Een aantal bezorgde bewoners van de streek kwamen naar de wijze man toe omdat ze maar niet konden begrijpen waarom er zo weinig empathie in de streek was. Iedereen leefde zijn eigen leven zonder echt geïnteresseerd te zijn hoe een ander zijn leven leefde.
De wijze man vroeg aan de vragenstellers hoe zij naar hem toe waren gekomen. Ieder apart? of waren ze met elkaar op reis gegaan? "We zijn met elkaar in de bus gestapt en onderweg, zijn er mensen die het hadden gehoord dat wij u om raad gingen vragen, ook ingestapt," zei een heldere jonge kerel.
"Zo zie ik dat jullie bezorgdheid en jullie betrokkenheid bij elkaar er nu wel is, maar niet altijd een wezenlijk deel is van jullie tijd." "Het besef dat iedere dag eigenlijk uniek is en nooit herhaalbaar is, moet bij jullie nog groeien."
Ik zal jullie een verhaal vertellen om te laten begrijpen hoe je empathie kunt laten ontstaan en in leven kunt houden.
In een huis woonde vier broers en vier zussen. Geen van hen was getrouwd of had een vaste relatie. De oudste zus en de oudste broer regelde het huishouden zonder dat iemand dat hen ooit had gezegd dit te doen. Na een aantal jaren werd eerst de oudste broer ziek en even daarna ook de oudste zus. Zonder dat er een woord over gesproken werd deden de andere het werk wat ze eerst niet hoefde te doen.
Het huishouden regelen en voor de twee zieken zorgen was nu een algemene taak geworden.Nadat de twee zieken weer beter waren geworden bleek dat iedereen zo gewend was om wat voor de ander over te hebben, dat besloten werd dit groter te gaan aanpakken. En is er in die streek nu een een grote sociale community ontstaan. Ik geef om jou om wie je bent en om wie je niet bent: dat is hun lijfspreuk geworden.
Zo is te zien dat nare dingen zoals ziek zijn, omgezet kunnen worden in beter en goed te kunnen zijn voor elkaar zonder dat je je eigenheid hoeft prijs te geven. Simpel zijn is niet simpel denken of wezen.
Thursday, September 18, 2014
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment