Monday, December 29, 2014

Geen einde

Zo ver als mijn oog kon kijken zag ik geen einde terwijl ik wist dat het er wel moest zijn.Van lang turen krijg je tranen en van tranen een waas, een waas voor je ogen. Dat zal het zijn bedacht ik, ik heb een waas voor mijn ogen en zodoende zie ik niet het einde. Ik vroeg aan een vogel die vrij laag over kwam vliegen, het was een kraai of zo iets denk ik, een in het zwart in ieder geval, of hij ook ergens heel  in de verte het einde kon zien? Normale mensen praten niet tegen vogels, tenzij ze zelf een vreemde vogel zijn. Dus praatte ik tegen hem. En weet je, één enkele kraaienkras is voor mij voldoende om ze te verstaan, dus zo gek ben ik nog niet. Het krassen zei mij dat het einde nog lang niet ik zicht was. Ook niet na heel lang kraaien geloer. Kraaien krijgen van loeren in de verte ook tranen en dus een waas voor de ogen, en een waas is verhulleder dan je zou denken zo op het eerste gezicht. Dus ook de kraai zag niet het einde, terwijl het met een secondentikkende snelheid zich naar het einde begaf. Dan zit er maar een ding op, bedacht ik nogmaals, en dat is gewoon wachten. Wachten kost tijd en tijd heeft een snelheid, kijk maar naar die simpele secondewijzer van de klok.
Maar nu komt het, hoe je het ook bekijkt, het einde van de tijd komt er niet, dat is mijn stelling. Want, zolang je maar de klok opwindt of de stekker er in laat zitten en de batterijtjes gewoon op tijd vervangt.
Wie praat er dan over het einde? Kom op zeg doe even normaal.

Thursday, December 25, 2014

Stilte

Als je de stilte niet kunt verdragen
Het kloppen je ziel vermoord
Als je de stilte niet kunt verdragen
Hij jouw wezen steeds verstoord
Kom dan bij mij in mijn hart
Als je de stilte niet kunt verdragen
Die je hoofd zo vals verward
Je denken is anders dan je gaan
Als je de stilte niet kunt verdragen
Kom dan bij mij in de schaduw staan
Even is je evenwicht niet te vinden
Geeft het je geen gericht bericht
Als je de stilte niet kunt verdragen
Zal ik je met liefde vragen
Het je kussen mag
Je lief gezicht
Zodat je de kracht van stilte kunt verdragen 

Wednesday, December 24, 2014

Ster

Hij lijkt zo ver, de ster van beloofde vrede
Haal hem dichterbij in je eigen warme stede
Maak de wereld eenvoudig als de herders in het veld
Laat je koningen als vrijgevig zijn vermeld
Doe het als in het oude boek van vrede
Dan is hij niet zo ver, die ster
Want als goed kijkt, vlak bij jou
Is er een vredes kans in de lange winterkou

Tuesday, December 23, 2014

Als je nou toch

Als je nou toch bezig bent verf dan je bovenkamer eens wit. Der uit met met al die zwarte muren, gooi je ramen open laat de buren maar lekker binnen gluren naar al dat nieuwe wit. En als je dan toch bezig bent, wees dan eens een stevig wijf  of een stoere vent. Laat al die lullo's maar brallen, vergeet niet dat os een stier is maar dan zonder ballen en een rosse Kenau denkt al gauw ze te hebben in haar rode knip met een razendsnelle wip. Als je nou toch bezig bent, eet dan met de kerst geen tam konijn geen scharrelkip of verwilderd zwijn, maar stoof eens in een zoet rode wijn een poelifinario om en om met een flamberende vlam in je verwarde hersenpan. Als je nou toch bezig bent, doe dat alles snel en even tussen door, ik weet zeker te weten dat je dan zeker hebt een machtige witte kerst met een dronken engelenkoor. Als je nou toch.   

Monday, December 22, 2014

Der Winter ist vergangen

Luisterend naar de loftrompet
Bespeeld door de narcis
Dacht ik aan het bosviooltje
Aan de sopranenstem van de gele lis
Het zal een wensdroom zijn
Een droom met een verlangen
Der Winter ist vergangen,
Met het bosviooltje en de trompetnarcis.

Sunday, December 21, 2014

Hoe sterk

Hoe sterk is de eenzame die zich zelf geen weg waant.
Misschien wordt hij wel vergeten vinden we hem straks half dood.
Want de maatschappij houdt niet van eenzame, er is geen plaats voor hen, ons gevoel is niet zo groot. Hoe sterk ben ik als ik hem tegen kom, geef ik hem de vrijheid in mijn verworven eigendom. Kijk eens om je heen en zie je bent niet alleen, niet alleen als je samen bent. Hoe sterk.

Saturday, December 20, 2014

Zomaar wat nachten

Van alle nachten van het jaar wens ik er één stil te zijn
Van alle nachten van het jaar wens ik er één zonder pijn
Van alle nachten van het jaar wens ik er één zonder geweld
Van alle nachten van het jaar is het die ene nacht die telt

Dan is het niet vreemd te geloven dat echte vrede mogelijk is
Simpel toch te geloven in een wereld die het vele haten mis
Een mensengeest is sterker dan de dode gang van het lood
Zo is het niet vreemd toch te geloven in een leven zonder nood

Friday, December 19, 2014

Niet alleen

"Ik wil alleen zijn met de kerst, ik heb echt geen zin in al dat gedoe."
Ze zat naast me aan de tap van mijn stamkroeg, een beetje saai geklede droevig uitziende wat oudere vrouw. Een kleintje pils met een borrel er naast, ze stonden geduldig te wachten op hun gemengde huwelijk."Proost gozer, op een rustige kerst zonder geouwehoer van m,en ex en de kinderen." Ik dronk mijn pilsje 'zonder' in een hijs leeg en keek haar verbaasd vragend aan. "Hoe bedoel je, zonder je ex en de kids? ik wist geeneens dat jullie uit elkaar waren." Ze keek mij schouderophalend aan. " Ach het zal wat, weet je wat, ik ga even buiten een peuk roken, want dat mag hier ook al niet meer van die klote regering." De barman glimlachte een beetje chagrijnig en zette alvast een nieuw stelletje voor haar op de bar in de wacht. "Geef mij ook maar zo'n kopstootje, daar ben ik wel aan toe met zo'n zeikerige brompot naast me," fluister ik tegen de barkeeper. "I'm dreaming of a white Christmas,"zong Bing Crosby uit de retro jukebox.  "Ik mot van dat liedje altijd janken, dan denk ik weer toen alles nog oké was tussen ons," ze had haar peuk op straat weg gepiekt en was weer naast me komen zitten. "Herman bedankt jochie en neem er zelf ook een van mij," vervolgde ze. We zaten zo een tijdje zwijgzaam naast elkaar naar allerlei kerstsongs te luisteren, toen de deur van de kroeg met een flinke zwaai werd open gegooid. "Ma zit je hier, pa en ik zijn je al de hele tijd aan het zoeken, je ken toch effe bellen!" riep een stevige kaalkop glimmende man. Even later stapte ook de pa in kwestie de kroeg binnen. Ik begreep dat ik even plaats moest maken aan de tap, want het gezelschap stond nogal dringend achter mij op haar te foeteren.
Hoe ze zo iets kon doen, dat zonder wat te zeggen zomaar weglopen uit het verzorgingshuis.  ."Herman waarom heb jij niet even gebeld!" riep haar zoon, " je weet toch hoe de vlag er bij hangt!"  Dat was wel zo, maar Herman vond dat het niet zijn taak was, zich te bemoeien met een andermans moeilijkheden. "Annie mag hier altijd van mij komen, ze mot toch ergens heen als ze effe de kluts kwijt is, je weet dat ze hier veilig is, wat een gezeur zeg." Ook al was barman Herman even pissig, na wat heen en weer gesteggel was de kou al snel uit de lucht en werd het conflict afgedronken. Toen hij, pa dus, even later met zijn Annie gearmd naar buiten liep, fluisterde ze nog snel even in m,en oor. " Je ziet het hè ik ben toch niet alleen met de kerst."      

Thursday, December 18, 2014

De nieuwe wereld

En ik zag een nieuwe wereld, een die mij de oude deed vergeten.
Het helse vuur van oorlogen was verandert in een koele wind van vrede en verdraagzaamheid. De hebzucht was verandert in het genoeg vinden van genoeg, de verspilling was verwisseld door de juiste maat van de dingen. En overal was er liefde voor elkaar en zag men het mooie van het natuurlijke leven. Niemand wilde groter dan een ander zijn zonder de ander te respecteren. Ik zag hem, die nieuwe wereld. Vlakbij, in jou, in mij. Zolang jij en ik er zijn zal  er die nieuwe wereld mogelijk kunnen zijn. Hoe? door echt nieuw te zijn..   

Wednesday, December 17, 2014

O dennenboom

Ik zag hem staan ergens in het bos, niet wetende straks ben ik de klos.Want op een groot plein voor een stads of gemeentehuis zijn straatstenen weggehaald en in de grond staat een verticale buis.
De kettingzaag velt  zijn Salomonsoordeel  in een vloek en een zucht, een zware dennengeur bezwangerd de vuile stadse lucht. De kerstboom is geboren bij het sterven van zijn hout, de warme lichtjes verlichten zijn takken maar de boom heeft het zelf van binnen vreselijk koud.
O dennenboom was gebleven waar je was met je groene naalden, je groene naaldenjas. De dieren in het bos gaan je missen de lege plek is daar voor te groot. O dennenboom, O dennenboom, straks ben je na het geboortefeest snel vergeten en helemaal dood.
Ik ben niet voor kunstkerstbomen maar in deze, laat ze maar komen zodat het echte hout zijn leven houdt

Monday, December 15, 2014

Al te veel

Dan even is de dwaas een geleerde die men al luisterend zijn lippen kust. In deze verdwaalde wereld is het spoorzoeken naar ontspoorde onzin verheven tot internationale sport.
En hij op zijn looftrompettentroon gezeten, hij laat zijn vergrijsde schedel hangen en vraagt met tranen over de wangen,
"Is het niet al te veel?"

De zon heeft zojuist zijn kille dieptepunt gezien, de paarden zijn ingespannen voor de race met de klok. Kalkoenen ganzen herten eenden en ander gevangen wild heeft zijn bloed geofferd in zijn zwanenzang voor het kerst bacchanaal. En ik, ik laat mijn wijze schedel hangen en roep met tranen over m,en wangen.   
 "Warempel het is al te teveel!"   

Sunday, December 14, 2014

In de late middagzon

Ik droomde van een op hol geslagen hobbelpaard een draaiorgel zonder tonen een reuzenrad met hoogtevrees een verhaal van een taart  in witte bruinebonensoep zonder bruinebonen. Ik hoorde een ezel  met een ezelin flierefluitend noten balken zonder enig piepgeluid en weet je, daarnaast stond ook nog een stoute bruidegom en bruid keihard te zoenen midden in een mand met heel zacht fruit. Tot slot zag ik waarvan ik dacht dat dat  niet kon, een chocolade spuitende oliebron.
Ik zag het in een droom liggend onder een toverboom.
In de late middagzon.       

Monday, December 8, 2014

Rusttijd

Enkele somber gestemden mensen kwamen naar de wijze man en vroegen hem wat ze tegen de winterse saaiheid konden doen.
"Allereerst", sprak hij, "zal ik een lamp aansteken zodat er licht komt tussen ons en het donkere."
"Luister naar wat ik jullie vertel over het hanteren van je gevoel."

"Zo komen de dagen licht te kort, de nachten zwelgen in hun tijd.
Meer nog dan alle uren die geen licht of donker zijn, is het schemer met zijn donkere gedachten als een gemene aanklacht tegen hen die gelukkig willen zijn." "Maar luister!"  "Dan komt er uit die verste verten plotseling een lief mens je vertellen dat het er toe doet dat jij er bent." "Hij verteld je," "maak jezelf heel, repareer het licht dat dreigt te verduisteren. "Hou van jezelf , met je hoofd, je gevoel en heel je eigen wezen en deel dit mooie beleven met hen die bij je zijn." "Zo komen de dagen nooit geen licht tekort en zijn de nachten een rusttijd voor je ziel."

Saturday, December 6, 2014

Evenmoment

Door het evenmoment te laten zijn waar het is komt er ruimte in het voorbijgaan van mijn zijn.De sneeuwvlok weet van geen verloren entiteit. Als hij smelt is hij gebleven, gebleven in een andere verschijningsvorm.Materie is niet meer en niet minder, het is zowel als niettemin, het is ontelbaar, onberekenbaar en  niet te controleren in zijn verwachte uitkomst.Materie is in zichzelf vormloos, vormend in het ontstaan van vormen en het laten voorbijgaan van het evenmoment van het eeuwige zijn.

