Tuesday, April 30, 2013

De klankkleur

Wat is er nog meer nodig dan alleen het geloof in politiek en religie? Gewoon niet zo veel. Dat laten mensen zien die geloven dat zij gewoon heel blij kunnen zijn met iemand die beide niet verpersoonlijkt maar zelf menselijk is. De kleur doet er niet toe, de klankkleur wel, dat is veel meer gevoel dan politiek en religie in zich hebben.

Saturday, April 27, 2013

Opstekertjes en doe dingen

Het is dwaas te denken dat er geen dwazen zijn
Het is nog dwazer niet te denken dat er dwazen zijn
Wijs zijn is onwijs goed te zijn zonder te wijs te zijn
Het niet willen zien maakt het onzichtbare ongezien
Zo er stilte is, is door het zijn het beleven er niet
Zo er beleven is, is door het zijn de stilte er niet
Het ontlopen van jezelf is een haast eindeloze marathon
Je komt jezelf ontgoochelt tegen bij de eindstreep
Tot slot, haal nooit je neus op bij een beerput
Luister niet naar domme en smerige praat
Wees blind als je een knipoog krijgt van een engerd.

Friday, April 26, 2013

Koningsspelen

Hij was al jaren koning, maar als je hem vroeg of hij het fijn vond, schudde hij zijn hoofd terwijl hij ja zei. "Ik ben een jaknikker en moet ja en amen zeggen van de regering." De koning was duidelijk niet echt gelukkig met zijn baan en besloot op een bepaalde dag er mee op te houden, gewoon op te houden met altijd maar mooi te zitten en pootjes te geven. "Ik ben er helemaal klaar mee en knip geen enkel lintje meer door en ik geef ze ook niet meer weg, en die nieuwe schepen op de scheepshelling daar ga ik geen flessen champagne meer tegen aan smijten om ze te dopen, ik ben geen dominee, drankmisbruik dat is het, die champagne drink ik liever zelf op. O ja, ik hou ook helemaal niet van klassieke concerten of dat gedans in die veel te strakke pakjes, daar word ik een beetje eng van. Nee joh, hardrock en keiharde Popmuziek met een jointje en een pilsje dat is de koningshemel voor mij. Weet je wat, jullie gaan zelf maar voor koning spelen, dat mogen jullie van mij lekker ieder jaar doen, zonder mij, gewoon Koningsspelen. Doei! als iemand mij zoekt, ik zit hier om de hoek in mijn  stamkroeg aan een oranje bittertje te nippen.

Thursday, April 25, 2013

Neuro praat

Ik heb pas een prachtig T-shirt gekocht voor maar €5 ,mooi bloedrood, made in Bangladesh. Trouwens die spijkerbroeken voor nog geen  €15, te gek toch, ik heb er gelijk 2 gekocht, een in gebroken wit en een in diepzwart.Wat een gezeur toch over kinderarbeid en slechte werkomstandigheden in die landen. Dat het veel te goedkoop is, is ook onzin, die mensen hebben gewoon veel minder nodig dan wij hier in het westen. En dan nog eens wat, ik koop ze te minste nog, zo hebben die mensen in die arme landen ook hun centjes. anders hebben ze niets, dus ook geen brood op de plank of rijst in de pan. Ik bedoel maar, ik doe gewoon aan ontwikkelingshulp, daar heb ik onze regering niet bij nodig, die bezuinigen alleen maar, geld moet rollen snap je? vandaar die forse aankoop van mij.    

Wednesday, April 24, 2013

Bello

Op z,en dooie akkertje liep hij over de dodenakker, steen voor steen lezend. Waar toch was zijn maatje begraven? Hoe langer hij rond liep hoe triester hij werd. "Ik lees liever een goed boek of de Panorama, wat een dooddoeners zijn dit zeg." Mokkend over wat hij niet kon vinden belde hij het nummer dat op de infozuil van begraafplaats stond. "Welkom bij het informatieloket van begraafplaats De Geborgen Aarde, wilt u informatie over te verwachte ter aarde bestellingen, toets een 1, wilt u informatie over grafrechten en ruimingen, toets een 2, zoekt u een specifiek ter aarde besteld persoon, toets een 3, voor alle andere vragen toets een 4. "A há! een 3 dus," mompelde hij zachtjes, het is ten slotte een begraafplaats dus niet te veel kabaal maken.
"Goede morgen u spreek met Liesbeth van den Droeve, wat kan ik voor u betekenen?" "Ja ja, stotterde hij, met Kees de Hond ik sta hier op de begraafplaats en ik zoek het graf van mijn maatje, want volgens mijn vrouw moet hij hier liggen." "Kunt u mij wat gegevens geven van de ter aarde bestelde persoon, dan ga ik hem voor u opzoeken in het registratiesysteem," klonk het zakelijk. "Bello! riep Kees, verdomme wat heb ik er moeite mee om zijn naam uit te spreken, de tranen schieten uit mijn kop, ja u moet weten ik ben zelf niet bij zijn begrafenis geweest, ik kon het echt niet opbrengen, ja we hebben hem 24 jaar gehad, dat is best lang, begrijp u?" Kees ratelde aan een stuk door. "Heeft u een momentje, dan zet ik u even in de wacht." "Afscheid nemen bestaat niet", zong Marco Borsato in zijn oor. "Daar ben ik weer, in ons systeem komt geen Bello voor, heeft u soms ook een achternaam van de betreffende?"  " Een achternaam? wat een gedoe zeg, gewoon Hond", Kees klonk duidelijk een beetje geïrriteerd. "Er staat geen Bello Hond in ons Systeem meneer, bent u wel op de goede begraafplaats? zo te horen gaat het niet over een mens, klopt dat?"  "Moet u eens goed luisteren, Bello was m'en maatje hij was beter dan een mens, begrijp u?" "Meneer de Hond, wat ik doe, ik help u even verder om Bello te vinden, als u even geduld hebt." Daar was Marco Borsato weer, maar nu niet zo hinderlijk, er kwam gelukkig een oplossing. "Zo daar ben ik weer, bedankt voor het wachten, eens even kijken, ja het gaat over het volgende meneer de Hond, schrik niet, maar Bello is begraven op de dierenbegraafplaats 'De Geborgen Waarde', hier even verderop aan de zelfde weg." "Je bent een goed wijfie een echte schat, snotterde Kees, echt waar. Ik was eigenlijk van plan als ik dood ga m'en eigen te laten verbranden, maar ik dat doe niet, ik laat mij hier begraven, wat een service zeg." "Heel  fijn dat ik u van dienst heb kunnen zijn, en voor wat dat begraven betreft, wacht daar nog maar even mee meneer Kees, nog een prettige dag verder."          

Thursday, April 18, 2013

Wat let je?

Even een knipoog
Een lieve lach
Een zachte schouderklop
Een gegroete goeiendag
Inspiratie in notendop
Die knipogende lieve lach
Die zachte schouderklop
Wat let je?

Wednesday, April 17, 2013

Koud zout

Wanneer ben je zo bang geworden dat je zaken die niet kunnen bederven, zoals suiker en zout , dat je die vacuümverpakt in de diepvries bewaard. Het is toch een kwestie van vertrouwen dat de eeuwigheid niet constant altijd de zelfde eeuwigheid blijft. Daar kunnen suiker nog zout iets aan veranderen, want dat doen ze namelijk niet in het tijdsdeel dat jij op de wereld vertoeft. De huisjesslak die al miljoenen jaren bestaat, die slijmerige onderkruiper, die gemiddeld 2 jaar leeft en in dat tijdsbestek over een actieradius van slechts enkele tientallen meters beschikt, geen wereldreiziger dus, hij blijft zonder zich daar over op te winden gewoon bestaan. Als geüpdatete slak veranderde en evolueerde hij in zijn slakzijn vele eeuwen sneller dan de sabeltandtijger en mammoet dat deden. Krachtig en groot zijn zegt dus niets in deze, want deze krachtpatsers hebben de aanpassingsrace allang verloren van de trage slak en zijn van de wereld verdwenen. Dus haal het zout en suiker uit de diepvriezer en leef als een slak, doe het met de dag die er is, doe het zonder angst om te leven.       

