Oerstroom

"Als ik ergens voor betaal heb, heb ik recht op dat waar ik voor betaald heb", jammerde ik boos, nadat ons dorp werd getroffen door een hartinfarct van een transformator unit. Het licht viel uit, zomaar tijdens mijn favoriete tv programma, zonder enige waarschuwing, pats donker, pikkedonker. Kaarsen zijn dan de stap terug in de lichtende evolutie die ons het elektronische tijdperk bracht. Wat direct bij mij op viel, was, dat er een soort van oer overlevingskracht gevoel over mij heen kwam, zo iets van, wij redden het wel. Met een houtkachel ben je zeker van warmte, het water kwam gelukkig nog uit de kraan en de wc deed het ook nog. Maar waar heb ik nou eigenlijk recht op? Heb ik recht op een eigen energiecentrale, op een ongestoorde gegarandeerde elektriciteit voorziening. Ik bemerkte dat het antwoord op die vraag iets genuanceerder lag, dan hem zomaar met een volmondig, ja te beantwoorden. Iets meer dan twee uur duurde onze met kaarsen schaars verlichte avond. Als een bliksem inslag bij een donkere hemel, floepte alles weer aan. Weg was plotseling ook het overlevingsinstinct, dat oerachtig gevoel in mij. Alhoewel, ik denk er toch over na om een noodaggregaat aan te schaffen.