Thursday, December 4, 2014

Klop, klop

Daar wordt op de deur geklopt
Hard en zacht door elkaar
Een bleke vreemdeling zeker
Een echte zoete hartenbreker
Welaan, het is er een met wel heel vreemd haar
Vraag eens zomaar naar maar mijn slim idee
Wie ben je? waar kom je vandaan?wat is je DigiD?
Vraag hem dat zonder te verblikken klip en klaar
Want soms klopt zijn harde zachtjes kloppen niet
En is de klopper een beetje verdacht en raar   

Wednesday, December 3, 2014

Zie de maan

Kan het zijn dat je verblindt wordt door de maan
Dat zijn geel witte spiegel jouw laat verbleken
In het oneindig breken van de sterrennacht
Is hij niet verwacht meer dichterbij dan je eigen ziel
Zie de maan hij schijnt als een spiel door de bomen
Staak je wild geraas, maak de stilte in je dromen
Zijn knipoog, zijn soms magere sikkellicht
Zijn steeds veranderend gericht
Zie de eeuwige maan
Jouw tijdelijke waan
Beschijnen met zijn spiegellicht
Door de hoge kronen.    

Tuesday, December 2, 2014

Massa is meer dan veel

Wie het weet mag het zeggen, wat maakt massa meer dan veel?
Niets toch? Huil maar tranen met krokodillentuiten.
Dat de pluimveesector zwaar is getroffen door een dodelijk virus, is geen verassing,toch? We waren toch al dodelijke bezig, het is eigenlijk gewoon een kwestie van een tijdverschil van 6 weken. 6 weken vanaf piepkuikentje tot slachtkuiken. 6 weken is ruim 1000 uren van turbo groeien en abrupt stoppen met leven. Wie het weet mag het zeggen, wat maak deze massa meer dan veel, veel meer zelfs.
Miljoenen dierenharten hebben een ingebouwd start stopsysteem van ons mensen gekregen. Wie het weet mag het zeggen, wat maakt ons zo, dat we niet meer de maat der dingen kennen.Als je in de gematigdheid geen vrijheid meer kunt vinden en je vindt dat al het dierenleven jouw bezit is, wat doe je dan nog hier? De stallen staan nu leeg, verhuis en blijf niet waar je niet moet zijn. Want omdat ik het weet mag ik het zeggen, deze massa is meer dan veel, veel meer te veel zelfs. 

Wednesday, November 26, 2014

Even stuk

Dan zit ik even stuk.
Omdat er weer iemand een baarlijke onzin heeft gekraamd. Een die door velen niet begrijpend is beaamd zonder hem wenkbrauwfronsend af te wijzen. En zij die zeggen zonder een kik te zeggen te zijn de wijzen wijzen, zij kunnen vanaf hun verschijningsogenblik de ogen niet meer sluiten zonder vals gezicht. Zij ogen onder mijn ogen dommer dan de honderd ezels die zich gedragen als ware kwezels met ezelsoren in het te kort verschenen avondlicht. Nee, geef mij dan maar die verwaande bakker, een die boterletters bakt zonder schrijversnut en kransen van bladerdeeg vervalst, ze vult met gesuikerde witte bonenprut. Ja zo'n fabrieksloze warme bakker, die bedoel ik, nee hij is geen arme stakker, maar een die zijn zakken vult  met euro's en klanten geduld.  Ik lees dit verhaal verdwaasd en uitgeluld... en zit dan van puur geluk gewoon even, door deze onzin regels even helemaal stuk.   

Tuesday, November 25, 2014

Zintuigen

Als het oog wat wil , verbeeld dat dan
Als het oor  wat wil, verhoor dat dan
Als  de neus wat wil, snuif dat dan
Als de smaak wat wil, beproef dat dan
De wil van je zintuigen is niet om te buigen
Begrijp dat dan 

Sunday, November 23, 2014

Terug

Kom jezelf eens tegen
Als je wachten moet voor een open brug
Kom jezelf eens tegen in je haast alleen
Maar in vele gedachten terug
Het schip wat tegen hield
Gaf jou een moment van rust
Het vaart nu wellicht door jou bezield
Niet moederziel alleen 
Naar een voor jou onbekende kust
Terug



Friday, November 21, 2014

En dan nog even dit

En dan nog even dit:
Het kan zomaar in de lucht zitten dat er nergens nog een sprankje hoop is te hopen. Dat  meer dan honderd miljoen kippen eerder dreigen dood te gaan dan de paar maanden die ze normaal van ons ,dieren minnend volk, krijgen. Vergassen is nog steeds de oplossing om het levensgevaarlijke leven te stoppen. Zonder deze zachte dood gaat het onzichtbare harde leven van het virus steeds verder. We praten over de enorme economische schade, de eventuele te korten aan kippenvlees, van eieren,. Het is moeilijk te verkroppen dat dit drama, zo vlak voor de het feest van het nieuwe leven en licht, zich voor doet.   

En dan nog even dit:
Zouden al die kippen voorkomen in gedachten van de schepper, 'De Alwetende?'. Zou hij weten van hun zinloos sterven? Volgens de heilige geschriften wel."En ik zeg jullie dat geen levend wezen de aarde dood zou kunnen verlaten zonder dat Hij, 'De Onzienlijke', daar weet van heeft. Zelfs de dode mus ontsnapt niet aan zijn goedheid, hij weet van de mus z'n dood."
Het zit zomaar in de lucht, het virus en zijn onbegrensde vogelvlucht.
   

Tuesday, November 18, 2014

De zak van Sinteklaas

De zak van Sinterklaas, Sinterklaas, Sinterklaas
De zak van Sinterklaas o jongens jongens, is een baas
Hij poeiert, hij poeiert, hij poeiert , blij van zin
Zijn hele, zijn hele, zijn hele zak steeds in
Want door de lange zit, lange zit op schimmels rug
Is de zak van Sinterklaas, Sinterklaas, Sinterklaas
De zak van Sinterklaas hard verkreukeld en heel erg stug

Dus zie je Sinterklaas, Sinterklaas, Sinterklaas
In het maanlicht door de bomen, door de bomen
Bedenk dan dat zijn wit gezicht, zijn wit gezicht
Heus wellicht, heus wellicht
Niet door zijn zwarte Pietenbaas, zijn Pietenbaas
Maar zeker door zijn paardje is gekomen
 

Saturday, November 15, 2014

Pepernotendom

Waarom?
Waarom vind ik de stoomboot leuk
Waarom lig ik door het huppelend paardje in een deuk.
Wat mis ik met de knecht die zelf heel veel snoept
Lachend staat te zwaaien en naar mij telkens roept
Over zoet zijn en geen lekkers
En de zak voor de stoute bekkentrekkers
Zij krijgen gewoon een rammel toe
Jawel, met de zwartepieten roe
Is het de Sint als Goedheilige man
Die niet in een rolstoel zitten kan
Maar op het witte paard wil rijden
Zonder van het hellend vlak te glijden
Waarom geeft dat zwart ineens zoveel gezeur
Terwijl als het licht  niet brandt
Alles heeft de zelfde donkere kleur
Heus ik vraag mij gewoon simpel af
Waarom krijgen zij geen straf
Omdat zij de stoomboot hebben gekraakt
Waardoor een kinderfeest aan lager wal is geraakt
Ik weet het echt niet waarom
Maar dat zwartepieten gezeur
Dat vind ik
Pepernotendom.
   

Friday, November 7, 2014

De zevende dag

Op een zekere dag kwam een zeer gehaast persoon om raad naar de wijze man. Hij vroeg waarom zijn nachtrust geen rust was maar een kwelling van onrust. Zelfs op zijn vrije dagen voelde hij zich als een gevangene van zijn onrust.

"Als je de rust op kan brengen om naast mij te komen zitten zal ik je vertellen wat je moet doen met je onrust." 

Luister:
Er was eens een boer die nergens in geloofde dan alleen in zich zelf, want hij wist het ik geheim van zichzelf.Hij zwoegde en werkte als een paard en zweette als een os, maar niet alle dagen..
Op de zevende dag ruste hij.Hij ruste met het gevoel even niets te zijn, niets te doen, niets te willen doen. "Het is voor mij geen gebod, ook geen verbod, het is niet eens een aanbeveling,"zei hij. "Het is slechts een gehoor geven aan mijn gevoel dat zegt dat het voor even nu genoeg is geweest." "En weet je, die zevende dag, ach hij zou zomaar een achtste of een zesde dag kunnen zijn. Het gaat er om dat alsmaar rennen en vliegen mij geen tijdwinst oplevert maar spierpijn een berg stres en een akker van ontevredenheid."

Wednesday, October 29, 2014

Gestel

Gestel,  Jezus wordt geboren in een megastal gewoon tussen de slachtbiggen of plofkippen: Wat te doen met al die hoogwaardige bezoekers? Al die herrie, het plofkippen gekerm, het gespeende varkens gegil, nergens een os of een ezel te zien, klaar ben je. Maar gestel, ben je er klaar voor? Denk je eens in, laat je fantasie de vrije uitloop, gewoon naar buiten lekker scharrelen met je kerstgedachten.Het zou toch een mooie tranentrekkende kerstsoap kunnen zijn. Een mega tv spektakel, met echte scharrelkippen als engelen en die biggen moeten natuurlijk vervangen worden door graskalveren want die lijken toch nog het meest op ossen. En omdat we een land vol politieke ezels hebben hoeft dat ook geen probleem te zijn ze staan in de rij voor deze cast. Halleluja!Een nieuwe Jezus is ons geboren in deze bevrijdende passion, halleluja in een ongekende setting van de diervriendelijke megastal.
En een stem klonk van uit het heelal, "O mensen ontruim toch u stallen en maak er een herberg van voor de ontheemde vluchtelingen en u zult in deze mensen het vlees geworden welbehagen vinden."   

Sunday, October 19, 2014

Kinderdroom dingen

Ik geef mezelf een cadeau van verzonnen lieve mensen, ik knuffel ze heel lang totdat ze mij ook lief vinden. Ik maak voor mezelf en mijn vriendjes een tuin vol bloemen en planten er zijn allemaal bomen met heel veel fruit om in te klimmen en om van te smullen.
Ik ga meer dan 1 dag lachen ook meer dan 2 dagen, nee het zijn wel 1000 dagen pret als ik ga naar bed. Ja dan ga ik dromen van allemaal gekke mooie dingen want de wereld heeft niets aan ruzie maken en vechten, ik ga van mooie bloemen lange slingers vlechten en geef ze aan jullie mijn lieve vriendjes.

Thursday, October 16, 2014

Blindganger

"Zonder opdringerig te zijn zou ik je willen vragen niet zo irritant naar mij te staren." We stonden met nog meer reizigers bij de bushalte op vervoer te wachten en een van de wachtende stoorde zich blijkbaar aan een lange donkere man die hem, althans dat dacht hij, als maar aan staarde.De als starende bedoelde man begreep waarschijnlijk niet dat de opmerking aan hem gericht was , want hij veranderde totaal niet van houding. "Jongen, zei ik, je moet je niet zo druk maken, kijk nou even gewoon wat er echt aan de hand is." De lange donkere man had een wit rode stok in zijn hand en onder zijn arm hield hij een laptoptas geklemd. " Sorry meneer, zei hij, ik ben slechtziend, maar stopt deze bus bij het asielzoekerscentrum?" Hij sprak vlekkeloos Nederlands.
"Ik zei je toch, ze doen net of ze blind en doof zijn en maar profiteren van onze gastvrije samenleving," snierde een van de wachtende.
Ik vond het nu wel genoeg en tijd voor een gepeperd antwoord op zulke domme racistische opmerkingen. Maar daar kwam de bus en werd het gewoon netjes duwen en voordringen geblazen. Even later zat ik naast de schijnbaar onverstoorde man die naar het asielzoekerscentrum had gevraagd. "Ik zal mij eerste eens even voorstellen ik ben Ronny Hollander, ik ben tolk in een aantal Afrikaanse talen."
Ik verontschuldigde mij voor de opmerkingen die zonet door een paar mede reizigers waren gemaakt. "Meneer ik reageer daar nooit op. Weet u, ik ben misschien meer Nederlander dan hun, gewoon ergens in de polder tussen de koeien geboren, ja ja dat is echt zo, een boerenzoon dat ben ik!" hij lachte van oor tot oor.      

