Saturday, December 31, 2011
Airmiles
"Spaart u airmiles?" vroeg het kopieerstemmetje van de tankstation caissière. Airmiles, die spaar ik niet, gewoon omdat ik niets met namaak vleugels heb, dus doe ik dat niet, dat vliegen. Ineens dacht ik, waarom zijn ze er eigenlijk? die stomme airmiles, van die in zegeltjes verscholen opgedrongen luchtkilometers, sodemieter toch op met die zooi, daar zit de wereld toch niet op te wachten. Ja, dat dacht ik zo alleen maar hoor. Het zou trouwens veel beter zijn dat die zelf betaalde cadeaus een betere bestemming zouden krijgen. Als een lichtflits schoot het idee door mijn hoofd.Ja dat is het, sparen voor een ruimtereis naar het buitenaardse, de hemel. Zo iets als een soort moderne aflaat, maar dan zonder dat gedoe van hel en vagevuur. Lekker ontspannen tjillen na je dood in de oneindige ruimte. "Spaart u airmiles?" "Sorry, ik stond even te dromen, Jawel!"
Wednesday, December 28, 2011
Geluk is
Wat is geluk meer dan een recht geslagen roestige kromme spijker, geld niet het probleem is om dat het er gewoon niet is. Al zou ik bakken met glimmende rechte spijkers bezitten zelfs met een gouden hamer om ze op hun kop te slaan. Al zou ik tonnen vol geld hebben maar ik heb het fatsoen niet dat te delen? Laat het dan maar verdwijnen achter de horizon van mijn hebberigheid.
Wat is geluk meer dan simpel een geflest biertje te drinken, gewoon op het geluk van het moment en nog een flesje vatten, geen probleem geeft maar meer geluk. Al zou ik 100 fusten vol bier kunnen bezitten en iedereen laten denken dat ik de gevierde man in bonus ben. Ik zou het geluk niet vinden, maar verdrinken in hoog geprijsde vriendschap van de huichelende schouderkloppers.
Het moment van verliezen kan een moment van winnen zijn als het je gelukkigere maakt ondanks je tranen.
Wat is geluk meer dan simpel een geflest biertje te drinken, gewoon op het geluk van het moment en nog een flesje vatten, geen probleem geeft maar meer geluk. Al zou ik 100 fusten vol bier kunnen bezitten en iedereen laten denken dat ik de gevierde man in bonus ben. Ik zou het geluk niet vinden, maar verdrinken in hoog geprijsde vriendschap van de huichelende schouderkloppers.
Het moment van verliezen kan een moment van winnen zijn als het je gelukkigere maakt ondanks je tranen.
Friday, December 23, 2011
Mollig kerstfeest
Mollie de mol had er eigenlijk helemaal geen zin in. "Bah kerst vieren, helemaal alleen onder de grond,"mopperde ze . Want weet je wat zo vervelend is, mollen houden nooit een winterslaap.Waar om niet? ze slapen al genoeg vinden ze, dus, een winterslaap doen ze gewoon niet. In de verste verte had Mollie geen vrienden of familie kunnen vinden, voor een beetje gezelligheid, begrijp je? Iedereen was naar familie of naar een warm land gegaan. Ineens hoorde ze een geknerp en geknaag in haar donkere ondergrondse huisje, want mollen wonen daar altijd als ze niet bezig zijn molshopen te maken. Ben jij ook zo alleen met de kerst?"klonk het in het donker. Het was Piet de rat die zich ook stierlijk verveelde omdat zijn familie naar de stad was vertrokken om in de huisvuilcontainers hun kerstdiner te houden. "Ik hou daar niet van want ik ben vegetariër,"vertelde hij aan Mollie. "Weet je wat, als jij het goed vindt, laten wij het samen vieren dat is toch veel leuker!" riep Piet de rat. Een vegetarische rat en een eenzame mol, wat hadden ze een lol daar diep onder de grond. Piet de rat had midden in het hol een mini kerstboompje, wat hij ergens gevonden had, neer gezet. Hij wist overal de weg en zo maakte hij met een illegaal afgetapt stroomdraadje de verlichting in het boompje. Rauwe wortels en geknoopte wormen stonden op het kerstmenu. Toen ze pas heel laat gingen slapen wenste ze elkaar veel vriendschap en lol. Dit is het kerstverhaaltje van Piet de rat en Mollie de mol.
Thursday, December 22, 2011
Reclame
De kracht zit in de herhaling zit de kracht zit in de herhaling zit de kracht zit in de herhaling zit de kracht zit in de herhaling zit de kracht zit in de herhaling zit de kracht zit in de herhaling de kracht zit in de herhaling.................................
Wednesday, December 21, 2011
We bellen
Wat ik je nog meer wilde vertellen, O ja. Heb je het gezien op de tv, je weet wel van die André Kuipers? ja precies, die astronaut, die is bij de hand, hij viert de kerstdagen in een ruimstestation hier boven. Ik dacht effe, kan die gelijk kijken of het allemaal wel klopt met die ster van Betlehem en zo. Wat zeg je? Nou dat vind ik nou ook, dat doe je toch niet, gewoon op pleuren met de kerstdagen voor de deur, nee dat zou mijn Jan nooit doen, wat zeg je? nee joh lekker gekkie van me, weet ik wel, maar weet je, hij heeft wel een goed salaris, snappie? Hee jongen ik ga je hangen want er staat een lekkere vent voor de deur met een kerstpakket, doei groetjes, kusjes, we bellen!
Sunday, December 18, 2011
Welbehagen
Zie je hem niet? de superster, die je verteld van de verlossers van je aardse geld. Halleluja! Ere zij onze zaligemakers, niet in de hemel maar op aarde. O, Albert Hein, C100, Jumbo, Plus, Spar, Nettorama, Bas, Lidel, Makro, Super de Boer, en Aldi, geef ons heden meer dan ons dagelijks brood en vergeet onze creditcard schulden, leidt ons in verzoeking met kalkoenen fazanten reeruggen hazenbouten gourmetschotels ijstaarten en nog veel meer.Gloria halleluja, prijs hen niet te hoog! Want zij geven ons het overvolle kerstgevoel, zij weten van vreten op aarde en het immense welbehagen. Amen, Prijs de(supermarkt)Heer.
Thursday, December 15, 2011
Gloria, hik
Dwars tegen alle verwachtingen in was kreupele Esse toch naar het dorp gekomen. Hij woonde eigenlijk veel te ver weg van de bewoonde wereld, ergens diep in het oerbos waar geen enkel pad liep, in een eenvoudige houten hut. Jaren geleden, toen hij nog goed kon stappen klauteren en klimmen, zagen ze hem wel wat meer opduiken als er ergens een feest of jaarmarkt was. Maar goed, alles gaat soms niet zo als het zou moeten gaan. Esse was een keer op een van zijn stroperstochten door een knorrig wild-zwijn aangevallen en daarbij had hij een lelijke beenwond op gelopen. Dokters en ziekenhuizen, nee, daar wilde hij in de verste verte niets mee te maken hebben. Zo gebeurde het dat hij zelf zijn beenwond succesvol behandelde tegen het gevreesde gangreen., beter gezegd 'koudvuur'. Wat normaal gesproken een beenamputatie had kunnen worden, had hij met zijn kruiden en bezweringen, voorkomen. Goed, hij was wel mank geworden omdat niet alle spieren weer helemaal herstelde. Voor hem maakte dat niet zo veel uit want hij kon toch de dingen weer doen die hij altijd deed, jagen stropen houthakken en kruiden verzamelen. Tot zover wat er aan zijn verschijning in het dorp vooraf ging. Ja, want wat kwam kreupele Esse zo plotseling in het dorp doen? Het is goed te weten dat het tegen het einde van het jaar liep, de lichtjes met versieringen die daar bij hoorde waren overal goed te zien, het kerstfeest in wording dus. Kreupele Esse was niet zomaar naar het dorp gekomen. Hij was op verzoek van de dorpsdokter uit zijn afgelegen boshut gekomen omdat de dokter met een groot probleem zat waar hij zelf geen oplossing voor wist te bedenken. Het waren eigenlijk 30 problemen, nee 31. Het kerkkoor en de dirigent waren al dagenlang schor en ieder koorlid zong zo vals als een grieperige nachtegaal. De dirigent was zo ontstemd geraakt dat hij tijdens het dirigeren met stomheid werd geslagen en geen woord meer kon uitbrengen. Poeders pillen en drankjes, geen van de koorleden kreeg zijn stem weer zuiver. Dus ten einderaad had de dokter kreupele Esse opgezocht in het oerbos. "Ik geloof niks, dus waarom zou ik dan het geloof helpen!"had hij de dokter nors toe gebeten, want aardig zijn lag niet in zijn aard. De dokter vertelde vervolgens dat de mensen in het dorp niet zozeer in god geloofde maar meer in plezier en het goed hebben met elkaar en daar gebruikte ze de kerk en ook het koor voor, geen gedoe met heilige, daar moesten zij ook niets van hebben. Kreupele Esse geloofde ondanks zijn ongeloof wel het verhaal van de dokter. "Misschien kom ik wel, misschien ook niet, daar moeten ze dan maar op vertrouwen, zeg dat maar tegen de koorleden," had hij in zijn zwarte baard gebromd.
Eerst koffie drinken met een cognacje in de pastorie met de dirigent en de dokter. Kreupele Esse had een flinke jutezak met gedroogde kruiden op de grote eikenhoutentafel leeg gekiept. "Maak hiervan een aftreksel in een ketel met veel bier en een beetje azijn, als jullie klaar zijn roep dan maar, ik ga eerst even mijn middagdutje doen." Hij schaterde van de lach toen hij het schorre gepiep van de dirigent hoorde. Zo gezegd zo gebrouwen, na een tijdje hing er een wonderlijk geur in de keuken van de pastorie. De dag begon al op zijn einde te geraken toen kreupele Esse weer in de keuken verscheen. "Allemaal er uit, nu! riep hij, ik moet nu de bezweringen oproepen en daar wil ik geen pottenkijkers bij hebben!" Het duurde en duurde en duurde, de maan kwam op de sterren verbleekte. Noch steeds werd het zware gemurmel van Esse van uit de pastorie keuken gehoord. Toen, opeens was het stil, doodstil. Kreupele Esse gooide met een zwaai de keukendeur open, "jullie kunnen morgen allemaal weer zingen als engeltjes of bengeltjes,"riep hij tegen de verbaasd toegestroomde koorleden. In een snel tempo verspreide het nieuws zich door het dorp. Het werd kerstavond, de dorpskerk zat tot aan de laatste zitplaats vol en veel mensen stonden in de gangpaden. Op de preekstoel stond, nee niet de dominee, maar kreupele Esse, dat hadden zo gewild het kerkvolk, want de dominee die zagen ze iedere zondag. Met een breed armgebaar gaf Esse aan dat iedereen zijn mond moest houden. "Ik ga niet preken en bidden, maar ik laat jullie weten dat als je gelooft in je zelf geloof dan ook in een ander, daar heb je niemand anders dan je zelf voor nodig," zijn zware stem klonk als de tonen van het kerkorgel.
"Gloria in Excelsis Deo,"
zong het koor zo mooi en zuiver. En de dirigent? hij was dronken van blijdschap, of toch te veel thee?
Eerst koffie drinken met een cognacje in de pastorie met de dirigent en de dokter. Kreupele Esse had een flinke jutezak met gedroogde kruiden op de grote eikenhoutentafel leeg gekiept. "Maak hiervan een aftreksel in een ketel met veel bier en een beetje azijn, als jullie klaar zijn roep dan maar, ik ga eerst even mijn middagdutje doen." Hij schaterde van de lach toen hij het schorre gepiep van de dirigent hoorde. Zo gezegd zo gebrouwen, na een tijdje hing er een wonderlijk geur in de keuken van de pastorie. De dag begon al op zijn einde te geraken toen kreupele Esse weer in de keuken verscheen. "Allemaal er uit, nu! riep hij, ik moet nu de bezweringen oproepen en daar wil ik geen pottenkijkers bij hebben!" Het duurde en duurde en duurde, de maan kwam op de sterren verbleekte. Noch steeds werd het zware gemurmel van Esse van uit de pastorie keuken gehoord. Toen, opeens was het stil, doodstil. Kreupele Esse gooide met een zwaai de keukendeur open, "jullie kunnen morgen allemaal weer zingen als engeltjes of bengeltjes,"riep hij tegen de verbaasd toegestroomde koorleden. In een snel tempo verspreide het nieuws zich door het dorp. Het werd kerstavond, de dorpskerk zat tot aan de laatste zitplaats vol en veel mensen stonden in de gangpaden. Op de preekstoel stond, nee niet de dominee, maar kreupele Esse, dat hadden zo gewild het kerkvolk, want de dominee die zagen ze iedere zondag. Met een breed armgebaar gaf Esse aan dat iedereen zijn mond moest houden. "Ik ga niet preken en bidden, maar ik laat jullie weten dat als je gelooft in je zelf geloof dan ook in een ander, daar heb je niemand anders dan je zelf voor nodig," zijn zware stem klonk als de tonen van het kerkorgel.
"Gloria in Excelsis Deo,"
zong het koor zo mooi en zuiver. En de dirigent? hij was dronken van blijdschap, of toch te veel thee?
Wednesday, December 14, 2011
Niet hard
Een winterhart is winterhard
Een bevroren hart is bevroren hard
Een razend hart is razend hard
Een oer hart is oer hard
Een gevoelig hart is niet hard
Een bevroren hart is bevroren hard
Een razend hart is razend hard
Een oer hart is oer hard
Een gevoelig hart is niet hard
Tuesday, December 13, 2011
Voor de vis
De krant van vandaag is ook de leugen van het moment. Periodiek gezien zijn die leugens als de stormwind van gisteren, schade door weggewaaide hersenpannen en ontwortelde goedgelovige zielen. De woeste zee van verontwaardigen zal langzaam in kracht afnemen, en het oude kranten papier is goed voor de vis of de muziekvereniging.
Sunday, December 11, 2011
Voorbij gerend
Het leek stom, ik keek schichtig even achterom en zag daar nogal overstuur een speelse schaduw in dit late avond uur. Was ik het die daar liep als een vrolijk huppelend kind spelend met de stoere avond wind? Nee ik leek verhip meer op een opgejaagde kip die nog maar net aan het hakblok was ontkomen. Ik was mij zelf in gehaastheid wel 80 keer aan het klonen. Nog even dit nog even dat en snel mij database in een supersnelle race even raadplegen en God? Hij geeft je de laatste zegen. Zo was ik op weg naar mijn levensend mij zelf voorbij gerend.
Friday, December 9, 2011
Seizoensgebonden
Er lagen nogal wat herfstbladeren in mijn paddenstoelensoep. Ik wilde de ober eens even flink de wind van voren geven,"Ober!" "u had geroepen meneer?" "ober wat is dit voor viezigheid in mijn soep?" De ober koel en onverstoord: "Viezigheid? dit is onze seizoensgebonden stormsoep meneer!" Wat een blaaskaak, maar goed, hij had gelijk en ik had daar niet van terug.
Thursday, December 8, 2011
Prietpraat
Goed, je scherpe kanten zijn er af je bent nu bot geworden, het mag zo zijn dat het zo is mag zo zijn, evenwicht in het gewricht laat de rug zonder pijn, achter de wagen geen gespannen paard daar voor is hij zijn trekkracht waard, een speld zoeken in de hooiberg is spelen met vuur, overlopen?dan is je dekking mislukt, een hond die bijt heeft een valse baas, als het water gaat spoken vallen de eerste noten, winterzon snoert de snater van de psychiater, alle eendjes hebben zwemvliezen tussen hun teentjes, een hanenei maakt mij niet blij, een hemels lichaam wat heb je daar aan, ga op de pot als je mot, ga tot slot in deze barre wintertijden met z'en allen lekker sleedjerijden!
