Niet wezenloos

Ik besta net zolang als de aarde, misschien wel lichtjaren meer en als ik daar wel eens aan twijfel slaat mijn hart steenhard keer op keer op keer. Even lacht en huilt waar de eeuwigheid zich verschuilt in het hemelse heelal, de onbegrijpende de wetende alles ontketende niet wezenloze ongehoorde oerknal. Ik weet geen middel anders dan in mijn gevoel, dit te scheppen te laten leven met als enig niet wezenloos doel. De Kunst!