Duizend tranenmeer

De hoop is verdwenen
Met haar laatste vlucht
Is haar witte spoor verwaaid
Als het bange gerucht
Het vuur heeft opgelaaid
Het rauwe zijn heeft verzucht
De hoop, zij is niet meer
En zo zij zal wederkeren
In verbrokkeld zielenzeer
Is zij toch verdwenen
In het duizend tranenmeer 

Bescheidenheid

De wijze oude man was door een groep mensen om bemiddeling gevraagd, omdat er veel onmin en onderlinge twist was.

Het volgende verhaal was zijn antwoord.

En toen was het zomaar donker geworden en wel zo lang dat de mensen zich zorgen gingen maken of ooit nog wel het donker zou stoppen.
Zij vroegen aan hun moeders wanneer het weer licht zou worden.
Hun moeders wisten het niet want ze hadden al een hele tijd niet met God gesproken. Het kan toeval geweest zijn, maar daar geloofde de mensen niet in, maar toch na hun eerste vloek waarmee ze de schepper van hemel en aarde verwenste, verscheen er een figuur met een fakkel in zijn hand. Op de vraag wie er zo verschrikkelijk aan het vloeken was geweest, kreeg hij geen antwoord, maar volgens de mensen wist hij het antwoord allang. Na dagen in stilte achter de man met de fakkel te hebben gelopen werd het plotseling licht. Niet gewoon licht, maar prachtig mooi sereen licht. Iedereen was stil verbaasd en opgelucht te gelijk. Een kalme indringende stem vertelde dat het donker dan wel verdreven was maar niet verslagen. Laat dit een les voor jullie zijn maar ook voor iedereen die geen liefde respect en warmte voor de wereld heeft. Bescheidenheid is de boom van de toekomst, hij laat leven zonder het leven te haten.

Even maar

Zij kwamen langs
Even maar
Ik verschrikt 
Van hun even maar
Wist geen stoel
Voor hun blijven
Even te vinden
Zo zij er waren
Zo waren zij weg
Als een gedachte
Gepasseerd naar onder weg
Naar even maar

En dan
Daarna zo even
Kwam het leven
Zo even maar
Int nazien beleven
Zette hem klaar
Die stoel
Voor hem voor haar
Zodat hun even maar
Eeuwig is gebleven
 

Stekeligheden

Hij keek mij even aan met zijn kleine pretoogjes in zijn stekelige kop, het leek net of hij mij herkende, een soort herinneringsflits, maar nee zo was het niet, egels zijn niet zo snugger. Het is wel zo dat egels zo onverstoorbaar als een grazende koe zijn en gewoon altijd hun eigen vaste paadje lopen. Vaste prik is ook even tijdens het buiten koffie drinken komen bedelen om wat knabbelbaars om daarna weer te verdwijnen onder de struiken. Maar soms zijn egels zulke domme ganzen, want wie haalt het nu in zijn stekelkop om in een plasticzak een doorgang te vinden, een domme en levensgevaarlijke vorm van kortzichtigheid. Ik kwam deze niet snuggere egel tegen tijdens wat opruimwerk onder een afdak. Nooit laat ik plasticzakken onbeheerd hun gang gaan, maar deze was kennelijk aan het opbergen ontsnapt en zo haast het macabere einde van mijn eigenwijze egel geworden. Het is maar een simpel weetje, denk als egel en doe als een mens. 

Rekenfout

Ze hingen er al meer dan drie weken, een examenvlag en een rugzak, aan de reeds kromgebogen vlaggenstok. Vijf jaar knokken en zweten, een half puntje meer of minder, hakken over de sloot, het maakt nu niet meer uit, de toekomst geeft eindelijk meer zicht dan dat van een collegedeur. Terwijl de driekleur langzamerhand grauwwit verbleekt, de rugzak een slaapplaats van een ekster verbergt, begint het nieuwe leven toch minder euforisch dan werd gedacht. Er is kennelijk iets mis met de examenuitslagen, de toetsen waren niet wat ze moesten zijn, zuiver, maar klonken zo vals als een zwaar verwaarloosde piano. Herexamen is nog het meest optimistische beeld wat op Twitter en de schoolapp verschijnt. En zo kan het verkeren, de ekster moest op zoek naar een ander logement, en de vlag?
Halfstok was zijn lot.     

Karel donderpad

Jerry zweefvlieg het zweven zat
kocht een kicke scooterbrommer
pittig opgevoerd en glimmend zwart
maar Nickie bromvlieg en Bertie honingbij
werden van dat Jerry's brommend kicken
gierend super chagrijnig en echt niet super blij
ze saboteerde Jerry's scooter bruut en bliksemsnel
prikte banden plat, smeerde het zadel in met wilde haren gel
zo is Jerry zweefvlieg tot slot maar weer gaan zweven
en heeft snel zijn zwarte scootermonster doorverkocht
doorverkocht aan rioolratje Piet
die is met angst en beven gaan bumperkleven
onder invloed van veel stuf en nederwiet 
hij gilde en tierde ik wil eerste zijn geen vierde
zeker sneller dan die super trage grijze quad
die trage grijze quad van Karel donderpad  

   

Het is te doen

Het is te doen,
lachen zonder poen
Lachen ondanks dat het je vergaat
T's net of de stille wereld
Weer lachend met je praat
Het is te doen