Sunday, June 25, 2017

Telé Hiernamaals

De kroeg was nagenoeg leeg maar toch ging de man op de barkruk vlak naast mij zitten.  Ik vind zoiets nogal ongemakkelijk, dat gesteun en geadem in m 'n nek, maar ja , het is een vrij land ook als de kroeg leeg is, ik bedoel maar. Hij bestelde twee bier. "Die is voor jou, hij wees naar de witte schuimkraag, als je tenminste naar mijn verhaal wil luisteren." Ik knikte quasi goedkeurend en hief het glas om te proosten. "Bedankt man, vertel maar wat je kwijt wil, ik heb meer tijd dan de dag lang is." We draaide onze barkrukken naar elkaar toe. Hij begon zachtjes te fluisteren over een telefoongesprek wat hij had gehad, maar ik verstond er geen reet van en gaf hem te verstaan dat de kroeg zo leeg was dat alleen de man aan de bierpomp mee kon luisteren, en die had al zoveel van die onzin verhalen aan moeten horen, dat het zonder luisteren zijn ene oor in ging en het andere uit.
Toen herpakte hij zijn normale stemvolume. "Ik kreeg gisterenmiddag een telefoontje van mijn overleden maat." 'Dat kan niet! riep ik, dooien kunnen niet praten, ook niet via de foon." Maar hij bleef er bij dat het zijn maat was die hem belde. "Hier kijk, ik kan je zo zijn nummer laten zien." Om het te bewijzen pakte hij zijn smartfoon en scrolde het nummer te voorschijn op het scherm. 'Telé- Hiernamaals', stond er."Donder op joh, dat is je reinste Hokus Pokus toverkol," lachte ik, "ze willen je in de maling nemen." Toch kreeg ik op dat moment een beetje met hem te doen. Weet je, een geintje is leuk,maar dit was geen geintje meer maar gewoon treitergedrag van de ergste vorm. Dus een pilsje van mijn kant met een pikketanussi er naast om het leed wat te verzwakken, was wel het minste wat ik kon doen. Na een paar slokken en nippen vervolgde hij. "Ik vroeg hem nog hoe het daar was, hij zei dat het een dooie boel was maar ook dat hij veel oude bekende had gezien. Even later werd de deur van de kroeg met een flinke zwaai open geklapt en struikelde een half dronken figuur naar binnen. "Manus, riep de kroegbaas, je weet dat je in deze toestand hier niet mag komen, ga eerst naar huis je roes uitslapen, kom op man weg wezen." Maar Manus liet zich door niets en niemand commanderen en strompelde op mijn bar genoot af. "He Karel ik heb je gisteren nog gebeld, wat ben jij een rare gozer joh, om te denken dat ik dood ben, ik dacht, weet je wat, ik speel het spelletje maar gewoon mee, Telé-Hiernamaals, ik lachte me rot!"          

Saturday, June 24, 2017

Te denken

Te denken even lang dan breed te zijn is een cirkel met het ronde vierkanten syndroom.

Dan is er even de zegen van het zwijgen van het kanon, omdat er een mug op zijn loop is gaan zitten.

Over overspel is weinig meer te zeggen dan dat het geen spel is maar een passioneel recidive delict.    

Als de schoenen uit zijn en de sombrero op, is de dag lommerig en de zon op z'n heetst.

Gestabiliseerde kramphouding is de groeiwijze van bomen.

Klaprozen op een graf is als een wegstervend te laat applaus.

Als de druiven zuur zijn is de zomer in gebreken gebleven.

Het is te gek van zinnen, maar we vinden het normaal als het een gewoonte is geworden, elkaar het leven onmogelijk maken.
  


Thursday, June 22, 2017

Vandaar

Een Russische kernonderzeeër in Tsjaikovski's  Zwanenmeer, dat is wel even schrikken voor die lieve zwaantjes want die zijn nog lang niet aan sterven toe.

Maar wat te denken van het platwalsen van een wienerschnitzel in de Weense Staatsopera, een vet spetterende show, dat werd het.

Raketten met kernkoppen in handen van onwijze koppen? zo gaan we naar de knoppen als zij aan de knoppen zitten.

Een kreupel paard loopt zijn dodemansrit naar het slachthuis.

Als een varkenshoedster met een schaapsherder vrijt wordt de shoarma met het spek vermengd.

Doe geloof hoop en liefde in een witte zijde zakdoek en weet wanneer je ze moet vrij laten.

Boven alles is vertrouwen in jezelf een betrouwbaar instrument als je de eerste viool moet spelen.

Het is stompzinnig te dweilen met een dichte kraan, maar nog stompzinniger met een die open is.

Als er een de beste moet zijn is het verstandig eerst te vragen waar in dat moet.

Het is vandaag een loei hete dag, vandaar.         

Monday, June 19, 2017

Zomer

En dan is het ineens stil, of iets wat daar voor door moet gaan.
Het kindergekwebbel is ver van mijn weg gegaan, als een soort fluisteren achter de horizonbomen. Wat een rust. De zon brandt als een ongetemde koperen ploert, nu is het beter de schaduwkanten van het leven op te zoeken en ze in een ander daglicht te zien.
Een visje of een maiskolfje roosteren, het kelder koele bier klokt met balorig veel plezier mijn gortdroge keel in.  De geestendruppels hebben de gloeiende plaat geschrokken laten sissen.
En dan is het ineens niet meer stil. Radio 4, zij streelt mijn oor met O Mio Babbino Caro van La Diva Maria Callas.      

Friday, June 9, 2017

Buikvlinders

Een amoureuze Distelvlinder
Met vlinders in haar vlinderbuik
Zag  haar geliefde Atalanta vlinder
De bloemen kussen van een vlinderstruik
Haar verleidelijke paarse bloemen
Waar ook veel hommels zoemen 
Geurde zo naar mierzoete honing
Zo de amoureuze Distelvlinder dacht
Hier komt onze liefdes woning
Maar de Atalanta vlinder riep
Voordat ze naar de lavendel vloog
Haal die vlinders maar uit je vlinderbuik
Ik ga niet wonen in de vlinderstruik
Maar dansen met mijn mooie Dagpauwoog  

Wednesday, June 7, 2017

Zomer storm

Blozend ochtendlicht
Verscholen in regenwolken
Boze wind harder
Dan ik rennen kan
Jaagt groene bladeren
Vroeg in rouw
Zomer storm
Natuur krijgt
Harde knauw

Tuesday, June 6, 2017

Verrast

Gelopen buitengast
Gang plotseling verrast 
Pannenkoeken bakken
Maakt hongerketen los
Preiselbeeren zoeken
In het mosgroene bos
Takkenvuur gloeiend
Zijn warmte boeiend
In boter bruine koeken
Met smakelijk smakken

 

Saturday, June 3, 2017

Verleden land

Waar is de blanke top der duinen die schitterde in de zonnegloed gebleven? Waar is die vriendelijk bruisende Noordzee, die Neerlands smalle kust begroet. Het zijn niet de schaarse duinbossen begraasd door reeën of import vee, die de blanke toppen hebben onthoofd.
Nee, de niets ontziende ambities van de projectontwikkelaars, zij zijn het die onze smalle Noordzeekust hebben verprutst en verpatst aan het grote geld. Het juichen aan het vlakke strand is uithuilen geworden aan een brede vol gebouwde boulevard. Ik heb u lief mijn verleden land, mijn Nederland.