Tuesday, April 28, 2020

Los van de werkelijkheid

Ze stonden in een ongewild afgedwongen lange rij voor de brood en banketbakker, om dat het 27 april, 'Tompoezen Koningsdag!was. Afstandelijk gedrag is snel aangeleerd als het om Tompoezen gaat, het is tenslotte Koningsdag en vieren we feest ondanks de pijn, het verdriet van het moeten missen van bewegingsvrijheid.
Tussen al de wachtende liep een oranje katje al miauwend te bedelen om aandacht. Het baby diertje, het vertederde en verzachte het lange wachten. En wat is er nou mooier op Tompoezen Koningsdag, zo'n oranje poesje ze maakt al kopjesgevend het leven heel even los van de werkelijkheid van alle dag.    

Sunday, April 19, 2020

Redzaam

De raadgever is een brenger geworden, een brenger van wel en niet, van doen en laten. Zo alle bezwaren te bewaren voor een ander, een later en gezonder moment. Het: Nu even niet, mag niet uitmonden in een waarom vraag, omdat het antwoord altijd een vraag om te luisteren is, en het tegenspreken daar niet op gericht moet zijn. Als het geduld geen geduld meer duldt, de dood in de ogen van de ander wordt gezien, zwijg dan over jouw eigenwijze zelfredzaamheid, want juist nu hebben we elkaar nodig om redzaam te kunnen zijn voor die ander.

Monday, April 13, 2020

Stilaan

In de vaart der volkeren
Is zomaar stilaan geen vaart
Terwijl de lucht streeploos blauw is
Zingen vogels de sterren van de hemel

Sunday, April 12, 2020

Overwaarde

In mijn tuin meer dan twee postzegels groot
Met uit de kluiten gewassen bonken aarde
Heb ik piepkleine piepertjes gepoot
Voor heel veel grote piepers met overwaarde

Friday, April 10, 2020

Zonder kruis

Vier geen obscuur feest om een kruismoord
Vertel geen onzin rond zijn gruwelijke dood
Alle paashazen en eieren zoeken ten spijt
Wees gewoon eerlijk in het nieuwe leven beleven
Kom uit het graf van je dood gewaande inspiraties
Het voorjaar is een sprookje met bloemen, zonder kruis 
   

Thursday, April 9, 2020

Niet weten

Hoe te ontdekken dat bij alles wat we deden en doen het ineens er niet meer toe doet, wie en wat we zijn. Met deze wetenschap, het niet te willen beseffen en het niet weten waarom, is de intelligentievoorsprong al snel achterhaald. Als we dan toch in de ban zijn geraakt door een plotseling gebrek aan kennis en het niet weten van bestaande onmacht, is het beste de focus te leggen bij de ratio van het menselijk verstand. Kennis en kunde hebben een sterk draagvlak en invoelend begrip als voedingsbodem nodig. Geschakelde inzichten en scherpe vooruitziende geesten zullen zorgen dat we leren van onze fouten hebzucht en kortzichtigheid. Natuur en leven weten van geen grenzen en zullen ons altijd blijven kluisteren in wat we deden en doen. De kwestie is, wat leren we van wat we niet weten.  

Wednesday, April 8, 2020

Ongrijpbaar

Dat het onzichtbare
Haar gezicht toont
Door  te verbergen
Wat haar wezen loont
En mensen bang zijn
Bij hun sterven
Dat het onzichtbare
Haar ware gezicht toont
In het ongrijpbaar verbergen

Monday, April 6, 2020

Geen tijd

De bel heeft geklonken
De laatste ronde
Gemist op een haar 
De weg naar de baar
Verdwijn moment
Wie ik ben?
Niet van belang
Evenmin
Geworden tot
Een percentage vuller
Een curve klimmer
Voor niemandsverdriet
Geen tijd   













Sunday, April 5, 2020

Zonder mensen

"Hèhè!" riep de egel tegen de andere diertjes die rond scharrelde in het bos, "wat is er aan de hand het is zo stil het lijkt wel een spookbos.
"Wel lekker rustig ik hoop stiekem dat het zo blijft", knorde het naar eikels wroetende wilde zwijn. Het was inderdaad in een heel korte tijd een totaal ander soort bos geworden want er waren geen mensen, het leek net of dat ze van de aardbodem waren verdwenen. Het fluitenkruid de pinksterbloemen madeliefjes en paardenbloemen, ze waren allemaal blij verrast en verbaasd dat ze niet vertrapt werden en dat de hazen en konijnen zo vrij als een vogeltje door het bos en over het veld konden rennen. "Ik heb van de kabouters gehoord dat de mensen van de baas van het land binnen moeten blijven omdat ze elkaar ziek kunnen maken," kwetterde de ooievaar. En als een ooievaar iets kwettert, nou dan kun je er van op aan dat het waar is. Het was een stille avond, de maan was vol en helder, alle dieren die naar de open plek in het bos waren gekomen konden elkaar goed zien, behalve de mol, zijn ogen waren meer aan het donker gewend. Op een uitstekende tak zat de wijze uil samen met een heel pientere alles wetende ekster."Stilte, stilte!"riep de ekster, "onze wijze uil wil jullie toespreken." "Beste dieren van het bos het open veld en het dichte struikgewas, wat een ongewone en vreemde toestand is er in het land." De wijze uil schraapte zijn snavel en vervolgde, "laten we met z'en allen deze rustige mensen-loze tijd gebruiken om met elkaar  het bos extra te vertroetelen zonder dat we lastig worden gevallen door mensen met hun mountainbikes paarden en honden." Even was het muis en bladstil, omdat veel dieren niet altijd zo snel kunnen denken als het over mensen gaat, "Hoera hoera, leve het mensen vrije bos!" riep ineens de pientere ekster. En toen barstte het los en was het een tumult van jewelste, er werd zelf een polonaise gelopen met het wildzwijn als feestvarken voor op. Ja, zo is te zien dat niet alles naar of vervelend hoeft te zijn en dat het bos best een tijdje zonder mensen kan daar worden de dieren de bomen en het struikgewas alleen maar mooier en gelukkiger van.