Monday, February 27, 2012

Een korrel

En in de zeef lag nog één korrel zand, alle andere waren waren kleiner dan de mazen. Een korrel zonder de ambitie groter te zijn, maar hij was het wel. Met deze korrel heb ik mijn huis gebouwd, mijn waterput gemetseld en de ruziënde oorlogsmachine laten vastlopen. Toen waren er tranen in jouw ogen, tranen van geloof hoop en liefde. Zo is het, meer is niet nodig, meer hoeft ook niet. Een korrel.

Sunday, February 26, 2012

Schattig hè?

Wij mensen snappen heel weinig van het leven. Het gaat er niet om dat we weten hoe het allemaal in zijn werk gaat, dat leven bedoel ik wel, maar dat weten hoeft niet per se. Hier gaat het meer over hoe we er gevoelsmatig mee omgaan. Dat omgaan is de onbegrijpelijkheid in optima forma zelf aan het worden. Kijk gewoon eens naar de manier hoe we onze leefomgeving aan het veranderen zijn en welke filosofie daar achter schuil gaat, dat geeft te denken, er is namelijk geen verstandelijk beredeneerde achterliggende gedachte aanwezig. Het gaat om het volgende. Er is een wezen op de aarde die hem doet verstenen verbetonnen verasfalten. Een wezen met hersens die meer capaciteit hebben dan de meest geavanceerde computer. Dit verstandige wezen redeneert als volgt: als we alle openbare ruimten dichtstraten met beton volstorten en asfalteren, dan is het mooier geworden, maar nog niet voldoende mooier. Nee, de tuinen en parken moeten ook tegelgrijsgroenbruin worden. Hier en daar een stenen, of nog erger een nep stenen, bloembak of pot met wat armetierige plantjes, als of het vluchtelingen zijn in een kamp zonder voedsel en water. De redenatie gaat nog verder. Een tuin met grind of gebroken stukjes natuursteen, dat is pas heel apart. Een begraafplaats is er niets bij, zo steriel en doods. "Ja, we hebben dit op vakantie gezien bij onze resorts in Italië, prachtig die stenen dat grind en dan die palmen, ze kleuren zo mooi bij onze azuurblauwe dakpannen, ik zei direct tegen mijn Kees Jan, dit wil ik ook in Holland, begrijpt u het een beetje wat ik bedoel?" Nou ik begrijp het helemaal niet. Niet, die hang naar altijd maar meer steen en tegels en minder gras bomen en struiken. Als klapper heb ik nog een hersenontsporing ontdekt, dé betonnen of kunststof dieren voor de tuin. Ga maar naar een tuincentrum, daar is de hele ark van Noach in afgietsels te koop. Van varkens kippen ganzen eenden reigers het maakt niet uit zelfs namaak libellen. Het staat echt mooi in de tuin en heel (on)natuurlijk in je onderhoudsvrije betonparkje. Het is nu nog wachten op echte dierengeluiden voor de tuin, jawel uit de speakers in het kunststofboompje bij het betonnen lammetje, schattig hè?

Friday, February 24, 2012

Niet je makker

Ik leerde toen ik nog een kind was een liedje waarvan de woorden nu nog steeds actueel zijn.
"Hoe zachtjes glijdt ons bootje daar op het spieg'lend meer," dan komt er een hele opsomming van de fijne dingen die aan dat varen vastzaten. Het tweede couplet was een soort waarschuwingsliedje, "Maar wie wilt spelen varen zij wijs en wel bedacht, want menig voer in het bootje die dood werd thuis gebracht," er volgt hierna nog een strofe waar in die gevaren werden benoemd, gevolgd door een waarschuwing, '" Wie met gevaar wil spotten zijn beter aan de wal."

De natuur is nooit je makker, ook niet je vriend. Hij maakt geen verschil tussen mensen dieren en planten. Wie met dit besef leeft weet ook dat er geen opzet in de natuur zit, wel toeval, soms veroorzaakt door gevolgen en niet andersom. Aanvaardbaar risico is altijd een kraslot, soms heb je pech soms heb je dat niet, het is een kwestie van je niet laten verrassen, door het krassen.