Monday, April 15, 2013

Verdwazing

 Het is dwaas te denken dat gedachteloosheid niet bedreigt, niet denken maakt het juist onveilig. Ik voel niet wat jij voelt, wij voelen niet wat zij voelen. De afstand is niet groter of kleiner, er is geen ruimte voor begrip, dat is het punt. Als deze verdwazing  een stem krijgt zal hij wanorde maken. En wij treuren om de doden. 

Sunday, April 14, 2013

Geen nieuws

Het sleutelgatgluurdersnieuws is het ingebrande letterbestand van de maandagochtendkrant. De echte journalist is als woordbeheerder door zijn scherpe pen gestorven, nee niet nu  maar eerder dan op deze kille maandagmorgen. Blind zijn is meer dan niet zien, het is het weten dat ze jou kijk niet zien. En zo je denkt dat iedereen systematisch leeft, adem haalt eet drinkt en schijt aan alles heeft. Als dat je denken is, laat ik je dan zeggen, ik ben niet iedereen, niet een sleutelgatgluurder, niet de onderverhuurder van het nieuws in verloren mensenleed.
Lees tussen alle regels van de dagelijkse waan, dat echtheid wel kan bestaan ook al is het geen nieuws.        

Saturday, April 13, 2013

Doe

Doe iets interessants, dat is suf
Die iets, stoms dat is spannend
Geef wind geen stilte, hij verwaaid
Geef regen geen droogte, hij verdrinkt
De zon heeft geen licht nodig de maan wel
Besta zolang het nut nuttig is
Vergeet te praten als het moet
En te zwijgen als het moet

Friday, April 12, 2013

Korke

" Ik ben geen wilde maar ik leef in het wild, ik trek me van niemand iets aan en jullie moeten je ook niets wat van mij aan trekken." Hij stapte met zijn zelfgemaakte laarzen van canvas en autobanden er stevig op los. Ik heb het over Korke uit den Vreemden, de plaatselijke zwerver hier in Gaalsterdamme. Korke was zijn hele leven al een vreemde snuiter geweest, niemand in het dorp wist eigenlijk waar hij vandaan kwam, hij was er zomaar in eens. Hij antwoordde altijd steevast als iemand vroeg waar hij vandaan kwam."Ik kom van achter die heuvel daarginder en ik heet Korke uit den Vreemden" Dat was het, meer hoefde je niet te vragen anders werd hij een beetje argwanend. Nu was het wel zo dat Korke geen slecht mens was, want als er ergens geholpen moest worden deed hij dat altijd en zonder om een beloning te vragen. "Geef mij maar een stukske brood met een kanneke bier, dan heb ik geen dorst en honger en maak ik veel plezier," zong hij dan.
Korke woonde in een oude schaftkeet die een boer op zijn erf voor hem had laten neer zetten. "Ik ben een mens zonder vragen daarom krijg ik wat ik niet vraag en geef ik wat ik niet vraag," was een van zijn wijsheden. Alle kleren die Korke aanhad had hij zelf gemaakt, hij wist van de meest vreemde spullen zijn bijzondere outfit in elkaar te naaien met een stokoude trapnaaimachine en ook aan elkaar te nieten met een zware nietmachine die vroeger gebruikt werd om het riet op de zijkant schuren vast te nagelen. "Een zorgeloos mens zorgt dat zijn lijf niet gewend raakt aan kleren want zonder dat ben je zo vrij als de wereld om je heen," was weer zo'n wijsheid van Korke. Een heel bijzondere eigenschap van Korke was dat hij met dieren kon praten, dat deed hij met heel aparte geluiden waar de dieren altijd op reageerde door naar hem toe te komen. Of het nou vogels paarden koeien schapen honden of geiten waren, Korke wist gewoon wat ze aan hem vertelde. Op een zekere dag is Korke verdwenen, nergens was hij nog gezien, alleen had een boerenknecht een paard in de nacht luid horen hinniken.In de schaftkeet lagen al zijn zelfgemaakte kleren op een stoel en in een briefje stond geschreven, "Ik ben een ander levend leven begonnen zonder teugels en beugels, zoek mij niet als jullie mij willen vinden want ik ben niet weg maar op weg, Korke.               

Thursday, April 11, 2013

Een korreltje verstand

Er was eens zandkorreltje met niet meer verstand dan haar korreltje kon bevatten. Ze piekerde zich suf hoe zij alle gebeurtenissen om haar heen kon begrijpen. "Want zeg nou zelf, mopperde zij, wat heb ik als zandkorreltje te vertellen als het gaat stormen, want of ik het er nou mee eens ben of niet, ik moet gewoon mee doen, en niet alleen ik maar ook al mijn mede korreltjes, met als gevolg dat iedereen ons is gaan haten als zandstorm." Het huilen stond haar nader dan het lachen."Stomme klote wind", riep ze kwaad. "Hé hé moet jij eens even heel goed naar mij luisteren!" riep de wind,een beetje pissig. "Je moet niet zo zeuren maar aanpakken, nee ik bedoel aanplakken, je weet wel, gewoon lekker stevig tegen elkaar aanplakken, lekker korreltje dichtbij korreltje, dan kan ik mijn storm laten uitwoeien zonder met dat gedoe dat jullie telkens door mij verplicht moeten verhuizen." De vraag was echter nu, hoe doe je dat eigenlijk, dat aan elkaar plakken als zandkorreltje, die miljarden eigenwijze zandkorreltjes die ook nog eens zo droog zijn als gort. Wie het wist mocht het zeggen. Het was even windstil en toen.... "Ik weet het! riep de zon in een helder ogenblik, er is bij mij een lichtje gaan flitsen, de oplossing is heel simpel, ik ga gewoon een tijdje weg, lekker vliegen naar een zonvakantie, ik vertrek naar mijn neef  Noorderzon, die heb ik al jaren niet meer gezien.
Aju paraplu!"

Zo gezegd zo gedaan en plotseling was de zon met al zijn stralen vertrokken naar zijn neef  Noorderzon. Geen zon maar wel  massa's wolken, dat werd flink keten in de lucht, jawel echte luchtkussen gevechten werden het. Het regende dagenlang achter elkaar, en de zandkorreltjes? die werden zo kleddernat dat ze allemaal gingen drijven. Joepie de poepie wat een lol! heerlijk eindelijk lekker allemaal tegelijk in het grote bad. En zo is het gebeurd dat heel veel van die zandkorreltjes niet meer terug wilde naar de droge hete woestijn, ze bleven plakken waar ze aangespoeld waren, op het zandstrand.

Wednesday, April 10, 2013

Digitale liefde

Er komt een tijd dat wij ons kunnen opladen. Opladen net als een mobieltje laptop  e-book elektrische fiets een auto of wat voor opladerig ding dan ook. Een geïmplanteerde accu verbonden met een eveneens geïmplanteerde interne computergestuurd besturingssysteem, zorgt voor een betrouwbare en hernieuwbare energetische levensstroom.
Denkbaar is ook dat er op je hoofd  en gezichtshuid flinterdunne zonnecellen zitten, die door middel van een interactieve pil of capsule met je huidcellen meegroeien, je eigen energiecentrale dus. En de mens, de mens schept zich zelf als de eeuwige mens. Een mens met een elektrisch aangedreven hart met geharde klepzittingen, een superbrein dat ondersteund wordt door geïmplanteerde mini chips , ogen die bij dag en nacht onvermoeibaar automatisch scherpstellend zich focussen op hun omgeving, oren met een super gevoelig elektronisch gehoor, neus en mond  verbonden met intelligente smaak en geurdetectie. Niet stuk te krijgen. Alleen, bestaat er zoiets als digitale liefde die je met je iPhone gratis kunt downloaden?                  

Tuesday, April 9, 2013

Heb je even?

Wat is tijd.
Tijd is het hebben als je het niet hebt en het niet hebben als je het hebt. Tijd is jouw onrustige reisgenoot in je beperkte eeuwigheid, hij is altijd aanwezig in de schaduw als je levenszon op komt en je weer verlaat. Maar meer nog is tijd, hij die zich verliest en vindt in tijdelijkheid.
Die zich geen horloge, geen klok geen enkele waarneming toebedeeld, hij is, hoe verveeld de tijd in de tijd zelf. En zeg nou zelf, waarom zou hij dat willen weten, al dat tikken, door te meten? heb je even?

