Eindstation

Dan komt de dag dat van alle stations die ik passeer er niet een is die mij inspireert om uit te stappen.  Omdat ik weet dat mijn reis niet oneindig zal zijn moet ik toch een besluit nemen. Boven de hemelse wind is er het stille onderwaterleven wat mijn zicht vertekend en de vogels zingen niet in de nacht. Ik wacht op het fluitsein van de machinist en blijf alleen achter op mijn eindstation.