Er was eens een president van een groot land die graag koning wilde zijn. Hij zei tegen zichzelf, "ik ben misschien wel een goeie president maar zeker een nog veel betere heel bekwame koning." Daarna ging hij aan het volk vragen wat zij het liefst wilden hebben. Het volk gaf hem te verstaan dat ze nog een president en zeker geen koning wilde kiezen, ze wilde eigenlijk dat niemand de baas over hun speelde.Dat was dus een flinke tegenvaller voor meneer de president. Hij besloot dus het machtsspelletje anders te gaan spelen. Iedereen kreeg zijn zin, maar als het er op aan kwam, nergens zijn gelijk.Hierdoor kwam er overal in het land grote verdeeldheid omdat iedereen al zijn zinnen had gezet om gelijk te krijgen. Toen de president de door hem veroorzaakte wanorde een tijdje had laten door sudderen, besloot hij, in het landsbelang, om in te grijpen. Want een land dat zo chaotisch in rep en roer was had nu zeker de behoefte aan een zeer sterke en doortastende man. "Een koning!"riep hij, " Ja dat is wat jullie nodig hebben!"
En zo kon het gebeuren dat de grondwet werd vervangen door koninklijke geboden.Niemand durfde nog nee te zeggen als er ja werd geboden. De neeschudders werden jaknikkers en de twijfelaars riskeerde hun nek.De wanorde ging over in tucht orde.
Zo gebeurde het dat de zichzelf gekroonde koning zijn volgzame volk, "Lang leve de koning!" liet roepen.
Democratie lijkt misschien niet de meest ideale vorm om met elkaar samen te leven, maar er is geen andere.Alle andere vormen geven geen kansen voor inspraak en mensenrechten
Tuesday, September 13, 2016
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment