Een schone strontvlieg uit Borgerhees
Had niets met verse stront
Hij was behekst door een smetteloze smetvrees
Hij vloog alsmaar brommend in het rond
Laag scheerend over hopen stront, en koeienvlaai heen
Zijn maag knorde van de honger
En hij klaagde steen en been
Hij zag er veel stinkend en
Dampend liggen in de wei
Maar die ene schone onbedorven
Was er voor hem gewoon niet bij
Zodat hij, na ik angstig vrees
Van honger en kwel is gestorven
Zonder veel lawaai naast een verse koeienvlaai
In het wonder schone dorpje Borgerhees.
skip to main |
skip to sidebar
Niet alledaags, maar wel van deze tijd, dit lezen maakt vragen los die wellicht om antwoord vragen in de wijsheid van het moment.
No comments:
Post a Comment