Nieuwe vreemdelingen

 Er stond eens een boom boven op een heuvel. Hij stond daar helemaal in zijn eentje boom te zijn, nergens in de buurt was er een andere boom of struik te bekennen. Een aantal muizenfamilies had aan de voet van de boom hun holletjes en nesten uitgegraven. Op een avond toen de zon na een bloedhete dag was onder gegaan, waren de muizen te voorschijn gekomen om in avond koelte een beetje te spelen en te kletsen. Op een gegeven ogenblik vroeg een van muizen aan de boom waarom hij helemaal alleen in zijn eentje op de heuvel groeide. De boom zuchtte, hij had die vraag wel een keer verwacht maar zin om er een antwoord op te geven, nee die zin had hij eigenlijk niet. Maar omdat alle muizen erbarmelijk begonnen te piepen leek het hem toch verstandiger om zijn verhaal maar te vertellen.
"Luister kleine piepers,"zei hij met zijn donkere bast stem. "Heel, heel lang geleden toen niemand van jullie muizen hier nog woonden, stonden er er in deze vallei allemaal prachtige bomen en struiken, het was een echt groen bos." Toen de boom dat zei vielen er van emotie een soort tranen uit zijn bladeren en de muizen waren er allemaal muisstil van geworden. "Op een zekere dag, vervolgde hij, kwamen heelveel mensen die in de vallei gingen wonen, iedereen was tevreden en gelukkig.
"Tot dat,"de boom trilde met al zijn takken, "totdat ze ruzie kregen met elkaar en iedereen begon te vechten om een stukje grond in de vallei." "Daarna is het bos in de brand gestoken alle bommen en struiken gingen dood, alleen ik ben gespaard gebleven, omdat ik hier boven op deze heuvel stond konden de vlammen hier niet komen."
De muizen vonden het een heel triest verhaal en besloten met elkaar een slim plannetje te bedenken om in de vallei weer bomen en struiken te laten groeien. Iedere avond net nadat de zon onder was gegaan gingen met elkaar op pad om aan de andere kant van de vallei, waar nog wel bomen en struiken stonden, zaden en eikels te halen. Toen ze een heleboel van dat spul bij elkaar hadden gesprokkeld, groef iedere muis ergens een gaatje in de grond en stopte daar een zaadje of een eikeltje in. Toen het in het voorjaar het een paar dagen achter elkaar geregend had, kwamen er overal groene sprietjes te voorschijn, in een paar weken tijd was de dorre vallei omgetoverd in een prachtige groene vallei. En de eenzame boom? hij genoot met volle bladeren van al die nieuwe vreemdelingen.