Stronk

In een sprookjesland hier heel ver vandaan leefde in een heel groot bos een heel bijzondere boskabouter, die boskabouter heette Stronk en niets meer dan gewoon simpel Stronk. Iedereen die wel eens een boswandeling maakte, of gewoon wat liep te scharrelen in het grote bos, struikelde nog al eens over die heel bijzondere kabouter Stronk. Dat kwam omdat hij de onhebbelijke gewoonte had om midden op de bospaden te gaan liggen slapen, het maakte voor hem helemaal niet uit of het nou midden op de dag of midden in de nacht was, hij sliep gewoon waar die ging liggen en dat was dus het liefst midden op de bospaden. De regelmatige bezoekers van het grote bos wisten wel zo'n beetje waar die eigenwijze kabouter Stronk lag te snurken, ze stapte dan gewoon heel voorzichtig over hem heen, want als ze tegen hem aanschopte of stootte greep hij hun voeten plotseling vast en gaf dan een vreselijke harde gil die door merg en been ging. Op een zekere dag, of eigenlijk een zekere nacht, was er een egel tijdens zijn nachtelijke strooptocht naar lekkere hapjes per ongeluk tegen kabouter Stronk gestoten, die had meteen naar een van de egelpoten gegrepen, maar zoals iedereen wel weet was deze actie niet zo verstandige actie. Kabouter Stronk kermde en schreeuwde erbarmelijk hard nadat hij behoorlijk was gestoken door de vlijmscherpe egel stekels. De egel had zich van angst en schrik helemaal opgerold als een echte stekelbol, maar toen hij zag dat het kabouter Stronk was ontrolde hij zijn lijf en begon vreselijk te lachen. Samen hebben ze de hele nacht aan elkaar verhaaltjes verteld, tot dat de zon op kwam. Ja, en dit verhaaltje is een begin van nog veel meer Kabouter verhaaltjes, als je ze leuk vindt vertel ik de volgende keer er nog een paar, zo niet dan gaat het zomaar over.