Nagelbijten

Hij stond op een hoopvolle kier maar de ijzige onderhandelingswind sloeg hem met een dreun zo  hard dicht dat de sleutel er uit sprong. Onwillige sleutelbewaarders hebben geen drang naar het vinden van de oplossing. Het grote vingerwijzenspel heeft zulke proportionele vormen aangenomen dat niemand de durft heeft hem neer te sabelen. Doe even normaal zal opnieuw uitgevonden moeten worden. Tot die tijd is het kijken naar het nationale nagelbijten kampioenschap  zodat de hoop niet in bange dagen verdwijnt.   

Gewetensnood

Dan is er ineens veel ongerustheid over de toekomst van de planeet aarde.  Het is die ongerustheid die vragen stelt en antwoord vraagt aan de oude wijze man.

Onze industriële eetcultuur kent nauwelijks verwantschap met de natuur. Het is de grondslag die met een ongecensureerde ongeremdheid de aarde laat verhongeren. Het claimen van het huis waar je te gast bent en het vervolgens uit te wonen te verwoesten, daar komt vroeg of laat een regen of droogte verhaal op. Het hebben van ogen en oren, in welke vorm of uiting dan ook, is niet alleen aan mensen gegeven. En dan nog even dit: kijk naar het ongeziene, luister naar het onhoorbare, voel en proef de eeuwige drang tot bestaan in welke vorm dan ook en eet zonder gewetensnood het hemelse mana het aardse brood.   

Goedgelovig

Na het onthoornen blijken de horens van de koe niet van goud maar van blik te zijn. Ook de kip die gouden eieren zou leggen kan haar beloftes niet waarmaken omdat ze een biseksueel hoentje is. Gouden bergen nog de postcodeloterijtruc en al wat dies meer zij, het is gewoon heel veel beloven maar zeer weinig geven zodat het goedgelovig volk in vrede blijft leven.   

Licht

 Met te pas en te onpas uit de pas lopen is het onmogelijk je juiste cadans te vinden. Onze chromatische  bewegingen zijn gevoeliger voor verstoringen dan het niet bedachte plotselinge. Laat je eens overvallen door je eigen denkbeeldige gekke plan en doe er iets mee. Waarom niet achteruit van binnen naar buiten stappen. Gewoon je eigen belletje trekken naast de pot flossen boterhammen zonder boter hammen melk uit een eierdopje slurpen zomaar een dag niet naar huis of werk gaan. En als kers onder de taart: lach als het huilen dichterbij is gekomen dan je had verwacht en bedenk iedere ochtend is het te pas of te onpas gewoon weer licht.

Omdraaien

 Meer is het niet dan even omdraaien. Omdraaien van wat tegendraads in je spreken en luisteren is. Je gedachten losdraaien van het beklemmende negatieve denken en luisteren. De zelfde woorden in andere toonaarden spreken of zingen maakt de positieve energie vrij die in de tonen gevangen zit. Meer is het niet dan even omdraaien.

Vriendschap

 Een heel bijzondere verschijning was hij wel. Hoe zo? nou hij was zo lang en smal als de vlaggenmast van een schip en er was geen grammetje vet aan zijn lijf te vinden. Vroeger werd zo'n iemand geheid een bonenstaak of lange slungel genoemd maar het is geen vroeger meer en trouwens niemand weet vandaag de dag nog wat een bonenstaak is behalve enkele moestuiniers van de stokoude stempel. Piek Pangaarden is ook geen gewone naam maar de lange Piek moest het er mee doen want vader en moeder Pangaarden piekerde er niet over om hun torenhoge knul anders te noemen dan Piek. Het waren niet de alledaagse dingen waar Piek tegen aan liep, het op tijd bukken zat in Piek z'en genen, nee hij liep vooral tegen veel onbegrip aan en het zich daar aan stoten deed hem veel pijn. Maar op een zekere dag was deze ogenschijnlijke normale dag zomaar een geluksdag geworden. Het was de dag dat Piek een echte vriend tegen kwam. Niet meer dan een dikke stoeptegel hoog en haast net zo breed, zuiver en puur het tegenover gesteld van Piek. Het kwam eigenlijk zo. Piek was zoals altijd gewend zijn lange lijf te krommen om dat de gewone mensenwereld nou eenmaal niet voor ongewone is gemaakt in welke hoedanigheid dan ook. Het was zo'n dag dat Piek een beetje met zijn hoofd in de wolken liep te piekeren over of hij wel ooit een leuke kameraad zou vinden. Door al dat gepieker lette hij even niet goed op en stootte zijn hoofd tegen een hoog hangende boomtak. Met een flinke smak lag hij met zijn ellenlange lijf te creperen van de pijn. "Heb je veel au," fluisterde een donkerbruin stemmetje in zijn oor. "Je ligt boven op me bolle buik en dat kriebelt behoorlijk." "Wie ben jij eigenlijk dat je zo vlak bij mijn oor kunt praten en giechelen dat ben ik helemaal niet gewend", kreunde Piek. "Ik ben Bennie Tegeldik en woon hier vlak om de hoek in een tiny hous, als je zo blijft liggen zie je het vanuit je ooghoeken." Om een goed gesprek te kunnen voeren leek het Piek handiger niet op te gaan staan. Eindelijk was er nu iemand waar hij direct oog en oor contact mee had. Ja en zo is het gekomen dat ze de aller beste maatjes zijn geworden om dat hun tegenstellingen overeenstemde met elkaars gevoel voor een mooie vriendschap.                                                                                                                                                                 

Het mana van hoop

Lied van hoop

Als je de hoop op vrede niet opgeeft

Je denkt dat oorlog er niet bij hoort

Zoals een slang niet in een wieg 

Weet dan dat oorlog nooit geboren wordt 

Als de slang de wieg niet vindt

 

Begraaf je hoop niet bij de doden

Breng hem naar die wieg

Zorg dat je stem het wiegelied zingt

Voer de vredesduiven met het mana van je hoop

Droog je tranen met dat geloof

Lichtpuntjes

De gids had het hem nog zo met zekerheid verteld dat er boven op de heuvel de allermooiste lichtpuntjes waren te zien. Dus...

Na een lange wandeling waren ze eindelijk op de top van de heuvel aangekomen. Daar stonden ze met ze drieën, vader moeder en hun bikkelkind, klein maar dapper als stapper. "Ik zie nergens die beloofde mooie lichtpuntjes!" riep de vader naar zijn mede wandelaars. Ook nadat hij in de reuzen eik, die boven op de heuvel stond ,was geklommen, riep hij nogmaals dat hij in de verste verte geen enkele lichtpuntjes zag. Ineens riep een heldere kinderstem, "Pap je kijkt te ver, hier beneden zijn die mooiste lichtpuntjes. Wij zijn jouw allermooiste Lichtpuntjes!"