Ommekeer

Hij zal er zijn op de tijd dat het tijd is er te zijn.
De regen heeft zijn zegen
In duizelingwekkende druppels gebracht
Ze spetteren in de grauwe gracht
Met dansende libellen wonderlijke waterbellen
Zomers zonder extremen doen gevoel verstenen
Heimelijk verlangen naar natuurgeweld
De windstilte wordt niet vermeld
Nog in fiere vlaggen, buigende bomen
Maar voel, de regen is toch gekomen
En zeker, de wind volgt hem wel
Als zijn schijnbaar trage metgezel
Hij zal er zijn op de tijd dat het tijd is er te zijn
Niet zeuren als het vroeg of laat toch gaat gebeuren
De ommekeer van het weer.