Ik zit net te denken, dat de zon niet meer zo mooi opkomt zoals hij eeuwig verscheen. Dat zijn helende stralen de mensen niet meer verwarmd maar verkild. Is hij zomaar als een zuivere morgenster bij het nieuwe ochtendgloren met zijn warme stralen van hoop en liefde uit het schijnbare niets herrezen. Ik zit nu te denken, dat de vervulling van die stille hoop onze kille wereld niet voorbij is gegaan, en de weg terug weer toekomst heeft.
Sunday, November 8, 2020
Toekomst
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment