Als je vraag het antwoord is op je vraag, is het dan geen tijd om na te gaan denken over de vraag. De bekende weg laat je niet verdwalen omdat hij bekend is. Maar het weten van de vaste route betekend nog niet dat je er ook naar handelt. Stapel een torenhoge toren van bouwstenen los op elkaar. Vraag daarna aan jezelf of de onderste steen er boven op te zetten is. De zaak is, waarom zou je dit aan jezelf vragen terwijl je al zeker weet dat die onderste steen boven op een puinhoop komt te liggen? Het antwoord is haast te simpel om te geven. Je geloofd niet in het bestaan van puinhopen, niet in de chaos en armoe er van.
Je ontkend daarmee het wezen van een vaste wetmatigheid, die van de zwaartekracht..Gebrek aan die realiteitszin is wellicht, een kinderlijke, maar niet per se een kwalijke eigenschap. Het geeft je in ieder geval de kracht om door te gaan. Door te gaan, daar waar anderen zijn gestopt met puinruimen.
Wednesday, July 8, 2015
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment