Eenzaamheid

De eenzaamheid was alleen gekomen
Met bij zich een koffer vol stilte
Het bed halverwege leeg in kilte
Aan de andere kant je bange dromen
Maar de wind waait deze morgen
Zo jouw mist snel verdwijnt 
En de eenzaamheid is niet weer gekomen
Je bange dromen zijn verkwijnt

Het leven is de wereld om je heen
Soms is het niet meer dan je straat
Je huis, je hoofd of jij enkel alleen
En als de eenzaam toch is terug gekomen
Je alleen het bos ziet en nergens geen bomen
Vraag de wind dan te waaien door je hoofd
Zodat je weer in jezelf geloofd