Kan het zijn dat je verblindt wordt door de maan
Dat zijn geel witte spiegel jouw laat verbleken
In het oneindig breken van de sterrennacht
Is hij niet verwacht meer dichterbij dan je eigen ziel
Zie de maan hij schijnt als een spiel door de bomen
Staak je wild geraas, maak de stilte in je dromen
Zijn knipoog, zijn soms magere sikkellicht
Zijn steeds veranderend gericht
Zie de eeuwige maan
Jouw tijdelijke waan
Beschijnen met zijn spiegellicht
Door de hoge kronen.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment