Saturday, January 31, 2009

Te krap

Tussen begin en einde is daar het leven
Wellicht tijdelijk even
Eeuwigheid kent meer dan honderden tijden
Geen van deze eeuwigheden kent het tijdloze niet
Het midden is de afstand gelijk in werkelijkheid
Wat is dan de drang tot verder gaan van leven?
Wellicht tijdelijk even
Is de evolutie betoverender in regie zonder religie?
Ga er maar van uit dat het weten niet past in je hoofd.
Ook niet tijdelijk even.

Friday, January 30, 2009

Uit elkaar

De wil dat de ander jou lief hebt
Maakt dat nog niet waar
Even gaat het licht uit, zomaar
Dan is de wil vervlogen in koude angst
En jij het bangst zonder zijn warmte
Maar neem je zelf mee naar wat je wilt
Blijf in het lief hebben mooi verstilt.

Thursday, January 29, 2009

Bij mij

Bij mij begint het einde
Het einde van het begin
Bij mij is het gewijde
Het gewijde van de zin
Bij mij is alles en niets
Het niets en alles in
Een eindeloos begin.

Wednesday, January 28, 2009

Net gevaar

Blaadjes kijk uit voor de kever vreterij
Hij zoemt haast zo lief als de honingbij
Kever pas op voor die dikke vette kikker
Hij is de grote groene kever inslikker
Kikker let op die mooie witte ooievaar
Het eet je op met huid zonder kikkerhaar
Ooievaar wees op je hoede voor de jager in het bos
Het is geen schietend mens maar de slimme vos
Slimme vos denk niet dat slim zijn je leven redt
Een is er slimmer, het is de stroper met val en net.

Tuesday, January 27, 2009

Echtwaar

Licht gelovig was je niet
Nee, je hield niet van sprookjes
Sprookjes horen niet werkelijk te zijn
Maar het is nu even geen verzinsel
Of spinsel dat zijn weg zoekt naar geloof
Als het sprookje zichzelf bewaarheid
Is de mythe een weggevlogen vogel
Gelovig licht of zwaar, het sprookje is
Altijd waar als sprookje.

Monday, January 26, 2009

Schreeuwmobiel

In de trein hoorde ik, dat je niet van plan was te komen omdat je weer moet overwerken, sorry, een andere keer dan maar Piet, doei! In de trein hoorde ik, dat je vertelde aan je vrouw dat het zo druk was op de zaak zodat je vanavond moet overwerken, ze geloofde je, de goed sul. En dan, hé schatje kunnen wij vanavond niet even lekker ondeugende dingen gaan doen met elkaar, ja? Oké ik zie je zo. In de trein vertelde je je baas dat je echt niet kunt over werken vanavond omdat je vrouw ziek is geworden, en er moet toch iemand voor de kids zorgen, dus ben ik de pineut, begrijp je Hans? Privé gesprekken openbaar gelul, gekul tussen de rails, het is voor iedereen gewoon mee genieten of te verafschuwen. Ik noem het de terreur van de eeuwige schreeuwmobiel, zoiets van een ongewild bijbehorend gedrag. Ik wil gewoon helemaal niets weten van mijn mede reizigers en al helemaal niet dat ze de zaak openlijk en publiekelijk aan het bedonderen zijn. We doen wat we doen, maar liefst met een beetje fatsoen.

Sunday, January 25, 2009

Helderziend

Het is over gegaan die gekte van toen
Zonder charisma liep ik je blind achterna
Bezeten als een domme wezenloze oen
De schellen vielen in eens van mijn ogen af
Ik zag nu dat je niet meer om mij gaf
Het is overgegaan plotseling zonder schok
Ik loop je gelukkig nooit meer achterna
Sinds ik een bril heb op mijn gok.

Saturday, January 24, 2009

Bij de hand

Van alle vingers is de opgestoken middelste,
als een blinde vuurtoren het ordinairst
Niet de kleine bij de pinken pinken zijn,
in het bij de pinken zijn het verst
Maar de goud geringde zowel rechts als links,
zijn aangesteld als goeden zeden cipiers,
in het verdonkeremanen van bindingen heel slinks
De draaiende duimen branden daaraan hun vingers niet
maar lopen soms subiet, een bloederig blauwtje op,
door een slecht gerichte hamer die miste de spijkerkop
De aller wijste van de vier is de wijsvinger met veel vertier,
hij wijst naar jou en mij, roept gekromd iedereen er bij
De homo sapiens heeft een vinger meer dan de apenhand
ze werken altijd samen, samen als één hand met verstand
Dat wordt te minste beweerd door de hoog geleerde heren
maar als je ons handelen ziet, zou ik dat niet durven beweren.

Friday, January 23, 2009

Autotoon

Het is een kwestie van het bespelen
Het kunnen bespelen van een instrument
Het klavier van de piano of kerkelijk orgel
De snaren van een altviool mits goed gestemd
Want uit zichzelf zijn ze niet in staat, zelfs niet even
Een mooi concert of fijnbesnaard recital te geven
Maar de speeldoos pianola en pierement
Spelen zelf hun muziek zonder band en dirigent.

Thursday, January 22, 2009

Een geintje

Ik maakte maar een geintje,
niet meer dan dat
Goed, je struikelde,
viel op je hoofd,
wat ik vergat
Twee gebroken benen,
een schedelbasisfractuur,
Ik maakte maar een geintje,
waarom kijk je nou zo zuur
Er was toch een dokter,
een mooie zuster in de zaal
De ziekenwagen was er zo,
ik begrijp echt niet waar je om maal
Ik maakte maar een geintje,
echt waar, dat weet je best
Dus weg met je zuurpruimen gezicht
Wie het laatst lacht, lacht het best.

Wednesday, January 21, 2009

Steunpilaar

Zonder te zien het betraande gezicht achter je verdrietige stem, voel ik je bezorgdheid in de trillende intonatie.Over alles is al veel gezegd, je eenzaamheid in je veel te drukke baan. Je gevoel van, wat doet het er toe dat ik besta, niemand weet iets van mijn echte leven. Je afgetrapte ritme verveelt zich in herhalingen van doen, meer doen en nog meer doen. Totdat je veerkracht de spanningsboog doorbreekt, je uurwerk raakt van slag. Zonder je te zien, voel ik je zichtbaar, haast aanraakbaar in sensitiviteit.En nu luister je naar mij, ik vraag je geen tegenwaarde. Als je voelt dat ik je gaat helen van je gebroken kracht, is het is het je eigen macht, die het toelaat. Zeg mij rustig en ontspannen deze drie woorden na:"Ik ben Oké".
Mijn gevoel voor jou is goed, beter best. Ik heb het laatste als 'last best' aan jouw gegeven. Het is voor nu goed genoeg, voor daarna ben ik er altijd in je leven.

Monday, January 19, 2009

Mijn lief

Ik wist dat je zou komen
Met de wind mee als drager
Van een onzichtbare energie
Even was het alsof de bomen
Buigend door die wind
Je wilde verwelkomen
In een groene symfonie
En ik wist het, je was er
Haast fragiel, onzichtbaar
Te zien in mijn ziel
Mijn droom is geen dwaze
Een droom die verveeld
Als een hersenschim vals verbeeld
Maar hij is een lente feest
Met veel van jouw bezielde geest
Ik wist dat je zou komen
Nooit heb je gezegd wanneer
Ik het zag aan de bomen
Ik zag het aan het weer.

Sunday, January 18, 2009

Hongerdood

Een schone strontvlieg uit Borgerhees
Had niets met verse stront
Hij was behekst door een smetteloze smetvrees
Hij vloog alsmaar brommend in het rond
Laag scheerend over hopen stront, en koeienvlaai heen
Zijn maag knorde van de honger
En hij klaagde steen en been
Hij zag er veel stinkend en
Dampend liggen in de wei
Maar die ene schone onbedorven
Was er voor hem gewoon niet bij
Zodat hij, na ik angstig vrees
Van honger en kwel is gestorven
Zonder veel lawaai naast een verse koeienvlaai
In het wonder schone dorpje Borgerhees.

Saturday, January 17, 2009

Sonnet

Het klinkt soms zuiver mooi, maar ook vals of naar
Ik heb het over mijn gevoel, als mijn gevoelige snaar
Soms is hij te slap, dikwijls te hard en rouw in verstand
Vals, te gespannen met het geluid van een dissonant
Een stil votum dan als stemmende richter op mijn snaar gezet
Maakt dat ik dan niet vals, maar zuiver zing, als in een sonnet.

Friday, January 16, 2009

Muze

Ach wat maakt het uit wat ik fluit
Ik fluit gewoon van mijn mooie droom
Ach wat maakt het uit wat ik zing
Ik zing het liedje uit die droom, gewoon
Ach het maakt niet uit, wat is, het mooiste geluid
Als jij maar bent de stille muze van mijn droom.

Thursday, January 15, 2009

Goede morgen

Nog even en de Melkweg is weg, het is weer licht
De volle maan ziet de zon nog even in zijn spiegelschrift
De wereld wordt wakker onder een koel dekbed van witte nevel
En ik, geschrokken van het radio gewekker, roep boos en kregel
Ik heb helemaal geen zin om op te staan en er vandaag op uit te gaan
Geen zin heeft geen enkele zin, dat weet ik wel, tegen beter weten in
Dus stap ik quasi vrolijk automatisch uit mijn warme bed
Terwijl het aromatisch apparaat mijn, koffie heeft gezet.

