Schattig hè?

Wij mensen snappen heel weinig van het leven. Het gaat er niet om dat we weten hoe het allemaal in zijn werk gaat, dat leven bedoel ik wel, maar dat weten hoeft niet per se. Hier gaat het meer over hoe we er gevoelsmatig mee omgaan. Dat omgaan is de onbegrijpelijkheid in optima forma zelf aan het worden. Kijk gewoon eens naar de manier hoe we onze leefomgeving aan het veranderen zijn en welke filosofie daar achter schuil gaat, dat geeft te denken, er is namelijk geen verstandelijk beredeneerde achterliggende gedachte aanwezig. Het gaat om het volgende. Er is een wezen op de aarde die hem doet verstenen verbetonnen verasfalten. Een wezen met hersens die meer capaciteit hebben dan de meest geavanceerde computer. Dit verstandige wezen redeneert als volgt: als we alle openbare ruimten dichtstraten met beton volstorten en asfalteren, dan is het mooier geworden, maar nog niet voldoende mooier. Nee, de tuinen en parken moeten ook tegelgrijsgroenbruin worden. Hier en daar een stenen, of nog erger een nep stenen, bloembak of pot met wat armetierige plantjes, als of het vluchtelingen zijn in een kamp zonder voedsel en water. De redenatie gaat nog verder. Een tuin met grind of gebroken stukjes natuursteen, dat is pas heel apart. Een begraafplaats is er niets bij, zo steriel en doods. "Ja, we hebben dit op vakantie gezien bij onze resorts in Italië, prachtig die stenen dat grind en dan die palmen, ze kleuren zo mooi bij onze azuurblauwe dakpannen, ik zei direct tegen mijn Kees Jan, dit wil ik ook in Holland, begrijpt u het een beetje wat ik bedoel?" Nou ik begrijp het helemaal niet. Niet, die hang naar altijd maar meer steen en tegels en minder gras bomen en struiken. Als klapper heb ik nog een hersenontsporing ontdekt, dé betonnen of kunststof dieren voor de tuin. Ga maar naar een tuincentrum, daar is de hele ark van Noach in afgietsels te koop. Van varkens kippen ganzen eenden reigers het maakt niet uit zelfs namaak libellen. Het staat echt mooi in de tuin en heel (on)natuurlijk in je onderhoudsvrije betonparkje. Het is nu nog wachten op echte dierengeluiden voor de tuin, jawel uit de speakers in het kunststofboompje bij het betonnen lammetje, schattig hè?