Monday, November 30, 2020

Tevredenheid

De laatste dag van de 11e maand

Het donkerdoek reeds gevallen

Deze sluiterdag net ingeraamd

Is reeds onbeschaamd aan't donder knallen 

De kerstboom nog even niet gewonnen

Is zonder lichtjes ster en ballen

Het engelenhaar bij langen niet gesponnen

Decembermaand met mijn bescheiden hoop

Niet mee te doen aan het koop koop koop

Zodat tevredenheid in vrede is gewonnen

 


Thursday, November 26, 2020

Zaai

 Plant een boom niet in een zee van onwetendheid hij zal niet weten wat hemel of aarde is. Standplaatsbepaling moet altijd een essentieel en fundamenteel startpunt zijn om zijn groei te kunnen garanderen. Zelfstandig groeien of  extra voeden zijn niet de zelfde manieren om de toekomst een betrouwbaar beeld te geven. De zwakste schakel is ook de sterkste in het verbreken van gesmede beloftes. Leugens regeren niet stabiel dat ligt niet in hun aard, leugens veroorzaken juist het tegenover gestelde in wanorde en chaos. Dus plant liever geen boom maar zaai er een opdat hij weet te wortelen voordat hij zich laat zien.   

Wednesday, November 25, 2020

Zonder richting

In de verdwaaltuin de weg vragen is vragen naar de onbekende weg welke zonder vluchtstrook je geen rust zal brengen. Het is opportunisme van de ergste soort te denken dat alles alleen om jouw draait in het circus van de partijpolitiek. Dat jij de directeur dompteur en opperspreekstalmeester in de zelfde persoon bent. Het woord partij is synoniem voor samenwerken om het doel te bereiken waar de partij haar bestaansrecht aan ontleend. Dat je daar even de weg in kwijt bent, je elkaar uit het oog verliest, even een verstandelijk verschil hebt, een blindenvlek je zicht verblind. Het zijn zaken die nooit moeten leiden tot pijn en lijden in verdriet of wantrouwen in elkaar. Arrogantie en gebrek aan innerlijke zelfwaarneming zorgen dat je niet meer functioneert als leider en richtinggever.  

Sunday, November 22, 2020

Meer dan genoeg

Als de boter op je hooft is gesmolten, je gehoorapparaat nieuwe batterijen verlangd je lenzen zijn vertroebeld, de behanger de verkeerde muur heeft behangt, kom dan bij mij. Als je je sleutels kwijt bent, je telefoon alles heeft gewist, je auto niet wil starten de hond op de deurmat heeft gepist, kom dan bij mij. Soms gaan de dingen anders dan je had verwacht, dan blijkt ineens de bakker een slager en de kruidenier loopt kakelend in een verenvacht. Zo kan het zijn zo zal het gebeuren dat de regenboog egaal is zonder kleuren, als dat zo is kom dan bij mij. Maar let op! Als dat allemaal niet zo is, Blijf uit mijn buurt, want aan mezelf heb ik meer dan genoeg.   

Friday, November 20, 2020

Medemenselijk

Nooit was het in hem opgekomen dat de tijd hem had ingehaald. De eeuwenoude hofstede waar hij woonde, tevens eigenaar en landheer van was, bezat geen enkele vorm eigentijdse energie voorziening, dus geen elektriciteit waterleiding en gas. Enkele ochtenden per week werd het paard voor de tilbury gespannen en reed hij naar het dorp om zijn boodschappen bij de bakker de plaatselijke supermarkt en boerderijwinkel te doen. Van auto's motoren en verder motorisch gedoe moest hij niet veel hebben, hij keek er naar of dat het voor wereldse monsters waren. Als het weekmarkt was zaten ze met tweeën onder de tilbury kap want dan ging de jonkvrouw mee om huishoudelijke spullen en stoffen voor kleding te kopen. Niemand maakte er een punt van dat de landjonker en zijn jonkvrouw op deze bijzondere manier leefde. Bij de oude hofstede hoorde een flink aantal landerijen welke grotendeels verpacht werden aan de plaatselijke boeren. Als het jaar ophield te bestaan en er een nieuwjaar verscheen werd er in de grote schuur van de hofstede een groot feestmaal gegeven waar alle dorpsbewoners bij werden uitgenodigd. De pachters betaalde dan hun pacht in contanten en natura. Maar nu komt het: al het geïnde geld en andere door de pachters geschonken spullen drank en etenswaren werden door de landjonker en zijn jonkvrouw verdeeld onder de dorpsbewoners, niemand ging met lege handen en beurs naar huis, zelfs de honden en katten aten hun buiken rond. Zo stond de tijd heel even een paar uur stil met het gezamenlijk vieren van de terugkeer van het licht. Het is een verzonnen vertelsel waar we in kunnen vinden wat we verlangen, vriendschap en medemenselijkheid. En wie wil dat niet?      

Monday, November 16, 2020

Herst

Ik zat aan de ene en zij aan de andere kant van het groen mossig parkbankje. Ze had oordopjes in met een verbinding naar haar iPhone. J`anttendrai le jour et la nuit, j`attendrai toujour, kroop licht golvend naar mijn gehoor, Een mooie jonge vrouw, droevige blik met tranen natte wangen. De herfstbladeren dwarrelende als verdwaalde vlinders naar de grond. Een paar kwamen op haar schoot bescherming zoeken. Terwijl ze opstond pakte ze ze op en stopte ze in de zak van haar jas.  Et pourtant, j`anttendrai ton retour, klonk het toen ze mij met een Monalisa glimlach groette.Le temps passe et court.   

Sunday, November 8, 2020

Toekomst

Ik zit net te denken, dat de zon niet meer zo mooi opkomt zoals hij eeuwig verscheen. Dat zijn helende stralen de mensen niet meer verwarmd maar verkild. Is hij zomaar als een zuivere morgenster bij het nieuwe ochtendgloren met zijn warme stralen van hoop en liefde uit het schijnbare niets herrezen. Ik zit nu te denken, dat de vervulling van die stille hoop onze kille wereld niet voorbij is gegaan, en de weg terug weer toekomst heeft.

Friday, November 6, 2020

Levensschilderij

Valsheid in geschrifte en valsheid in spreken, ze zijn giftige en onaangename karaktereigenschappen die al vroeg in de ontwikkeling van een mens kunnen plaatsvinden. Het is als de opbouw van een schilderij, een verkeerde ondergrond bepaald uiteindelijk het wezen en eerlijkheid van de kleuren. Daar voegt een gouden lijst geen enkele essentiële waarde aan toe. Als je de levensfilm van jezelf terugdraait kom je uiteindelijk tot in het niets, zo simpel kan het zijn om te relativeren wat er nou echt toe doet. Een rijk leven gevuld met leugens en vol geveinsde vriendschappen. Of een leven zonder  deze valsheid in de breedste zin van het woord, zodat vriendschappen de waarde hebben waar ze voor staan, dat is dat je elkaar kunt vertrouwen ondanks de kleur van de ogen. Want dat is wat je ondergrond bewijst door de dikke en dunne lagen van je levensschilderij.    

Tuesday, November 3, 2020

Kiezen

Dan ineens is de keuze van de kiezer belangrijker dan zijn geloof in god. Het is als de kleur van zijn huid, een beetje meer blank is niet het zelfde als een beetje minder zwart. Kiezen is even het goddelijke moment laten ontstaan dat zijn keuze alles in het goede verandert. Dat wit en zwart geen echte kleuren meer zijn, dat het donker niet meer is dan het ontbreken van licht, ook niet in omgekeerde richting. Dus is ineens de keuze niet meer dan het kiezen zelf, de reis niet meer dan het verplaatsen van een punt. Maar kiezen voor een mooiere wereld, het is niet voor iedereen een weggelegd haalbaar doel. Maar hopelijk voor vele meer dan alleen de lange weg er naar toe.  

Sunday, November 1, 2020

Het afstapje

Zoek je het onvindbare

Dan is de tijd ontijdig

Het licht oneindig

Het donker altijd

Je moeder vader

Je broer zus

En de hemel

Onvindbaar

Vlak bij je

Maar let op 

Het afstapje