Wednesday, December 7, 2011
Niet verhinderen
Gebed,
O God wilt u niet verhinderen
Dat er niet alleen scharrelkippen
Scharrelvarkens scharrelkoeien
Scharrelgeiten zijn, maar ook
Scharrelkinderen
O God wilt u niet verhinderen
Dat er niet alleen scharrelkippen
Scharrelvarkens scharrelkoeien
Scharrelgeiten zijn, maar ook
Scharrelkinderen
Sunday, December 4, 2011
DE GELUKSVOGEL
In een buurt niet ver hier vandaan, net om de hoek van de straat, in die buurt bedoel ik, daar was een parkje met heel veel mooie bomen en nog veel meer vogels. Naast dat parkje woonde een meneer die zo bleek was, dat de mensen in de buurt hem meneer Bleek noemde. Meneer Bleek , zo noem ik hem ook maar even voor het gemak, meneer Bleek schaamde zich nooit en nergens voor en juist daarom werd hij ook niet rood of paars als hij foute dingen deed. Deed hij die dan? Jazeker een heleboel zelfs. Meneer Bleek, zijn echte naam weet ik echt niet maar dat doet er niet toe, werkte voor de regering, zeg maar voor de bazen van het land, op het kantoor, het ministerie, wat een moeilijk woord hè? daar werkte hij om het milieu beter te maken, in ieder geval niet slechter te maken. Milieu? ja dat is alles wat buiten gebeurd, ook in je tuin in de straat waar je woont en dus ook het parkje met die mooie bomen en heel veel vogels. Ik ga jullie nu een geheimpje verklappen over die meneer Bleek; hij hield niet van bomen en nog veel minder, ja echt waar, nog veel minder van vogels. Hij vond dat de bomen te veel rommel maakte met hun vieze smerige bladeren in de herfst. En de vogels? nou, daar had hij nog veel meer een hekel aan. Dat gefluit gesnater en gekwetter, dat doen vogels nou eenmaal als een soort praten, al die herrie van die overal poepende vliegbeesten, daar kon meneer Bleek echt niet tegen. Omdat hij de baas was, te minste dat dacht hij, omdat hij de baas was over alles wat buiten bewoog en groeide, had hij een verdraaid slecht plannetje verzonnen. "Als ik nou eens al die bomen van het parkje laat om zagen en er een groot grasveld van laat maken, dan zijn die nare poepvogels en die smerige vieze bladeren in een keer weg, simpel toch?" mompelde hij op zijn kantoor. Het leuke was, ja dat was er gelukkig ook op zijn kantoor, dat op het kantoor van meneer Bleek een zeer bij de hand en vrolijk meisje werkte die daar achter de computer allerlei ingewikkelde milieu dingen deed. Zij had meneer Bleek horen mompelen over de bomen en vogels van het parkje. "Wat een nare man met een raar plan is dat, geen bomen en geen vogels meer in onze buurt? volgens mij is meneer Bleek een beetje gek geworden,"dacht ze zomaar hard op. Weet je, het bijzondere van computers is dat je heel snel plannetjes, in dit geval slechte plannetjes, aan iedereen kunt doormailen. Het mag wel niet, maar ja, je hebt perrongeluk iets verkeerd begrepen, niet helemaal gesnapt,snap je? Hoe het ook zij, iedereen die in de buurt van het parkje woonde werd verschrikkelijk boos op meneer Bleek. In plaats van rood of paars werd hij van schrik steeds bleker en bleker toen hij al die kwaaie boze gezichten zag. Hij vertelde snel aan iedereen die het maar horen wilde, dat hij het echt niet zo had bedoeld en dat hij juist voor de bomen en vogels wilde zorgen. "Dat willen wij zien!" riepen de nog steeds boze buurtbewoners. Om dat te bewijzen plantte meneer Bleek een boom in zijn achtertuin en zette hij er wel 5 vogelhuisjes bij. Het is nog niet zo erg lang geleden, maar het gebeurde op een zondagmorgen dat er boven in de boom in de achtertuin van meneer Bleek een vogel een prachtig liedje floot, hij had nog nooit een vogel zo mooi horen fluiten. En het buurjongetje dat op een trapje stond en over de schutting keek, vertelde hem dat het de geluksvogel was die daar zo maar was neergestreken. En meneer Bleek? hij was plotseling niet meer bleek, hij bloosde rood en paars te gelijk.
Saturday, December 3, 2011
Halleluja
Wees een zendeling in je eigen huis, breng het geloof in je zelf en geloof daarna in jezelf. Want als je dat hebt zijn de afwas, de administratie, de kinderen opvoeden, stofzuigen, bedden opmaken, boodschappen doen, kattenbak verschonen, hond uitlaten, huiswerk overhoren, voorlezen, belastingzaken regelen, rapportbespreking, burenruzies slechten, troosten lachen huilen en nog veel meer, geen hoge bergen meer om tegen op te zien maar bergen om te beklimmen en te overwinnen, Halleluja!
Friday, December 2, 2011
Wel en wee
De weg is recht de weg is krom
De weg terug keert zich niet om
De weg naar het onbekende doel
Is niet de weg van jou goed gevoel
Het raadsel kruispunt brengt je verwarring
De vrije rotonde geeft je belevingsverarming
Dus ga stante pede gewoon recht door zee
Daar kom je met je wel en wee veel verder mee
De weg terug keert zich niet om
De weg naar het onbekende doel
Is niet de weg van jou goed gevoel
Het raadsel kruispunt brengt je verwarring
De vrije rotonde geeft je belevingsverarming
Dus ga stante pede gewoon recht door zee
Daar kom je met je wel en wee veel verder mee
Thursday, December 1, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)