Je eigen vonk

Het kan zomaar stil en donker worden in en rond huis omdat er een landelijke stroomstoring is. Zoemen en brommen doet het dan nergens meer, alleen diepvriezers piepen onophoudelijk via hun batterijbestuurde alarmsystemen. Mobielbellen naar de storingsdienst van het elektriciteitsnet of de  alarmcentrale, dat doet iedereen, dus overbelaste lijnen. Het is geen verzinsel, het is echt haast beangstigend te zien hoe afhankelijk we zijn van het fenomeen dat elektriciteit heet. Terug naar de basis van je leven, terug naar je eigen waarneming via je ogen oren neus en mond. Zelfs je vingers en tenen worden ineens weer opnieuw ontdekte tastorganen. Wat is er mis met batterijloos opwindbaar speelgoed een horloge, klok of speeldoos. Denk eens na over hoe eenvoudig en simpel mechanisch wegen en meten is, hoe simpel luisteren en zelf zingen en muziek maken is, of hoe simpel liefhebben en liefkozen is, zelfs zo dat zonder elektriciteit er toch een vonk over springt. Dat gebeurd met energie van je zelf en door je zelf.
Alle elektriciteitscentrales ten spijt is het dan toch jammer dat het dan  opeens weer licht is en alles weer gaat brommen en zoemen en het mooie stille overgaat in de dagelijkse herrie die verdrijft wat misschien wat langer had moeten blijven.