Saturday, May 31, 2008

De mix

Als iets langer duurt dan je had verwacht
Maak het dan korter dan je had bedacht
Kort en lang even stevig mengen met elkaar
Simpel, de uitkomst is dan voor je klaar
Wachten is nu een vergeten verledentijd
Als je dat in de toekomst met geduld vermijdt.

Friday, May 30, 2008

Tot later

Het was stil in de bus, weinig passagiers want het was vrijdag. Wie had het ook al weer over de vierentwintiguurs economie? Kom op zeg, mensen storen zich gewoon niet aan dit soort beweringen. Ze leven gewoon in hun eigen economie met een dikwijls bizar hoog of slakkentraag tempo. Afijn, in de stille bus ging ik bewust op een achteruitrijstoel zitten, ik wil namelijk niet altijd in de toekomst kunnen kijken. Het klinkt misschien een beetje vreemd, maar het is zeker echt een aanrader, juist voor mensen met een gejaagd en stressvol leven. Je hoeft niet vooruit te kijken en te denken, alles wat wordt gepasseerd gaat gewoon in een niet beïnvloedbaar tempo aan je voorbij. Ik geef toe, er zijn mensen die het verschrikkelijk vinden om achteruit te worden gereden. Maar ik zeg dan altijd, je rijdt wel gewoon vooruit, maar je bent een beetje aan het nakijken, naar dingen die aan je voorbij gaan en die op den duur achter de horizon verdwijnen. Het is het langer kunnen genieten van het achteruitrollende landschap, een koe met kalveren in de wei, ergens een kerktorentje, of zelfs tegenwoordig een minaret in de verte. Het achteruitrij fenomeen speelt altijd veel meer in op je gedachten, je fantasie. Het is echt meer dan het altijd maar alles vooruit kunnen zien, dat met die flits van ineens, zoef weg! Eigenlijk zouden er speciale antistress bussen en treinen moeten gaan rijden. Alleen voorzien van achteruitrij zitplaatsen met een heel klein vooruitkijkspiegeltje, let wel, dit is speciaal om met de verwachte ontwenningsverschijnselen om te gaan. Een gat in de go-slow markt? Wie weet, tot later!

Thursday, May 29, 2008

Sst.

Stil zonder mijn
Wacht met de speld
Niet eeuwig zijn
Zijn vallen is geweld
Geheim van het weten
Geef even stil zijn
Zonder ruimte meten
Een plaats in't brein

Tuesday, May 27, 2008

Dat is het

Zevenmijls laarzen van klatergoud
Als je gewoon blijft leven word je niet oud
Een dronkenmans wijsneus preekt in de kerk
Graaf je eigen graf onder andermans zerk
Thuis tikkende klokken voor het spel van kat en muis
In de gevangenis zitten gevangene tussen goed gespuis
Geef me de vijf maar tel altijd al je gouden vingers na
Sinterklaas komt niet uit Spanje maar uit Appelschaa
Wat ik ook niet verzin of gewoon niet liegend weet
Dat is alles wat ik wil vertellen voor ik het vergeet.

Monday, May 26, 2008

Toeval

Regen, soms een verzopen vloek soms een groene zegen
Ook dan is de regel niet altijd een regel als in vaste verzen
Uitzondering is dan de wet, niet die van Meden en Perzen
Daarom geven vloek of zegen geen droogte nog regen
Toeval heeft alleen zijn vrienden in ja en nee wel of niet
Doe hem in dat geval heel snel de groeten
Als je hem toevallig heel even wel of niet ziet.

Friday, May 23, 2008

Babbel Geest

Ik was pas in een huis, daar woonde een eenzame verlaten geest
Ik deed normaal tegen hem, want hij is toch geen gevaarlijk beest
Ik voelde hem wel als een soort aangename spanning in de lucht
Geen gezicht of lijf te zien wel te horen een zachte diepe zucht
Samen hebben we even thee gedronken, hij brandnetel ik earl grey
Geestig babbelend zei hij dat hij ging samen wonen met een blonde fee
Ik weet dit verhaal is dwaas, misschien verzonnen door een crazy men
Soms is gewoon maar geloven heel erg simpel zonder gezicht van hem
En wie weet is er straks in de Notre-dame een gezegend geestenfeest
Mogelijk daar trouwen de blonde fee met mijn onzichtbaar vriendje,
Babbel Geest.

Monday, May 19, 2008

Dan

Als je dan toch van plan bent te vertrekken
Naar een onzichtbaar lichaamloos bestaan
Als je dan toch je hoofd hebt vol geladen
Met herinneringen die verder met je gaan
Dan wil ik met je reizen, tot je laatste ademvlucht
Geen altijd afscheid neem ik dan jou
Na je laatste zucht.

Madelief

Ik heb je lief, mijn kleine Madelief
Lokkend wit geelogend groen gesteeld
Je steelt mijn aandacht mijn gezicht mijn lippen
In mijn voorjaarsdromen zie ik madeliefjes, velden vol
Maar tussen al die duizend is er een mijn harte dief
Die ene dat ben jij, mijn kleine Madelief.

Saturday, May 17, 2008

Smoel gevoel

Ik was helemaal alleen, dat was te minste even mijn gevoel
Ik keek even niet om mij heen, naar een herkenbaar smoel
Ik was helemaal even zonder iemand, dat dacht ik even, gewoon
Ik wist wel van jou, maar wilde even vergeten jou mooie kroon
Ik ben eigenlijk helemaal niet alleen, ook niet heel even in gevoel
Ik kijk gewoon even om mij heen en zie dan je mooie lieve smoel.

Tuesday, May 13, 2008

Natabases

Ik was er even niet bij, zichtbaar afwezig
Verdwaasd door het idee er niet te zijn
Gewist gewoon verdwenen uit Het bestand
Bestaan is gekoppeld aan databases zonder mens
Kijk, daar vliegt de gierzwaluw met meer verstand
Bestaan, vrij zijn, bevlogen van vliegen met een doel
Stekkers kunnen er uit, harde schijven verschroot
Even een vloek, maar je vliegt nu naar de vrijheid!

Sunday, May 11, 2008

Klokkenluider

Klinklanklonk brons galmgat lawaai door klepelbonk
De klokkenluider sterk in handen en armige spieren
Luidt de klok niet alleen om de kerkgang te vieren
Hij is soms ook het geweten met gevaar van ongeloof
De geluide klok galmt dan ongehoord de hoge oren doof.

Saturday, May 10, 2008

Voelzie

Niet het geld met macht en aanzien
Geen domme haat, verdriet of waanzin
Laten mij huilen als een verdwaald kind
Mijn tranen zijn de parels van eigen geluk
Laat de live muziek het maar vertellen
Wat ik voor je voel als ik je zie.

Saturday, May 3, 2008

Vergissing

Het einde komt in zicht net achter die groene boom
Achter zijn dikke stam zie ik het begin van verdwijnen
Het kan mij echt niets schelen, want een eind is toch altijd ver
Dat denk ik dan, zonder eigenlijk te weten hoe vlakbij ver soms is
En dan, boem ho stop over en uit, want daar is hij in eens bij mij.

Friday, May 2, 2008

Heb je even.

Daar lag hij te te slapen, onder de pruimenboom achter in onze tuin, de Tijdgeest. Ik schudde hem wakker, hij rekte zich een tijdje lang uit en vertelde mij dat hij zijn tijd helemaal verslapen had. In no time kleedde hij zich aan, kamde in een vloek en een zucht zijn grijswitte baard, keek mij met zijn tijdloze ogen aan en zei dat hij nu weer helmaal bij de tijd was. Plotseling zag ik mijn kans schoon, want een Tijdgeest kom je echt niet altijd tegen en al helemaal niet gewoon achter in je tuin, dus vroeg ik hem of hij wat tijd voor mij had.Hij schudde lachend zijn grijze hoofd, nee tijd weggeven, daar begon hij niet aan, ook niet voor geld. Een paar wijze raden wilde hij wel, bij hoge uitzondering, geven." Zorg dat je altijd voldoende tijd hebt als je boodschappen gaat doen, je hoeft je dan geen geldzorgen te maken, want tijd is geld en daar betaal je dan simpel mee." "Ben je iets vergeten, ga dan even terug in de tijd je vindt het dan zeker terug." Plotseling keek de Tijdgeest op zijn horloge, "ik ben ook de tijd helemaal vergeten ik moet nu echt gaan,"riep hij met een zachte tijdloze stem. Ik vroeg hem wanneer en waar ik hem nog eens zou kunnen ontmoeten. Hij fluisterde in mijn oor: "In de verdorde bloem de frisgroene knop in de regen of sneeuw, overal laat ik een tijdspoor achter, in al die gedaantes ben ik soms tijdelijk en soms altijd te zien."