Ik zag hem zitten, niet echt moeders mooiste maar wel moeders liefste, dacht ik. Hij zat boven op een uitstekende tak van een oude okkernotenboom.aan de rand van een enorme parkeerplaats.
Het was een door de rui gehavende jonge kraai. In zijn snavel hield het vale vederbeest een verse walnoot geklemd. Eerst deed hij(of zij) een paar stevige slagen met de noot tegen de tak, dat hielp kennelijk niet om de noot te breken, want al snel stopte het getik.
Slimme vogels zijn niet alleen de gehaaide zakenmannetjes onder ons, kraaien zijn dat in overtreffende trap.Let op wat er gebeurde en verbaas je over zoveel gevleugelde intelligentie. De kraai vloog met zijn noot naar de parkeerplaats van de supermarkt en wachtte geduldig op de dakrand.Hé daar kwam iemand met volgeladen winkelwagen. Nadat deze in de kofferbak was geleegd, vloog de kraai haast ongemerkt naar een van de achterwielen van de auto, frommelde de walnoot tegen de autoband en ging weer snel op de dakrand zitten koekeloeren.
Zachtjes knerpend reed de vertrekkende auto over de noot. De kraai was er als de kippen bij en pikte razend snel de verse inhoud van de noot op. Hij is misschien niet moeders mooiste, dacht ik nu, maar wel haar knapste.
Thursday, September 22, 2016
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment