klote liedje hoor, ik weet het, het is zo oud als de weg naar Kralingen, maar toch." Hij snoot luidruchtig zijn neus in een rode zakdoek.
"Geef nog maar een 'krijsertje' en die meneer wil hem ook proeven."
"Niet dan, ja toch?"     

Sunday, May 24, 2015

Oneindigheid

Ik kom er niet aan toe, aan geloven om dat het niet zeker genoeg is.
Als ik geloof dat het zeker is maakt het mij ongeloofwaardig.
Zekerheid en geloof hebben een vechtstatus met elkaar.
Maar laat je niet vertellen dat juist dat hun kracht is.
De kracht die ze bij elkaar losmaken is juist ongeloof en onzekerheid.
Er is geen enige weg, geen vaste route nog een vast ijkpunt.
De gangen van het bestaan zijn als een meanderende rivier, hun richting en doel is het zelfde. Hun oneindigheid ligt in de oceaan.  

Saturday, May 23, 2015

Een werk

Je bent op tijd te laat gekomen, ik hoefde niet te wachten om je te missen. Dan geeft het niet als het kloppen niet klopt want een leugen is pas een waarheid als die waarheid geen leugen is. Een draaideur opent telkens het perspectief naar een nieuwe doorgang terwijl de weg terug zichzelf moet zien te hervinden. Hou van een mens als een mens waar in de liefde gewoon menselijk is. Het is dwaas te denken dat deze manier van leven geen begin is van verandering in je handelen. Luister naar je ziel en je geweten, maar zorg dat je ziel niet gewetenloos is.
Dan nog tot slot een wijze raad. Werk in alle rust aan vrede in je hart, maar bedenk dat het geen rust is maar een werk.

Thursday, May 21, 2015

Oorlabel

Boeren die veehouders zijn maar ook de particuliere hobby veehouder, ze zijn verplicht al hun melk, slacht of hobby vee te oormerken.
De met  een geel label gemerkte oren, ja beide oren dus, zijn het identiteitsbewijs van hun beesten bestaan. Ik vind het geen gezicht en een belediging tegenover het dier. Goed, het is altijd humaner dan wat de Amerikaanse veeboeren doen, zij brandmerken hun vee. Maar toch. Er moet een andere manier te bedenken zijn om deze foei lelijke en ook nog eens pijnlijke manier van eigendomscertificering te realiseren.
Ik denk dan aan het onderhuids implanteren van een datachip. Niemand ziet het en het ding is altijd af te lezen met een chipscanner.
Geen gelenorencircus meer in het weiland, stal of kinderboerderij.
Deze manier van persoonsgebonden identificatie lijkt mij ook ideaal voor het menselijk ras.Direct na iedere geboorte van een mens een datachip implanteren in een niet amputeerbaar lichaamsdeel. Nooit geen gedoe meer met identiteit en paspoortfraude.
De mogelijkheden zijn legio. Denk je eens in, als die chip dan ook nog geüpdatet kan worden met medische gegevens, rijbewijs, diploma's en nog veel meer persoonsgebonden zaken.Het is misschien een appels peren verhaal, je mag nu eenmaal een mens niet vergelijken met een dier, want die laten zich een oorlabel aannaaien.                     

Monday, May 18, 2015

Alleen

Ik ben alleen
Als een verstilde
Niet gewilde verlatenheid
En in mijn veel te late spijt
Van gelogen zinnen
Ben ik alleen
Jou niet meer te minnen.
Je hebt het stille jezelf opgelegd.
Niet gezegd weggegaan.
Nu zingen voortaan
Geen vogels
In mijn bomen
Ze zijn vervlogen
Vervlogen met mijn dromen
Ik ben alleen.
Zie jou door mijn tranen heen
Maar ook als ik stil ben 
Zal je niet meer komen 

Tuesday, May 5, 2015

We zijn weer vrij

Andermans jas die te krap is
Versleten schoenen die knellen 
 Alleen de graten niet de vis
Geen telefoon om jou te bellen
Bevrijding van vreemde jassen  
Geen schoenen die niet passen 
Nooit meer het vreemde knellen
Gewoon jou weer kunnen bellen
Kunnen zeggen door jou naar mij
Hallo mijn schatje wij zijn weer vrij

Monday, May 4, 2015

Twee minuten

En toen was het stil
Twee minuten 
De stilte van het horen vallen van een speld
De vlaggen halverwege hun stok 
Herinneren aan onrecht gewetenloos geweld
Langzaam vervagend verdriet van het gemis
En op de klok
Was het twee minuten, stil
Als ik me niet vergis






Saturday, May 2, 2015

Hij is er weer

Hij is er weer
De IJslandse papaver
Hij is er weer
Die m'en tuin begeer
Pronkend tussen wat hem verdringt
Heeft hij zijn plekje gevonden
Als een pas geboren jengelend kind
Ja ze zijn er weer
Eerst onooglijk klein, haast niet gezien
Mijn IJslandse vriendjes
Ze zijn er weer
Met niet 2 maar
Wel zeker
Met meer dan 10