Sunday, October 31, 2010

Verrek

Van A tot Z is het alfabet het gereedschap van de schrijver, daarmee richt hij niet zonder ijver of talent zich tot de boekenwereld van de geletterde consument. De weg tussen die a en z kent niet één maar vele wegen, zelfs zijn er enkele als bestaand in aanleg ongevraagd verkregen. En als dan die laatste letter uiteindelijk zijn einde heeft uitgedrukt, roept iedereen plotseling verrukt,
"Verrek, hij kon toch schrijven!"

Friday, October 29, 2010

10 gemeten

De gang van de slakkengang lijkt een spoor van slijmige eeuwigheid,want hij heeft de tijd, daar zijn vaart nooit met Speedy Gonzales wordt vergeleken. Maar al duurt zijn reis misschien wel vele weken, het is zijn gestage geduldigheid met blaadjes eten, die welhaast terwijl de wereld raast, hier uitgevreten wordt gemeten.

Thursday, October 28, 2010

Over drijven

De kurken waar ik nu op drijf
Hebben niet veelmeer om hun lijf
Nadat zij met de droes en wijn
Uit de flessenhalzen vertrokken zijn
Deden zij mij een genietbaar bod
Hen te gaan gebruiken als kurkenvlot
Nu drijf ik stuurloos op de oceaan
Op vele kurken zonder de flessen er aan
Waar ik vele jaren op was verzot.

Wednesday, October 27, 2010

Het zou zomaar kunnen

Zonder een moment na te denken had ze het geroepen, dat hij een ontzettende hufter een super eikel was en dat hij beter uit z'en doppen moest kijken, ze voegde er nog aan toe dat hij terstond autopech zou krijgen met zijn monster op vier wielen. Ze stond trillend van woede bij de voetgangersoversteekplaats haar jas droog te maken met een zakdoekje en een sjaal. De automobilist die met zijn geblindeerde SUV met een rotgang door een plas was gereden, had het oude grijze dametje, dat net van plan was over te steken, als het ware met een kleine tsunami van vuil straatwater overspoeld. Het leek er echt op of zij een bezwering had uit gesproken, want een tiental meters verderop sloeg de motor van de zwarte SUV af en wat de bestuurder ook probeerde om hem te starten, het ding bleef zo dood als een pier half op het kruispunt staan. Nu was het de beurt aan de overige weggebruikers om hem met een waar claxon concert te pushen te vertrekken met zijn 'aso bak'. "Zo meneertje nu kan ik u eens even persoonlijk spreken," het was het oude dametje, ze had het portier van de auto van haar belager open getrokken en begon de bestuurder ongenadig uit te foeteren. "Als je wilt dat hij weer start moet je eerst je verontschuldigingen aan mij aanbieden, anders wordt het wegslepen door de garage meneertje,"riep ze venijnig lachend. Vanaf een afstand was niet helemaal te verstaan welke conversatie er vervolgens volgde, maar even later stak de dame in kwestie twee handen onder de inmiddels geopende motorkap en riep naar de bestuurder dat hij kon starten. Ja hoor, je gelooft het niet, er zat weer leven in het ding. Het is dus een aanrader om je als automobilist normaal te gedragen tegen over voetgangers en speciaal geen grijze oude dames te provoceren. Verzonnen? het zou zomaar kunnen, maar toch.

Monday, October 25, 2010

Nieuwe liefde

Ik was de zomer
Totdat
Jouw lente mij liet gaan
Ik werd de winter
De herfst was ontdaan
Nog even
Dit liefdesgedicht reist
Gelukkig
Met de sterren mee
Dan,
Als alle leven lijkt bevroren
Zelfs de warme zoute zee
Ben ik voor jou
Mijn in geliefde
Wat mij dan ook nog griefde
De nieuwe groene lente fee

Sunday, October 24, 2010

Paal en perk

Grensoverschrijdend gedrag heeft meerdere kanten. Wie en wat bepalen waar die grens ligt? is dat een natuurlijke grens of een bedachte in wetten en regels, een dictaat. Opvoeden van kinderen is lerend en een langetermijndoel met een al heel vroeg startpunt, de zwangerschap. Het kopieergedrag, zowel positief als negatief, is van alle tijden en geeft aan welk (on)mens er uit kan ontstaan. Veel kinderen zijn alleenstaanden, als het ware wezen ondanks dat ze een vader en moeder hebben. Mijn moeder had altijd als lijfspreuk als het weer eens over lastig op te voeden kinderen ging: "Een goed kind regeert zich zelf, een slecht kind niemendal". Ik vroeg mij dan altijd af wanneer begint dat goede of slechte kind te ontstaan, is het een erfelijkheidskwestie, of toch aangeleerd, gekopieerd? Als b.v kwaadaardigheid een overerfbare eigenschap is, wat ik overigens betwijfel, is dan de tegenkracht hier een grens aan te stellen, een grens zonder slagbomen van geweld maar liefde en genegenheid. Ik bepleit de grens van je eigen vierkante meter op te heffen zonder hem te overschrijden en wees een wees met de wezen om ze te begrijpen.

Saturday, October 23, 2010

Linkse hobbys

Wat is kunst en cultuur anders dan een gesubsidieerde boterham veelal zonder boter en beleg. Het is het terrein van linkse hobbyisten, de babyboomers. Specifiek en vooral is dat links zijn het nieuwste populaire scheldwoord van de niet-weters de bange volgers van, ja wat eigenlijk? Het grote geld of nog geen geld? dat is toch geen ideologie maar menselijke hebzucht en zeker niet gebaseerd op agologie. Die 'linkse' wereld zou zeker zonder kunst en cultuur kunnen, het is dan wel een wereld zonder de fijngevoeligheid van iets dat niets lijkt te zijn. Plaats dit issue nooit in een politiek spectrum daarmee is de minzame hardheid het rechtsprekende zwaard van de verdeling geworden., het gespleten kind achterlatend als slachtoffer van de 'wijze' Damocles.

Thursday, October 21, 2010

Boem!

Wekker wakker worden
Worden wakker wekker
Grote blaffer trekker
Trekker blaffer moorden
Maakt gehoorgestoorden
Boem!

Wednesday, October 20, 2010

...Als mens

Vertel eens een verhaal dat niemand denkt te geloven, over dwaze dingen die gebeuren hier vlakbij en ver hier boven. Vertel het gewoon alsof het de waarheid is met alle gelovige toeters en bellen en gaat hun zielenrust maar eens met heel veel angsten kwellen. Bouw als een van de heilige laatsten, kerken moskeeën tempels en andere bedenkelijke offer-plaatsen. Laat iedereen geloven dat hierin huist een bovenaardse geest om te loven. Maak heel slim van hun schijnheiligheid goud en macht en bedenk daarna deemoedig dat je het allemaal zelf hebt bedacht....als mens die denkt God te zijn.

Tuesday, October 19, 2010

Kibbel knabbel

Knibbel knabbel kluisje wie vreet er aan je huisje
Niet de regen niet de wind zijn je woning welgezind
Maar hun striemen en vlagen zijn goed te verdragen
Het is de stiekeme streek van menig tophypotheek
Waar het marmerwerk in de bank van wordt betaald
En menig woningbezitter nog jaren lang van baalt
Knibbel en knabbel hun bonussen maar eens op
Want de banken financiering bleek een hele grote flop

Monday, October 18, 2010

Passie voor het leven

Ze had voet bij stuk gehouden het kleine ding, ik bedoel het zelfverzekerde pientere maar droevige meisje van een jaar of zeven. Ze zat met haar blonde lokken en mooie jurk naast de chauffeuse van de zilvergrijze lijkwagen, want ten slotte was het haar aller allerliefste oma die in een met bloemen versierde kist achter in de wagen lag. "Die laat ik echt niet alleen naar dat enge stomme crematorium gaan!"had ze met veel tranen die over haar wangen biggelde geschreeuwd. Haar vader en moeder waren er onwennig en verlegen van geworden, want wat ze ook deden, ze konden haar niet tot bedaren krijgen. Totdat de chauffeuse van de wagen haar even apart mee nam naar de hoek van de straat om met haar te praten. Met veel snikken en een lachje door haar dikke tranen heen kwam ze terug hinkelen, mocht ze gelukkig toch zo dicht mogelijk bij haar allerliefste oma blijven. "Niet omdat het zo hoort maar omdat het ook zo kan", zei de chauffeuse met een knipoog tegen de ouders van het verdrietige wicht. Kinderverdriet zien wij grote mensen dikwijls als klein verdriet dat snel weer over gaat, maar niets is minder waar. Neem het serieus dat geeft mooie kinderen met gevoel en passie voor het leven.

