Referendum

Het zijn meer dan
Vier handen op een buik
Zij zijn het die het
Ondergevoel omklemmen
In een oogopslag lijkt
Het angstsyndroom verdwenen
En blijkt de nachtmerrie
Een verdwaalde ezel te zijn

De scherpe kantlijn is verschrompeld
Tot een botte vluchtweg in onwetendheid
Het maanlicht verdonkeremaant
Zijn geleende spiegelreflex
En onder de rondetafels worden
Eeuwige waarheden verkreukeld
Tot het dagelijkse prullenbakpapier
En het gekoesterde gevoel vertrapt
Om in de toekomst vrij te kunnen zijn
Van beklemmende grenzen

Ze komen terug

Gebakken koninklijke  lucht
In kroonluchters overvolle zalen
Paardenvijgen poepende Paardenkracht
Trekt de monarchistische vrekken
Achtergebleven denkbeelden dwalen
Zoekend de gedoofde glimwormen 
Van het  overleden verleden
In een door voile vervalste ethiek
Maken de hoeden zich excentriek 
Wielratelende koetsen gaan over de brug
De geschrokken explosieve ratten
Zij zijn als een haas verdwenen
Maar  let op! verenen
Ze komen terug.
 
 

De levende

Ik ben ongeboren dus kan ik niet sterven
Het eeuwige is mij niet ontnomen.
Nog even tikt de klok door
Nadat zijn gewicht gewichtloos is geworden
Maar ik ben de eindeloze in tijd
Nog even en ik ben er niet meer
Omdat men mij heeft herkent in een lichtflits.
Maar het doodgaan laat ik aan de levende over.

Knel

Door vage academische denkluiheid overvallen
Waardoor geen antiaanbakpan nog is stuk te lepelen
Golft een ontslaggolf zijn onbezonnen turbulente spel
Hartstochtelijke enfant terribles zitten nu in de knel
Want hun dagdromerij veroorzaakt veel ongeschoren kinnen
Schrijf af wat niet meer is te innen zonder impulsief te zijn   

Verbleken

Schreeuwen
Van heilige daken
Overstemmend
Religieus
Kabaal
Ingekeeld
Volume
Gekraakt 
Ongeloven
Massaal
Prevelementen
Uitgekeeld
Gebraakt
Zo de zon
Opgetogen
In momenten
Aan geklaarde kim 
Met zieltogen 
De nacht
Verstillend Slim
Geleidelijk
Verbleken laat

Voorrang

Ingeblikt tussen vier wielen
Is anders dan op de vrije fiets.
Pedaalridders zijn ze allebei
In hun krachtinspanning
Daar zit de wereld van verschil
Het is om het even te denken
Wie nu voorrang te schenken
Voorrang is geen verkregen recht
Maar een schone plicht in hoffelijkheid
Ingeblikt of  spaak gedragen
Het zijn hier de goede vormen
Die het menselijk doen
En laten slagen.