Wednesday, January 14, 2009

Vrucht gevolg

Daar stond het, in een heel kleine advertentie in onze regio krant, want zo heten tegenwoordig alle splitsingen van wat vroeger een landelijk dagblad was.'Te koop bijzondere fruitbomen, speciaal voor begraaf en gedenkplaatsen', dat was de intrigerende tekst. Met natuurlijk de prijs en het afhaal adres er bij, maar dat doet niet ter zake. Het was niet dat ik ergens op een begraafplaats een verstild familielid wilde verassen met wat groen en zoetig ooft. Nee, het was mijn nieuwsgierigheid die na het lezen van deze annonce, die als haast van vanzelfsprekend geboren was. Een leuk ritje naar Boskoop, daar waar de kwekerij zich bevond, was als snel gepland. Het adres invoeren in het navigatiesysteem en de reis kon beginnen. Nou dat invoeren mislukte totaal, adres is niet bestaand, stond er op het schermpje te lezen. Gewoon even bellen vond mijn vrouw raadzamer, want wie weet is het een grappenmaker die achter die advertentie zit. De telefoon werd normaal opgenomen, en na een kort gesprek met de adverteerder wist ik hoe ik zijn boomkwekerij kon vinden. De telefonische instructies waren echt niet overbodig geweest, want in een wirwar van allemaal smalle weggetjes met weinig uitzicht, zouden we de weg al snel kwijt zijn geraakt. Maar nu niet, daar stond opeens een boord langs de weg met de zelfde tekst als in de advertentie, een dikke vette pijl wees naar een heel smal bruggetje en daar stonden we op het erf van de kwekerij. Een vriendelijk maar wel aparte man met een lange roodharige baard en een idem wilde hoofdtooi, kwam naar ons toe lopen. Het gesprek en de koop die er op volgde was kort en krachtig en met maar weinig woorden. We kochten twee boompjes, een appel en perenboom, bij ieder exemplaar zat een keurig opgerold perkament achtig papier, dat was de handleiding die we thuis pas mochten lezen, niet eerder, want anders verviel de garantie. Een maal thuis gekomen, was onze nieuwsgierigheid haast niet te bedwingen. Een voor een haalde we voorzichtig de oprolde handleidingen van de boompjes af, wat stond er in, wat voor geheim misschien? De instructies voor het planten waren kort, zakelijk en praktisch. Maar het verdere verhaal leek net op een sciencefiction film, zo onwezenlijk, maar wel spannend. Als de boom gepland werd op een plaats waar iets bijzonders is gebeurd, zoals op een begraafplaats of een andere emotionele beladen plek, dan moest er minstens een jaar gewacht worden op de beleving. Zo stond het er, niet meer en niet minder. Een jaar wachten leek veel, maar een geschikte plant plaats vinden , dat was eigenlijk veel moeilijker. Ik ga niet vertellen waar ze staan te groeien en te bloeien, maar ze staan op een mooie heel bijzondere plek. In de herfst kwamen er zeggen en schrijven, slechts twee appeltjes en twee peertjes aan, maar beter iets dan niets. Je wilt het geloven of niet, nog nooit hebben wij tijdens het opeten van een appel en peer zulke mooie dromen gehad, we vroegen ons echt af, is dit nu echt of is het de vervlogen werkelijkheid?
Wie het weet, weet te zwijgen.

Tuesday, January 13, 2009

Drenkeling

We zijn allemaal wel eens een luie maffe staker
Misschien wel veel meer dan je zelf wel denkt
We hebben allemaal wel eens een zware kater
Al was het maar dat je door iemand werd gedrenkt
Als gedrenkte staker met die zwaar bezopen kater
Heb je hem in je sacherijnigheid over het hoofd gezien
Je trapte hem op zijn staart en schopte hem bovendien
Dat je een luie staker bent dat is misschien wel oké
Maar dat gedrenkt zijn is niet nodig, dus staak daar mee.

zingeving

Daarnaast is daar even het beleven
Een karig beleven van een overdone
Niemand wil dan noch iets geven
Iets geven zonder het beleven
Dat het nodig is, dat gebaar, gewoon.

