Een deel van

 Op het strand van hoop en vrees liggen de achtergelaten schepen nog na te smeulen. De weg terug is alleen voor hem die het geloof bezitten om overwater te kunnen lopen. Zo de toekomst een droom is, zo is de werkelijkheid de realiteit van het bewustzijn. De tempel ter ere van het onzichtbare binnen menselijke geloof in vrede en compassie met alles wat leeft, zal weer gebouwd moeten worden van wat rest en gebleven is. En dan nog dit: niemand heeft de macht over het licht nog het donker dan alleen de universele altijd aanwezige oerbron alle dingen, dus wees in je zijn daar een bescheiden deel van.  

Wisselwoorden

Struikelend over hun wisselwoorden

Liggend in het madelievengras

Spelen hoog bejaarde beiaardklokken

Met paars gebalde vuisten knokken

Vals gestemde slotakkoorden

In een tijd die niet meer was

 

 

  

Kleinheid

Het ritme van de nauwelijks hoorbare golfslag had haar waarschijnlijk in slaap gebracht. Als een roerloos ademend stukje mens was ze haast een geworden met de duinen om haar heen. Zo zag ik haar liggen haar hoofd gedeeltelijk in de capuchon van haar jas verborgen. In eerste instantie sloeg de schrik om m'n hart, was ik getuige van een dodelijk ongeval? of misschien erger, een misdrijf? Al snel werd ik uit mijn angstige verbijstering verlost omdat een plotselinge windvlaag met een flinke zandverstuiving de dame in kwestie opeens wreed wakker striemde. Even was er een moment van verbazing daarna werd er gelachen en wat onschuldig gegiecheld. Ze vertelde mij dat ze al jaren in het begin van mei het zelfde hotelletje boekt want in het voorseizoen is het altijd rustig. "Weet u toen we nog met z'n tweeën waren, me vriendin is helaas gaan hemelen, hadden we de grootse lol. Toen ze dood ging heb ik haar beloofd dat ik ieder jaar  een hand zand uit onze duinpan op haar graf zou strooien, vandaag is het weer zover." Ze toverde een klein geborduurd zakje tevoorschijn en deed er een hand duinzand in. "U mag gerust mee lopen hoor de zee is hier vlakbij." Door mij wat stuntelig gelach vertelde ze dat de as van haar vriendin over de zee was uit gestrooid. Toen we samen bij de ruisende branding stonden en het handje zand door de zee werd mee genomen ontstond er in mijn hoofd de mooie gedachte dat er gelukkig nog echte mooie mensen zijn die de eeuwige liefde laten leven als het zand in al haar kleinheid.              

Moederdag

 Moederdag mag gerust zonder bonbons appeltaart of bloemen maar wat niet mag haar naam niet  noemen. Ook zij die zelf geen moeder zijn, zij hebben er een of dan wel een gehad. De wereld van de machthebbers is er een zonder moedergevoel. Het is alsof zij niet willen weten dat hun leven door een vrouw is geschonken en dat heel veel moeders wereld en vredehoeders zijn. Moederdag ,was het maar alle dagen zo'n dag, de kanonnen zouden zwijgen en het leven zou gevierd worden, met bonbons appeltaart en velden vol bloemen.

Herdenken

 Als de klokken luiden 

Herdenken galmend verwoord

Gedachten stil in beduiden

Tranen in snikken gesmoord

De rilling van het bruut verleden

Trilt door de kille avondlucht

Zo ik wil in het heden

Verlost zijn van iedere angst

 De angst voor oorlogzucht 

Als de klokken luiden

Winst oogmerk

Ik ben verstandelijk onbeperkt waardoor ik onopgemerkt bij iedereen die bij mij iets koopt een oor aan naait. Een winst pakkende hoogvlieger zevenmaal in het kwartdraad, zo noem ik mijzelf, waardoor het lastig is op de zelfde financiële golflengte met armoedzaaiers te communiceren. Laatst vroeg iemand aan mij of ik ook iets menselijks bezat, iets wat ze medemenselijkheid noemde. Ik mag dan verstandelijk onbeperkt zijn, maar hier had ik nog nooit van gehoord, laat staan winstgevende zaken mee gedaan. Het is zo als het is: Als ik er niets aan kan verdienen laat ik de ander met winst verliezen.