Tuesday, October 14, 2014

Slager

Ik ben een slager,niet een die slacht
Ik ben een slager die zijn koper acht
Ik sla mijn koper naar beelden in mijn hoofd
Ik ben een slager die geen dier zijn leven beroofd

Het zijn van een wezen is het wezen van zijn zijn
Dus sla ik mijn koper zonder angst en venijn
Geen blinde vinken of wild van de jacht
Ik ben een slager die van zijn leven geen leven slacht 


Wednesday, October 8, 2014

Vluchteling

De koffers zijn gepakt, nog snel een laatste blik op de oude torenklok, z'en wijzers zijn er afgeschoten.
Schiet op, je moet nu echt gaan, geen tijd meer voor snikken of een traan, je moet, je moet nu gaan. De kat een aai, de kippen nog snel gevoerd, kom je moet nu gaan, de hemel is al rood geroerd. Ergens, hier ver vandaan, worden de populieren in de lage landen al langzaamaan grijs, maar jij? je gaat op reis. Je moet nu gaan Ik bedenk nu.in enen, waar zijn die mooie stille dage, waar zijn ze? waarom zijn ze verdwenen? Het gekrijs van de vuurspuwende overvliegers is killer dan de koude lucht, ik weet het, ik moet nu gaan in een lange bange vlucht. In de donkere verte bulderen de kanonnen ontstoken door domme haat, kom ik moet nu gaan anders is het te laat.
Kom ik moet nu gaan. 

Monday, October 6, 2014

Najaarsgedachte


Najaar
Het is even een oneven gevoel verbeeld in ondeelbaar geluk
Nog is het leven als eeuwig te ervaren maar in een seconde stuk
Geef mij je gevallen hoofd, je gestolen hart, je verdwenen doel 
Het is niet kapot, niet vergruizeld het is geen gebroken gevoel
Zoals jij naar mij kijkt, laag door het schemerdonker heen
Zo blijf ik je liefde, je eeuwige liefde, die de zon ooit bescheen

Monday, September 29, 2014

Voortschrijdend

Voortschrijdend inzicht is niet meer dan de leer 'Der vergeten fouten.' Het is een leerproces dat een pad van achterhaalde dwalingen aan geeft. Een kapstok, een schoonprater, een, als we dat hadden geweten, ja dan. Het is zelden een op hun schreden terugkeerders verhaal. Want het is immers het 'inzicht' wat is bijgesteld, wat is meegelopen met de tijd, niet met het bedoelen daar van. Voorschrijvend inzicht, dat zou het moeten zijn., een visie met een vaste richting, niet een achteraf  verschuilend verhaal maar zuivere taal.

Herfst
Even was de zon haar kracht vergeten
Nevels ontrokken haar aan het gezicht
Maar in haar voortschrijden te weten
Kwam haar warmte even weer aan het licht  

De tijd geeft in deze dagen haar achteruitgaan toe
Het hooi ligt geurend op de zolders
De bomen zijn hun bladeren moe
Mist en nevel stormende wind
Het jaar is zich aan het haasten
Geploegde akkers zijn weer glimmend blind

Friday, September 26, 2014

Dag Sinterklaas

In het land van blonde duinen
Waar de Noordzee vriendelijk bruist
Is het zomers heel goed bruinen
Als de visboer de groene haring kuist
Ja dat land met vele waterlopen
En molens in het open verschiet
In dat land daar wil ik  wonen
Met Sinterklaas en zwarte Piet

Wednesday, September 24, 2014

Je zijn

Als je iedere dag jezelf bekijkt met de blik van een ander, valt er meestal een ding op: je hebt kritiek op die ander.
Zelf herkenning is een sterke kwaliteit van jezelf.
Nog meer dan al het andere is het eigene geen vreemdeling in je.
Het spreekt de taal die is te begrijpen.Luister naar jezelf met vertrouwen in je woord. Maar soms is zwijgen zonder iets te verzwijgen meer dan stilte, het is nodig om je eigen zijn te respecteren. 

Tuesday, September 23, 2014

Een wonder

Verwacht geen wonderen want hun verschijning is een wonder
Verwacht geen liefde als je het niet hebt gezaaid
Verwacht geen geduld als je ongeduld niet wordt geduld
Verwacht geen waarde als je oordeel waardeloos blijkt
Verwacht geen water als je de bron niet zelf voedt
Verwacht geen licht als je het zelf niet uitsrtaalt
Verwacht geen, maar sta open voor een wonder.

Thursday, September 18, 2014

Empathie

Een aantal bezorgde bewoners van de streek kwamen naar de wijze man toe omdat ze maar niet konden begrijpen waarom er zo weinig empathie in de streek was. Iedereen leefde zijn eigen leven zonder echt geïnteresseerd te zijn  hoe een ander zijn leven leefde.

De wijze man vroeg aan de vragenstellers hoe zij naar hem toe waren gekomen. Ieder apart? of waren ze met elkaar op reis gegaan? "We zijn met elkaar  in de bus gestapt en onderweg, zijn er mensen die het hadden gehoord dat wij u om raad gingen vragen, ook ingestapt," zei een  heldere jonge  kerel.
"Zo zie ik dat jullie bezorgdheid en jullie betrokkenheid bij elkaar er nu wel is, maar niet altijd een wezenlijk deel is van jullie tijd." "Het besef dat iedere dag eigenlijk uniek is en nooit herhaalbaar is, moet bij jullie nog groeien."

Ik zal jullie een verhaal vertellen om te laten begrijpen hoe je empathie kunt laten ontstaan en in leven kunt houden.
In een huis woonde vier broers en vier zussen. Geen van hen was getrouwd of had een vaste relatie. De oudste zus en de oudste broer regelde het huishouden zonder dat iemand dat hen ooit had gezegd dit te doen. Na een aantal jaren werd eerst de oudste broer ziek en even daarna ook de oudste zus. Zonder dat er een woord over gesproken werd deden de andere het werk wat ze eerst niet hoefde te doen.
Het huishouden regelen en voor de twee zieken zorgen was nu een algemene taak geworden.Nadat de twee zieken weer beter waren geworden bleek dat iedereen zo gewend was om wat voor de ander over te hebben, dat besloten werd dit groter te gaan aanpakken. En is er in die streek nu een een grote sociale community ontstaan. Ik geef om jou om wie je bent en om wie je niet bent: dat is hun lijfspreuk geworden.
Zo is te zien dat nare dingen zoals ziek zijn, omgezet kunnen worden in beter en goed te kunnen zijn voor elkaar zonder dat je je eigenheid hoeft prijs te geven. Simpel zijn is niet simpel denken of wezen.      

Tuesday, September 16, 2014

Ik weet meer

Dan weet ik meer dan die meneer, die deftige meneer met zijn hoge hoed. Want het toveren gaat hem slecht af.. Echt waar ik zag in een onbewaakt ogenblik dat hij verschikt onder zijn hoed keek, en weet je wat er weg vloog? Zomaar een gedachteloze gedachte, die floepte er als een koekoeksei oeps onder vandaan. Ja het is gewoon niet anders, dan weet ik veel meer dan die deftige meneer ook al heb ik geen hoge hoed, en ik draag een rood petje zonder franje. Mijn toverkunst,?je geloofd het niet, is Oranje! 

Sunday, September 14, 2014

Van de dommen

Ik hou me van de dommen
Ik ben een tijdbom
Maar zonder horloge
Dat ik niet ontplof
Kan mij niet bommen

Thursday, September 11, 2014

Eksterkwaat

Iedere dag krijgt de oude kat van mijn buurman van zijn buurvrouw een portie Wiskas op een schoteltje, buiten op de stoep onder het slaapkamerraam van zijn baasje. Waarom buiten? Nou binnen zijn huis eet het hondje, zijn speelvriendje en treiterraatje, de Wiskas in twee happen op. Buiten eten is dus voor het oude beestje veiliger zou je zo denken, maar dat is niet helemaal waar.Want wat is het probleem? Het probleem is dat er twee bijdehante eksters in de bomen naast ons huis huizen. Ze zitten daar normaal gewoonlijk rustig te keuvelen en te kwetteren en scharrelen in de bomen naast ons huis.Maar zodra de buurvrouw naar buiten komt met het blikje Wiskas, Ja, dan maken ze direct heel veel meer kabaal. De kat is al heel oud en wat traag in zijn doen en laten geworden. Als hij niet snel genoeg bij het schoteltje met kattenvoer is zijn de eksters hem al te vlug af. en zijn grauwen en snauwen helpen maar nauwelijks om de eksters te verjagen. Als het oude dier  even niet oplet proppen de eksters hun snavels vol met het blikvoer. De oude kat wordt steeds magerder en de eksters dikker.
Ik zag ze vandaag weer met takken en ander nestmateriaal slepen.
In de nazomer en herfst bouwen ze gewoon weer aan hun nest want er is eten genoeg in de buurt.      

Wednesday, September 10, 2014

Voor hen die vallen

Voor hen die vallen
Vroeger dan voorheen.
Voor hen die vallend
Verdorrend verdween
Voor hen die vallen
Vallen in stervend licht
Vallen na gedane plicht
Voor hen die vallen
Vallen in de ochtendwind
Vallen in de kringloop
Verwachtend het nieuwe lente kind
Bedankt
Voor hen die vielen 

Sunday, September 7, 2014

De zee is van niemand

"De zee is van niemand, van geen enkel mens."Hij staarde staande op het woest dansende houtvlonder over de golven. "Pas had ik nog hier een of andere pierewaaier die dacht dat die bijdehand was door te zeggen dat de zee ook grenzen heeft, ja aan me hoela! natuurlijk heeft hij grenzen anders zou heel de aarde een grote plas zijn, de bijdehand." "Grenzen zegt niks over dat hij van jou is meneer, hij is niet van jou, niet van mij, hij is van niemand als alleen van zichzelf, snap u?" "Ja de zeebodem dat is een heel ander verhaal, daar hebben we natuurlijk wel grenzen omdat het big business is van wat er allemaal in die bodem zit" "Maar het water het water is eigenlijk van onze Lieve Heer meneer en dat is maar goed ook." Hij stak een zware van Nelle op en spuugde achter zich op het land. "Nee ik spuug niet naar de Heer meneer, dat is de goden verzoeken, en dat moesten die gasten die de zee vervuilen ook eens beseffen, ze schijten en zeiken als het ware in Gods wateren, meneer." De meeuwen vlogen krijsend over de golven. "Ja zij mogen dat wel, hij wees naar ze, zij mogen wel nou ja, je weet wel in zee schijten." "Kom ik ga maar eens anders ben ik niet voor het donker aan de overkant." Hij maakte zijn motorbootje los en voer hakke puffend de zee op.   

Monday, September 1, 2014

Alles kan

Doe even je ogen halfdicht en probeer ze in je valstrik te strikken, struikel bij bij Hans Anders naar binnen, hij zal zich blind schrikken.
Stop even je oren dicht en probeer dan Schoonenberg hoortoestellen te bellen, dat is lachen, ze schreeuwen je toe dat je eens langs moet komen op een van hun gratis hoortestdagen.
Wel of niet audio of visueel gehandicapt je bent een prooi.
Kom wip eens even langs voor een leuk hoor of zicht testje, gewoon bij je  audio of opticien, het zijn ten slotte je vrienden, toch?
Het fijne is dat als je daarna van het lachen last hebt van licht urine verlies er altijd een Tena Lady voor je klaar staat.
Dus gewoon schateren en droog blijven ineen.    

Saturday, August 30, 2014

Alles van waarde

'Alles van waarde is weerloos.' 
Schreef Lucebert in zijn gedicht, 'De zeer oude zingt,' 40 jaar geleden. Het is een constatering die tot vandaag niet aan waarde heeft ingeboet. Alleen het begrip 'Alles van waarde,' is erg persoonlijk gebonden. 
De weerloosheid geeft geen goede specificatie, hij gesuggereerd dat er geen verzet is of plaats vindt. Weerloosheid bestaat, maar is het in principe niet als er waarde aan toegekend wordt. De kracht van die weerloosheid zit hem juist in zijn eigenwaarde bepaling. 
Die waardepaling doet de aanvaller weerloos verwarren en beschamen. Het is de zuivere intelligentie die nooit weerloos, nog liefdeloos en zeker niet waardeloos is.    

Friday, August 29, 2014

Stille letters

Beeldbepalend zijn de beelden die dagelijks op ons netvlies gebrand worden. Laat alles maar zien en weten, we zijn al volgevreten van scherm en beeld vervuiling. Nieuws is al gestorven aan zijn achterhaaldheid voor de uitzending. Ons hoofd heeft niet meer opslagcapaciteit, terwijl de boekenkast zich staat te vervelen.
Laats vroeg iemand aan mij of ik nog wist waar de aan en uit knop zit. Gelukkig wist ik het nog, in mijn hoofd daar zit hij.
Massamedia, het vergif van deze tijd, het zit overal doorheen geweven en verweven. Het is niet zout, ook niet honingzoet nog fris zuur, het is adembenemend smakeloos en aan seconden bederf onderhevig.
Zorg dat je uit zijn klauwen blijft, lees een boek de dorpskrant een mooi tijdschrift en lees vooral niet alles, wees selectief. heb de stilte van letters lief.   

