Eksterlogie

Het was nog maar net licht geworden, de zondag ochtendschemer werd begroet door het koor van vroege vogels. Tussen al die binnen dringende ontwaak geluiden zat een bijzonder, een bijna onhoorbaar belletjes getingel. Ik begreep er gewoon niks van en dacht even dat die belletjes tingel in mijn nog slaapdronken hoofd zat, want die avond te voren was een fles rode wijn stevig tot aan zijn ziel aangesproken. Eigenlijk nog verder willen slapen en nieuwsgierig zijn zijn twee tegenstrijdigheden waar maar één oplossing voor is, opstaan en zoeken wat en waar het is, dat belletjes getingel. Slaapkamer gordijn schuiven en raam open doen, loerend er uithangen, waar komt dat stomme getingel vandaan? Opeens zag ik het, in de boom tegenover het slaapkamerraam zat op een tak een grote ekster. In zijn snavel had hij een mobieltje, ik hoor je denken, nee je bent echt nog lazarus, nee dat was en ben ik niet. Op een of andere manier probeerde iemand onophoudelijk naar dit mobieltje te bellen want om de paar minuten ging het ding met zijn irritante ringtone af. Het geveerde beest vond het kennelijk heel interessant en bleef het ding stevig in zijn zwarte snavel klemmen. Terwijl ik stom verbaasd naar hem stond te kijken in het al fellere ochtendlicht, kwam er een flinke stevige kraai naast de ekster op de boomtak zitten. Het was te raden, ruzie om een speeltje, waar heb ik dat meer gezien? het was er zomaar, vlak voor mijn slaapkamerraam, met als resultaat een naar beneden vallend rinkelend mobieltje. Nog nooit was ik zo snel in mijn onderbroek de trap afgerend om het ding tussen de struiken te pakken. "Hè hè, ben je daar eindelijk, waar zat je met je zatte kop,"was het begin gesprek toen ik hem oppakte. Een lang verhaal is kort te maken door nu te stoppen en dat doe ik dan ook, de ekster heeft nog lang in de struiken lopen scharrelen om zijn speeltje te vinden, en ik heb er een verhaal van gemaakt, echt waar? je kijk maar.