Het zal zijn, dat gezaaide haat opkomt in de harten van onschuldige zielen. Zielen waar de dood van hun vele geliefden de realiteit van hun dagelijks leven is geworden. Overwinnen is hier een naar woord als het gaat om onderdrukken van wat vrij wil zijn. Het zal zijn, dat vroeg of laat die vrijheid terug gewonnen wordt. Het zal zijn....
Sunday, August 21, 2022
Het zal zijn...
Friday, August 19, 2022
Taalstrijd
Vandaag start het Nederlands kampioenschap 'Mond voorbijpraten'. Er zijn vele grootsprakige liegbeesten en valse grootheden die de strijd met elkaar aanbinden. Het parkoers bestaat uit vele struikelwoorden en uit de bocht vliegers in de breedste en smalste zin van het woord. Je bek een douw geven is toegestaan mits het op een onfatsoenlijke manier wordt gemanipuleerd. Een hoofdregel is: er mag geen gebarentaal of liplezen t.a.v. de opponent gebezigd worden. Wel is toe gestaan het uit je nek lullen en het gebruik van Lubberiaanse taalveranderingen.
Thursday, August 18, 2022
Grote Teun
Maandenlang was het heel erg droog geweest. Zo droog zelfs dat de rivier, waar altijd volop water stroomde, was gekrompen tot een armzalig stinkend slootje. Als je over de landerijen keek was het een gele dorre vlakte met slechts hier en daar een dappere boom die durfde groen te zijn omdat zijn wortels in de diepte nog wat vocht hadden gevonden. Precies onder een van die bomen had een heel bijzonder figuur een soort hutje gebouwd van takken en ander spul wat hij bij elkaar had gescharreld. Wie was deze haast toverachtig uitziende man? In het dorp verderop wisten ze het wel, Grote Teun met zijn trouwe levensgezel wolfshond Barbados:daar was alles mee gezegd, meer niet, zonder vragen zonder antwoorden, dat was de dorpscode. Een ding was zeker, als Grote Teun verscheen kon je er gif op innemen dat het weer binnen een paar dagen zou veranderen. Dus kop dicht en de goden niet verzoeken want voor je het wist ging Grote Teun er weer van door. Een terloops neer gezet kratje bier en wat knaagspul voor Barbados in de dagelijkse looproute van het stel werd zeker op prijs gesteld. En de bierbede werd op een mooie heldere avond verhoord. Tijdens een nachtelijk ritueel vol gejank van Barbados en indianen gedans van Teun, begon de lucht te betrekken en donder en bliksem overstemde hun beide stemmen met fors wolkengeroffel. Het vuur bij het hutje werd bijkans gedoofd door een plotseling felle plensbui. Ondanks dit natuurgeweld bleven de twee doorgaan met het beroeren van de weergoden. Toen het eerste ochtendlicht verscheen waren de regen en donderwolken achter de horizon verdwenen evenals Grote Teun en zijn wolfshond Barbados. Nergens was een spoor van het hutje te zien, wel stond als eenzame getuige een lege krat bier langs de kant van een volle sloot.
Monday, August 15, 2022
Leren
Er is veel te doen om aangeleerd onfatsoen, om dat om te keren is goed het een af en ander aan te leren.
Sunday, August 14, 2022
?
Zelf als er een ezel in de paardenwei loopt zal het gras daar niet om malen en hem geen strobreed in de weg leggen, dus waar gaat het om?
Wednesday, August 10, 2022
Wat voor land?
Denkend aan Holland zie ik smalle rivieren vervuild door eindig laagland gaan en zie ik aan het dorre einde verdroogde populieren staan. Boven dit bruin vergeelde landschap maken vliegtuigstrepen een giftig spoor in hun wolkenspel en gaat het leven stervend naar een gortdroge hel. Denkend aan Holland met zijn wegen omzoomd met blauw wit rood, het land van heel veel melk gestald vlees en zijn omgekeerde watersnood.Denkend aan, wat voor land?
Friday, August 5, 2022
Piep zei de muis
Even was het verwarring alom in het bos dat grensde aan het korenveld. De bosspitsmuizen waren totaal in paniek omdat er een groep verdwaalde postduiven was geland. Wat kwamen die vreemde vliegende snuiters hier doen? al onze wintervoorraden roven? Het bleek allemaal reuze mee te vallen, de postduiven waren verdwaald en wisten de route naar hun duiventil niet meer te vinden.Na wat water en voer in de vorm van gemorste gerstekorrels werd hun duivenbrein weer helder en bij de tijd. Toen de postduivengroep even later weer vertrokken was keerde aan de rand van het korenveld de rust langzaamaan weer terug. En de bosspitsmuizen, die hadden weer volop de tijd om bij te piepen.