De dag

De dag heeft niet zich zelf verzonnen
Evenmin de nacht dat heeft gedaan
Het zijn deze ritme bronnen
Waaruit ons leven is ontstaan

Doe even niet te moeilijk over het moment
Als de uren en dagen verder tikken
En het wegen zich laat wikken
Maar wees met hun schier verloop bekend

Koop geen kalf
Verlang haar niet van goud
Want het leven is nooit meer dan anderhalf
En mooier als je van elkaar houdt

Loop je eigen weg
Doe dat  alleen
Het is jou bloem die je leg
Bij die verstilde steen

Hopen is meer dan een verlangen
Het zijn de vlinders van je droom
Die in de vroege ochtendgangen
Zich verschuilen in je levensboom

verZoenen

O had ik lippen die zo groot waren dat ze iedereen en alles op heel de wereld konden kussen. Zonder m'en spiekbriefje te beloeren zou ik zomaar alle kanonlopen potdicht zoenen en alle kalasnikoffen onklaar maken met zeiknatte kletszoenen.Het uitzicht van straaljager piloten met mijn rode zwijmellippen laten vervliegen. Ik pakte alle oorlogszuchtige generaals bij hun 3 sterren lurven en zoende ze zo plat als hun vertroebelde contactlenzen. Als je eens wist wat een echte kus kan doen, maar kijk wel uit voor Judas.

Moeders knapste

Ik zag hem zitten, niet echt moeders mooiste maar wel moeders liefste, dacht ik. Hij zat boven op een uitstekende tak van een oude okkernotenboom.aan de rand van een enorme parkeerplaats.
Het was een door de rui gehavende jonge kraai. In zijn snavel hield het vale vederbeest  een verse walnoot geklemd. Eerst deed hij(of zij) een paar stevige slagen met de noot tegen de tak, dat hielp kennelijk niet om de noot te breken, want al snel stopte het getik.
Slimme vogels zijn niet alleen de gehaaide zakenmannetjes onder ons, kraaien zijn dat in overtreffende trap.Let op wat er gebeurde en verbaas je over zoveel gevleugelde intelligentie. De kraai vloog met zijn noot naar de parkeerplaats van de supermarkt en wachtte geduldig op de dakrand.Hé daar kwam iemand met volgeladen winkelwagen. Nadat deze in de kofferbak was geleegd, vloog de kraai haast ongemerkt naar een van de achterwielen van de auto, frommelde de walnoot tegen de autoband en ging weer snel op de dakrand zitten koekeloeren.
Zachtjes knerpend reed de vertrekkende auto over de noot. De kraai was er als de kippen bij en pikte razend snel de verse inhoud van de noot op. Hij is misschien niet moeders mooiste, dacht ik nu, maar wel haar knapste.     

Herfst

De zon en de evenaar houden een moment van elkaar
12 om 12 uren zijn zij elkaar aan het begluren
Daarna is het tij gekeerd en de kelen schraal gesmeerd
De Herst heeft zijn zakken met wind en bladeren gevuld
En wie de seizoen bladzijde niet heeft omgekruld
Komt door het stormwinden geruis
Van een koude kermis thuis

Jou schat

Zoveel is het niet
Het zijn de getelde jaren die,
tussen twee tijden zijn verscholen
En dan is er opeens de stilte van het niet zijn,
het onaanraakbare herinneren
De eeuwigheid zal je tranen laten drogen
Maar je allerliefste blijft in jou
 

Verdriet

In mijn klankkast zit een deuk
Gevoelig geraakt zingt de snaar
Haar droevige melodie
En zo ik de deuk bezie
Weet  zij van mijn verdriet
Door het te vernoemen

Verdeel en regeer

Er was eens een president van een groot land die graag koning wilde zijn. Hij zei tegen zichzelf, "ik ben misschien wel een goeie president maar zeker een nog veel betere heel bekwame koning." Daarna  ging hij aan het volk vragen wat zij het liefst wilden hebben. Het volk gaf hem te verstaan dat ze nog een president en zeker geen koning wilde kiezen,  ze wilde eigenlijk dat niemand de baas over hun speelde.Dat was dus een flinke tegenvaller voor meneer de president. Hij besloot dus  het machtsspelletje anders te gaan spelen. Iedereen  kreeg  zijn zin, maar als het er op aan kwam, nergens zijn gelijk.Hierdoor kwam er overal in het land grote verdeeldheid omdat iedereen al zijn zinnen had gezet om gelijk te krijgen. Toen de president de door hem veroorzaakte wanorde een tijdje had laten door sudderen, besloot hij, in het landsbelang, om  in te grijpen. Want een land dat zo chaotisch in rep en roer was had nu zeker de behoefte aan een zeer sterke en doortastende man. "Een koning!"riep hij, " Ja dat is wat jullie nodig hebben!"
En zo kon het gebeuren dat de grondwet werd vervangen door koninklijke geboden.Niemand durfde nog nee te zeggen als er ja werd geboden. De neeschudders werden jaknikkers en de twijfelaars riskeerde hun nek.De wanorde ging over in  tucht orde.
Zo gebeurde het dat de zichzelf gekroonde koning  zijn volgzame volk, "Lang leve de koning!" liet roepen.

Democratie lijkt misschien niet de meest ideale vorm om met elkaar samen te leven, maar er is geen andere.Alle andere vormen geven geen kansen voor inspraak en mensenrechten