Sunday, October 17, 2010

En nog langer

Het was zes uur vroeg, ik was net als de maandag met een houtenkop wakker geworden van een heftig weekend. De eerste file meldingen schetterde al als een soort pesterij uit de autoradio: A12 14 km door een gekantelde vrachtauto beladen met kippen. Aan de ander kant een kijkersfile haast net zo lang, want nieuwsgierig blijven we al kost dat; boem! mijn voorganger had net zijn hoofd iets te lang naar links gedraaid terwijl de voor hem rijdende auto net even te snel stopte. "Wat een gezeik over een zo minuscuul klein bumperkrasje, ik regel het wel met de verzekering", mauwde de bumperklever uit zijn full hybride vehikel. De kippen in de gekantelde vrachtwagen waren er veel slechter aan toe, hun tochtige draadkooien lagen her en der verspreid en sommige liepen als een kip zonder kop luid kakelend tussen de langzaam rijdende en stilstaande auto's door. De reis naar hun executie liep uren vertraging op zonder ook maar één compenserende maatregel, als een slokje extra water of een korreltje voer. Ik hoorde onder mijn auto een klagelijk stemmetje van zo'n aanstaande supermarkt kip. Als het moet kan ik heel snel zijn vooral als het om dierenleed gaat, hup in de boodschappentas die zich leeg op de achterbank lag te vervelen. Het was als of de kip begreep wat er aan de hand was, het beestje hield zijn snavel en begon zijn verfomfaaide veren netjes te maken. De zegen van een gsm is dat je even kunt bellen om aan je klant te vertellen dat het deze dag niet gaat lukken, 'ja hij had het ook op de radio gehoord, jammer dan maar een andere dag'. "Wat moeten wij in hemelsnaam met een levende kip?"vroeg mijn partner verbaasd, want wat ze met een dooie moest dat wist ze wel. Zij , de vrije kip, loopt nu gewoon in onze achtertuin, tot dat, ja, tot dat ze misschien haar laatste ei heeft gelegd en nog langer.

Thursday, October 14, 2010

Doe er wat aan

Het was vandaag door het lage miezemotterige wolkendek al vroeg aan het donkeren. Doodstil was het op straat, hier en daar miauwde een verdwaalde krolse kat en de wind speelde verveeld met het zwerfvuil. Ik was op weg naar mijn stamkroeg om mijn chagrijn van die klote dag door een stevige borrel proberen te vergeten."Meneer wilt u een straatkrant", vroeg de verkoopster met een vriendelijke geaccentueerde stem. Ik koop eigenlijk nooit een straatkrant, niet om die paar euro's, ik vind dat er gewoon geen echt nieuws in staat, te minste dat wat ik onder nieuws versta. Maar deze keer was het anders, ik was sacherijnig met een doel en met dat doel bedoel ik, het nieuwe kabinet met gedoogsteun van..... bah en nog eens bah! Het gekke was dat ik door die straatkrant verkoopster ineens, als een soort, ik heb het licht gezien! werd getroffen. Wat nou voor geouwe... en nog wat, je weet wel. "Geef mij al je kranten die je nog over hebt, hoeveel zijn het er, 20? oké dat is dan 40 eurie's."Ik pakte een briefje van 50 en stopte het in haar jaszak. "De rest is voor je moeder, en je mag ze straks gerust nog een keer verkopen want wat moet ik met zo'n boel kranten?" "We gaan eerst eens een bak sterke pleur drinken om de overwinning te vieren van het gezonde verstand." Toen ze haar capuchon naar beneden deed schrok ik van haar gezicht, ze zat onder de littekens van oude brandwonden. In mijn stamkroeg vertelde ze mij haar in en in trieste verhaal van oorlog en verdriet, de pijn en te moeten vluchten zonder familie, het weten van misschien weer ongewenst te zijn. Ik had die avond echt geen borrel meer nodig om mijn chagrijnige bui te laten verdwijnen. Vluchteling zijn en dan ook nog bang moeten zijn voor een regering die jou niet wilt gedogen, "over mijn lijk en dat van mijn betovergrootvader!" riep ik strijdvaardig door het mager gevulde café. Met de gedachte dat er tenminste zeker één Nederlander was die misselijk werd van het woord kansarme vluchtelingen, beloofde ik haar iedere dag op z'en minst 2 straatkranten te kopen, een voor mij en een voor de buren. Het woord uitzetten moest ze uit haar hoofd zetten want ik zou dat niet gedogen. Een oude tante van mij zei altijd als mijn oom weer eens liep te foeteren dat alles en verkeerd fout was,"bij dat alles hoor jij ook Janus, dus doe er wat aan."

Wednesday, October 13, 2010

Proactief

En dan, als alles is zo als het is. Wie heeft dan de moed de tijd en het geduld om zoals het is niet te laten zijn? Inactiviteit is het kind van passiviteit en non-actief het maakt geen vrucht, laat staan toekomst. En dan, als dat zo is? dan heb ik de moed de tijd en het geduld om zoals het is niet te laten zijn, niet voor even en niet eeuwig.

