Leenwoorden

Ik leen m'en woorden uit 

maar verkoop ze niet 

t's aan wie het hoort

dat hij het geleende niet vermoord

maar het galant weet te respecteren  

en zo wellicht in klank te reflecteren 

met een vrolijk hoffelijk lied

Vlieg.

Met een bezwaard gevoel over de zin van zijn bestaan, vroeg een jonge man raadt aan de oude meester. Samen gingen zij aan de oever van een vrij stromend beekje zitten, en de oude meester sprak. 

Dan komt de dag dat al je herinneringen zijn gewist omdat ze er niet meer toe doen. De dag dat jouw gekooide vogels weg vliegen. Niet naar de hemel nog naar de hel, maar vliegen omdat ze kunnen en willen vliegen. Zo zal het water van deze beek gaan waar het wil gaan en zal het zonlicht zijn waar het wil zijn, dit omdat duisternis geen leven geeft. Overwin je tegenzin in overwinnen van dat wat je remt en laat zo in jezelf een nieuw mens ontstaan. Begroet die nieuwe dag zonder herinneringen die er niet meer toe doen en vlieg.

Zwart-wit

En dan nog 

Is het om het even  

Zwart-wit denken te beleven 

Als een niet kleurenblind kind

Dat ziet het verschil als normaal

Wat in zijn heldere ogentaal

Alleen maar echte liefde vindt

 

Hopsa

Zomaar een opgevangen gesprekje, 

Na zes weken wachten was zijn engelengeduld helemaal op. O nee niet dat hij direct in het geweer klom om te bellen, nee zo was hij niet, dat zou meer lijken op een steentje gooien in de vijver van zijn ergernis. Een stevige brief, dat leek hem op dit moment het meest geschikte geschut en het voertuig om zijn verbolgenheid ter sprake te brengen. Maar ja hoe begin je zo iets: Geachte......., maar hij vond het helemaal geen geachte, het zijn schurken, maar geachte schurken dat gaat misschien net iets te ver. Ineens wist hij het hoe het moest: Hee jullie daar, lees deze brief en kom er achter dat ik het spuug zat ben om nog langer te wachten op mijn bestelling, dus doe er wat aan anders kom ik het halen en breng dan gelijk een paar van mijn vriendjes mee. Bijgevoegd een paar foto's van die gasten. Mijn adres weten jullie zeker nog wel, maar voor de vergeetachtige onder jullie herhaal ik het even.........Tot slot, willen jullie geen klerezooi in de tent wees dan een vent en breng me subiet de bestelde spulletjes. Zo envelopje postzegeltje er op en hopsa in de bus.

Al te veel

Toen geduld en ongeduld bij elkaar sliepen was lucht snel opgeklaard. Ze lagen te snurken en te piepen terwijl de beiaard zijn klokken heen en weer liet zwiepen. In de verte sloeg, met vals venijn, een groep brandganzen in een super snelle vogelvlucht, al gakkend door de donderlucht, de wolken fijn. En ik die niet langer wachten kon op de verlaatte lente zon, ik trok mijn kuierlatten in het gareel en schreeuwde met blazende kaken van de huizenhoge daken, het is mij al te veel! 

42X

 Dan blijkt zomaar dat het sterven van een prins een hele ceremoniële toneelvoorstelling te zijn als het blauwe bloed tot verstilling is gekomen. Wat anders is het als je als gewone sterveling sterft in een tent in een vluchtelingenkamp of crepeert in een sloppenwijk van een immense wereldstad. 42 saluutschoten schieten hier 42X te kort om dat verhaal als glorieus te zien of te horen, ook met zonnebril op en oordopjes in, dat wel.