Wednesday, January 7, 2009

Volgelen

Ik ben een restaurant begonnen, of liever gezegd een eethuis
Voor Turkse tortels Vlaamse gaaien en ander vliegend gespuis
Ik doe dit zonder vergunning van de voedsel en warenautoriteit
Vogels zijn mijn gasten, gratis zonder creditcard, puur uit loyaliteit
Aan een bezoeker heb ik een hekel, zelfs gruwelijk de vogelpest
Hij verziekt het voor iedereen die geboren is in een vogelnest
Het is de kwaaie kater, de valse kat of de poeslieve miauw
Die moordenaar drijf ik liefst als een bange kat in het nauw
Ik knijp hem stiekem in het donker in het puntje van zijn staart
Zodat hij vliegensvlug wegvlucht met een kometen vaart.

Tuesday, January 6, 2009

Krables

Het gebeurde al een aantal ochtenden achter elkaar, zomaar in een onwillekeurige straat in een onwillekeurige stadswijk. Een vrij stevige dame van een jaar of veertig, misschien iets meer, start haar auto met totaal stijfbevroren ramen. Vervolgens verdwijnt ze in haar flat, de auto moederziel alleen met draaiende motor achterlatend. Na een kwartiertje of iets meer, kwam ze opgemaakt als een 'grande dame' naar buiten, om in haar inmiddels opgewarmde oliebol op vier wielen te stappen om vervolgens al rokend en stinkend weg te scheuren. Ik had dit milieudelict, want zo noem ik het, al een paar ochtenden met grote ergernis gade geslagen. Wat te doen, de milieu ridder uithangen, door haar mondeling de les te lezen. Gezien haar forse postuur en haar 'wie doet mij wat' uitstraling, leek mij dat niet zo verstandige keus. Ik besloot het over een andere boeg te gooien, een boeg die zeker een ander start en ruiten krabben gedrag zou veroorzaken. De volgende ochtend was het weer zover, het had die nacht ook weer aardig gevroren en alle auto's in de straat stonden er met hun wit geblindeerde ramen netjes te wachten om gekrabd te worden. Maar natuurlijk niet de auto van mijn milieu delinquente. Hij stond weer als iedere ochtend stotterend te draaien terwijl de windstille straat werd gevuld met een witte uitlaat mist. Toen ik er zeker van was dat ze naar binnen was gegaan, rende ik naar haar auto, waar de voorruit inmiddels al aardig van was ontdooid. Twee straten verder was een politiepost. Zonder te verblikken of te blozen parkeerde ik de auto vlak voor de ingang van het politie bureau. Ik stapte razendsnel uit en ging er als een haas van door, de auto met draaiende motor achterlatend. Wat en hoe het allemaal is verlopen laat zich raden. Maar ik zie van uit mij slaapkamerraam voortaan de vrouw eerst de autoruit krabben, misschien brommende, maar zonder draaiende motor.

Monday, January 5, 2009

Oerstroom

"Als ik ergens voor betaal heb, heb ik recht op dat waar ik voor betaald heb", jammerde ik boos, nadat ons dorp werd getroffen door een hartinfarct van een transformator unit. Het licht viel uit, zomaar tijdens mijn favoriete tv programma, zonder enige waarschuwing, pats donker, pikkedonker. Kaarsen zijn dan de stap terug in de lichtende evolutie die ons het elektronische tijdperk bracht. Wat direct bij mij op viel, was, dat er een soort van oer overlevingskracht gevoel over mij heen kwam, zo iets van, wij redden het wel. Met een houtkachel ben je zeker van warmte, het water kwam gelukkig nog uit de kraan en de wc deed het ook nog. Maar waar heb ik nou eigenlijk recht op? Heb ik recht op een eigen energiecentrale, op een ongestoorde gegarandeerde elektriciteit voorziening. Ik bemerkte dat het antwoord op die vraag iets genuanceerder lag, dan hem zomaar met een volmondig, ja te beantwoorden. Iets meer dan twee uur duurde onze met kaarsen schaars verlichte avond. Als een bliksem inslag bij een donkere hemel, floepte alles weer aan. Weg was plotseling ook het overlevingsinstinct, dat oerachtig gevoel in mij. Alhoewel, ik denk er toch over na om een noodaggregaat aan te schaffen.

Saturday, January 3, 2009

De ijs vorst

Koning Winter is niet cool, hij is een ijskoud ijskonijn
Hij draagt geen kunstbont maar een jas van dode hermelijn
Hij regeert ijzig als een onderkoelde strenge kille vorst
Overal waar hij komt bevriest de grond met een dikke korst
Gelukkig heeft hij hier geen vast gevroren verblijf gepland
De voorjaarsbloemen maken daar aan plots een fleurig end
Door de lente zon moet hij verhuizen naar de koude Noren
Daar mag hij overwinteren in een ijspaleis met zijn witte oren.