Nietsvermoedend liep het jonge egeltje onder de walnotenboom door. Pats, boem! een walnoot viel recht naar beneden boven op de stekelrug van de jonge egel. "Je hebt een noot op je rug meiske "riep de ekster die vlak over haar heen scheerde, "doe straks de groette aan je moeder,"kraste hij nog toen hij op een dakgoot ging zitten. Het egeltje, dat wel een beetje geschrokken was, deed net of het haar niets kon schelen, die noot op haar rug. Er hingen soms wel meer dingen aan haar stekelrug. Laatst nog, toen had ze een hele nacht rond gesjouwd met een stuk knerpend piepschuim op haar rug. Maar goed, ze ging toch maar terug, onder de walnotenboom door, naar haar moedernest. En ja hoor, je gelooft het niet, er viel nog een walnoot op haar stekelrug, nu had zij twee van die dikke noten als passegier. "Mam ik heb twee noten voor je mee gebracht en je hebt ook de groette van de ekster," schreeuwde ze. Ze plofte neer op de bank van takken, hooi en bladeren. "Het zijn wel flinke kanjers meiske, maar hoe krijgen we die open?" "Ik weet het!"riep het kleine ding. "De ekster, die kan dat met zijn grote snavel."
En zo gebeurde het dat de ekster op visite ging bij de familie Egel.
Eerst om een beetje te roddelen, wat te babbelen over het weer en tot slot, om een nootje te kraken.
Monday, October 12, 2015
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment