Het schimmenspel

Als je geloven in god
de twijfel niet heeft doorstaan.
Wat houd je tegen na die storm,
in eigen mystiek,
ondanks orkanen van kritiek
alleen voor jezelf te gaan.
De blinkende spiegel.
Hij is geen evenbeeld van je gelijk,
het is meer dan beter dat je ziet
wat er achter zijn verbeelding prijkt.
De waarheid bevindt zich nergens,
zelfs niet in het geveinsde midden.
Ook al zegt hij ongetwijfeld,
' geloof mij , echt, ik ben waar'.
En al zou je er om bidden,
dan nog is hij zeker niet daar.
Hij is bedacht ongrijpbaar,
ook niet in zijn spiegelbeeld,
onvindbaar met zijn schimmenspel,
wat hij wonderwel,
al eeuwen met ons speelt.     

Schakel

Als alle heiligen sterren zijn geroemd,
zelfs die nog nooit aan de hemel waren te zien
Wordt plots zijn verschijning genoemd,
Als het nieuwe vredeslicht wellicht misschien.
Die lieflijke naam ruist tussen sterren en maan,
daar waar juist de herder zijn schaapjes heeft laten gaan.
En in het licht van de vage ochtendschemering,
huilt plotseling een pasgeboren kind.
Zij is de warme schakel in de vredeskring 
Na de ijskoude oorlogswind..

Hoe kijk je

Het is maar net hoe je er naar kijkt.
Het gezichtsveld is allesbepalend om het bewegen van het leven te zien. De mol, zou ondanks het beperkte vermogen van zijn ogen, de intentie van  licht goed kunnen meten, daar is zijn vluchtgedrag op afgesteld.
De multifocale ogen van een reiger zijn de mol vreemd, het mollenoog zit als het ware in zijn neus. Ik zag een reiger minutenlang als een scherpschutter aan de waterkant staan kijken naar iets, wat hij wel en ik niet, zag. In een dodelijke flits had hij een visje te pakken. Het visje zag hem niet, de reiger hem wel.
Het is maar net hoe je er naar kijkt.
Het leven heeft voor sommige mensen te weinig zichtpunten, vooral als de dagen kort en de nachten lang zijn. Wat is het dan mooi als je elkaar wat lichtpuntjes kunt geven, door gewoon even te zeggen dat je nog van iemand houdt, een schouderklopje, even knuffelen of een knipoog.
Het is maar net hoe je naar elkaar kijkt.    

Profetieën

Dan zal er in een nederige stal een nieuw mens geboren worden.
Een nieuw mens zonder hebzucht, een mens met liefde en empathie voor alles wat er is. En iedereen zal voelen dat dit ook mogelijk is voor alle mensen. Deze schepping zal zijn bij de dieren en planten en alle andere levensvormen op aarde. Niemand zal het zijn van een ander willen schaden.   

Gewaarschuwd

De aarde: Zij lijkt gered, gered van haar ondergang. Zo te horen is dat wel een vreugdedansje waard, ware het niet dat het niet gepast is bij het bed van een bijna stervende te dansen. Dus geen vlaggen trompetten of klokkengelui, nog vuurwerk en feestgedruis, maar gepaste stille schaamte over het, hoe en waarom het zo moest gaan.Uitersten zijn er niet om ze uit te proberen, uitersten zijn er om te zeggen: hier stopt het. Hier op deze aarde is de begrensde grens. De grens van dood en leven,van zover wij weten, in het ganse universum. De aarde lijkt gered van onze arrogante hebzucht en schaamteloosheid.
Maar we zijn gewaarschuwd.

Geen traan

Hoewel de krant van vandaag niet van gisteren is, is hij toch gemaakt in de waan van de dag. Hoe is het geluk van een krant te wegen in de tijd van super sneldrogende inkt? Is geschreven nieuws alleen nog voor de weetberichtmakers interessant? Wat is de krant dan nog? een foute letter min of meer? Het laatste nieuws is altijd te laat, het is daarom dat er geen vis is die er een traan om laat.  

Afgeknoedeld

De weekdoorkomer.

Maandag, hij is bekend om zijn file leed, dus? Juist thuisblijven als je niet met de fiets naar je werk wil of kan en bedenk een lekke band, het kan zomaar zijn hè?

Dinsdag, ook dit is niet echt een halleluja dag, wel? nee dus. Neem je de auto of de trein? ga het eerste stuk op je gemak lopen dat geeft minder chagrijn.

Woensdag, jawel daar is die weer, de enige echte gehaktdag, voor twaalven de 1e helft, na enen de 2e helft van de week. Ik zou thuis werken dan kan je tussen de bedrijven door naar de slager gaan en over de juiste dagindeling nadenken, maar de keus is geheel aan jou, denk ik zo.

Donderdag, ja nu wordt het wel even bloedserieus er moet ten slotte wel gewerkt worden, anders zijn er geen centjes in de pocket. Dus gaan met die banaan, maar denk om de schil hè..

Vrijdag, dat is de echte deadline deadbeat dag. Ik raad je aan niet te vroeg te beginnen en op tijd  alle handdoeken in de ring te gooien, anders ben je niet goed voorbereidt voor het energie vretende weekend.

Zaterdag, bel op of stuur een WhatsApp naar je baas, dat je moet overwerken, dan ben je gelijk van het gezeik, van de kinderen naar de sportclub brengen, stofzuigen en boodschappen doen, af.

Zondag, relax man, want je bent helemaal afgeknoedeld, toch?

Vergeten

Even dan,
vergeten,
niet weten, 
de trein komt.
Zwerven,
stalen wielen 
landschap van ijzer en stenen
Madrid-Parijs-Roodeschool-Wenen.
Even dan,
vergeten,
niet weten.
Waar is de reis begonnen,
Madrid-Parijs-Roodeschool-Wenen?
Vergeten.   

Recht voor zijn raap

Het was al weken erg rumoerig in het dierenbos, want de gesprekken van de dag gingen haast alleen maar over de rechtszaak tegen de topcrimineel Willem Eendagsvlieg. In de tenlastelegging waren zijn hinderlijke en pijnlijke bloedzuigende activiteiten, door de officier van justitie, uitvoerig naar voren gebracht. Vele dieren in het bos waren opgeroepen om te getuigen tegen het verderfelijke gedrag van Willem Eendagsvlieg. Meester Gavali Gifkikker, de raadsman van de gedaagde topcrimineel, bagatelliseerde met veel bombarie alle beschuldigingen, en wees er op dat zijn cliënt, door de enorme stroom van negatieve berichtgeving in de media, al publiekelijk was geslachtofferd. "Ik eis daarom vrijspraak van het ten lasten gelegde en directe invrijheidstelling van mijn cliënt!" schreeuwde de furieuze Gavalie Gifkikker.       
Na al dat tumult was het plotseling muisstil in de rechtszaal toen rechter Mol uiteindelijk het vonnis uitsprak. "Meneer Eendagsvlieg ik veroordeel u tot levenslange gevangenhouding!"galmde het door de rechtszaal. Van de publieke tribune steeg een luid applaus en gejuich op. "Eindelijk, zijn we van die plaaggeest verlost!" riep een stokoude hagedis.Iedereen was het er over eens dat dit de juiste straf was die gesteld moest worden tegenover het hooligangedrag van Willem Eendagsvlieg.
Naast zijn gevangenisstraf moest Willem Eendagsvlieg ook nog eens, als gedragstherapeutische aanvulling, iedere week alle schoenen poetsen van zijn cipier Jacobus Duizendpoot.

Het is goed te weten dat het recht heeft gezegevierd en de bosbewoners eindelijk van hun plaaggeest zijn verlost. 

Of toch?

Ik wist het, dat er geen zon zou zijn, toch kocht ik een zonnebril
Ik wist het, dat er geen wind zou zijn, toch schafte ik een zeilboot aan
Ik wist het., dat er geen ijs zou zijn, toch bond ik schaatsen onder
Ik wist het, dat er geen water zou zijn, toch plante ik een boom.
Ik wist het, meer dan allemaal
Ik  wist het, dat met een sprankje hoop het ooit  toch zou gebeuren
Dat de wind zou waaien
De zon zou schijnen en de gletsjers weer gletsjers werden.
Ik wist het, of toch? 

Week advies

Begin van de week advies.
Bedenk dat pessimisme barrières opwerpt om complimenten te geven, ook al zit je haar leuk. Dat de kreukelzone van je ziel er niet aan gewend is om betast te worden, ook als zit het wel snor. Dat grenzeloos vertrouwen geen fundament is om bescherming op te bouwen, ook al ben je oké. Het is niet logisch er te licht over te denken in het koude donker, ook al heb je thermo sokken aan. Hou er rekening mee dat er wezens zijn die geen rekening met jou houden, ook al heb je licht op je fiets. Daarnaast is de kans dat je de plank mis slaat kleiner dan de spijker op z'n kop te meppen, ook al ben je haarscherp.Gewoon onnozel zijn werkt altijd, ook zonder deodorant. Eet geen boerenkoolstamppot met stokjes als je een chinees hebt uitgenodigd. En tot slot om het aan geleerde af te leren, peuter tijdens het autorijden niet in je neus, hou je gsm niet aan je oor, verbrand je lippen niet aan je sigaret, en bovenal let op de weg, ook al spoor je niet helemaal.    

Stilte

Maak even stilte, stilte in je hoofd
Stilte die het helse gedicht van zijn macht beroofd
Omdat zij het stille antwoord is tegen zoveel pijn
Maak even die stilte voor hen die er niet meer zijn.

En als het barbaarse rumoer is verdwenen
Die mooie herfstnacht verkild is door ons wenen
De liefde gevlucht voor het te bange ochtendlicht
Maak dan heel even stilte, stilte met je ogen dicht.

Toekomst

Mag de straf van de hemelse goden mij raken, mij doden. Dan alleen is het kromme recht tot recht gekomen, de verstarde ogen weer gaan zien wat verblind was. Uit de tomeloze tonen zal het overstemmen zijn vlucht vinden in een schril bas contrast, en ik niet verrast uit mijn schroot herrezen, ik verafschuw de mafkezen die de aarde onbewoonbaar verklaarde.Is er dan niets dat gewoon is, niets dat het water glad laat en de wind roerloos. Het geheim zit in hem in jou, in mij. Evenwicht is een te verstoren plan. Laat het dan zo zijn zoals het is, vrede is geen optie maar de enige uitkomst voor een toekomst.

Krotenkoker

Er was eens een rare krotenkoker die het wel gezien had, gezien met het koken van kroten. "Ik stop er mee,"zei hij terwijl hij het krotenrood uit z'en ogen wreef. Als je geen kroten meer kookt, ja wat ga je dan doen? bananen of sinusappels pellen? koekenbakker of misschien slagroomklopper worden? Het zijn zo van die moeilijke vragen, vragen waar ook het UWV geen antwoord op weet. Kijk, de kroten zullen er echt niet om malen dat ze niet meer gekookt worden.Ik denk zelfs dat ze het wel prima vinden dat ze voorlopig gewoon fris, rauw en rood door het leven kunnen gaan. Het is nu afwachten en hopen dat er weer ergens een rare krotenkoker opduikt. Tot die tijd blijft het vuur onder de pan gedoofd. Het is maar dat je het weet.

Eigen deeg eerst

De keus is aan jou, ga je deze dag verkloten? of  zet je deze dag juist op zijn poten, het is jou keus. En als je dan toch aan het kiezen bent, bedenk dan, als je vandaag weer eens veel te hard rent, dat de mensen die achter jou aan rennen je wezenlijk niet echt kennen. De keus is dus vandaag aan jou.Breng je het als een peace of cake of als ware strateeg als een koekje van je eigen deeg. De keus is aan jou.

Het onmogelijke

Het is maar dat je het weet, dat een adder nooit onder het gras zit, hij kruipt er doorheen, want hij houdt niet van zitten en een slangenkuil is eerder een struikgewas omdat slangen zich niet kunnen verbergen in kuilen. Het is maar dat je het weet, dat krokodillen er geen traan om laten als ze je te grazen nemen, dat de ooievaar geen warme kindjes brengt maar koele kikkers, dat de waarheid nooit een koe kan zijn hoe lang ze ook wordt uitgemolken. Het is maar dat je het weet dat een panharing niks met pannen heeft, hij is gewoonweg te oud om groen te zijn, en als je visserslatijn spreekt doe dan je handen op je rug. Het is maar dat je het weet, dat alles er is om er te zijn, zelfs het onmogelijke.

Het juiste spoor

Wat is een spoor? Een spoorweg waar je al sporend het spoor bijster kunt raken? Of is het juist het ware spoor, het spoor waar je in blijft door het te volgen? Niet sporen kan natuurlijk ook, dan blijf je thuis of je bent het kwijt, je kunt het nergens vinden, noem het maar even, spoorloos zijn. Het is dan zeker een optie om te gaan spoorzoeken want heel misschien vind je ergens een spoortje, een minuscuul tandradje dat je boven alle dwalende sporen verheft. Een ding moet je zeker nooit doen, jezelf laten ontsporen ook al is het spoor nog zo verward, hou het vast. Als je jouw spoor blijft volgen komt er zeker een station, een met een wissel om op het juiste spoor te komen.    

Eindeloos

Zo verlicht het half vroege ochtenduur,
het stervend blad als prooi van de zwammen.
De naakte vergrijsde stammen,
geven lange beelden op de grond.
Zij, de zwervers van de seizoenen,
zij zijn door de elementen verwond.
En ik die niet weet waarom
deze momenten zo worden belicht,
maak snel een eind aan dit eindeloos gedicht.  

Geen hutspot

Wat zijn uren zonder minuten, een leuk toneelspel zonder attributen? Stroop zonder wafels, poten zonder tafels? Wat zijn giraffen zonder hun lange nekken en supersnelle treinen zonder bagagerekken? En ja, wat is een pingpongbatje zonder ballen, een reuzen eik zonder zijn eikengallen? Een stoep zonder tegels en een bos zonder egels? Ik weet het niet.  Maar een ding  is zeker wel te weten, dat je zonder peen en uien  nooit geen lekkere hutspot zal kunnen eten. 

Dooien akkertjes

Een grafbewoner heeft niet de gewoonte om luidruchtig  te zijn. Althans dat vond ik zo, toen ik de kleine dodenakker van ons dorp bezocht.
Ik was daar om een bloemetje te leggen op de onderaardse verblijfplaats van een haast vergeten vriend van mij. Na mijn trechtervormige kranslegging en een korte hersenfilm van leuke herinneringen, werd ik opgeschrikt door een  soort akelig gehoest en korrelig gehijg. Ik schok mij, op z'en Rotterdams gezegd, de pleuris. Zou het dan toch waar zijn, dat de geesten van sommige nooit rust vinden? Weet u, ik mot er echt niks van hebben, van dat onderaardse en spokerig gedoe. Ik rilde als bevroren krokodil en het koude zweet stond mij op mijn rug. ' Als de sodemieter wegwezen hier,' zei ik paniekerig tegen mezelf. Net toen ik mij over het naargeestig knerpende grindpaadje uit de voeten wilde maken, zag ik iets bewegen achter zo'n klein grafboompje, u kent die dingen wel, met van die kleine donkergroene nepblaadjes die nooit veranderen, althans dat vind ik.Voorzichtig geloerd en gekeken wat het was, het was in ieder geval geen bewegend lijk of een soort geest wat daar op moest lijken, nee , je gelooft het niet, het waren  twee egeltjes. Twee egeltjes die hijgend en hoestend bezig waren kleine egeltjes te maken. "Doen jullie een beetje voorzichtig met al die stekels!" riep ik uit pure opluchting. Het mot toch niet gekker worden, ze doen het hier echt op hun dooien akkertjes.  

Gedoofd vuur

Als het vuur haast is gedoofd
Het water schijnt kil bevroren
Schorre stemmen van wanklank beroofd
Het feest in verstommen verloren
Dan zingt men in het land van Jelle en Griet 
Nog onbedorven het woeste wolvenlied
Het lied van liefde en verlangen
En ik die niet weet te gangen
Blijf in dit verlate uur
Bij het haast gedoofde vreugdevuur

Geven om

Gekeken door een gekleurde bril
De dag van de waan is nog niet te bekennen
De hoog van de torenblazers zijn zeker niet stil
Waar de vluchtelingen op koude voeten rennen 
Verjaagd gevlucht van eigen grond verdreven
Vragen zij, mag ik hier bij jou? het is maar om te leven
Gooi die gekleurde bril eens van je kop
Geeft fatsoen een kans, geef dat nee eens op
Door gewoon om de vluchteling te geven

Zoek de lol op

Als je met donkere dagen het even niet ziet, 

zing dan met verve het onderstaande lied. 

Zoek de lol op

Dat is zo fijn

Want een beetje lol dat moet er altijd zijn

Geef jezelf  eens een ietsiepietsie moed

Want een beetje lol dat doet je altijd goed

Er zijn in het leven nu eenmaal zwarte dagen

Niemand hoeft daarom te vragen

Maar een beetje lol maakt snel heelveel goed

Daarom is het leuk als je eens een lachebek ontmoet

Zoek de lol op

Dat is zo fijn

Want een beetje lol geeft nooit geen chagrijn

Heb je soms een zware dag met weinig zin

Zet een glimlach op zodat de lol het altijd win 

 

Slaapliedje

Een trein vol koffers
Een loterij met bolle boffers
Acht blote knapen in de donkere nacht
Duizend koeien die loeien in de gracht
Veel dronken kerels met bier dikke buiken
Een zaal barstensvol flessen en een paar gebroken kruiken
Mini bomen met pruimen als ganzeneieren zo groot
Een klokkenspel klingelt in de verte het angelus heel devoot
En ergens in een weiland blèrt verdrietig het verlaten moederschaap
En ik? Ik doe mijn ogen pas dicht als ik met veel gegeeuw lekker slaap

De notenkraker

Nietsvermoedend liep het jonge egeltje onder de walnotenboom door. Pats, boem! een walnoot viel recht naar beneden boven op de stekelrug van de jonge egel. "Je hebt een noot op je rug meiske "riep de ekster die vlak over haar heen scheerde, "doe straks de groette aan je moeder,"kraste hij nog toen hij op een dakgoot ging zitten. Het egeltje, dat wel een beetje geschrokken was, deed net of het haar niets kon schelen, die noot op haar rug. Er hingen soms wel meer dingen aan haar stekelrug. Laatst nog, toen had ze een hele nacht rond gesjouwd met een stuk knerpend piepschuim op haar rug. Maar goed, ze  ging  toch maar terug,  onder de walnotenboom door, naar haar moedernest. En ja hoor, je gelooft het niet, er viel  nog een walnoot op haar stekelrug, nu had zij twee van die dikke noten als passegier. "Mam ik heb twee noten voor je mee gebracht en je hebt ook de groette van de ekster," schreeuwde ze. Ze plofte neer op de bank van takken, hooi en bladeren. "Het zijn wel flinke kanjers meiske, maar hoe krijgen we die open?" "Ik weet het!"riep het kleine ding. "De ekster, die kan dat met zijn grote snavel."
En zo gebeurde het dat de ekster op visite ging bij de familie Egel.
Eerst om een beetje te roddelen, wat te babbelen over het weer en tot slot, om een nootje te kraken.

1 nacht ijs

"Ik ben van morgen over 1 nacht ijs gelopen," schreeuwde de oorwurm in het oor van de mol. De mol ,die lekker lag te dutten, schrok zich te pletter. 'Jij bent echt niet goed bij je hoofd, lopen over 1 nacht ijs, dat is hartstikke gevaarlijk man, wis je dat niet?" "Tjonge jonge wat ben jij toch een domme oorwurm zeg." De oorwurm was uit het oor van de mol gekropen en zat nu pontificaal met z'en armen over elkaar recht voor de mol. "Weet wat zo eng was?" "nee", zei de mol, " Het kraakte soms zo verschrikkelijk en ik kan niet zwemmen!"riep de oorwurm met tranen in zijn ogen. Ze waren het er wel over eens, dat over 1 nacht ijs lopen zonder een zwemdiploma, ja, dat dat het aller aller gevaarlijkste is wat je kunt doen. "Weet je wat,'zei de mol,"ik ga eerst eens een lekkere bak koffie voor je zetten, dan kun je een beetje bijkomen want je zal wel ijskoude voeten hebben", en hij verdween naar zijn keukentje dieper onder de grond.
"1 nacht ijs, dat is best wel dun,"zei de oorwurm tegen zichzelf.
 "Dat ga je niet meer doen."   

Offeren

Waar de kogel ook doorheen vliegt, kerk tempel synagoge moskee of  lijf, het zijn of waren de bouwwerken van een mensengeest. Degene die hem afvuurt houdt van vernietigen, niet van bouwen, laat staan van opbouwen.Het op afstand constateren is geen moeilijke zaak, het vlakbij zien gebeuren evenmin. Maar de machteloosheid om de wapens om te smeden naar gereedschap en mooie dingen, is groter dan de som van het leed, het verdringen van hen die gingen. Paradijs of hel, ze zijn gemaakt door mensen, niet de goden waar voor zij hun offers doden. 

Oktober

Oktober
De groene afbraak is begonnen
De kruisspin heeft zijn web gesponnen
Zomervogels zijn vertrokken, de wintergasten gekomen
En de noten peren en appels  liggen voor het rapen onder de bomen
De ochtendmist jaagt de zon tot in het middaguur in de gordijnen
De maandagwas, hij droogt niet meer, niet meer aan de lijnen
Het kachelhout verlangd naar het smeulend warme vuur
Oktober
Stilaan de tijd van de laatste framboos en braam
En de eerste augurk uit de pot met zuur

Eenzaamheid

De eenzaamheid was alleen gekomen
Met bij zich een koffer vol stilte
Het bed halverwege leeg in kilte
Aan de andere kant je bange dromen
Maar de wind waait deze morgen
Zo jouw mist snel verdwijnt 
En de eenzaamheid is niet weer gekomen
Je bange dromen zijn verkwijnt

Het leven is de wereld om je heen
Soms is het niet meer dan je straat
Je huis, je hoofd of jij enkel alleen
En als de eenzaam toch is terug gekomen
Je alleen het bos ziet en nergens geen bomen
Vraag de wind dan te waaien door je hoofd
Zodat je weer in jezelf geloofd    

Knollen voor citroenen

De autofabrikant is een weldoener. Niet in de zin dat hij mensen, dieren en de aarde helpt met goede dingen, nee hij doet wel wat hij niet moet doen. Een nietsdoener die zich als een weldoener voor doet. Of  hij nu fout of goed is, het is voor hem slechts een begrip,een opvatting ,welke eigenlijk niet ter sprake komt.
Een voorbeeld om het wat onbegrijpelijker en onduidelijker te maken. Hij  doet wel, met niet schone uitlaatgassen, de wereld vervuilen, en hij doet dit niet zonder zich wel te schamen.Deze gepoetste weldoener draagt zijn Cyranomasker om het schaamrood op zijn kaken te verbergen. Hoe groter het schandaal hoe groter het publiek verhaal, maar dat is geen verhaal op schade en schande voor het milieu.
En de fabrikant? Hij telt snel zijn knopen en gaat als de donder zijn zwarte knollen verkopen. zwarte knollen voor schone citroenen, niet voor een paar ,maar wel honderden miljoenen.   

Watergeld

De september zegen
Van voldoende regen
Als hemelwater in de ton
Verdween al snel als water  voor de zon
Toen de boer ging klagen
Over die veel te natte regendagen
En op zijn land in al die waterweelde
Wel duizend kikkers tikkertje speelde
Ik kan geen water  meer verdragen
Antwoordde hij op de vele vragen
Die hem door een journalist werden gesteld
En als het niet anders gaat lopen
Ga ik kwakend verse kikkerbillen verkopen
Om zo te komen aan mijn dagelijks watergeld
 

Wonderful

Als je luistert naar het gefluister, constant in je hoofd, dan raakt door die halve stilte je geest verdoofd. Je moet dit, je moet dat, nee niet doen, wel doen, je bent het zo zat. Als je luistert naar dat gefluister geeft die stille herrie geen melodie, het sterft dan bij gebrek aan empathie.
Je moet je gedachte in de verte verzetten, gewoon even de knop op stand nul. Als je niet luistert naar dat gefluister voel je je al snel weer happy wonderful.     

Het kan stuk

Er wonen net zo min dwergen in een dwergstaat als reuzen op een reuzenplaneet. Lekker eten doe je niet in een fastfoodrestaurant maar in een simpele voetbalkeet.Het coolste water komt gewoon uit de keukenkraan niet uit die petfles van grote naam Gezonde lucht, zo stond in de krant, is zelfs boven op een berg of  het platteland een sprookje, als de dokter aan je vraagt, 'rook je ?' Om je het niet te laten benauwen moet je gewoon je ongelijk goed herkauwen,. Het is ook goed de hond in de pot te vinden en onder de groene linden een kat in een zak. Gewoon met de ratten in de val zitten, met de kippen op stok gaan om met je oogjes dicht te pitten.En bedenk, dat stenenstotende ezels zich razendsnel door de grachten bomen, want dat is hun duivelsplan om daarmee weg te komen. Tot laats noch dit persbericht, zonder de pardonregeling is jou kop accepteren zeker niet verplicht.
Ach het leven is toch zo simpel, dat je haast zou kunnen denken, het kan niet stuk. Maar dat is niet waar. Het kan stuk! 

Maandag vrijdag

Maandagmorgen einde weekend rust 
De dag er voor nog  met de vrijheid gekust
Ze lag in bed nog beesten lang te slapen
Na middaguur zelfs nog te apegapen
Ja, het leven is maandagmorgen geen stille Willem
Geen krentenbroodje aap, geen slow-motion film
Maandagmorgen stres is het begin daar van
Met de niet aflatende gehaaste killers ban
Dus moet je rennen vliegen en weer doorgaan
Alledaagse dagen doen we daar met z'n alle aan
Maar gun je eigen ik gewoon eens een beetje rust
Maak van die gestreste maandag een vrije dag als recycle must.  

Aanklacht

Grenzen moeten mensen beschermen, vrijheid geven, niet tegen houden. De rekening van het vluchtelingendrama moet naar de schaamteloze wapenhandelaren gestuurd worden. Hun continue wapens en munitie stromen naar conflict gebieden maken daar de hel op aarde. Het geeft eens en te meer aan, dat aan de ellende, waar gewone burgers onder gebukt gaan, flink verdiend wordt. De macht om daar wat aan te doen bestaat niet.Wat wel bestaat is liefdeloosheid, stelselmatige onwil en een walgelijke vorm van ongeïnteresseerdheid bij de profiteurs. Grenzen? ach wat heb je er eigenlijk aan als ze de bevolking niet beschermen en het kwaad niet tegen houden.    

Kringloop

De dwangsom van het leven is het leven zelf. De vraag naar leven is meer dan immens groot en toch weet niemand de leverancier er van te vinden. De religieuzen en andere zweefdenkers vertellen dat zij de weters, de kenners van de sleutel zijn, en dat zij het geheim bezitten. Die stellige bewering geeft wel te denken, want het leven is helemaal geen geheim, geen gebied voor bevoorrechte. Het is soms verborgen maar veelal openbaar en zeer toegankelijk, gewoon zonder inschrijfformulier of pascontrole. Kijk maar eens naar de enorme walvissen of het microscopisch kleine eencellige gekriebel. Leven is veel gedoe, dat wel, maar het is allemaal gratis.Je betaald met je DNA chipcode die je vergankelijkheid garandeert maar krijgt daarvoor je onvergankelijkheid voor terug in een ongedwongen andere levensvorm. Een vorm die we voor het gemak maar, de kringloop noemen.   

Weer

Dan is het weer weer geen weer zoals keer op keer.
Het weer voorspellen geen sinecure, het is als een kalknagel voor de pedicure, een onoplosbaar probleem voor de probleem oplosser.
Dus wees gewoon wat losser en minder stevig in je fundatie.
Maak van het  weer geen frustratie, doe het zonder warmte  of regengrenzen, want voor je het weet kan het zomaar lekker bakken of vreselijk plenzen    

Tutoyeren

Ik stel u voor dat wij elkaar gaan tutoyeren
We zijn tenslotte voor elkaar geen onbekende heren
Het jijen en jouwen is zo van deze tijd
Alsof het normaal is dat je met elkaars vrouwen vrijt
Hoewel dit hier natuurlijk niet de bedoeling is
Kan het zomaar zijn dat de jouwe soms de mijne mis.       

Wijze praat

Als je weet wie je bent is het verstoppertje spelen met jezelf verloren gegaan in het vinden waar je bent, in je eigen lijf.
Er was eens een boer die zichzelf een verdwaald waanbeeld voor hield door te zeggen dat hij geen mens maar boer was. Hij zei "Of een boer kan goed of slecht kan boeren dat hangt van heel veel meer zaken af dan hij zou kunnen weten. Kijken is een ding, zien is heel wat anders..Daarentegen kan een mens alleen goed boeren als hij te snel iets heeft gegeten of gedronken. Zonder een boer te zijn gaat het slecht boeren  aan een gewoon mens dus voorbij als het zwijgende paard van de landbouwer die zijn land omploegd."
Het is een kromme wetenschap te denken dat zelfstandige naamwoorden zich copuleren met  werkwoorden.Het veelvuldig gebruik maken van je boerenverstand is soms een ultieme manier om je domheid te maskeren in quasi wijze praat.

Wat is geluk?

Wat is geluk?
Dat je fiets weer is heel en niet stuk
Je vriend je vriend is gebleven
Ook al kon je hem soms geen vriendschap geven
Dat is geluk
En weet je wat nog meer
Tussen de witte zwanen zwemmen
In Tsaikovki's  Zwanenmeer
Verder dan je neus kunnen kijken
Met je armen niet te ver hoeven te reiken
Nog kunnen lopen, al is het met een kruk
Jawel dat is ook een beetje geluk
Gewoon niet al te scherp zijn
Maar ook niet al te bot
Je in het paradijs kunnen voelen
Al woon je in een krot
Dat is geluk
En denk je
Dat heb ik
Dat kan niet meer stuk
Weet dan
Als je het niet waardeert
Wordt het gegarandeerd
Toch geen geluk.

Realiteit

Een aantal mensen kwamen naar de wijze man om raad te vragen in een ingewikkeld onderling conflict met elkaar.

"Luister en leer van je aandacht," zei de wijze man.
"Het is niet goed te denken dat ontsporing een uit de wissel lopen van bepaalde denkbeelden is. Nee ontsporing is zoals het is: De rails van de realiteit van het echte leven is verlaten. Praat niet goed daar waar het goede met het kwade te veel is vermengd, maar creëer voldoende afstand tussen deze twee polen.  Doe wat ik jullie  vraag te doen.
Ga vanaf nu jullie verwarde gedachten ontrafelen en onderscheid het licht van de schaduw in jullie leven. Het doel van jullie leven moet niet ruzie en conflicten zijn. Gebruik de gezonde spanning tussen positief en negatief in de realiteit van het leven."  

Griekenland

Als je vraag het antwoord is op je vraag, is het dan geen tijd om na te gaan denken over de vraag. De bekende weg laat je niet verdwalen omdat hij bekend is. Maar het weten van de vaste route betekend nog niet dat je er ook naar handelt. Stapel een torenhoge toren van bouwstenen los op elkaar. Vraag daarna aan jezelf of de onderste steen er boven op te zetten is. De zaak is, waarom zou je dit aan jezelf vragen terwijl je al zeker weet dat die onderste steen boven op een puinhoop komt te liggen? Het antwoord is haast te simpel om te geven. Je geloofd niet in het bestaan van  puinhopen, niet in de chaos en armoe er van.
Je ontkend daarmee het wezen van een vaste wetmatigheid, die van de zwaartekracht..Gebrek aan die realiteitszin is wellicht, een kinderlijke, maar niet per se een  kwalijke eigenschap. Het geeft je in ieder geval de kracht om door te gaan. Door te gaan, daar waar anderen zijn gestopt met puinruimen.

Plezier

Dronken van plezier
Niet van wijn of bier
Geen enkel alcoholica
Lachen in veelvoud
Niet in de cloud
Maar hier in fantastica
Geest herstarten 
Gewonnen harten
Schoon bedenken
Geen zielen krenken
Zonder bier
Dronken van plezier

Koning kraaien

Een varken slaan met een tang, een koe bij de horens vatten, met de kippen op stok gaan, een haantje de voorste zijn. Over de brug van de ezel lopen en zeven levens hebben als een kat die altijd op zijn pootjes terecht komt. Van de ratten besnuffeld zijn om daarna door de porseleinkast te rennen  met een olifant. Je als een sprinkhaan gedragen en stinkend als een bunzing op de bokkenwagen gaan zitten. Hengstig als een beresterke gijle beer zijn. Van een Dikkertje Dap giraf af glijden en dan een betraande krokodil troosten. Probeer een domme gans leren te denken dat een slimme vos hem te slim af kan zijn. Een dappere dodo redden en een angsthaas die het hazenpad kiest kalmeren.
Zo je ziet het, het is de mens die zijn haan koning laat kraaien. 

Ommekeer

Hij zal er zijn op de tijd dat het tijd is er te zijn.
De regen heeft zijn zegen
In duizelingwekkende druppels gebracht
Ze spetteren in de grauwe gracht
Met dansende libellen wonderlijke waterbellen
Zomers zonder extremen doen gevoel verstenen
Heimelijk verlangen naar natuurgeweld
De windstilte wordt niet vermeld
Nog in fiere vlaggen, buigende bomen
Maar voel, de regen is toch gekomen
En zeker, de wind volgt hem wel
Als zijn schijnbaar trage metgezel
Hij zal er zijn op de tijd dat het tijd is er te zijn
Niet zeuren als het vroeg of laat toch gaat gebeuren
De ommekeer van het weer.

Moervogel/Schroefboom

Ik weet een land dat nog verder is dan het einde van de wereld.
Wat een onzin is dit nou weer, maar ja...Heus echt, ik weet er alleen van en niemand anders. Dus luister.

In dat land leven gewone en heel bijzondere dieren.In het bos krioelt het van piepkleine mieren torretjes en vlindertjes die niet groter zijn dan een punaise. Veel vogels lijken op de vogels die ook bij ons voor komen. Maar er is een vogel die ik nog nooit ergens op de wereld had gezien. Juist daar wilde ik het over hebben, een aparte vogel dus.
Ik heb hem, omdat niemand anders dat al had gedaan, de Moervogel, of de Aves croceus suavis tomaro. genoemd. Voor de niet kenners van latijn, de gele vlotte draaivogel. Het vogeltje heeft normale vleugels en dito snavel. Maar ik ontdekte, zijn pootjes, daar is iets vreemds mee aan de hand, of  beter gezegd, aan de poot. Ze hebben geen gewone tenen of klauwtjes. In plaats daarvan zitten er een soort stompjes aan die op moeren lijken. Heel onhandig, leek mij. Maar niets is minder gebleken nadat ik enkele dagenlang de vogels gespot had.
Ze leven namelijk in symbiose,in samenwerking dus, met  een voor mij totaal onbekende bomensoort. In de door mij geraadpleegde literatuur over bomen  is er niets van te vinden. Geen enkele naam en geen soort beschrijving. Zoals gebruikelijk is, is dan de ontdekker de naamgever, dus noemde ik hem simpel en gewoon de Schroefboom, of de Torticollis pendunculus. Het was een prachtige boom in heel zijn typische verschijningsvorm.Groot, hoog en zeer dicht bebladerd met geveerde bladeren.Daarnaast is hij het hele jaar door goed bezet met oranjegele trechtervormige bloemen. Bij elke bloemsteel steekt een soort schroefachtig takje als een priempje omhoog. Het bewuste vogeltje fladdert even boven een schroeftakje en met een snelle draaibeweging zit het beestje met een van zijn pootjes vastgeschroefd vlak naast de bloem om zo, heel comfortabel, de honing er uit te likken.
De Moervogel en Schroefboom, het lijkt zo gewoon, maar je moet het maar verzinnen.

Groet oude vriend

De oude dichter is gestorven
Zijn lied belicht
Van zijn kranig  gezicht
Genius dichterlijk
Niet christelijk
Stichtelijk onbedorven
Haalt u ze er allemaal even bij
Van knolraap en lof, schorseneren en prei
Toe nou mensen  sluit de rij
Want al die groentes waren er bij
Knolraap en lof, schorseneren en prei
Bent u even nu niet blij
Koop dan
Knolraap en lof, schorseneren en prei!

Doen of niet

Het weten van onwetendheid heeft geen zin, het is als, zonder rem de noodrem gebruiken.Ik wist dat het niet kon en toch deed ik het, de wind gebaren te gaan liggen. De optelsom van wanorde geeft alleen maar nog meer wanorde. Doe jezelf niet het onrecht aan om rechteloosheid niet aan te pakken. Als alles is overdacht en overwogen blijft alleen maar de beslissing over. Doen of niet.    

Hoe dan ook

Ik wist het niet dat het leven zo ingewikkeld kon zijn, waardoor de vraag in mij op kwam, is het beter te leven dan wel dood te zijn?
Persoonlijk vind ik dood zijn, geen vorm van zijn en dus eigenlijk verwarrend. Wanneer ben je levend? simpel als je niet dood bent., klaar! of toch?. Ik bedenk ineens, alle tussenvormen hebben geen enkele bedoeling en kunnen mijn brein te snel verstoren in zijn werking.
Maar ja, alleen maar zuiver klinisch denken bestaat niet.
Van nu af aan is het beter het: 'To be, or not to be," niet te overwegen nog te arrangeren.
Bestaan is niet en nooit afhankelijk van wel of  geen mobiliteitsvorm. Bestaan is er altijd onbeweeglijk en bewegelijk. De kwestie is neem ik het waar of zie ik het niet. En als ik het waar neem, dan is een ding zeker, dat ik leef, hoe dan ook.   

De Schoenzool dwergen

Er was eens een heel vreemd volkje, dat, na ik gehoord heb, leefde als piep kleine minuscule  wezentjes op een kurken eilandje dat rond dobberde tussen Hierland en Daarland. Dat volkje werd het Schoenzool dwergvolk genoemd. Deze Schoenzool dwergen waren zo klein dat ze onder een schoenzool door konden lopen. Op het kurken eilandje groeide alleen maar  gelukspalmpjes en sterrenstof plantjes.
Soms spoelde het eilandje op het strand van Hierland of Daarland aan. Als dat in de nacht gebeurde was het direct een enorme drukte.
Alle volwassen Schoenzool dwergen rende dan als de wiedeweerga het strand op om zoveel mogelijk allerhande spulletjes te verzamelen om het leven op het kurken eilandje leuker en blijer te maken. De bewoners van Hierland of Daarland miste dan de volgende ochtend allerlei zaken, zoals worteltjes of  kerstomaatjes uit de tuin, of weggehaalde koek en broodkruimels in huis. Maar niemand vond dat erg, want iedereen dacht dat de Schoenzool dwergen als dank geluk en blijdschap achter lieten. Het was zelfs zo dat in de hele kuststreek overal kleine voedselbankjes stonden, heelveel piepkleine soort legohuisjes met allerlei lekkere snackjes en leuke en handige dingetjes.
Het is wel jammer, dat nog niet zo lang geleden, in een stormachtige nacht, het hele kurken eilandje zomaar is omgekieperd en dat alle Schoenzool dwergen op het strand zijn aangespoeld. Gelukkig maar, dat ze niet konden verdrinken omdat ze veel te licht waren om te zinken. Het kurken eilandje is nu weg, het bestaat niet meer.
Maar de Schoenzool dwergen dan? Ik denk dat ze in de duinen wonen, ergens ondergronds in een konijnenhol of zo. Want de bewoners van Hierland en Daarland zetten nog iedere maand hun legoachtige voedselbankjes buiten, gewoon op het strand. De andere dag zijn ze altijd leeg en de mensen worden daar dan heel gelukkig en blij van.         

Krijsend leeuwtje

"Hij ging naast mij zitten aan de bar van mijn vaste zitplaats in de kroeg. Ik herkende hem niet zo direct, alhoewel z'n typische kop wel ergens in mijn geheugen daagde."Geef mij een 'krijsend leeuwtje' en doe die meneer naast me wat ie wil hebben." Kraakte  zijn schorre stem.
"Op de eeuwigheid meneer, proost!" Ik stootte mijn gekregen borreltje tegen zijn krijsend leeuwtje. "Wat drinkt u eigenlijk,?" vroeg ik quasi informatief. "U," zei hij, "ik ben geen u maar een gewone jij, toch?"
Hij keek vragend naar de kroegbaas. "Dat is Cees, Cees met een C dat klink voornamer, zegt ie altijd." De kroegbaas lachte. "Tomatensap met twee ouwe klare en een scheppie bruine suiker, dat drink ik haast iedere dag, een stuk of wat, het hangt er vanaf wat voor humeur ik heb." "Huilen is voor jouw te laat,"zongen Corrie en de Rekels uit de stereo. Cees keek mij met zijn vochtige ogen een beetje treurig aan.
"De eeuwigheid is hier bij die zerkenakker om de hoek, daar is ze naar toe meneer en weet u dan mot ik er altijd van janken als ik dit klote liedje hoor, ik weet het, het is zo oud als de weg naar Kralingen, maar toch." Hij snoot luidruchtig zijn neus in een rode zakdoek.
"Geef nog maar een 'krijsertje' en die meneer wil hem ook proeven."
"Niet dan, ja toch?"     

Oneindigheid

Ik kom er niet aan toe, aan geloven om dat het niet zeker genoeg is.
Als ik geloof dat het zeker is maakt het mij ongeloofwaardig.
Zekerheid en geloof hebben een vechtstatus met elkaar.
Maar laat je niet vertellen dat juist dat hun kracht is.
De kracht die ze bij elkaar losmaken is juist ongeloof en onzekerheid.
Er is geen enige weg, geen vaste route nog een vast ijkpunt.
De gangen van het bestaan zijn als een meanderende rivier, hun richting en doel is het zelfde. Hun oneindigheid ligt in de oceaan.  

Een werk

Je bent op tijd te laat gekomen, ik hoefde niet te wachten om je te missen. Dan geeft het niet als het kloppen niet klopt want een leugen is pas een waarheid als die waarheid geen leugen is. Een draaideur opent telkens het perspectief naar een nieuwe doorgang terwijl de weg terug zichzelf moet zien te hervinden. Hou van een mens als een mens waar in de liefde gewoon menselijk is. Het is dwaas te denken dat deze manier van leven geen begin is van verandering in je handelen. Luister naar je ziel en je geweten, maar zorg dat je ziel niet gewetenloos is.
Dan nog tot slot een wijze raad. Werk in alle rust aan vrede in je hart, maar bedenk dat het geen rust is maar een werk.

Oorlabel

Boeren die veehouders zijn maar ook de particuliere hobby veehouder, ze zijn verplicht al hun melk, slacht of hobby vee te oormerken.
De met  een geel label gemerkte oren, ja beide oren dus, zijn het identiteitsbewijs van hun beesten bestaan. Ik vind het geen gezicht en een belediging tegenover het dier. Goed, het is altijd humaner dan wat de Amerikaanse veeboeren doen, zij brandmerken hun vee. Maar toch. Er moet een andere manier te bedenken zijn om deze foei lelijke en ook nog eens pijnlijke manier van eigendomscertificering te realiseren.
Ik denk dan aan het onderhuids implanteren van een datachip. Niemand ziet het en het ding is altijd af te lezen met een chipscanner.
Geen gelenorencircus meer in het weiland, stal of kinderboerderij.
Deze manier van persoonsgebonden identificatie lijkt mij ook ideaal voor het menselijk ras.Direct na iedere geboorte van een mens een datachip implanteren in een niet amputeerbaar lichaamsdeel. Nooit geen gedoe meer met identiteit en paspoortfraude.
De mogelijkheden zijn legio. Denk je eens in, als die chip dan ook nog geüpdatet kan worden met medische gegevens, rijbewijs, diploma's en nog veel meer persoonsgebonden zaken.Het is misschien een appels peren verhaal, je mag nu eenmaal een mens niet vergelijken met een dier, want die laten zich een oorlabel aannaaien.                     

Alleen

Ik ben alleen
Als een verstilde
Niet gewilde verlatenheid
En in mijn veel te late spijt
Van gelogen zinnen
Ben ik alleen
Jou niet meer te minnen.
Je hebt het stille jezelf opgelegd.
Niet gezegd weggegaan.
Nu zingen voortaan
Geen vogels
In mijn bomen
Ze zijn vervlogen
Vervlogen met mijn dromen
Ik ben alleen.
Zie jou door mijn tranen heen
Maar ook als ik stil ben 
Zal je niet meer komen 

We zijn weer vrij

Andermans jas die te krap is
Versleten schoenen die knellen 
 Alleen de graten niet de vis
Geen telefoon om jou te bellen
Bevrijding van vreemde jassen  
Geen schoenen die niet passen 
Nooit meer het vreemde knellen
Gewoon jou weer kunnen bellen
Kunnen zeggen door jou naar mij
Hallo mijn schatje wij zijn weer vrij

Twee minuten

En toen was het stil
Twee minuten 
De stilte van het horen vallen van een speld
De vlaggen halverwege hun stok 
Herinneren aan onrecht gewetenloos geweld
Langzaam vervagend verdriet van het gemis
En op de klok
Was het twee minuten, stil
Als ik me niet vergis

Hij is er weer

Hij is er weer
De IJslandse papaver
Hij is er weer
Die m'en tuin begeer
Pronkend tussen wat hem verdringt
Heeft hij zijn plekje gevonden
Als een pas geboren jengelend kind
Ja ze zijn er weer
Eerst onooglijk klein, haast niet gezien
Mijn IJslandse vriendjes
Ze zijn er weer
Met niet 2 maar
Wel zeker
Met meer dan 10

Rijp huis

Wat is er mooier dan te wonen in een huis dat volgroeid en rijp is geworden. Als een oude boom met sporen van de tijd en de kleur van de seizoenen. Je weet dat het tocht, dat de goten soms overlopen, er veel onderhoud is en dat dat soms ook een beetje irritant is, dat repareren en herstellen. Het is net als met jou of ik, als je ouder bent dan je je voelt of juist andersom. Slijtage, het is geen mooi woord, belevingssporen klinkt dan charmanter. Laat je niet wijs maken dat alles is te vernieuwen of  zelfs te vervangen is. Niet doen als de financiële pijn groter is dan de som van het ongemak. Wees als een boom en sta als een huis dat oud aan het worden is, met je wortels en fundering in de aarde. Wat is er mooier dan een oud en rijp huis? Ik weet het niet.     

Onmacht

We hebben een ontaarde waardevaste waarde met verankerde grondbeginselen in een ontwortelde maatschappij laten groeien.
Het kille water vloeit over de godslasterlijke akkers van de zee.
Het is als in een ontoeverde rivier, er is geen levend brengende landing mogelijk. Klam zweet is geen rijkdom maar bange angst van het lijf. Kogels gaan door kerken moskeeën en tempels. Niemand maakt zich illusies, ze zijn met de laatste boot gezonken. We kijken er naar met zere nekken van het omdraaien.     

Pensioen ritme

Langzaam begint de zon op te komen,
Geen wolken ijl bleekblauwe lucht
De nacht is al  naar de avond gevlucht  
Vroege vogels zingen in de nog naakte bomen
De ochtendkrant hangt half op straat half in huis
Koud van buiten warm van binnen met koffiezet geruis

Loopoor

Ik heb last van een loopoor. Iedere keer gaat die weer er vandoor.
Wat ik niet wist, dat hij zo goed kon stappen. Laats stond hij nog bij een winkel van 'Beter Horen' slap te grappen. Maar naar mij luisteren, nee dat doet die flapper niet. Hij legt zijn roze schelpje liever te luisteren aan de borst van die hoortoestellen griet. Ja, je zal er maar een hebben, nee geen plug-in hybride hoortoestel. Maar een lapzwans van een  loopoor als echte schuimmareherende lellebel.  

Oogopener

Was het een open deur of toch een oogopener. Het ontdekken van een vegetarische haai. Het is net zo bizar als een Big mac etende koe tegen komen bij Mcdonald. Een stoelendans zonder stoelen. Het is vragen om ongelukken in de blindenklas. Liegen is niet eens een kunst, goed liegen slechts een soort handigheidje. De boel belazeren met echte verzonnen waarheden is echter het hoogst haalbare Houdiniïsme in optima forma.
Laat je nooit vertellen dat ongelijkheid en armoede bij het leven horen. Het geloven dat er vegetarische haaien en Bic mac etende koeien bestaan. Kom op zeg, doe je ogen open, en laat zien dat de meeste rijken blind kijken.     

Je bent verhuisd

Je bent verhuisd
Zomaar, wezenloos  geschrokken
Je bent verhuisd
Naar m'en hoofd vertrokken
Daar ben je nu gaan wonen
Ik voel je adem niet meer in mijn gezicht
Je bent een droom die bang is voor het licht
Verliezen is meer dan dood gaan, is minder dan hoop
Je bent verhuisd
Zomaar in de loop 
In mijn hoofd, alleen daar hoor ik je nog zingen
In mijn  hoofd
Zijn jouw herinneringen
Je bent verhuisd

Ik zag hem

Ik zag hem gaan, de wind, als een boos kind van de weergoden.
Zijn bulderen en fluiten, zijn rukken en sleuren, zo boos en tierend om flatgebouwen gierend. Ik zag hem gaan, jagend over de zwarte vlakke naakte polders, het open water pestend opzwepend tegen de bolders. Niemand kent zijn macht, zijn onberekenbare wispelturigheid in brutale kracht. Hij speelt een pokerspel en bepaald zelf de valse regels.
Ik zag hem gaan, in felle stoten als een ontketende orkaan, voor niemand bang in zijn roekeloze ommegang.
Ik zag hem.  

Tot slot

Een vlieg met vliegangst, een klompenmaker met een klompvoet, een paling die niet goed in zijn vel zit, een mol die bang in het donker is, een varken met smetvrees, een vrouw met een zitzak, een ballenmeisje, een hogesnelheidsslak, een stille lawaaischopper, een kut jongen, een hoerenboer, een boerenhoer, een puntenbotter, een race kotter, een zoutekul, een lolrok, een slaafkok, tot slot een kerkbankwerker.

Ik wil

Ik wil geen rijkdom
Slechts het grabbelton geld
Als dagopbrengst van de vuilnisbelt
Dat is genoeg voor mijn  bestaan
Ik behoef geen aandachtsoceaan
Ik wil simpel verbaasd leven
Door niet naar perfectie te streven
Veel hebben of belangrijk willen zijn
Dat maakt mezelf alleen
Met duizend mensen om mij  heen
Geeft juist armoe in m'en brein.

Evenknie

En zie de evenknie in  de vage beloften als schrale oogst in stemmenwinst. Dovemansoren zijn sowieso een zinloos aangroeisel. Valsheid in geschriften is altijd uitlegbaar en toepasbaar te verklaren. Liegen mag, zelfs in veelvoud, als het maar in de juiste context staat en gebeurd. Die juistheid is trouwens een pad met vele omwegen, het doel is niet verdwalen in zoeken naar een pad tot de waarheid. Ook een  slecht geoliede machine haat zand terwijl zand zich niet met haat in laat. Zonder problemen zijn er geen oplossingen. Dit zichzelf versterkende mechanisme is nodig om nieuwe ideeën te ontwikkelen. En zo is de evenknie het gelijk zijn  in bekwaamheid, in wat dan ook, te vinden.  

Spoedig

Spoedig is afhankelijk van mogelijk.
Het is als een wasknijper die de grip op het knijpen verliest en spoedig op de grond zal vallen. Maar het is mogelijk dat het gripmoment niet direct plaats vindt en het spoedig zijn niet zo spoedig mogelijk meer is.
Afhankelijk zijn van een mogelijkheid kan dus spoedig een onberekenbare tijdsfactor zijn in het vallen van de wasknijper.
Kort samengevat: Spoedig is afhankelijk van mogelijk.

Boterham met kaas

Ach ik wil een bruine boterham met kaas, die is net zo Hollands is als tulpen in een vaas. Geen gedoe met rucola, radijs of gezonde spruitende zaden, nee een gewone bruine boterham met kaas, die is niet te versmaden. Ik kijk niet naar ontbijtkoek, hagelslag of een fruitige eco jam en al helemaal niet naar  hazelnotenpasta crème.
Nee, een bruine boterham met echte kaas, daar raak door in vervoering en niet van speculaas.
Ik was laats in een broodjeszaak en vroeg om een een broodje met echte kaas, "wilt u kaas met ham,  garnalen of  kip, een met salade ik maak hem zo in een wip? Wat alleen met kaas? nee die heb ik niet, helaas."
Ik ga naar huis en maak een bruine boterham als eigen keukenbaas... een Met echte kaas!    

Mijn Kathedraal

Ik bouw een kathedraal niet in de hoogte maar naar bene, als door de aarde verzwolgen tree voor tree.
Zijn diepte is haast beschamend ongegrond en dat zonder die hemelse kont van bazuinende bengelen verbeeld in de naakte engelen.
Ik bouw hem, mijn kathedraal, niet banaal, nog om te schenden, nee ik bouw hem verdiept in deze eindeloze enden.
Om zo te laten zien dat hemelse hoogmoed zijn grenzen in diepe spiritualiteit moet vinden.
Mijn Kathedraal is slechts een bedacht foedraal om m'en gevoel aan het binnen aardse te laten binden.     

Verwarrende toestand

Voorbij is niet het zelfde dan voorheen, want voorheen heeft een niet tijdelijke beklemming, daar gaat het voorbij aan voorbij. Het is een ingewikkelde ontwikkeling, die haast niet te ontwarde, verwarden zaken laten stranden in een oeverloze discussie. Overigens is het stranden in een oeverloos discussie gebied niet te pareren met de beweging,  een, niet bestaande, oever te creëren. Nergens is ook niet ergens. Even is een begrip dat even rekbaar is als duizend elastiekjes of slechts  één. Waarom gesuggereerd een lift dat hij omhoog gaat? Ik denk dat aan omlaag liften  de toekomst voorbij  gaat zoals voorheen is gebleken.
Al me al een zeer verwarrende toestand.    

Gute Nacht Freunde

Politiek is een menselijke gedachte met een duistere achtergrond
En de wolven huilde in de brandende braamstruiken
Zo je al zou weten dat jou geweten niet je gedrag bepaald
Want je gedrag is niet wat je geweten laat dragen
Je wist van de waarheid die jou met genoegen is voor gelogen
Wat je niet kon weten, wat  je het niet mocht maar moest weten
Het politieke spel is oorlog en niet het spel dat speel met je vrienden
Geloof dat jij en je tegenstander een en de zelfde kunnen persoon zijn
Dan is je godvergeten zelfvertrouwen niet zo verwarrend
Gute nacht freunde, es wird zeit fûr mich zu geh'n.

Zo simpel

Over het niet betrokken willen zijn bij de leefomgeving en de wereld van alle dag om ons heen. Deze vragen stelde een aantal mensen aan de wijze man. Hij was in zijn antwoord eerlijk, stellig en resoluut.

Jullie doen net of jullie het niet weten.Het niet weten van de oorzaak van onvrede. Want dat weten doet jullie medeverantwoordelijkheid geweld aan. Jullie doen net of  jullie het niet zien, want het zien maakt jullie medeplichtig aan een gefungeerde blindheid. Jullie doen net of  jullie het nare verhaal niet gehoord hebben, terwijl het overal te verstaan was. Weten jullie dat selectief doof  en blind zijn, het verzonnen geheugenverlies hebben, de meest voorkomende ziekte van deze tijd is? Wij zijn niet de oppas van die bejaarde buurman, laat staan van zijn demente vrouw. Laat zijn familie maar eens wat voor hem doen. En die vervelende schreeuwende kinderen op het schoolplein, daar hebben wij ook onze buik vol van.. Iedereen is gek behalve jullie. De samenleving is samen geklonterd  tot een grote kluwen van meningen en vragen.
De oplossing laat niet zichzelf ontstaan en zeker niet door af te wachten. Vandaag is het de dag om gewoon eens naar iemand te lachen, een simpele vraag om hulp te verstaan en op te lossen. Gewoon een beetje liefde geven., zo simpel kan het zijn. 

Over varen

Daar stond ik te wachten, ik was net even te laat om hem nog te halen, het fietspontje.
"Heb ik me eige het leplazarus getrapt en weer mis ik die klote klomp!"Krijste de vuurrood aanlopende persoon die naast mij hijgend als een postpaard, remmenknerpend, tot stilstand kwam.
"Hij gaat altijd te vroeg varen die klote schipper," vervolgde ze, doorvoeterend.
Ja, het was een 'zij', een vloekend en zeer stevig vrouwmens. Ze zag er uit als een verdwaalde parachutist met camouflagejack en rode baret. Ze had een soort tweewielige tank als fiets. Houten veilingkist voorop en achterop twee enorme fietstassen. Een dikke bandenfiets, dat was het. Alles was groot en zwaar en daarnaast ook nog eens helemaal volgestouwd met van alles en nog wat.
"Ik ga iedere dag met die klomp mee, hij weet dat gewoon, maar wachten op mij..Ho maar! Nee dat doet'ie niet, de klojo, ook al ziet hij me aankomen, dan nog niet 'Tijd is tijd', zegt'ie dan altijd met zijn eigenwijze bijdehante harses. Ik ken hem wel schieten."
Ze rolde een stevig shagje, frommelde er een jointje in en stak hem met een soort kleine vlammenwerper aan.
"Weet u meneer, het leven zou een stuk eenvoudiger kunnen zijn als iedereen gewoon eens af en toe wat zou relaxen. Gewoon effe een jointje of vredespijpie roken, begrijp u?"
Ze reikte mij haar witrokende metgezel aan.
"Toe, neem maar gerust een trekkie, hij is tam, hij bijt niet hoor. Luister meneer we motten toch wachten op die roeiboot, kom op, Relax man."
Ik zei haar dat ik niet rookte omdat ik er niet tegen kon, bronchitis en zo, veel hoestten en zo.
"Maar als je niet rookt dan lussie toch wel een lekker sappie van mammie, een sappie met een beetje pit er in?"
Voor dat ik nee kon zeggen hield ze een platvinkie voor mijn neus.
"Hier pak aan samen delen en alle bacteriën kunnen de pleuris krijgen," lachte ze.
Na een paar slokken van het loei sterke spul te hebben genomen voelde ik mij opeens een stuk vrolijker en losser worden.
"Relax man we gaan effe op dat bankie zitten en we slaan lekker nog een pontje over!"riep ik met een dubbele tong.
'Als jullie nog mee willen dan moeten jullie wel aan boord komen, dit is de laatste oversteek die ik maak!" roeptoeterde de schipper door zijn megafoon.
We zongen samen: "Schipper mag ik over varen ja of nee? moet ik dan nog geld betalen ja of nee?" toen we als enige passagiers slingerend het pontje op karde.
   

Baken

Daar sta ik op het strand
Het schip is achter mij verbrand. 
Zeewater als zoete getuige à decharge
In de grauwe wolken marge
Een meeuw  scheert de koppen van het schuim
En ik? ik ben geen waterloper
Geen hemelbestormer
De weg terug is onbegaanbaar, maar moet.
Als de zon allang is onder gegaan
De sterren, bleke maan de nacht vermaken
Zal ik zachtjes het wrakhout kraken
Om het vuur een baken voor je te laten zijn.  

Een gat in de dag

Ik betaalde zwijggeld aan de stomme, luistergeld aan de dove en tot overmaat van ramp, kijkgeld aan de blinde. Ik vroeg naar hen de bekende weg en geen van hun zag er een gat in zitten Tot, ik er zelf in terecht kwam. Ik had gelukkig mijn aller stoutste schoenen aan gedaan, waarna ik mijn haren te bergen kon laten rijzen en ik er weer een gat in zag. Zo had ik al snel van de nood een deugt gemaakt door de ondeugd terug in het gat te kiepen. Op de terugweg kwam ik de heenweg tegen, die vroeg waar ik heen ging, ik ging niet ergens maar nergens heen. Kom er maar op als je er af wil. Het is een kwestie van de voortschrijdende ontgoochelingstragiek van het spiegelei dat vindt te hard te zijn gebakken. Het meest niet slimme wat je kunt bedenken is dat je het niet slim kunt bedenken omdat je een slim warhoofd bent. Mijn schip was al gestrand voor dat het was gebouwd. Mijn knikkers rolden altijd het verkeerde potje in. En wat ik ook vermag, mijn vleugels hebben geen stijgwieken zodat ik na het ochtendkrieken een gat slaap in de dag. 

Jezelf vinden

De kans jezelf te vinden is niet zo bijster groot. Je kijkt en snuffelt en denkt, waar mis ik toch mijn eigen boot? De kans jezelf te vinden ergens in een la, kast of  geluksvogel kooi, echt je blijft maar zoeken naar die ene speld in die hoge berg met hooi. Je gooit alles in je leven iedere keer weer overhoop, maar de kans jezelf te vinden, ja weet je, die is gewoon niet te koop. Ik weet wel waar je moet zoeken dus stop maar met dat geklooi, dat zoeken in de kast die la of de geluksvogel kooi. Weet je waar jezelf hebt verborgen? nee? je weet het niet?Goed, kijk dan eens door het dichte riet naar het open land van overmorgen.
Zie, kijk daar lig je, te wachten in de groene wei, want je liep met al dat jagen en jachten gewoon jezelf helemaal voorbij.

Gelijktijdigheid

Een jonge vrouw kwam naar de wijze man om te vragen hoe zij van haar bange dromen kon afkomen. Slaapmiddelen nog allerlei goedbedoelde adviezen hadden haar niet kunnen bevrijden.

De wijze man vroeg haar in de schaduw van een boom tegenover hem te komen zitten en haar ogen te sluiten.
"Luister zonder tegen woord." 

"De gelijktijdigheid van je gedachten zorgen dat jij de nachten niet in vrijheid kan dromen. Als de maan korte schaduwen maakt met de langen bomen, de uilen geruisloos hun muizen vangen lig jij biddend je te vromen. De bange geesten vechten als onaardse beesten in je hooft en hun gelijktijdigheid verward je eigenheid, de eigenheid van je dromen.

"Ga altijd slapen met een vrij gevoel van je wezen, er zijn geen enge beesten nog boze geesten die zijn te vrezen.Stuur ze uit je gedachten en bevrijd je geknechte nachten uit de gebonden vrijheid van de gelijktijdigheid."   

        

Rekening houden

Nadat het dagenlang heftig weer was geweest met veel wind en het maar niet ophield met regenen, kwamen de streekbewoners naar de wijze man om hem te vragen of dat hen en catastrofe stond te wachten.
 Hij sprak tot hun:
"Als ik naar de lucht kijk denk ik dat het einde er nog niet is."
" Maar let op!"  
 "Als de wind is geoogst is zij hooguit iets verward geraakt.
Als de regen is gevallen is zij  slechts opgegaan in de rivieren en beken. Als het licht heeft geschenen is het niet verdwenen maar verborgen achter de horizon. Niemand moet twijfelen aan de elementen, ze niet onderschatten en ze met ontzag begrijpen."
"De boer die zijn land bewerkt als de elementen het geselen zal niet oogsten. Hij die het bewerkt als de elementen slapen zal zijn schuren vol met gewonnen wind regen en licht rijden."

De waan van de dag

In de waan van alledag is verdwalen in saaiheid niet zo vreemd.
Het repeteermodel repeteert zichzelf in een soort eindeloze herhaling.
Toch is die saaiheid een waanbeeld een voorstelling die, als je goed kijkt, niet bestaat. Zo lang de wereld, de aarde er is, is er niet één dag een gekopieerde dag geweest. De verschillen zijn weliswaar miniem en lijkt het soms dagenlang het zelfde te blijven, maar in alles is dat schijn en de waan van alledag.

Doe jezelf een plezier ga spoorzoeken en zoek de veranderingen, in je zelf, in je omgeving, je wereld van alledag. Verbaas je dat de zon iedere dag anders opkomt maar ook anders onder gaat. Je bent nu wie je bent maar je blijft niet wie je bent. Diegene die denken stil te kunnen staan weten niet dat stilstand niet bestaat. Veranderen, bewegen, het is een essentieel onderdeel van het Zijn en van het niet Zijn.  

Natte beert

Vandaag door de mist uitzicht gemist
Genoten van deze grauwwitte beperking
Buiten koud met gevoel slechtziend te zijn
Binnen warm met vuur in de kachel
Boven mij vliegen ganzen zonder kop
Vandaag is de wereld klein
Grauwwit in zichzelf gekeerd
Met kouwe handen en natte beert
Vandaag

Omdat het er is

De zoektocht naar het vinden is pas interessant als het vinden gevonden wordt. Eureka doet minder verbazen dan het schijnt, het wiel is nooit uitgevonden, het is hooguit gevonden. Creativiteit is de handigheid van de onhandige knutselaar. Het eenogige koninkrijk bestaat alleen bij de gratie der blinden. Wat te denken van  wijze mensen die denken dat zij het middelpunt van het universum zijn. Zij  zijn verdwaasder dan een haan die denkt windeieren te leggen als het gestormd heeft. Doe je zelf niet te kort, blijf zoeken naar wat wilt vinden, en als dat geluk en vrede is, dan zal je dat zeker vinden. Hoezo? omdat het er is.     

Einde verhaal

Als een zware zoete stroop stroomde de woorden traag uit zijn mond, kleverig plakkend aan zijn publiek. Baarlijke onzin uitkramen was hem nooit vreemd geweest, maar nu, zulke dwaze taal? ze hadden het nog niet eerder zo gehoord. Nu hing er de laatste dagen wel al een soort vreemde spanning, een rare spanning die goed voelbaar was in de omgeving van het stadion "De Zwarte Kat ". Iedereen die een kaartje had gekocht was opgefokt en voelde zich enigszins getriggerd. Ja en toen deze toespraak, het was een zware tegenvaller, een echte scherts vertoning.  Dus een stenengooiende en puinhoop makende menigte was het gevolg.

Het bovenstaande zou zomaar de beging kunnen zijn van boek, maar dat is het niet. Het was het begin van een niet afgemaakt verslag van een journalist.Een steen maakte een eind aan zijn levend verhaal.  

Poetsbeurtje

Als de spiegel zich van schrik omdraait, ja denk eens na wat is er mis met je. Als iedereen een straatje om loopt als ze jou zien aan komen, ja wat te doen tegen die uitwijkers. Als de waakhond van je buren je ruikt en daarna van schrik z,en bek houdt en met zijn staart tussen zijn achterpoten wegrent, ja dan helpen handen vol met de lekkerste hondenbrokken hier zeker niet. Denk eens na, iedereen schrikt heeft een paar wasknijpers bij zich en is op z,en minst op zijn hoede. Ga eens naar de kapper of schapenscheerder, zet je douche eens aan of spring eens in de rivier. Wellicht heb je ergens een stuk zeep of ander schuimend spul liggen.Een tandenborstel in je mond verricht een echte metamorfose.Gebruik die spullen, doe het, ze helpen je echt door deze smerige en moeilijke periode heen.Een mens heeft nou eenmaal wat onderhoud nodig, gewoon soms een flink poetsbeurtje, en omdat jij een mens bent gun ik je daar van te genieten, maar ik geef je nu nog even geen hand, begrijp je?

Smartlap

Gisteren zijn al mijn problemen weg gevaren
Verdwenen met een schip zeilend over de zee
Ik wist dat het mij zou gaan bedaren
Want  ik zeilde niet met mijn problemen mee
Gisteren zijn al mijn problemen verdwenen
Vertrokken met het schip achter de horizon
En ik ben hier gebleven zonder mijn problemen
Omdat ik wist dat ik daar niet mee verder kon
Gisteren, ja gisteren was alles anders
Anders, anders dan vandaag
Gisteren ben ik vrij geworden
Vrij van mijn eeuwige plaag.   

Niemendal!

Kruipsnelheid in de tegenovergestelde richting is de reactie van de onderkruiper die zijn hoofd niet boven het maaiveld verheft.
In de platgewalste meningsloze massa is geen beroering meer te vinden dan alleen het ronddraaiend gestreken vaantje van de haan die eens zijn koning kraaide. De stoomfluit is gevangen, de druk is er af en ik zie het graf van een herrezen dwaze godheid in zichzelf keren. De keizer is nu uit zijn kleren de harlekijn ontpopt, niemand heeft nu kanonnen nog geweren, de oorlog is eindelijk geflopt. Zwaarden omgesmeed in tuinstoelen zonder scherpe rand, vuile verhalen halen niet voor het licht de duistere ochtendkrant. Boven op de vredesberg spelen nog steeds de harmonieorkesten in hun nu zinloze kogelvrijenvesten en mensen dansen in warme zon om de gloedvolle regenton. Dan verschijnt er uit de lage hemel een ooievaar in vol ornaat, hij kwettert zijn vlees geworden woorden naar het dappere distelaat. Hij verkondigt met luide snavelkeel, komt allen van de berg daal af naar ons nieuwe punctueel. De mooie onzin is geboren, zo u ziet niet in een paleis nog paradijs of nederige stal, nee hij is geboren hier gewoon beneden in ons mooie vredige Niemendal!            

Vrijheid van jouw woord

En weet je dat je je soms geen raad weet met de ontsporende verwarring die de mediabeelden je laten zien. Geef mij één reden, één gerechtvaardigde reden, zodat ik het kan snappen. Ik vraag natuurlijk naar het antwoord wat ik al weet, er is geen reden,ook niet iets wat er in de verste verte ook maar op lijkt. Daarmee leven, dat zorgt het meest voor de verwarring van je geest. Toch is het beter er over te praten dan er over zwijgen. Monddood en blindelings geloven is een ontsporing, een verwarring en levensgevaarlijk voor de vrijheid van het woord.
Jouw woord.   

Ik weet het niet

Hadden je ouders je maar niet leren tekenen, en al helemaal niet striptekeningen en spotprenten laten maken. Was je maar niet naar de kunstacademie of de hogeschool voor journalistiek gegaan. Je had nog kunnen leven, maar ja je koos die levensgevaarlijke weg, het enge smalle pad langs het onmenselijke ravijn. Subtiel, dan wel niet subtiel je gedachten in beeld brengen met een potlood, wel of niet beledigend voor bange gefrustreerde geesten, dat is, vroeg of laat, voor je doodvonnis tekenen. Als je ouders dat hadden geweten, ja dan was je zeker wapenfabrikant geworden en geen levensgevaarlijke striptekenaar.
We wonen met heelveel mensen op deze prachtige planeet, hij is zeldzamer dan we ooit kunnen denken. Wat is er aan de hand? dat we zo de weg kwijt zijn geraakt dat zelfs een striptekening en een paar letters een gevaar zijn geworden. Zeg het maar, ik weet het niet.  

Helderziend

Ik schilder het liefst alleen Stillevens. Levens die geen enkel geluid maken maar het vermoeden ontlokken dat wel te kunnen doen.
Het moeilijkste is, te begrijpen dat het geschilderde leven met de stilte daarin zo tegenstrijdig is met de werkelijkheid.Je vraagt aan een dove niet hoe mooi hij de muziek vond, de vraag wordt niet gehoord en de muziek evenmin, zou je denken. Maar het tegendeel is anders dan jij denkt. Zijn oog is zijn oor  en zijn gevoel voor trillingen is uiterst nauwkeurig in het vertalen van stilte.

"Hoe vind je mijn schilderij?" vroeg ik laats haast onbeschaamd aan een blinde vriend van mij, wel wetende dat hij mij begreep omdat wij elkaar al heel lang kennen. "Mag ik er aan ruiken, heel even voorzichtig aanraken, het toch wel droog hè ?" was zijn antwoord, hij kende mijn streken.Ik was niet meer verbaasd want ik wist uit ervaring hoe hij het schilderij minutieus zou beschrijven. Zijn neus, vingertoppen en oren zijn z'en ogen. "Ik hoor dat het een stilleven is, want ik ruik de stilte. Ik zou haast zeggen dat je teveel groen hebt gebruikt, daar moet je echt mee uitkijken hoor, voor je het weet is het een saai stilleven," was zijn helderziend advies.       

Keuzes

De moed die ik mij indronk duurde niet langer dan een plasronde.
Bij de eerste ochtendstonde ligt beleefd gezeefd het distelaat giftig op mijn lever. En de moed is als een bange haas de polder in gevlucht beducht voor de kogels van mijn rentegever.Durf komt niet uit een fles ook niet uit zijn waaghals, laat de kurk zijn werk doen in het scheiden van wat moed is en wat niet moet.

Een gezonde geest heeft slechts water en brood nodig, een gezond lichaam de toegevoegde waarde van de eetbare natuur.
Daar tussen moet je zelf je keuzes maken, niet de fles.

Zon

De zon komt op
De zon gaat onder
Wonder boven
Onder wonder
Daar tussen is licht
Wellicht  zonder
De maan spiegelt naar de aarde
Heeft in eb en vloed zijn waarde
Maar het echte wonder komt van de zon
In op en onder aan de horizon