Thursday, August 28, 2014

Voor lief

Is de kat die met een zwerver mee gaat een zwerfkat? en als die kat dan jonkies krijgt zijn die jonkies dan zwerfkatjes? Dat soort vragen daar weten ze bij het UWV geen antwoord op. Anders gesteld dan: Waarom is iemand die zich niet wil binden aan een vaste woon of verblijfplaats een zwerver? of zoals ze vroeger zeiden, een landloper?
 En als hij dat dan is, volgens onze maatschappelijke maatlat van gedragingen, waarom heeft dat woord dan zo'n negatieve lading zodra het is gekoppeld aan een mens of een dier wat in de nabijheid van mensen pleegt te leven? Een kei die gaat zwerven heet nog steeds gewoon zwerfkei, hij wordt door niemand met argusogen gevolgd. Als het over een heel volk gaat, dan hebben we het, heel interessant, over nomaden met een zwervend bestaan.Vogels die niet op een plek blijven heten simpelweg trekvogels, zelfs paling en zalm zijn grote reizigers waar niemand zich aan stoort. Maar die zwerver, je weet wel, die met z'en kat en jonkies, jawel ze zouden wel eens kunnen stinken of ze minst er verwaarloost uit zien. Wat moet je er eigenlijk mee? Met mensen die zich niet willen of kunnen binden, niet lang ergens verblijven maar wegblijven bij het blijven. Geef ze een vriendelijk woord, aai die kat eens over zijn koppie en die vlooien, ach die neem je maar voor lief.         

Sunday, August 24, 2014

Hartstikke bedankt

Zonder een woord te zeggen keek hij mij aan. Niet dat ik om een woord van hem verlegen zat, dat zeker niet. Maar toch dat staren had iets irritants, iets van, ik kijk naar jou en heb maar niet de moed in je lijf om daar iets van te zeggen. Ik dacht, weet je wat je kijk maar ik ben niet van plan om maar een woord tegen je te zeggen.
Een groot staalvliegtuig vloog met veel lawaai over, dat is waar ook, dacht ik, ik moet nog vliegtickets boeken voor ons weekendje weg. Plotseling zag ik de man, waar van ik dacht dat hij mij irritant aanstaarde, in huilen uitbarsten, de tranen stoomde over zijn gezicht.  Hij riep in horten en stoten, "ze zijn er niet meer, ze zijn er niet meer!" Het vliegtuiglawaai was allang verdwenen, maar het had bij hem iets heel verdrietigst veroorzaakt. Een hand op een schouder, een zachtjes vragen of ik iets kon doen, een kop koffie of zo? Het was gelukkig niet te druk in het eetcafeetje waar ik even later met hem ging zitten om hen een bak koffie aan te bieden."Ja meneer, u zal wel denken dat ik een beetje gewieberd ben, en dat ben ik misschien wel ook. Maar als ik zo'n pokkending over hoor komen, ben ik weer helemaal van de kaart."
Hij zuchtte diep terwijl hij een slok van zijn koffie nam. Ik liet hem gewoon zijn verhaal doen. "Twee dochters meneer met hun  vriendjes gewoon weg, helemaal niks meer van over, vuile kolere boeven dat zijn ze, je schiet toch niet zomaar een passegierstvliegtuig uit de lucht. Trauma verwerking, ik weet echt niet hoe dat moet, laat staan hoe ik er mee om moet gaan. "Weet u, effe zo'n praatje met een wild vreemde, die alleen maar naar je luistert,  mijn geouwehoer wil horen, hè, hè wat knap ik daar van op hartstikke bedankt."                        

Sunday, August 17, 2014

Niet wat het lijkt

Om de nieuwe werkweek weer een beetje hanteerbaar te maken is het handig een paar handreikingen in hapklare brokken te krijgen.

1: Als je koek op is, zoek een lieve warme bakker.
2:Als je hoofd oververhit is, ga naar een koele ijssalon.
3:Heb je te veel gedoe, ontdoe je van het gedoe doen.
4: Vind je jezelf een lozer, vind jezelf weer als een winner.
5: Wil je jezelf ontlopen, doe dat met een boswandeling.
6: Van de regen in drup? wat is het probleem, water maakt vrij.
7: Is doemdenken jouw ding?weet dat denken daar niet voor is bedoeld.

Tot slot, als je denkt dat het gras bij de buren altijd groener is dan bij jou, weet dan dat zij wellicht kunstmest strooien en een hoge waterrekening hebben en het dus niet is wat het lijkt. 

Monday, August 11, 2014

Niet te pruimen

"Als jij even oplet wanneer de bus komt doe ik effe mijn oogies dicht voor een tukkie, ik heb ze vannacht niet dicht gedaan want m'en buren hadden een feesie." Ze zaten samen in het bushokje te wachten, twee ouwe bevriende knarren. De een lang en mager als een lat de ander kort dik en rond als een regenton. Al jaren gingen ze samen een dag midden in de week naar de stad om een harinkje te laten glijden en een borreltje te pakken. Gijs was de lange magere en Kor de korte gezette persoon. Het duurde niet lang of Kor was in een diepe slaap onderuit gezakt en snurkte met zijn mond half open als een verkouden os.
Gijs, eigenlijk de bijdehante van de twee, haalde zijn pakje met sjekkies uit zijn zak en stak er een tussen de lippen van zijn haringmaatje Kor. Deze begon direct het ding met tabak en al op te peuzelen, dit zonder maar een moment wakker te worden. " Hij vindt het lekker,"gniffelde Gijs en frommelde vervolgens nog een sjekkie tussen Kor zijn lippen. Ook deze werd smaakvol door zijn maatje naar binnen gewerkt.
Toen stopte de bus luidruchtig remmend voor de halte. 'Hee Kor wakker worden de haring roept!" schreeuwde Gijs boven het remmengepiep uit. Kor werd hoestend en proestend wakker met een mond vol shag en vloei. "Wat ben je toch een etterbak,"schreeuwde Kor, terwijl hij met veel misbaar probeerde het spul uit te spugen. "Meneer roken en pruimen is verboden in de bus, het is dat u het weet." De buschauffeuse wees op het bordje bij de ingang. "Ja ik heb het nog tegen hem gezegd, maar hij is zo eigenwijs als die rond is," sarde Gijs.      

Friday, August 8, 2014

Weer of geen weer

Ze zit daar altijd alleen op het bankje, de oude deftige mevrouw, in het parkje aan de overkant van de trambaan. De duiven weten het, ze weten heel goed dat ze er is en dat ze voer krijgen van haar. Iedere dag, 7 dagen in de week goed of slecht weer, haar duiven krijgen voer van haar. Toen bedacht een overijverige gemeente ambtenaar, ja ze zijn er nog zij het wel sporadisch, dat de duiven moesten verdwijnen. Hij had namelijk herhaaldelijk klachten van burgers gehad, ja zo heet dat in hun jargon, herhaaldelijke klachten dus, over stankoverlast en andere viezigheid die haar duiven zouden veroorzaken. Het is waar dat half verwilderde postduiven, die ook wel de vliegende stadsratten worden genoemd, vooral omdat ze alles, ja werkelijk alles eten en daarna ook werkelijke alles met hun stront vervuilen, behoorlijk overlast kunnen veroorzaken. Smerig en vuil dus en dus weg met die vliegende ratten, aldus de ambtenaar. Een ding had de ambtenaar vergeten om rekening mee te houden, Dat was de oude deftige mevrouw die iedere dag trouw haar duiven kwam voeren. Vangnetten en voer met verdovingsmiddel ten spijt, was er geen enkele duif die in deze truc trapte of vloog. "Mijn duiven eten jullie rotzooi niet ze zijn goed voer zonder drugs gewend!" had de deftig mevrouw met hoge stem naar de duivenvangers geroepen. Het klopte helemaal, want zodra de duiven haar zagen kwamen ze pas te voorschijn geen minuut eerder.Ten slotte zijn de duivenvangers zonder een duif te hebben gevangen vertrokken. En de deftige mevrouw is de duiven blijven voeren, iedere dag 7 dagen in de week weer of geen weer.     

Sunday, August 3, 2014

Te lange leste

Zo nu en dan is het plan te vertrekken naar ver van hier, de horizon achter te laten. En ach, als dan mensen vragend praten, is het zo nu en dan het beste te lange leste, als het even kan, dat vertrekken te doen.
Te gaan, want je vrijheid is geen veldslag waard, maar toch zo verklaard begonnen. Wie maakt toch al die nare kanonnen? die niet naar vrede streven maar verdelgen het kostbaarste wat  mensen bezitten, hun eigen leven.

Tuesday, July 29, 2014

Troost en hoop

Het licht verdwijnt welhaast ongemerkt in de vergrijzing. Nog even flakkeren zijn fonkels als een bijna gedoofde kaars.Maar het donker wil er niet zijn, het is niet zijn gebied, niet zijn werkelijkheid. Verdwaal niet blijf op de weg  ondanks uitzichtloos verdriet. Kijk en zie dat ik er ben en ik blijf bij je als jouw lichtdrager.Dit licht van troost en hoop zal niet verdwijnen, geen wind zal die kaars vervagen. In de tijd zit het verloop van je pijn, de tijd geeft je weer hoop en ik zal er zijn, om ,hoe wellicht waarachtig klein, een lichtje van hoop en steun te zijn. 

Monday, July 28, 2014

Met elkaar

Loop je eigen pad
Loop het met mensen
Mensen die hun eigen pad lopen
Mensen die goede gedachten schenken
Loop het en deel het pad met hun
Je pad en je goede gedachten
Loop het  maar
En beleef met elkaar
Het pad

Saturday, July 26, 2014

Littekens

Uit de chaos zal een nieuwe redelijkheid moeten ontstaan.
Anders is sterven alleen maar dood gaan, verdriet alleen maar tranen. Het waarom vraagt naar een antwoord, vraagt ook de realiteit, om te zeggen, dat er geen waarom is. Want als er zoveel leed is, zoveel radeloosheid, is een waarom niet te zeggen. Samenleven is soms ook samen sterven, samen stilaan zwijgend verder gaan, het is afscheid nemen, samen huilen, vuisten ballen, vloeken tieren, machteloos zijn, en als het niet te begrijpen is, gewoon stil zijn. Ook als de tijd de wonden zou genezen, wees dan er van bewust dat de littekens blijven. 

Thursday, July 17, 2014

Gewetenloos

Als de gewetenloze domheid zich in mensen heeft genesteld, dan maakt het niet uit wat hij doet.Als die zelfde gewetenloze domheid niets, maar dan ook niets weet van het verdriet dat ze heeft veroorzaakt, dan wordt het tijd dat er een grens wordt getrokken om die gewetenloze domheid te stoppen. Als de leugen zolang liegt dat hij zichzelf onwaarschijnlijk gaat achten, het liegen alleen achterblijft tussen de brandende brokstukken, maak dan een front van waarachtigheid tegen deze basale domheid. 

Monday, July 14, 2014

Vrij om te kiezen

"Je bent vrij te kiezen," zei de ezel tegen de krokodil. Ja dat wist de krokodil ook wel, maar of dat de oplossing was?
"Wat is het probleem?"vroeg de waterbuffel, want hij begreep er niets van waarom de krokodil niet kon kiezen tussen een halfuur touwtje springen of bungeejumpen. "Ik zou het wel weten, dat bungeejumpen lijk mij helemaal te gek joh!" De krokodil had de hoofdprijs gewonnen tijdens de zomerquiz, hij had alle vragen goed, maar nu was hij een slapjanus om dat hij niet durfde te kiezen.
" Een halfuurtje touwtjespringen daar word ik wel hartstikke moe van maar is niet zo gevaarlijk," vond hij. Maar de andere vonden dat geen argument. "Je kan dan wel slim zijn met je antwoorden maar verder ben je niet echt spannend!" riepen alle dieren in koor. "Oké, oké, ik ga wel bungeejumpen, ik heb geen keus als jullie zo blijven zeuren."
De krokodillentranen vloeide rijkelijk over zijn wangen.
"Ik zei toch,"balkte de ezel, "je bent vrij om te kiezen."

Sunday, July 13, 2014

Achteraf

In een achterafstraatje waar de windstille wind bijna nooit frisse lucht bracht, woonde een keurige schildpad samen met een niet zo nette, zeg maar, behoorlijk rommelig  everzwijn. Omdat er boven dat achterafstraatje altijd een dikke onfrisse lucht hing was er maar weinig ruimte voor de zon. Het was er dus altijd somber en beren saai 
"Het kan dan wel een achterafstraatje zijn," mopperde de keurige schildpad, "maar dat hoeft dan toch niet te betekenen dat de wind en de zon zo stom doen door ons gewoon links te laten liggen." "Dat  is helemaal waar, je hebt een punt,"knorde zijn rommelige vriend het everzwijn, "ze denken zeker dat wij achterlijke beesten zijn hierin dit achterafstraatje, nou mooi niet!" Van chagrijn had hij een groencontainer om gekukeld om er nog wat eetbaars in te kunnen vinden. De keurige schildpad vond het gerommel van het everzwijn maar niks."Als jij er nu ook al er een zwijnenstal van ga  maken dan vertrek ik morgen als een speer naar een tropisch eiland."  De sfeer was er niet prettiger op geworden en net toen het leek dat ze een fikse ruzie zouden krijgen, prikte er een paar zonnestralen opeens het achterafstraatje in en ook een frisse windvlaag bracht ineens opluchting. Wat was er gebeurd dat het weer zomaar zo veranderde? De zon en de wind, ze zijn al jaren dikke vrienden van elkaar, hadden van de huismussen gehoord over de problemen in het achterafstraatje en besloten dat ze als twee dikke vrienden daar zelf wat aan konden doen. De wind blies de onfrisse wolken boven het achterafstraatje een heel  groot stuk opzij, en de zon? hij bleef net een tijdje langer schijnen dan anders en precies recht boven het achterafstraatje. De schildpad besloot toch maar niet te verhuizen en het everzwijn stopte alle groenafval weer terug in de groencontainer. Achteraf gezien was het al snel weer een gezellig boel in het achterafstraatje.    

Wednesday, July 9, 2014

De 4 backpackers

" Ik heb het helemaal gehad met die mierenhoop,ik kies voor een ander bestaan", mierde de mier. Hij was uit de mierenhoop gekropen met op zijn rug een rugzak. "Uit de weg  ik ben een backpacker, een echte backpacker, dat zie je toch!"riep hij naar de mestkever die hem in de weg kroop "Oké, oké, ik ga al, wat een haast heb jij zeg, ik moet eerst even deze drol nog opzij rollen dan is de weg vrij," mopperde de kever. Met veel gezucht rolde hij de zware mestbal opzij. De mier rende als een losgeslagen paard richting de beek. "Ik ga een vlot bouwen om de wijde wereld in te trekken als je zin hebt kan je ook mee!" tetterde hij in het voorbijgaan. "Wacht, wacht!"riep de mestkever. "Ik ben het ook strontzat, dat gesjouw met die mestballen, ik ga mee." De mier stopte en ging even op een afgevallen boomtak zitten uit hijgen. De mestkever stond al snel met een grote rugzak op zijn schild klaar om met de mier mee te gaan. En daar gingen ze als twee echte backpackers, zie liepen al kletsend naar de beek. Een vlot bouwen, hoe doe je dat?  Ook al wisten ze niet precies hoe waren ze toch druk in de weer met takjes en stengels, jawel, om een echt stoer vlot te maken. "Waar zijn jullie mee bezig?" klonk er plotseling van uit het struikgewas.Een grote krekel keek nieuwsgierig van uit de struiken naar het drukdoende  tweetal. "Wij gaan er vandoor, we gaan backpacken!"riepen de mestkever en mier in koor. "Als je wil kan je ook mee, want met z'n drieën ik veel leuker," riep de mier. Hij was ten slotte met het backpacken begonnen. De krekel vond het een spannend en uitdagend idee. "Als jullie even wachten dan haal ik mijn rugzak met tandenborstel en wat..." "Ja, ja , schiet nou maar op want het vlot moet natuurlijk nu een stuk groter, "knerpte de mestkever. Even later waren met z'n drieën heel hard aan het werk, het vlot vlotte al snel naar een echt drijfklaar vaartuig. De zon begon al langzaam onder de horizon te zakken, wat betekende dat het zowat donker werd. De drie hard werkende backpackers besloten nog die zelfde avond te vertrekken.Het was volle maan toen ze op het vlot stapte. "Weten jullie waar de beek naar toe stroomt?"klonk er tussen het riet vandaan. Het was een nachtvlinder die wakker was geworden door het luidruchtige drietal. Nee, nog de mier nog de mestkever en ook niet de krekel, hadden geen enkel idee waar de beek naar toe stroomde. "Als jij het  wel weet lijkt het ons handig dat je gewoon aan boord stapt!"riepen ze alle drie in koor. De nachtvlinder wist zeker tot de eerste vijf kronkels van de beek waar de vaarweg heen ging, daarna zouden ze wel zien, het was tenslotte een backpackers avontuur, niet waar?."Als jullie even geduld hebben ga ik mijn rugzak en mijn nachtbril pakken," zoemde de vlinder zacht. Niet veel later zaten ze met z'n vieren op met vlot en dreven ze in de zwoele zomeravond het avontuur te gemoed.          

Tuesday, July 8, 2014

De betrekkelijkheid der dingen

De betrekkelijkheid der dingen zit  hem nog in de betrekkelijkheid nog in de dingen. Beide bestaan in hun eigen werkelijkheid. Er is een schijnbaar vast patroon dat de loop van zaken regelt of bepaald. Het schijnbare, het niet echt zien, is een onzekere blinde  factor. Na het begin is het einde begonnen daar tussen is de onzekerheid, een twijfelen dat we proberen te hanteren door te fungeren de finale te weten. Juist onzekerheid is bij uitstek geschikt om je intuïtie, je intern gevoel, te gebruiken.
De eerste stem in je is vrijwel altijd beter dan de stemmen die volgen.
Het probleem is echter dat luisteren er naar overstemd wordt door de betrekkelijkheid der dingen.

Monday, July 7, 2014

Struikelgewas

Ik was  zonet
In het struikelgewas
Ondersteboven gebuiteld
Gewoon gestruikeld
De dorens prikte mij
Pardoes in mijn nek
Ik jammerde
Potjandorie ik ben lek
In het struikelgewas
Waar ik zonet nog was
Gestruikeld
Pardoes gebuiteld   

Saturday, June 28, 2014

7 dagen na

De laatste wijsheid na deze zonnewende is een verborgen wijsheid die te vinden is in een getal.
Neem je leeftijd in dagen, doe daar  een dag per leeftijdjaar bij, vergeet niet de schrikkeldagen er bij te doen. Bereken daarna hoeveel dagen dat  bij elkaar zijn. Het getal wat hieruit te voorschijn komt moet je door 7 delen. De uitkomst van deze berekening is de tijdruimte die je hebt om in die dimensie te kunnen zijn.

Friday, June 27, 2014

6 dagen na

De maan is onze partner vandaag of  anders gezegd, vannacht.Hij is iedere keer nieuw en toch stokoud. Invloed en uit vloed, hoog en laagwater, cyclus met een permanente constante, toe rekenmodel en afrekenmodel, zomaar een paar genoemde kwaliteiten.Religie heeft de maan ook ingelijfd. Met veel rituelen vereringen en beschouwingen maakt het van de maan een apart hemellichaam. Maar bovenal is de maan de maan en maant ons hem te respecteren in zijn stille omgang.      

Thursday, June 26, 2014

5 dagen na

Het is goed te weten dat de oplossing van conflicten in de conflicten zelf te vinden zijn. Het is dus  een utopie te denken dat conflicten geen oplossing kunnen generen. Het ontstaan van ruzies, met de daarbij behorende tegenstellingen, is altijd terug te vinden in onbegrip en het wantrouwen van elkaar. Conflicten zijn bij uitstek geschikt, zij ze niet ontsporen in geweld, om er achter te komen wat er wringt en schuurt in verhoudingen. Een opgelost conflict maakt sterk, geeft vertrouwen en laat weer ruimte om vrij te ademen. Vriendschap laat vijandigheid verdwijnen maar niet de verschillen.  

Wednesday, June 25, 2014

4 dagen na

Wees vandaag bewust van de bestaansvorm die mens heet. De wereld is nog niet zo lang bevolkt door mensen. Daar voor waren andere krachten en entiteiten bepalend. Zie de overgang naar mensen als een tijdelijke vorm van de aardse aanwezigheid van een soort. Eeuwigheid is geen mensen ding, daar zijn ze te wispelturig en veel te oorlogszuchtig voor. En als we als mensen toch de euvele arrogantie hebben om te denken dat wij de wereld zijn, dan zal de tijd ter zijne tijd dit logenstraffen.
Dus wees bewust, verbaasd en dankbaar dat het nu nog niet zover is.  

Tuesday, June 24, 2014

3 dagen na

De dagen na de langste dag is het zingen van de vogels minder massaal geworden.De bomen hebben hun winterplan in de maak, het rijpen van hout en vruchten is in volle gang. Wij mensen denken veelal niet verder dan de dag en soms de nacht. Maar de cyclus van de aarde is een terugkerende natuurlijke omloop van het leven.Zorg dat je je verbazing blijf houden voor het constante ritme van het leven.

Monday, June 23, 2014

2 dagen na

Kan je de zon in het water zien schijnen? Je hebt een frisse kijk op de wereld en flinke kans door anderen relax gevonden te worden. Kan je de zon niet in het water zien schijnen? Je hebt, of een visueel probleem, of last van structurele jaloersheid, vooral de laatste is niet bevorderlijk voor een wezenlijke hechte vriendschap. Hoewel vriendschap soms blind is, is het blind zijn nooit daar de oorzaak van.   

Sunday, June 22, 2014

1 dag na

Een week lang na de langste dag is er iedere dag gelegenheid om je door een wijsheid te laten inspireren.

Voor vandaag de eerste dag na de zonnewende:
Sta stil, zit stil, wees stil, elke tel die je hiermee wint is het ritme voor de komende tijd.Spiegel jezelf niet aan de omstandigheden van het moment. Geef vandaag wat je vandaag niet wilt missen maar morgen misschien kwijt bent.
 

Friday, June 20, 2014

Anders dan anders

"Ik denk, nee ik weet het zeker, dat het vandaag anders gaat dan de laatste dagen," riep Koos de schildpad. "Anders, hoe bedoel je anders," snierde Henk de kariboe onder zijn gewei vandaan. Hij was die schildpad wijsheden helemaal zat. Dan voorspelde hij dit en dan weer dat maar nog nooit waren een van zijn voorspellingen uitgekomen."Goed," zei Koos de schildpad, "jij bent toch altijd een chagrijnig beest geweest, dus je zoekt het maar uit, maar als het fout gaat,,,," Koos trok mopperend zijn poten en kop in zijn schild. En Henk begon wat sikkeneurig aan zijn middagmaal van gortdroog toendra mos."Dat spul is al jaren niet te vreten, maar ja er is niets anders, daar is het hier veel te droog voor." Plotseling verscheen er een grote schaduw boven de kariboe, het leek wel of het ineens donker werd maar het was nog geen avond. Boven de Kariboe zweefde een wolk vol met schapen.Geen gewone witte schapen maar pikzwarte schapen daarom was het ineens donker."Zie je wel!" riep Koos de schildpad onder zijn schild vandaan. "Ik heb gelijk, het gaat vandaag anders dan anders, het wordt zomaar donker midden op de dag en dat is anders." Maar Henk de kariboe was niet echt onder de indruk van dat schildpad gewauwel. "Zwarte schapenwolken brengen regen, heel veel regen, dat is lekker want dan gaat het gras weer groeien, weg met die droge mos zooi.,"loeide Henk van geluk. En ja hoor, daar was de regen.Het plensde aan een stuk door. Er viel zoveel regen dat de toendra weldra veranderde in een waterplas. "Help, help!" riep Koos de schildpad. Hij dreef  ondersteboven met zijn schild als een soort bootje langs Koos de kariboe. "Wacht maar even, ik zal je redden ook al vind ik je af en toe een lauwe zeurpiet!"riep Koos sportief. Net toen de schildpad weer voorbij kwam drijven stak hij zijn gewei onder water om even daarna Henk de schildpad uit het water te vissen."Je bent mijn grote vriend en redder," proestte Henk. "Ja, ja" zei Koos, "dat zal wel. "Maar je had eigenlijk wel gelijk dat het vandaag anders zou gaan dan anders." Op een hoger gelegen stuk toendra zette Koos de kariboe Henk de schildpad tussen het nog dorre gras. "Ik kom gezellig bij je liggen herkauwen dan kunnen we nog na kletsen over deze bijzondere kletsnatte dag," fluisterde Henk de kariboe gemoedelijk, want eigenlijk zijn vrienden, toch?"      

Sunday, June 15, 2014

Wel Vaderdag

"Ik heb geen vader want ik ben een boom,"riep de boom, " bomen hebben geen vaders alleen moeders!" Het huilen stond hem nader dan het lachen. Want alle dieren in het bos vierden vandaag Vaderdag met hun vader. De krekel en de mier de tor en de pissebed de eekhoorn en het hert en de olifant, iedereen ging wel op bezoek bij zijn vader.
De boom stond alleen maar in zijn eentje te kniesoren en liet van verveling een paar bladeren vallen. "Kan je niet uitkijken boom het is nog geen herfst, ik krijg verdorie een blad boven op mijn kop,"riep de mol. Hij was net boven de grond uit gekomen om even een luchtje te happen. Sorry, sorry, neem me niet kwalijk ik heb niet zo lekkere dag vandaag," kreunde de boom, "iedereen is naar zijn vader en ik heb niet eens een vader." En weer stond het huilen hem nader dan het lachen.
De mol begreep er niets van."Waarom is iedereen naar zijn vader?"mompelde hij half onder de grond. De boom vertelde hem dat het Vaderdag was, zodoende. "Ik heb ook geen vader!" riep de mol. "Ik heb hem te minste nooit echt gezien daar is het veel te donker voor onder de grond." "Weet je wat!"riep de boom. "Als ik nou eens jouw vader ben en jij mijn vader, als je dat goed vindt te minste, dan hebben we toch allebei een vader en kunnen we ook Vaderdag vieren." De mol vond het een prima doordacht plan, en kroop direct in de grond om de boom, zijn vader, tussen zijn wortels kietelen. Deze lachte zo vrolijk dat alle dieren snel kwamen kijken wat er aan de hand was. "Mijn vader zit tussen mijn wortels te kietelen om dat het vandaag voor mij en mol ook Vaderdag is!" schaterde hij keihard. Die avond is het nog lang een vrolijke boel gebleven in het bos.   

Wednesday, June 4, 2014

Lustig rood

Ik ben gelukkig met hun vrijen
Hun lustig vrijen
Met bloemetjes rossig wit
Ik ben gelukkig met hun vrijen
Want zonder dat lustig vrijen
Blijven de kersen zonder pit
Ik ben gelukkig met hun vrijen
Hun lustig vrijen
Zo open en bloemig bloot
Ik ben gelukkig met hun vrijen
Want door die lustige bijen
Zijn mijn aardse beien
Heerlijk zoet en lustig rood.

 

Friday, May 30, 2014

Zelfbeperking

Als je dan toch vrij bent bind je dan niet door te denken dat je wat met vrij zijn zou moeten doen. Doe niets met je vrij zijn, laat het vrij zijn iets met jou doen.
Er waren eens  twee sportvissers. Allebei vingen een flinke vis, de ene visser bekeek zijn pas gevangen vis met trots en zette hem daarna weer terug in het water. De andere visser pakte zijn gevangen vis vast, bekeek hem nauwelijks, om hem vervolgens in een leefnet los te laten. "Als ik straks tijd heb ga ik hem bekijken,"zei tegen zijn vissende maat. De eerste visser was vrij te doen wat hij wilde als hij stopte met vissen, want zijn vis was, net als hij, ook vrij. De andere visser had zijn vrijheid met zijn gevangen vis in het leefnet zitten, en moest, hoe het ook was, als hij stopte, daar een stuk van prijs geven door vis alsnog vrij te laten.Vrij zijn blijkt hier dus gebonden door zelfbeperking.

Thursday, May 29, 2014

Geen hemelvaart

Ik ga varen
Niet op een wolk
Niet over zee
Dat is mij te hoog
Te nat
Te ver weg
Dat is niet mijn steg
O nee!

Ik ga varen
Niet naar de hemel
Niet naar de hel
De een is  te vaag
De ander te fel
O nee!

Ik ga varen   
3X Hoezee!
Ik ga varen
Ik ga varen
Naar de eeuwige sterren
Naar de eeuwig zee.  

Wednesday, May 28, 2014

Wie wil dat nou niet

Wie wil dat nou niet,  zwemmen als een eendje tussen het hoge riet, draven als een los geslagen paard over de wijde steppen, met leuke mensen ouwehoeren, gewoon eens even dommig kleppen. Wie wil dat nou niet, even los zijn van die klote aarde, een makkelijk baantje hebben met heel veel waarde, je gratis leeg poepen in het enge donkere bos. Kom op wie zou dat nou niet willen, gewoon eens even tsjillen, lekker even helemaal toto los. Alle dingen in het leven, ze bestaan slechts bij de gratie van het doen, dus pak gewoon  eens even je zelf bij de lurven en ga eens iets anders durven en heb maling aan al dat burgerlijk fatsoen. Wie wil dat nou niet....doen! 

Tuesday, May 27, 2014

Boer Pieter

Ergens ver weg van de bewoonde wereld woont op een enorm stuk land een heel vreemde boer. Die boer, die boer Pieter heet, is zo vreemd omdat hij heel bijzondere dieren houdt. Een normale boer  heeft koeien paarden geiten schapen kippen of varkens. Boer Pieter niet, dat vindt hij veel te gewoon, nee boer Pieter heeft hazen konijnen dassen eekhoorns papegaaien en zelfs een poelifinario en een krullevaar en nog veel meer van die gewone en heel ongewone beesten. Maar het aller vreemdste dier wat hij vertroetelend is een  baby mammoet. Een baby mammoet, ja hoor het is goed met je, die beesten zijn toch allang uitgestorven, het zal wel een olifantje zijn. Niet dus, het is geen olifantje maar heus een echte baby mammoet, ik heb het zelf gezien.Wat moet een ver weg van de bewoonde wereld wonende boer nou met  al die wilde en half tamme dieren bij elkaar? Nou hij vertroeteld ze stuk voor stuk en, dat is nog het mooiste, ze zijn allemaal stapel dol op hem. Dat mammoetje heeft hij zelf ergens in Siberië gevonden, het zat in een stuk permafrost ijs. Na het ontdooien begon het scharminkel weer te bewegen, en toen was het liefde op het eerste gezicht.Dat het beestje zeker een paar duizend jaar oud is, dat vindt boer Pieter geen enkel bezwaar, want leeftijd stelt niks voor, leefstijl dat is veel belangrijker, volgens  hem. Het grappige is dat het diertje erg bij de hand, of liever gezegd bij de slurf is, hij kan zelfs op een trombone spelen, tenminste als boer Pieter de kleppen bediend. Een vrolijke boel dus daar in dat ver weg van de bewoonde wereld land.Dit verhaaltje lijkt verzonnen, maar wat is nou verzinnen? Alles begint toch bij fantasie, dat is toch een soort werkelijkheid.

Monday, May 26, 2014

Kleurenblind

Zou jij mooie schoenen kopen een jas met een bijzondere print of een te gekke bikini, als je blind was? Zou je dat doen? Of koop je je kleren en andere lichaamsversieringen niet voor eigen vertroeteling, maar juist voor de anderen, voor de naar jouw lijf kijkers. Weet je wat het is, als iedereen niet zou kunnen zien hoe een ander er uit zou zien, wat moet je dan? alles zwart, wit of poepbruin dragen? Ja dat is lollig. Een andere vraag, zijn er dieren de weten welke kleur ze hebben? en als dat zo is waarom maken zij er geen probleem van als dat al duizenden jaren steeds maar het zelfde is gebleven.Niets geen gedoe met Bijenkorf V&D C&A shoppende papegaaien vleermuizen katten of honden, het zal ze een worst wezen dat ze al jaren de zelfde bekledingen dragen. Nee, mensen zijn wel heel vreemde wezens, maar gelukkig niet saai, niet onveranderlijk en zeker niet eigen identiteitsloos. Dus wat let je, maak van jezelf een ander mooi en kleurrijk eigen beeld en ga shoppen!          

Sunday, May 25, 2014

Make peace and love

Er was eens een verdwaalde dwaas die beweerde dat hij zichzelf tot in de 3e macht kon verheffen. Iedereen die hij tegen kwam vroeg hij tegen hem op te zien. "Kijk naar mij!" riep hij. "En zie dat ik mezelf heb verheven tot de zeer respectabele hoogte van de 3e macht!" Zijn donderende stem klonk als een voorbijrazende metro. Iedereen liep schouderophalend lachend door, behalve... "heb je ook macht over jezelf met je grote mond?" Vroeg een oud vrouwtje plagerig. Ze vond hem nogal irritant met z'n gebrul.
"Ga jij eens even zitten jochie en probeer zonder te trillen mij eens een vuurtje te geven." De verdwaalde dwaas keek haar verdwaasd aan en vroeg: "Maar u rookt toch niet, waarom zou ik dat dan doen?" "Kijk," zei het oude vrouwmens. "Dat is een opmerking waar ik helemaal niets aan heb, weet je, bijdehand, ik rook niet omdat ik geen vuur heb en jij met jouw dwaasheden mij ook niet hebben aangestoken, begrijp je het, ventje?" Het gesprek wat volgde was er een van wederzijds begrip en soms onbegrip. De dwaas daalde af uit zijn 3e macht naar de grond en pakte zijn aansteker waarna de oude vrouw haar jointje met hem in vrede deelde.

"Make peace and love!" zongen ze samen zachtjes.  

Friday, May 23, 2014

Als de vlieren bloeien

Als de vlieren bloeien
Met hun schermen romig wit
Als de vlieren bloeien
Voel ik mij weer jong en fit
Als vlieren bloeien
Bijen lokkend met hun sexy odeur
O, als al de vlieren bloeien
Gaat het voorjaar  zachtjes weer vervloeien
En staat de zomer zomaar voor je deur

Thursday, May 22, 2014

Europa

Wellicht zijn verkiezingen een geschetst vertoon. Maar niet de keuze maar het kiezen is de vrijheid.Besef dat nog geen 70 jaar geleden de oorlog en geweld Europa verscheurde. Is het niet een morele plicht aan die miljoenen mensen toen niet konden of mochten kiezen tussen leven of sterven. Kom op zeg, wat een moeite dat potlood, het is geen geweer maar een verweer tegen willekeur van een gestoorde enkeling.  

Wednesday, May 21, 2014

Hartinfarct

De grens tussen zijn en niet zijn is flinterdun
Dubbeltje op zijn kant houdt stand
Ingehouden adem mag los
Het leven gered
Kloppend hart
Gelukkig

Monday, May 5, 2014

Vrijheid is

Nadat ze uren met elkaar hadden gedebatteerd over wat vrijheid is, waren de meningen nog steeds gevangen in hun eigengereidheid.
Om deze impasse te doorbreken zochten ze gezamenlijk de oude wijze man op om antwoord te krijgen op de vraag wat vrijheid is.

De oude wijze man nodigde hen uit om in een halve maanvorm te gaan zitten.Hij zelf nam in het midden van de menselijke sikkel plaats.
En sprak,"ik heb jullie bewust in deze vorm laten zitten, deze vorm is al een deel van het antwoord wat in jullie zelf aanwezig is.
Een gesloten cirkel maakt vrijheid onmogelijk, nergens is hij te doorbreken iedereen moet in de cirkel blijven. Ik noem dit geen vrijheid maar gebondenheid. Als een van jullie hier in zo'n situatie zit, doe er wat aan en laat je niet wijsmaken dat je ook vrij kunt zijn in gebondenheid. Ik vertel jullie nu wat echte vrijheid is.Vrijheid is, als je een vogel bent, geen kooi of ren, maar een eindeloze vrije vlucht in de lucht. Vrijheid is, als je een vis bent, geen aquarium of vangnet maar een onpeilbare zee, een glad spiegelend meer of wilde rivier.Vrijheid is, als je een dier bent, geen stal, omheining of dierentuin maar de uitgestrekte bossen en onafzienbare steppen. Vrijheid is, als je een mens bent, geen grenzen geen oorlog geen discriminatie, maar een wereldwijde acceptatie van elkaar.Dat is de vrijheid waar we niet voor moeten vechten, niet voor moeten strijden, maar  die we kunnen bereiken door hem zelf te zijn voor anderen."    
 

Saturday, May 3, 2014

2 minuten

Ik herinner mij de laagvliegende vliegtuigen. Ze brachten eten, Zweeds wittebrood voor gassies zoals ik. Soms, als ik droom hoor ik ze nog .
2 jaar lang geen echt eten krijgen, geen echt brood happen.
De afvalcontainers bij de restaurants zitten nu vol met wat ik toen miste. Wat is het dat ik ze nog steeds hoor? Ze komen overvliegen als ik het even niet heb, ze tillen, met hun zware geronk, mij op om hoog in de lucht te blijven. En dan, dan is het stil, 2 minuten even geen geronk .Het is de dag waar ik ieder jaar weer moeite mee heb, want ik hoor ze, de laagvliegende vliegtuigen. Mijn redding van de hongerdood die andere niet hadden. 2 minuten even geen geronk, maar stille tranen van dankbaarheid er nog te zijn.     

