Mag ik?

Zonder maar een woord tegen de kat te zeggen had ze samen met hem de trein gepakt naar Verweggistan. Toen haar werd gevraagd of ze had ingecheckt had ze de conductrice met de zelfde vraag beantwoord. Ja natuurlijk had ze alles volgens de regels gedaan ze was geen crimineel die gratis ging reizen.Omdat er geen andere geen passagiers waren, de treincoupé was verder leeg, zei ze tegen de conductrice dat ze best wel even een time out kon nemen. "Want het leven is toch al een gekkenhuis." Al snel werd er een thermosfles met koffie en twee bekers tevoorschijn getoverd. "Koekje er bij?" "Ik doe even de rits van de poezentas open dan kan ze er gezellig bij komen zitten." Het ijs van ambtelijke afstandelijkheid was al snel gebroken nadat het poezenbeest al kopjesgevend op de schoot van de conductrice kroop. "Nou ja zeg dat doet ze anders nooit, ze is helemaal geen allemansvriend," zei ze verontschuldigend. De koffie was lekker, het koekje ook, en toen waren daar opeens de tranen die een uitvloeiende mascara van de conductrice veroorzaakte. "Het beestje voelt het aan dat ik vorige week mijn Minous heb moeten laten inslapen," snikte ze. Even was het stil ondanks de bekende treinherrie. Toen kwam het verhaal los. De kat die mee reisde was niet van haar, ze was een paar maanden geleden in de openstaande tas gekropen toen ze op het perron op de trein stand te wachten. "kijk ziet u ik ben een mens van alle dag, het oud zijn zit behoorlijk in m'n botten en eigenlijk, oké ik kon het beesie niet aan het lot over laten, ik zie wel waar de ark van Noach strandt." Met een mooie begripvolle blik keek de conductrice de oude dame aan. "Mag ik.?"     

Zwanenzang

De kwinkeleer is beland in onwijs onverstand daar zijn frivool gezang spoorslags vals van de wijs raakte. Zodat een ander kwinkelpaar met hun krijsend commentaar de kwinkeleer in een helse kakkefonie overstemde. Het hij en zij andere dan wij, ze zijn in ras tempo de grote trom gaan roeren. De kogels die geen enkel gebedshuis zullen ontwijken zijn zonder engelenvleugels de stad uit gevlogen op zoek naar het leven dat is gevlucht voor de dood. En ondertussen is het kwinkeleren in een droeve zwanenzang gestorven.

Kwijnende dagen

Hoezeer de dagen gaan kwijnen 

in donkere uren stil verdwijnen

het verlaatte licht wraakt zich in melancholiek

zoals de vertrekkend zomergasten op de wiek

het nachtelijk koud kruipt onhoorbaar in het starre hout

en ik maakt de kachel aan want het ik heb het koud

Hoe meer de dagen kwijnen.    

De stekker ideologie

Leuter leuter leuter, wat is dat voor gekleuter

Zeuren zeuren zeuren, wat is dat voor gebeuren

Drammen drammen drammen, wat zijn dat voor mannen

Praten praten praten, hou gewoon je mond om het te laten

Als het doel is het halen van een winnend punt

is de strafschop of doelman theorie bepalend

Het kan ook nog eenvoudiger, gewoon...

DE STEKKER ER UIT!