Tuesday, October 12, 2010

Het draait om...

De kans dat je gelukkig wordt moet geen kans zijn, daarmee besteed je het geluk uit aan een kansspel. Gelukkig worden is als de zee, je gaat mee in zijn kracht, zonder zee te zijn. Gelukkig worden is als de wind, je zweeft mee zonder wind te zijn. Gelukkig worden is als de zon je straalt als hem, zonder zon te zijn. Niet de gevraagde maar de gegeven mogelijkheden zijn de route naar geluk. En als niet uit te sluiten component is liefde de spil daar van.

Sunday, October 10, 2010

Vanaf

Drie van de vier is één van de drie is twee en twee is vier van de vier is nul. Dit analoge bank gelul maakt het verhaal als een wc-rol zo lang. Het gaat er om wie veegt er nou eindelijk eens zijn bank financierende reet er mee af.

Friday, October 8, 2010

Krokodilemma

In een land hier ver vandaan net over de verre verste horizon, zaten twee krokodilletjes te huilen in een oude houten regenton. Ze huilde dikke, hele dikke krokodilletjes tranen om dat ze ruzie hadden met hun buren, die grijpgrage varanen. Na veel gebekvecht waren de krokodilletjes heel stil en stilletjes met hun staartjes tussen hun beentjes afgedropen en in de oude houten regenton gekropen. Daar huilden ze drie volle manen hele dikke, ja super dikke krokodilletjes tranen. Totdat de olifant en tijger hadden besloten dat er vrede zou komen tussen de krokodilletjes en die varanen malloten. De olifant trompetterde en de tijger brulde terwijl de dierenrechten rechtszaal zich met dieren vulde. Met de uitspraak van koning leeuw als opperrechter kregen de varanen tien dagen straf als schuldige bekkenvechter. Nu huilde de krokodilletjes geen krokodilletjes tranen van verdriet, maar zongen zij met elkaar het echte vrije krokodilletjes tranen lied.

Thursday, October 7, 2010

Utopie

Gooi nooit de deur dicht die niet meer open gaat
Je blijft alleen in de vlucht naar een utopie
De stemmen die zeggen ga gerust dit is jouw verlaat
Zijn van een ander brein en niet je evenknie
Vindt in je zelf de kracht om niet die deur te vinden
Want wat er achter blijft zijn je zielsbeminden

Wednesday, October 6, 2010

Castanea

Castanea sativa: O tamme majestueuze grootheid van het eetbare bos. Het zijn u kinderen die zachtjes neerploffen op groene herfstdeken van het mos. Als op dode egels gelijkend zo met z'en drieën in hun opengesprongen stekelig lijf. Hun pracht en smaak is buiten kijf als ze als bruine bos juwelen gepoft of gesmoord de gastronoom in ons weten te strelen.

Monday, October 4, 2010

Onbalans

Zoals de zee niet kan ontkomen aan de macht van de maan, zo zal het leven zijn. De krachten zijn er je weet er van, het is aan jouw ze te herkennen in hun verhaal. Niet de vloed nog het tegendeel in zijn gebaar, het denken dat ze te temmen zijn is het grootste gevaar. Evenwicht heeft een zekere intolerantie nodig die te vinden is in zijn onbalans. Tussen ja en nee is jammer genoeg de wereld van het geloven ontstaan, met een beloofd uitzicht op de schijnwerkelijkheid van een tweede wereld.

Sunday, October 3, 2010

Stil

Als de najaarswind verteld zijn de vogels stil,
ze luisteren naar zijn woest verhaal.
Als de najaarswind verteld,
z'en vlagen met kabaal
de vogels dragen door zijn wil,
weet dan, even geen gefluit,
ze zijn stil.
In de herfst als het grote fluisteren
van het vallend blad is als lege ballonnen.
De webben spinnend zijn gesponnen,
zijn de vogels stil.
stil totdat het voorjaar weer is begonnen.

Saturday, October 2, 2010

Elementair

Rudimentair is het hebben van een zelfbeeld over anderen, deze ontwikkeling is basaal bij ieder mens aanwezig. Elementair is het hebben van een zelfbeeld gericht op inbeelding van en door een ander, deze zelf ontplooiende denkwereld maakt liefde kunst en muziek. Het niet meer toelaten van deze elementaire grootheid maakt van ons mensen rudimentaire wezens.

Friday, October 1, 2010

De botte

Meedogenloos slijpt niet de bijl
Meedogenloos weet van hakken
Mededogen is het slijpen van de bijl
Mededogen is het hem niet gebruiken