Thursday, May 1, 2014

Niet alleen

De boterham die je smeert 
Ome Loek z'n dooie peerd
Het vliegje in je natte oog
Twee zwanen die praten
 Elkaar nooit verlaten
Al is het water nog zo hoog
Moeders die met vaders trouwen
En samen nestjes bouwen
Het is allemaal om ons heen 
Daarom blijf ik met je dollen
 En in de rondte tollen
 Want liefde dat doe je niet alleen

Wednesday, April 30, 2014

Ik weet het niet

Ik weet het, een boom heeft geen verstand, zijn starre wil is enkel alleen maar groeien, met de wind en wereld stoeien en doorworstelen met zijn wortelen het land.
Ik weet het, een boom hij is een en al een verwarrend hout gevecht, takken en bladeren ze doen me denken aan het eindeloos vergaderen zonder richting gevend regelrecht.
Ik weet het, een boom is niet te begrijpen, te volgen in zijn stille groene vlucht, hij is als een houtgeest,een plotselinge diepe zucht, die verborgen schijnbaar stervend zijn hout, zijn vruchten laat rijpen.
Ik weet het, maar snappen hoe hij het doet, dat gaat, het is niet te geloven, mijn simpele geest ver te boven.
Een boom, ik weet het niet.

Monday, April 21, 2014

Opstanding

Nu blijkt het leven niet verloren
Het bewegen niet vergaan
Als zon zich weer laat gloren
Bij het verbleken van de maan.
Opstanding is meer dan verlaten van stilte
Meer dan verschijnen aan een zoekend kind
Het is staan voor je zelf
Staan voor je andere zelf
Om te weten dat het leven
Soms bij het einde begint

Saturday, April 19, 2014

Paas boodschap

Het Heilige kruis heeft een kruising maar dat is geen geen middelpunt.
Te denken dat jij als mens best in staat bent zelf een middelpunt te kunnen zijn zonder dat daar een kruis aan te pas moet komen, kom ik tot de volgende stelling:  Sterf nooit met de gedachte dat jouw verdwijnen iets oplost waar andere geen schuld aan hebben.
Schuld aan je eigen verantwoordelijkheid is niet overdraagbaar naar personen,  niet in de tijd die is,  nog in de tijd de was.
Rol die steen opzij en verzoen je met je zelf.

Friday, April 18, 2014

Tijd doden

Daarnaast is tijd een relatief begrip als hij gedood, door zwijgen van het signaal, niet te beleven is. Vertragen nog versnellen bestaat niet zonder de constante roerloosheid van het moment. Evenmin versnelling een beweging naar voren is, is achteruit bewegen per definitie geen vertraging. Daarnaast is tijd geen eeuwigheid maar een bestaan met de tijdelijkheid van bewegen en stilstand en bewegen en stilstand en bewegen en stilstand en.....

Thursday, April 17, 2014

En dan nog nr.4

En dan nog
Gedachten
Ogen 
Beeld
Spiegel
Geluk
Verliefd
Verdriet
Vertrouwen
Bedrog
En dan nog
Een blinde vlek





Wednesday, April 16, 2014

En dan nog nr.3

En dan nog
Is de hoop
Veel meer
Dan opgeven
Meer dan
Simpel geloven
Dat het goed komt
Hoop is het
Toekomstperspectief
Van het niet zekere

Tuesday, April 15, 2014

En dan nog nr. 2

Moeddoel briefje voor op prikboord

En dan nog
Heb de moed
Als het moet
Om niet
Schelden
Maar sorry
Te zeggen

Monday, April 14, 2014

En dan nog nr.1

Een doelbriefje voor op het prikbord 

En dan nog
Blijf ik geloven
Dat het bestaat
Vriendschap.

Saturday, April 12, 2014

Een

Sta eens even stil
Even stil
Bij het rennen wat je doet
Sta een moment te momenten
Het is misschien de levensrenten
De winst die even niet meer moet
Sta even stil
Bedenk waar ren ik eigenlijk achter aan
Het is je eigen competitie, dus blijf even staan
Een gedachte vrij van haast
Laat het kaarsje branden bij een steen
Sta eens even stil
Een minuut
Een.

Thursday, April 10, 2014

Niet doen wel dan?

Spreuk voor alledag

Doe vandaag wat je gisteren van plan was niet te doen
Doe morgen wat je vandaag van plan was niet te doen
Zo haal je de tijd in zonder hem voorbij te gaan.

Wednesday, April 9, 2014

Ongezien

Lees niet
Niet lezen
Blind zien
Zie blind
Zie lees
Lees zien
Niet
Ongezien

Monday, April 7, 2014

Barrière

Na heel veel onderlinge verdeeldheid over het aanpakken van hun problemen, kwamen twee oude vrienden naar de wijze man om raad te vragen. Want hun jarenlange vriendschap was niet meer zoals een vriendschap behoorde zijn, goed en fijn.

"Als jullie rustig naast mij komen zitten en elkaar gewoon aan kijken, zal ik jullie een verhaal vertellen waar jullie allebei iets mee moeten doen," sprak de wijze man.

Luister!
Aan de beide oevers van de brede Zang rivier stonden twee vrienden iedere dag naar elkaar te zwaaien. Het was al maanden geleden dat ze elkaar normaal hadden kunnen spreken, want de rivier was zo woest en breed geworden dat jaar, dat het gewoon veel te gevaarlijk was om  met een bootje over te steken. Er bleef dus niets anders over om dan alleen maar naar elkaar te zwaaien en wat bekende gebaren te maken.
Op een bepaalde dag vonden ze het allebei ineens wel helemaal welletjes geworden, dat brede en woeste gedoe van de Zang rivier.
Ze hadden ontdekt dat als ze heel hard naar elkaar schreeuwden, ze elkaar konden begrijpen en dat ze samen door dat schreeuwen een plannetje konden bedenken om de wilde Zang rivier te temmen.
Nu begrepen ze al snel van elkaar wat ze moesten en konden doen. Zodat ze aan de beide oevers heel veel bamboe stokken in de rivierbedding gingen planten. Het was natuurlijk veel werk maar de bamboe stokken werden kilometerslang in de drassige rivieroevers gestoken. Toen ontstond er een wonder, na een paar weken begon de bamboe te groeien en slurpten ze al  vrij snel heel veel water uit de Zang rivier. Zoveel water zelfs dat de rivier het er een beetje benauwd van begon te krijgen.En toen, in een paar maanden tijd, de Zang rivier was getemperd tot een normale rustig stromende rivier, toen konden de twee vrienden  elkaar weer gewoon met een bootje bezoeken en  zo met een feest hun hernieuwde vriendschap vieren.

Wat is de les voor jullie uit dit verhaal? De les is, dat wat tussen jullie vriendschap in zit, dat je dat samen moet aanpakken en veranderen.
De Zang rivier is niet uit zichzelf rustig geworden, hij moest gedwongen worden zich te gedragen als een normale rivier en geen barrière meer te zijn tussen deze twee oude vrienden.

Friday, April 4, 2014

Spotprent

Als geloof de waarheid verklaard heeft het in zichzelf doen geloven. Zekerheid en geloof zijn geen teamspelers maar tegenpolen.
Bedacht  verzonnen niet begrijpen het is  het voedsel voor religieus denken. Onzekerheid is de grasmat waarop het spel gespeeld wordt, het doel is het doel wat dat dan ook mag zijn. Als je niet weet wie je zelf bent, is het ook niet raadzaam je zelfbeeld door een ander te laten bepalen. Ook al is het windstil , hij is er altijd, al hijs je geen vlag of zeil, het oog van de tornado is niet blind. Een goddeloze schipper heeft net zoveel ontzag voor het onbegrijpbaar geweld als de schipper naast God.
Maak van jezelf een spotprent en drijf de spot met die prent, want hij is zoals je bent.

Thursday, April 3, 2014

Pinsterbloemen

Pinksterbloemen met Pasen
Natuurbeeld in vervroegde fasen.
Op hol geslagen wereld thermostaat
Winter met Middellandse zee klimaat 
Lente als te vroege zomer
Te veel zon op het naakte hout
De natuur is geen valse dromer
Maar een wakkere gast
Die ons steeds verrast
Warm of koud  

Monday, March 31, 2014

Stilaan

In het gedrang naar geldingsdrang ontspoort de werkelijkheid.
Toekomst is een station zonder eindpunt, je horizon bestaat niet in exacte vorm maar reist met je mee.En dan, dan is het rode licht verschenen,de trein omklemd knarsend de rails. In het gedrang naar geldingsdrang ontspoord stilaan zijn werkelijkheid. 

Saturday, March 29, 2014

Stil

En toen waren er mensen die vroegen aan de wijze man, "Meester zeg ons waarom we zo weinig horen ondanks er veel geluid is om ons heen."

"Luister, maar wees doof voor stemvervuiling,"sprak de wijze man.

 In een dimensie naast ons gebeuren er mooie belevingen. Het is daar altijd even stil ,omdat stil de deur open doet naar je ziel. We kijken elkaar daar aan, zonder maar een woord te wisselen weten wij van ons zijn.. Deze deur is onze koppeling naar het zwijgen, niets zeggen, niets communiceren in het eeuwige nu. De wereld weet van geen stilte, nergens is de serene afwezigheid van geluid. Doe je eigen deur open en laat de stilte binnen, in je hoofd, in je hart en ziel. Praat niet over liefde  maar wees het door stil te zijn.  

Tuesday, March 25, 2014

Nieuwe vreemdelingen

 Er stond eens een boom boven op een heuvel. Hij stond daar helemaal in zijn eentje boom te zijn, nergens in de buurt was er een andere boom of struik te bekennen. Een aantal muizenfamilies had aan de voet van de boom hun holletjes en nesten uitgegraven. Op een avond toen de zon na een bloedhete dag was onder gegaan, waren de muizen te voorschijn gekomen om in avond koelte een beetje te spelen en te kletsen. Op een gegeven ogenblik vroeg een van muizen aan de boom waarom hij helemaal alleen in zijn eentje op de heuvel groeide. De boom zuchtte, hij had die vraag wel een keer verwacht maar zin om er een antwoord op te geven, nee die zin had hij eigenlijk niet. Maar omdat alle muizen erbarmelijk begonnen te piepen leek het hem toch verstandiger om zijn verhaal maar te vertellen.
"Luister kleine piepers,"zei hij met zijn donkere bast stem. "Heel, heel lang geleden toen niemand van jullie muizen hier nog woonden, stonden er er in deze vallei allemaal prachtige bomen en struiken, het was een echt groen bos." Toen de boom dat zei vielen er van emotie een soort tranen uit zijn bladeren en de muizen waren er allemaal muisstil van geworden. "Op een zekere dag, vervolgde hij, kwamen heelveel mensen die in de vallei gingen wonen, iedereen was tevreden en gelukkig.
"Tot dat,"de boom trilde met al zijn takken, "totdat ze ruzie kregen met elkaar en iedereen begon te vechten om een stukje grond in de vallei." "Daarna is het bos in de brand gestoken alle bommen en struiken gingen dood, alleen ik ben gespaard gebleven, omdat ik hier boven op deze heuvel stond konden de vlammen hier niet komen."
De muizen vonden het een heel triest verhaal en besloten met elkaar een slim plannetje te bedenken om in de vallei weer bomen en struiken te laten groeien. Iedere avond net nadat de zon onder was gegaan gingen met elkaar op pad om aan de andere kant van de vallei, waar nog wel bomen en struiken stonden, zaden en eikels te halen. Toen ze een heleboel van dat spul bij elkaar hadden gesprokkeld, groef iedere muis ergens een gaatje in de grond en stopte daar een zaadje of een eikeltje in. Toen het in het voorjaar het een paar dagen achter elkaar geregend had, kwamen er overal groene sprietjes te voorschijn, in een paar weken tijd was de dorre vallei omgetoverd in een prachtige groene vallei. En de eenzame boom? hij genoot met volle bladeren van al die nieuwe vreemdelingen.     

Sunday, March 23, 2014

De inkijker

Het spiegelbeeld
Het is je even beeld
Het verrast en verblind
Het toont je gelaat
Gehaat en bemind.   

Friday, March 21, 2014

Niet te begrijpen

Ik weet dat het meer is, ja zelfs veel meer is dan de zon en maan kunnen beschrijven met hun baan. Ik ben er zelfs van overtuigd dat nog een president koning of veldmaarschalk zo veel in hun mars hebben dat meer is dan de omtrek van  die werkeloze circus vlooi. Ja ik weet het, dat het is meer, ja zelfs veel meer is dan het verstand van wel duizend geleerden, zelfs nog meer dan de professoren die hen dat al onwetend leerden. Nee hou maar op om het te willen begrijpen. Zijn onzinnige zinnen zijn geen begrijpen waard, het is als het op hol geslagen paard dat uit Troje komt, het schijt de domheid  uit zijn blonde paardenkont.     

Thursday, March 20, 2014

Dom en wijs

Er was eens een zichzelf wijs vindend man. Praten deed hij als de allerbeste, maar echte wijze praat was hem niet gegeven.
Omdat hij veel toehoorders had die vonden dat hij de waarheid sprak, de waarheid zonder maar een woord te liegen, ging de zichzelf wijs vindende man op den duur van verwaandheid naast zijn schoenen lopen. Nu is het zo, dat als je te lang naast je schoenen loopt je welhaast domme praatjes moet gaan vertellen om de pijn aan je voeten te verbergen. Zo vertelde hij, de aan zijn lippen hangende volgelingen, dat alle kwade en alle vervelende dingen in hun leven werden veroorzaakt door de buitenlandse schoenenverkopers die hier werkte. Zij waren het probleem. Hij vroeg aan zijn volgelingen om voortaan geen schoenen te kopen en alleen maar Nederlandse klompen te dragen..Alle buitenlandse schoenenverkopers moesten ze het land uit te jagen. "Het is hun schuld dat ik naast mijn schoenen loop,"brulde hij als een nijdige blonde leeuw.
En zo gebeurde het dat iedereen, met een beperkte eigen mening en denkvermogen, op klompen ging lopen. Alleen de zichzelf wijs vindende man vond dat te boergelijk hem, hij bestelde 10 paar maatschoenen voor zijn pijnlijke voeten in Afrika. Want verschil tussen dom en verzonnen wijs zijn moet er wel zijn.

Wednesday, March 19, 2014

Vier jaar lang

Doe het maar niet, wees stom en doof als een geluidloze zombie
Schaam je maar wel, wees niet schaamteloos, maar houd je mond dicht
Vier jaar lang.

Monday, March 17, 2014

Niet mee kakelen

Even is de weg die wordt voorgespiegeld van een ongekende hemelse eerlijkheid. Veel beloftes en evenzoveel ontkenningen. De keus om te kiezen is een recht om dat ook te doen. Natuurlijk de zijlijnroepers, de stuurlui aan de wal gasten, ja zij weten wat de juiste richting is.
De vraag of die richting goed of kwaad behelst of geen van die bekladdende kaders, is voor hun niet belangrijk. 1x in de 4 jaar legt onze vrijheidshen haar ei, wie het uitbroedt is de vraag daarna., maar zonder jouw eigen ei mag je niet mee kakelen. 

Sunday, March 16, 2014

Kapotte bovenleiding

Ik heb mijn bovenleiding doorgeknipt
Ik was hem al een tijdje beu met zijn gezeur
Die kapot geknipte bovenleiding
Is voor mij  is geen enkel malheur.
Die leiding van boven, hij is niet van mij
Zonder zijn knettergek geknetter
Ben ik nu eindelijk bovenleiding vrij
Goed, ik heb nu een kapotte bovenleiding
Maar weet je, ik zit daar echt niet mee
Ik doe nu wat ik doe onder leiding van mezelf  
Zonder die ongevraagde bemoeizuchtige protegee  

Thursday, March 13, 2014

Dwangmatigheid

Toen de wijze man om raad werd gevraagd omtrent een eigenwijze boer, sprak hij de volgende woorden.  

In het grindpad van de verbeelding is niet een steentje gelijk terwijl ze het zelfde pad vormen. Verbazing is geen verwondering, hun afkomst is verschillend. Zoals snelheid een net zo relatief begrip is als traagheid, zo zal het creatieve geen gevangen geest kunnen zijn maar een vrije.
Stel je zelf de vraag over het nut van je zelf, maar maak niet de fout dat nut te weten. Wetenschap is kwetsbaarder dan onwetendheid omdat er geen grens is tussen die twee.

Er was eens een boer de geen zin had zijn land nog langer te bewerken."Ik en mijn vrouw, wij leven sober, we hebben genoeg  van wat de natuur ons geeft,het land mag zichzelf zijn,"sprak hij wijs.
Jaren achtereen werd er niet meer geploegd en gezaaid, overal kwamen er planten bomen en struiken op. En zo gebeurde het dat de boeren in de omgeving begonnen te klagen, ze klaagde over de wildgroei die veel overlast van overwaaiend onkruidzaad zou veroorzaken. Toen de boer en zijn vrouw dat hoorde, besloten zij de om hun land liggende sloten heel breed en diep uit te laten graven, zodat hun land een eiland in het land werd. "Vrijheid is vrijheid als je hem niet laat beperken door de onzin van beperkt denken,"zei hij tegen de andere boeren.
Deze begrepen nu zijn beredenering en besloten hem te respecteren in zijn manier van doen.

De les is, dat doelloosheid er is om dat het doel niet bestaat, maar de menselijke dwangmatigheid wel.     

Tuesday, March 11, 2014

Madelief

Wil je je gazon betoveren
Nee niet met korrelkunst van chemie.
Doe dat juist door het te veroveren
Kruipend verwonderen op je knie
Zachtjes aaien en het niet te maaien
Ziedaar als schitterende alternatief
Wel meer dan duizend Bellis perrennis
Jouw eeuwige lieve madelief

Saturday, March 8, 2014

Gelukkig

De wereld is niet minder
De wereld is niet meer
En net als ik denk
Waar is de wereld
Is hij er weer

Mijn leven is niet minder
Mijn leven is niet meer
En net als ik denk
Waar is mijn leven
Is het er weer

Mijn liefde is niet minder
Mijn liefde is niet meer
En net als ik denk
Waar is mijn liefde
Is hij er weer

Jouw zijn is niet minder
Jouw zijn is niet meer
En net als ik denk
Waar is jouw zijn
Dan ben je er weer
Gelukkig

Sunday, March 2, 2014

Toeval

Toeval bestaat uit het toeval dat het bestaat. De volgend berekening is gebaseerd op onwaarschijnlijkheden die waarschijnlijk kunnen zijn. 3x3=9  geen 8  geen 10, maar 8+10=18 gedeeld door 3=6 gedeeld door 2=3x3=9 en ziehier dat het geen toeval is.

 De grens van toeval bestaat uit meerdere ontoevalligheden  die in onderlinge raakpunten een overbrugging van spanningsvelden zijn.
Het is dwaas te geloven, het is nog dwazer het zeker te weten, de kracht tussen deze uitersten zit in het paradoxale, het onoplosbare wordt oplosbaar in de schijnbare tegenstrijdigheid.

In een klein bergdorp woonde al jaren een aantal boeren, die, zover hun gezondheid en het weer het toeliet, iedere namiddag Jeu de Boules speelde. Iedereen wist dat winnen het einde van spel voor die dag betekende. Dus werd er altijd pas door een van hen gewonnen als de zon achter de heuvels was verdwenen en de wijn op temperatuur was.
Er kwam nooit een toevalsberekening aan te pas, wel een toevalstreffer op het end. En ruzie over een valsspeler, daar geloofde ze niet in, alhoewel ze dat niet zeker van elkaar wisten.  

Saturday, March 1, 2014

Verrassingsei

De verrassing van het ei is niet van 'kindersurprise' niet van Columbus ook niet van meneer de Haan,  maar van  mevrouw  Hen. Niemand zal ooit nog een kippetje kunnen grillen een filetje kunnen bakken ja, geen ontbijteitje tikken of een cake nog koekjes kunnen bakken, ja zelf een bavarois gaat roemloos vergeten de geschiedenis in, als mevrouw Hen het zou verdommen nog maar één ei te leggen. Waarom zijn we niet meer verbaasd en verwonderd over wat mevrouw Hen voor ons doet? Als alle kippen zouden weten hoe wij mensen met hun eieren en kuikentjes omgaan, zouden ze massaal anaal in legstaking gaan. Dus, "Boer wat zeg je van mijn kippen, boer wat zeg je van mijn haan, hebben ze dan geen mooie veren, of staat jouw hun kleur niet aan., is zo gek nog niet. 

Friday, February 28, 2014

Schone raad


Daar zat hij, gewoon op z ,en gemak de duiven te voeren met wat brood en stukjes fruit. Ik ging naast hem zitten zonder het te vragen of het goed was. Hij was de persoon er niet naar om dat te vragen want zijn uitstraling was eerbiedwekkend. Na een lange stilte keek hij mij aan met zijn mooie ogen. "Ik zal u een raad geven, een als u die gebruikt u zult vrijwaren van de angst domme dingen te doen."

Laat u geest niet beademen met vervuilde lucht
Nog uw  maag vullen met een giftige klucht
Uw oog niet verblinden door lokkend vervalst licht
Houdt uw hoofd zuiver met een schoon gezicht

Thursday, February 27, 2014

Geen vergezicht

Dan nog, is hier het leven slechts het verraad aan de dood
Nergens is een boot met vluchtelingen gewild
Is het sterven om de vrijheid kil verstild
Dan nog, wie zijn we met dat wegdraaiend gezicht
O nee, ik heb geen plicht om menselijkheid te tonen
De aarde is  niet voor iedereen om te wonen
De dood heeft hier geen vergezicht.  

Monday, February 24, 2014

UIT

De vlam is gedoofd
Zo iemand het niet geloofd
De vlam, hij is gedoofd
Helemaal uit
De naverbranders ten spijt 
Hen treft geen enkel verwijt
De vlam, hij is gewoon gedoofd
Gedoofd zonder spuit
HIJ IS UIT. 

Sunday, February 23, 2014

Luisteroren



Boven op de bovenste, de alle bovenste plank, lagen ze. Helemaal bovenop een dik breed boek en een smal dun boekje. In dat dikke brede boek stonden heel veel moeilijke zinnen en woorden, soms zo moeilijk dat je er soms een woordenboek voor moest pakken om te kunnen begrijpen wat er in het dikke brede boek stond. In het smalle dunne boekje stonden eigenlijk alleen maar plaatjes en soms een paar woordjes, heel gewoon en echt niet moeilijk dus. 
Nu zou je kunnen denken dat het hele dikke brede boek niets met het smalle dunne boekje te maken wilde hebben. Maar gelukkig klopte dat gewoon niet, ze waren juist de aller, aller beste vrienden van elkaar. Weet je, als laat in de avond de lichten van de kamer uit gingen, hadden ze samen juist de grootste lol. Het smalle dunne boekje liet dan al haar mooie gekleurde plaatjes zien en het dikke brede boek, nou die vertelde honderduit over de vreemde en spannende verhalen die in het binnenste van  zijn boekenlijf gedrukt stonden. Maar weet je wat nu jammer is, dat ook dingen die echt de moeite waard en leuk zijn, op een keer stoppen natuurlijk, het is jammer, maar zo gaat dat nu eenmaal. Luister, zomaar op een dag kwam er een vreemde meneer in de kamer, eentje die de boekenkast bewoners nog nooit eerder hadden gezien. Die vreemde meneer begon alle boeken in verhuisdozen te stoppen, en sommige boeken die hem, na het doorbladeren, niet aan stonden, die gooide hij gewoon, hoepla! in een oud papier bak. Het hele dikke brede boek trilde in al zijn bladzijden van de zenuwen, zou hij ook weggegooid worden en als oud papier verdwijnen? 
Het smalle dunne boekje was al in een van de verhuisdozen beland, tussen voor haar allemaal vreemde en onbekende boeken . Ze hoopte zo dat haar dikke brede vriendje ook bij haar in de doos kwam te liggen. De vreemde meneer had het brede dikke boek open geslagen om er in te kijken, of het interessant genoeg was om mee te nemen, toen zijn hoofd nee schudde, riep het smalle dunne boekje ineens heel hard:"Het is een heel goed en leerzaam boek meneer, leg het maar in de verhuisdoos, want dit mag u echt niet missen.!” Van schrik liet de meneer het boek uit zijn handen vallen, het viel precies in de verhuisdoos boven op het smalle dunne boekje. "Oké,  ik neem het wel mee, ik denk dat het wel goed is anders had ik die stem niet gehoord", mompelde de meneer zenuwachtig. Na een lange rit in een rammelende verhuiswagen werden alle boeken weer netjes in een boekenkast gezet, niet in een gewoon huis maar in een soort uitleen boekenwinkel, een bibliotheek noemen ze dat.  
Het brede dikke boek kwam bij allemaal dikke en brede boeken te staan, heel erg saai vond hij. Het smalle dunne boekje werd tussen allerlei kinderboeken gezet, heel leuk vond zij. Maar als ze niet uitgeleend werden konden ze na sluitingstijd volop met elkaar kletsen en lol maken. Als je er speciale oren voor hebt, jawel, speciale boek luisteroren, dan kun je, als je in de avond langs de bibliotheek loopt, het geklets en plezier tussen de boeken gewoon horen. 
Maar je moet ze wel hebben.... die Boek Luisteroren!