"Ik heb geen vader want ik ben een boom,"riep de boom, " bomen hebben geen vaders alleen moeders!" Het huilen stond hem nader dan het lachen. Want alle dieren in het bos vierden vandaag Vaderdag met hun vader. De krekel en de mier de tor en de pissebed de eekhoorn en het hert en de olifant, iedereen ging wel op bezoek bij zijn vader.
De boom stond alleen maar in zijn eentje te kniesoren en liet van verveling een paar bladeren vallen. "Kan je niet uitkijken boom het is nog geen herfst, ik krijg verdorie een blad boven op mijn kop,"riep de mol. Hij was net boven de grond uit gekomen om even een luchtje te happen. Sorry, sorry, neem me niet kwalijk ik heb niet zo lekkere dag vandaag," kreunde de boom, "iedereen is naar zijn vader en ik heb niet eens een vader." En weer stond het huilen hem nader dan het lachen.
De mol begreep er niets van."Waarom is iedereen naar zijn vader?"mompelde hij half onder de grond. De boom vertelde hem dat het Vaderdag was, zodoende. "Ik heb ook geen vader!" riep de mol. "Ik heb hem te minste nooit echt gezien daar is het veel te donker voor onder de grond." "Weet je wat!"riep de boom. "Als ik nou eens jouw vader ben en jij mijn vader, als je dat goed vindt te minste, dan hebben we toch allebei een vader en kunnen we ook Vaderdag vieren." De mol vond het een prima doordacht plan, en kroop direct in de grond om de boom, zijn vader, tussen zijn wortels kietelen. Deze lachte zo vrolijk dat alle dieren snel kwamen kijken wat er aan de hand was. "Mijn vader zit tussen mijn wortels te kietelen om dat het vandaag voor mij en mol ook Vaderdag is!" schaterde hij keihard. Die avond is het nog lang een vrolijke boel gebleven in het bos.
Sunday, June 15, 2014
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment