Nieuw begin

Er trekt een lange stoet de bergen in op weg naar wat hun zicht verfijnt. Even komt er een zichtlijn in zicht omdat  het nieuwe licht op ooghoogte verblinden schijnt. En zo gaan de trompetters met de trommelaars lichtend op pad, daar hun ziel niet is verkleind omdat hun lawaai dat vergat. Kom naar voren zij die de stoet hebben verlengd zodat ze met  hun mooie koren door iedereen worden herkend. Er trekt een lange stoet de bergen in, waar van ieder weet dat het niet hun einde is maar een nieuw begin. Er trekt een lange stoet de bergen in.    

Memo papiertje

 "Het is maar dat ik het weet, weet dat ik het niet vergeet", zuchtte de bejaarde vrouw naast mij op de bank in de wachtkamer van de huisartsenpraktijk. De meeste wachtende zaten continu op hun iphone te scrollen zodat ze geen oogcontact hoefde te hebben met elkaar. Ik zie dit als een soort gezamenlijke verlegenheid in het menselijke verkeer. Goed, dan moet een maar de eerste zijn, dacht ik. Ik vroeg haar gedecideerd wat ze niet moest vergeten. "Meneer wat ben ik blij dat u mij dat vraagt, het is niks bijzonders hoor maar ik durf het hier niet hard op te zeggen, want voor je het weet denken ze dat je dement ben of zoiets dat er alzheimer in je kop zit." "Ik ben zo dikwijls even de weg kwijt of  soms vergeetachtig, dat is heel normaal hoor," zei ik om haar gerust te stellen. Ik zag dat er een iphone in het zijvak van haar tas zat en vroeg of ze er mee overweg kon. "Meneer u vraagt toch ook niet aan een vis of die kan zwemmen, natuurlijk weet ik van ' de hoed en de rand, 'dat ding heeft voor mij geen geheimen." Niet veel later zaten we allebei uitgebreid te appen met elkaar, net als de rest van de wachtkamer bevolking. En ik wist al snel wat ze niet moest vergeten, en dan is één simpel geschreven memo papiertje wel zo handig dan duizend vluchtige appjes.           

Gedenken

 Het is goed te geloven dat je nergens voor hoeft te sterven, niet voor  de vrijheid van wat dan ook. Het is onzin te denken dat overwinnen met doodstrijd de vrijheid in zich heeft. Vrije mensen  moeten nooit  hun ongebondenheid misbruiken door andere aan hun ideaal te binden. Vandaag gedenken in de opdracht de wereld vrede te schenken zonder te sterven voor dit ideaal, dat is het en meer niet dan dat.  

Vrijheid

 De kleur van een vlag mag geen excuus zijn hem te beletten te mogen wapperen in de wind van het moment in vrijheid. Juist nu moet er gezocht worden naar deze symbolische uiting van eigenheid zonder  strijd. Juist nu is het nodig die eigenheid, van zijn wie je bent, in vrijheid te beleven. Kom dus los van je versteend standbeeld, verlaat de sokkel van starheid en geef het bevrijde paard de sporen naar de ongebonden velden van verlangen en vrede.

Laten

Zo is het bedacht, veranderen zonder te denken in een toekomstbeeld, een ingebeelde verandering die zichzelf heeft bedacht. Het gebrek aan fantasie en kortzichtigheid wordt hier door geen enkele, wel of niet, gekleurde bril opgeheven. Zo zal dit blindelings volgen eindigen in het knekel ravijn van de ontgoochelde goedgelovigen. Doe jezelf niet de das om, laat je niet in met het op de mouwspelden van mooie beloftes of groteske  onderscheidingsrituelen. Blijf vooral, boven alles in jezelf geloven en laat dat zien in je denken en doen of laten.  

Punt nul

 Als je dolgedraaid bent om alles goed te laten draaien. Als je blind bent doorgegaan zonder het graan te maaien. Als je denkt wie loop mij daar als een dwaas voorbij. Bedenk dan, het is jouw evenbeeld  weerspiegeld heel even in mij. Om maar te  zeggen, ga gewoon weer terug naar punt nul. Daar waar onze liefde is begonnen zonder die alsmaar rennende flauwekul.

Genetisch winkelen

 Zo is de wens in een onbewaakt moment de vader van de gedachte geworden. De slimme gedachte om de natuur met manipulatie tot andere gedachte te bewegen. Genetisch winkelen in de oorspronkelijke en onontdekte plantenwereld, dit met maar één doelstelling het ophopen en verzamelen van macht en geld bij degene die zich als de machtigen van hun aardse paradijs weten. En zij die de groenten en fruit schappen van de supermarkten met gulzige ogen aanschouwen en onwetend vertrouwen dat het goed spel is wat er speelt. Zij worden met open ogen het vangnet in gezogen van deze moleculaire duistere onderwereld.