Vrucht gevolg

Daar stond het, in een heel kleine advertentie in onze regio krant, want zo heten tegenwoordig alle splitsingen van wat vroeger een landelijk dagblad was.'Te koop bijzondere fruitbomen, speciaal voor begraaf en gedenkplaatsen', dat was de intrigerende tekst. Met natuurlijk de prijs en het afhaal adres er bij, maar dat doet niet ter zake. Het was niet dat ik ergens op een begraafplaats een verstild familielid wilde verassen met wat groen en zoetig ooft. Nee, het was mijn nieuwsgierigheid die na het lezen van deze annonce, die als haast van vanzelfsprekend geboren was. Een leuk ritje naar Boskoop, daar waar de kwekerij zich bevond, was als snel gepland. Het adres invoeren in het navigatiesysteem en de reis kon beginnen. Nou dat invoeren mislukte totaal, adres is niet bestaand, stond er op het schermpje te lezen. Gewoon even bellen vond mijn vrouw raadzamer, want wie weet is het een grappenmaker die achter die advertentie zit. De telefoon werd normaal opgenomen, en na een kort gesprek met de adverteerder wist ik hoe ik zijn boomkwekerij kon vinden. De telefonische instructies waren echt niet overbodig geweest, want in een wirwar van allemaal smalle weggetjes met weinig uitzicht, zouden we de weg al snel kwijt zijn geraakt. Maar nu niet, daar stond opeens een boord langs de weg met de zelfde tekst als in de advertentie, een dikke vette pijl wees naar een heel smal bruggetje en daar stonden we op het erf van de kwekerij. Een vriendelijk maar wel aparte man met een lange roodharige baard en een idem wilde hoofdtooi, kwam naar ons toe lopen. Het gesprek en de koop die er op volgde was kort en krachtig en met maar weinig woorden. We kochten twee boompjes, een appel en perenboom, bij ieder exemplaar zat een keurig opgerold perkament achtig papier, dat was de handleiding die we thuis pas mochten lezen, niet eerder, want anders verviel de garantie. Een maal thuis gekomen, was onze nieuwsgierigheid haast niet te bedwingen. Een voor een haalde we voorzichtig de oprolde handleidingen van de boompjes af, wat stond er in, wat voor geheim misschien? De instructies voor het planten waren kort, zakelijk en praktisch. Maar het verdere verhaal leek net op een sciencefiction film, zo onwezenlijk, maar wel spannend. Als de boom gepland werd op een plaats waar iets bijzonders is gebeurd, zoals op een begraafplaats of een andere emotionele beladen plek, dan moest er minstens een jaar gewacht worden op de beleving. Zo stond het er, niet meer en niet minder. Een jaar wachten leek veel, maar een geschikte plant plaats vinden , dat was eigenlijk veel moeilijker. Ik ga niet vertellen waar ze staan te groeien en te bloeien, maar ze staan op een mooie heel bijzondere plek. In de herfst kwamen er zeggen en schrijven, slechts twee appeltjes en twee peertjes aan, maar beter iets dan niets. Je wilt het geloven of niet, nog nooit hebben wij tijdens het opeten van een appel en peer zulke mooie dromen gehad, we vroegen ons echt af, is dit nu echt of is het de vervlogen werkelijkheid?
Wie het weet, weet te zwijgen.