van Boven

Dat kabouters bestaan is de vraag, dat ze er zijn is het antwoord. Je kunt er niet onderuit te geloven in de kabouter familie van Boven. Hij of eigenlijk zij, zij wonen in huizen die een zolder of vlierinkje hebben, want daar is het meestal rustig warm en droog. Nu niet meteen naar boven, naar de zolder rennen of de vlizotrappen naar beneden trekken, met de bedoeling ze te ontmoeten, nee dat werkt zo niet. De kabouters van de familie van Boven zijn echt mensenschuw en hebben helemaal een hekel aan katten en honden. Als je echt goede bedoelingen met hun hebt en natuurlijk ook een beetje nieuwsgierig bent, is er maar een middel om ze tevoorschijn te toveren en dat is: Zing het Bovenste kabouterliedje en schenk in een borrelglaasje wat vlierinkjeswijn. In een paar minuten staan ze voor je neus om mee te zingen en mee te drinken. Het probleem is alleen, het liedje, hoe leer je dat uit je hoofd te zingen, de vlierinkjeswijn is ook een probleem, die is namelijk nergens te koop, ze maken die wijn zelf ergens in een verloren hoekje achter de betimmering van de zolder. Ik ben zelf een nacht op de vliering gaan slapen, op een stretcher en weet je, ik heb ze gezien, dat weet ik haast wel zeker. Bij het licht van hele kleine kaarsjes dronken ze hun wijntje uit piepkleine glaasjes en ze zongen het Bovenste kabouter liedje zo mooi, dat ik er wakker van werd. Toen waren ze ineens spoorloos verdwenen, of toch niet helemaal spoorloos want het rook nog naar zoetige wijn en hier en daar lagen wat stompjes van gedoofde kaarsjes. Alleen, het is vervelend, ik kan geen melodietjes onthouden, dus neem ik de volgende keer misschien wel mijn voicerecorder mee. Tot dan blijft de vraag een vraag.