Saturday, April 6, 2013

Eindelijk

Wat is geluk.
Het is een knipoog van de volle maan, een gracieus vliegende witte zwaan. Geluk is een warm straaltje van de voorjaarszon, fietsen voor de wind, een goudvis zonder goudvissenkom. Geluk is, alles zonder min, m'en  geld krijgen als ik pin en als alles gaat bloeien na die koude winterse dagen, dat is het geluk wat ik gelukkig eindelijk na mag jagen. 

Friday, April 5, 2013

On aan tastbaar

De wereld van het on aan tastbare geld is in rep en roer
Dikke stapels echte bankbiljetten lijken nu ineens weer stoer
Na eeuwen te geloven dat het zit de in kannen en kruiken
Dat het geld nooit harder stinkt als je er aan gaat ruiken
Treed nu de donkere waarheid in het felle digitale licht
Zie het godsvermogen vluchten als een angstige bange schicht
Verdwijnen in de valse macht van de geskimde checken
Met een schamper lachend computervirus in het middelpunt
Van het wereldwijde hacken.

Wednesday, April 3, 2013

Sextet

Ik ging er vanuit, zei de fluit, dat ik hier alleen kon spelen. Maar goed, ook al ben ik soms een beetje dwars vind ik het heus wel leuk om mijn gefluit met andere te delen. Met viool hobo pauk  triangel en klarinet speel ik graag met mijn gefluit in een frivool Mozart sextet. Het aller belangrijkste vind ik wel in deze dat een sensueel zachte vrouwen lip mijn muzikale gedachte dan gaat leze.     

Tuesday, April 2, 2013

Bestuurlijke triestheid

Daar staat hij dan, helemaal ingeklemd door een gloednieuw foei lelijk lux bejaarden woon en verzorgingscomplex, de met multiplex platen dichtgetimmerde oude boerderij, uit de tijd dat het land  niet uit stenen en asfalt bestond, maar dat het nog gewoon boerenland was. Alle macht van de woningcorporatie ten spijt, was het die niet gelukt om met een sloopvergunning de stokoude boerderij te laten verdwijnen. De eigenaar was wel al de omliggende landerijen kwijtgeraakt door de haast middeleeuwse landjepik methoden van de onteigeningswet. Dat het algemeen belang  boven het persoonlijk belang prevaleerde,gold, door ondoorgrondelijke redenen, gelukkig niet voor de oude boerderij. De statige boerenhofstede die ontdaan was van al zijn groene slagaders, moest hoe dan ook blijven staan, ook al werd hij jarenlang niet meer bewoond. De laatste boer en boerin waren enige jaren geleden overleden en geen hun kinderen werkte nog  in de landbouw. Wat niet wilde zeggen dat een van hun de boerderij na een grondige opknapbeurt niet wilde bewonen, dat juist wel. 'Alleen agrarische bestemming',  stond er in het gemeentelijke bestemmingplan. Maar wat moet je als boer zonder land. Er werd geen vergunning af gegeven om de boerderij om te bouwen naar een soort zorgboerderij met een woonbestemming. In de gemeenteraad hebben sommige projectontwikkelaars achter de schermen heel veel invloed op de besluitvorming. Wat die zelfde invloedrijke heren niet hebben, is dat zij begaan zijn met het agrarisch verleden van een streek, laat staan met het plaatselijke erfgoed in welke vorm dan ook. Zo kon het gebeuren dat er pal naast de boerderij het luxe bejaardenzorg en wooncomplex in nog geen jaar uit de kleigrond werd gestamd. Het Heras hekwerk die een gevangenkamp van de boerderij heeft gemaakt is het gevolg van een onoplosbare bestuurlijke triestheid die beschamend en walgelijk is. De boerderij raakt steeds meer in verval, sommige dakpannen zijn scheefgezakt of er afgewaaid, de goten zijn begroeid met zaailingen van vlieren, essen en esdoorn en door de gaten in het vervallen dak vliegen vogels naar binnen om te nestelen. Ik hoor de boerderij denken, ik ben toch bewoond, stik maar allemaal, jullie bestuurders. Ik ben veel ouder en word veel ouder dan die mensen die in hun dure luxe appartementen naast mij wonen om dood te gaan.