Wednesday, February 22, 2012

Pekelzonde

Er waren jaren geleden in de verenigde staten van Amerika rechtszaken die gevoerde werden tegen de fabrikanten van sigaretten. Het ging over miljoenen dollars aan schadeclaims van rokers maar ook nabestaande van rokers. Zij claimde dat de fabrikanten hun sigaretten expres verslavend hadden gemaakt, met als gevolg en torenhoge omzet voor de kanker en hartspecialisten en de uitvaartbranche. Het was de afhankelijkheid van de sigaret die de oorzaak werd van deze achterbakse manier van klantenbinding. De schadeclaims die uiteindelijk door de rechters werden toegekend waren maar een schijntje in waarde tegenover het menselijk leed wat er veroorzaakt was. Ik denk dat wij in Nederland en wellicht ook in Europa, een aanklacht moeten indienen, een aanklacht tegen de producenten van allerlei soorten voedsel. Ik bedoel niet de veehouderij, landbouwboeren of groeten en fruittelers, niet dat daar altijd alles oké is, dat kan zijn, maar ze hebben wel het voordeel van de twijfel in deze zaak. Deze specifieke aanklacht gaat over het willens en wetens stelselmatig veel te veel zout te gebruiken in allerlei voedselproducten. Dit teveel aan zout gebruik in de dagelijkse voedselketen zorgt er voor dat de consument verslaafd is geworden aan zout. Er is jarenlang gelobbyd en overlegd door de consumentenorganisaties bij de multinationals van deze voedselketens, maar het heeft tot nog toe niet gezorgd voor afname van het zout gebruik. Sterker nog, producten voor kinderen zijn zelfs zouter geworden, want met klantenbinding kan je niet vroeg genoeg beginnen.
"Dood door schuld en het veroorzaken van verslaving." Zou de aanklacht moeten zijn. Ongewild gepekeld worden dat doe je toch alleen een haring aan.

Tuesday, February 21, 2012

Doofdom

Alsof je een pak koffie bent vergeten, zo je doe dat, gewoon even aanwippen, bij je hoorspecialist. Want volgens de hoorspecialist is dat de normaalste zaak van de wereld. Sinds we geen fluitketels meer gebruiken maar stille elektrische waterkokers, missen wij het piepen en fluiten, denk ik, of niet? In een tv reclame zag ik een nog kinderen kunnen krijgende vrouw met haar volle boodschappentas, even gehoortestje laten doen, bij de, je raad het al, dé hoorspecialist! Alles was in orde, wat ze allang wist, omdat ze iedere week even een ooruitstrijkje laat doen, want je weet maar nooit in deze tijd, je kunt zomaar ineens stokdoof zijn. Het is natuurlijk echt van de doofdomme dat creëren van een stiltesyndroom. Eerst waren het de bekende profvoetballers met hun trainers, die dachten dat ze al fluitend door het leven gingen. Maar nee het bleek hun hoorleeftijd zijn, daar werden ze door teruggefloten. Het is nu wachten op het meer selectief gehoortesten, een test die alleen laat horen wat je liever niet wilt horen. Een zeikerd van een baas of het ouwehoeren van je bovenbuurvrouw over haar onderbuurman, een ellenlang kamerdebat over de meldpunten problematiek, om er een paar te noemen. Daarna verkoopt de hoorspecialist je een prettig gehoorgestoord hoortoestel. Wip gewoon eens even langs, het is zo gepiept!

Monday, February 20, 2012

Bot

Het mes van onfatsoen is bot
Zijn onbehouwen snijden
Heeft geen medelijden
Maar gehoonde spot

Hoop

En de wind die de storm veroorzaakte verdween achter de horizon. De boom van vriendschap en respect is van zijn voetstuk geschoven en ik die het niet kon geloven dat er zoveel valse wind bestond, zie in het ochtendgloren dat er in de omwoelde grond een nieuwe loot is geboren.

Sunday, February 19, 2012

Leuke dag

Bureau onwijsheden
Locatie bezoeklicht
Met stomheid ontslagen
Door domheid gedreven
Van functie beklijven
Opzienbarend zonder zicht
Verblindingservaringsdeskundige
Ver over de top laptop
Beeldscherm idioot
Piketpaaltjes jatter
Flessenhals specialist
Valsbroedspectrum syndroom
Afdelingshangoorkonijn
Bazenverbazer
Opportunistische galgenhumor
Koffieautomaat wipje
Een onder de lunch slipje
Bureaula seks
Ik zou zeggen nog een leuke dag met elkaar

Saturday, February 18, 2012

Enig geschil

Ach heren het is niet te verweren dan dat ik slachtte twee handenvol met suikerzoete voor de stoof bestemde peren. Giezen Wilde Mannen, ja dat was hun stoere naam, dat herinner ik mij in hun smakelijk voorbij gaan. Wat een mooie noeste perenblossen sierden hun bolle lijf en geloof mij zonder veel gekijf dat ik hen niet onnodig gemarteld heb. Dat betoogd toch niet van enig respect van dit onderling geschil, wat ik maar zeggen wil, ik laat mij niet van het warme geluk beroven als ik een Giezen Wilde Mannetje in een pannetje wil stoven.

Wednesday, February 15, 2012

Econonie

Wij zijn aan het krimpen
De rek is er helemaal uit
Wat daar aan te doen is?
Toch groter worden?
Geloof mij, het werkt niet
En interesseert ons geen fluit
Groei hoeft niet perse omhoog te gaan
Daar toch is toch niemand bij gebaat
Want wie koopt er nu een rechte banaan?
Vraag dat maar eens aan de man in de straat
Nog nooit heeft een boom de hemel bereikt
Omdat zijn kracht niet in zijn lengte zit
Het zit meer in zijn breedte als je hem slim bekijkt
En in het aanpassingsvermogen van zijn kersenpit
Dus groeien, maar niet in continu stijgende lijn
En niet alsmaar de hemel hoogte in
Want het over de top van de top zijn
Heeft geen enkele toekomst zin

Monday, February 13, 2012

Baklucht

Advertentie

Te koop:
Een grote partij gebakken lucht
Levering in doorzichtige roestvrijstalen flessen
Met een inhoud van 500 gecomprimeerde liters per literfles.
Keuze uit diverse bakluchten en meerdere kleuren
Prijs per gecomprimeerde liter €80.00 tot €100.00
Genoemde prijzen zijn afhankelijk van kleur en type baklucht

Sunday, February 12, 2012

1 nacht ijs

Over één nacht ijs
is schaatsen haast suïcidaal
Praten met je vijand
in zijn eigen vrije taal
Laat dat schaatsen
op meer nachten ijs
Waarna het is gebroken
Met vrede als bewijs

Thursday, February 9, 2012

Geen beest

Ben ik
Een mystery guest
Die mijzelf verrast
In verbaasde spiegelblik
Ben ik als een ander
Een dwaas met verstand
Of verstandelijke dwaas
In normaal gekkenland
Misschien meer dan verwacht
Minder dan gevreesd
Maar zeker geen beest

Tuesday, February 7, 2012

Winter droom

Als een blinde gaat de koude wind langs de bomen
Hun kale takken rillen met venijn
Kijk daar zoeft een konijn als een mol door de sneeuw
Dobberend in een wak meerkoeten wilde eenden
Een verdwaalde hongerige meeuw
Vader heeft de houtkachel opgestookt
Moeder een pan met erwtensoep gekookt
En als en blinde gaat de koude wind langs de bomen
Dat zijn mijn warme winterse dromen.

Monday, February 6, 2012

Voorspiegelen

"Mooie voorspiegelende spiegels te koop, met deze spiegels kun je alles heel mooi voorspiegelen." Het was de fris guitige stem van de standwerker op de weekendmarkt. Waar dan? nou ergens in een provinciestadje waar nog steeds, ondanks belazerderij, goedgelovige burgers woonde, en dat ook bleven doen, wat? nou in het goeie geloven. In zijn kraam lagen en hingen heel veel handspiegels van allerlei formaat. In een zeer korte tijd stond er heel wat geïnteresseerd publiek voor zijn marktkraam. Nu was het tijd voor een demonstratie. "Jullie kennen mij nog niet, dat is niet erg hoor, maar noem mij maar gewoon Piet!"riep hij. "Mevrouw, gaat u weleens ergens eten?" De aangesproken vrouw. "Tuurlijk jochie, wat dacht jij dat wij hier soms achterlijk zijn?" Piet ging verder. "Goed nee natuurlijk zijn jullie niet achterlijk, kom zeg. Dus u gaat wel eens ergens lekker eten. Maar dan... de rekening, ja let op! gossie zeg die valt haast altijd tegen, niet? of heb ik het mis?" Piet liep met een spiegel is zijn hand achter zijn kraam heen en weer. "Kijk mevrouwtje, wat heeft die restaurant linkmichel van een ober eigenlijk gedaan? Hij heeft u wat voorgespiegeld, iets wat veel mooier en lekkerder was dan in het echt en ook te duur was." Er ging een gemompel van herkenning door zijn publiek. "Luister! met deze spiegel gaat dat niet meer gebeuren, gewoon in je tas of op zak, altijd bij je hebben, niemand kan je dan nog iets voorspiegelen als je deze bij je hebt." Piet zag dat hij zijn publiek in de tang had. "Wat kost zo'n spiegel," riep een boomlange vent. "20 euro meneer en als u er twee neemt 35 eurietjes, ik doe er dan ook nog een poetsdoek bij, gratis, jawel hij betaald zich zelf terug!" Als warme broodjes bij een ijsbaan, zo snel was Piet van zijn handel af. Ik heb geen spiegel kunnen kopen, uitverkocht, jammer? Nou, toen ik een bak koffie in het pleincafé bestelde, zag ik Piet de standwerker achter een schuimkraag aan de bar zitten, hij wenkte mij. "Was jij nou ook bij mijn voorstelling op de markt?" Dat was zo, maar ik had geen wonderspiegel kunnen kopen. "Joh wees blij, want je denk toch niet dat het waar is? of wel soms?" Hij vertelde mij dat hij de spiegels voor een prikkie uit een failliete boedel had gekocht. "Handel meneer, puur handel, u moest eens weten wat je de mensen allemaal voor kunt spiegelen." Hij pakte een grote Gammatas achter zijn barkruk vandaan. "Hier, kijk, nieuwe handel, grote veiligheidsspelden, die ben ik ook zo kwijt." ik vroeg hem. "Hoezo?" "Nou dat ga ik u niet vertellen anders zou ik je wat op je mouw spelden, snappie?" "Barkeper! twee pils en neem er zelf ook één."

Saturday, February 4, 2012

Niet waterproof

Het schaatsijs is niet overal waterproof
De wind speelt met het wak een verborgen spel
En als je al schaatsend niet oplet
Ben je wel ijzig snel
Een ondergeschoven dooie troef

Friday, February 3, 2012

Cabrio

Het was behoorlijk koud. 'Een snijdende noordooster en sneeuwbuien,' dat was het vrijdag weerbericht. Om de ellende van gladheid voor te zijn brachten de weekendboodschappen ons al vroeg met de vierwieler op pad. Op de parkeerplaats van ons boodschappendorp was er gelukkig nog een plekje vrij. " Hé hallo hoe hoe, hallo meneer kunt u even helpen!" Een totaal overstuur uitziende dame wenkte ons naar haar rode cabrio met een half opengeklapt dak. Ik dacht wie gaat er nou met zulk weer in een open cabrio rijden? Maar ik had het mis, want van rijden was geen sprake geweest. Wat was er aan de hand? De bestuurster van de cabrio had een antieke stoel gekregen van een vriendin en om hem thuis te krijgen had ze de cabrio van haar zoon even geleend. "Dat is zo makkelijk je doet de kap even naar achteren en de stoel gaat er zo in," zei ze gewoontjes. "Maar nou wil die niet meer dicht, hoe hard ik ook op het knopje druk, en ik sterf van de kou,"voegde ze er aan toe. "Ik heb mijn zoon al gebeld", kwekte ze door. "Die moest verschrikkelijk lachen, die stommeling. Hij zei dat ik met die kou nooit de kap moest opendoen want dan was de accu heel snel leeg. Weet u, hij rijdt wel in een cabrio maar is geen lid van de wegenwacht, de zuinige krent." Als het gaat vriezen heb ik altijd een jump starter voor noodgevallen in mijn auto staan. Dit was nou typisch zo',n geval. Een dame in nood. De accu van de cabrio ging aan het infuus van mijn jump starter, even starten en de motor van de cabrio sloeg aan. met de draaiende motor was de kap snel weer dicht. "Hier jongen pak aan", ze duwde mij een fles Remy Martin in mijn handen. Terwijl ze met haar kersenrode lippen een lipstick zoen op mijn behaarde wang achter liet. Riep ze, "ik had dat cognacje voor mijn zoon gekocht, voor het lenen van zijn wagen, maar die kan lekker de pot op! doei!" En weg was ze.

Wednesday, February 1, 2012

Winterjas

Hij is alle koningen de baas
Regeert als een strenge ijskoude vorst
Terwijl de schaatser smeert met pindakaas
Zijn dikke boterhammen van korst tot korst
Maar als de koude koning is weggegaan
Meet dan welaan een nieuwe jas
Omdat zijn witte winterjas
Niet meer is dan een waterplas